پاورپوینت کامل زندگی نامه امام باقر ۴۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل زندگی نامه امام باقر ۴۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل زندگی نامه امام باقر ۴۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل زندگی نامه امام باقر ۴۳ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل زندگی نامه امام باقر ۴۳ اسلاید در PowerPoint

کلیدواژه: زندگی نامه، امام باقر،حضور در کربلا، دلایل امامت، معجزات، مقام علمی، تربیت شاگردان.

پرسش: پاورپوینت کامل زندگی نامه امام باقر ۴۳ اسلاید در PowerPoint (علیه‌السّلام) را بیان کنید؟

پاسخ: محمد بن علی بن الحسین (علیه‌السّلام)، ملقب به باقر و کنیه ابو جعفر فرزند امام سجاد (علیه‌السّلام) است. برخی روز تولد آن حضرت را در مدینه اول ماه رجب مصادف با روز جمعه می‌دانند و برخی دیگر، سوم صفر دانسته‌اند. پدر ایشان امام سجاد (علیه‌السّلام)، پیشوای چهارم شیعیان و مادرش «ام عبدالله» دختر امام حسن مجتبی (علیه‌السّلام) است؛ لذا هم از جهت پدری و هم از جهت مادری فاطمی و علوی است.
امام باقر (علیه‌السّلام) در دوران امامت خویش، با وجود شرایط نامساعدی که بر عرص فرهنگ اسلامی سایه افکنده بود، با تلاشی جدی و گسترده نهضتی بزرگ را در زمینه علوم و معارف اسلامی طراحی کرد. تا جایی که این جنبش دامنه دار به بنیان‌گذاری و تاسیس دانشگاه بزرگ و برجسته اسلامی انجامید که پویایی و عظمت آن در دوران امام صادق (علیه‌السّلام)، به اوج خود رسید.

فهرست مندرجات

۱ – زندگی نامه
۲ – لقب امام باقر
۲.۱ – حضور در کربلا
۳ – دلایل امامت
۴ – کرامات و معجزات
۴.۱ – شفای نابینا
۵ – امام باقر و حاجیان
۶ – مقام علمی
۷ – تربیت شاگردان
۷.۱ – شاگردان امام باقر
۷.۱.۱ – ابان بن تغلب
۷.۱.۲ – زراره
۷.۱.۳ – محمد بن مسلم ثقفی
۸ – شیوه‌های مبارزاتی امام باقر
۸.۱ – ترسیم وظایف حاکم اسلامی
۸.۲ – نهی از همکاری با طاغوت
۸.۳ – تقیه
۹ – شهادت امام باقر
۱۰ – پانویس
۱۱ – منبع

زندگی نامه

محمد بن علی بن الحسین (علیه‌السّلام)، ملقب به باقر و کنیه ابو جعفر فرزند امام سجاد (علیه‌السّلام) است. برخی روز تولد آن حضرت را در مدینه اول ماه رجب مصادف با روز جمعه می‌دانند. اما برخی دیگر سوم صفر دانسته‌اند.
پدر ایشان امام سجاد (علیه‌السّلام) ، پیشوای چهارم شیعیان و مادرش «ام عبدالله» دختر امام حسن مجتبی (علیه‌السّلام) است؛ لذا هم از جهت پدری و هم از جهت مادری فاطمی و علوی است.

لقب امام باقر

مشهورترین لقب امام محمد بن علی (علیه‌السّلام)، باقر العلوم است که پیامبر اسلام (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) به آن حضرت داده است؛ چون امام باقر (علیه‌السّلام) شکافنده و آشکار و ظاهر کنند علوم است، به «باقرالعلوم» نام گذاری شده است. همچنین گفته‌اند چون پیشانی آن حضرت در اثر سجده زیاد باز بود به لقب «باقر» نام گذاری شد.

حضور در کربلا

قیام عاشورا یکی از اثر گذارترین و مهم‌ترین وقایع تاریخ اسلام است که در محرم سال ۶۱ هجری قمری واقع شد.
در این قیام، امام محمد باقر (علیه‌السّلام) که کودکی چهار ساله بودند، نیز حضور داشتند، و مورد قبول مورخان است؛ زیرا روایات بسیاری وجود دارد که ولادت آن امام را قبل از سال ۶۱ دانسته‌اند، مانند: «امام باقر (علیه‌السّلام) در سال ۵۷ هجری در مدینه متولد شد».
همچنین امام باقر در پاسخ به سؤال فردی که از آن حضرت می‌پرسد: آیا شما زمان امام حسین (علیه‌السّلام) را درک کرده‌اید، امام فرمود: بلی.
امام باقر (علیه‌السّلام) خود در مورد حضورش در کربلا، می‌فرماید: «جدم امام حسین (علیه‌السّلام) کشته شدند، در حالی که من چهار ساله بودم و کشته شدن او را به یاد می‌آورم».
بر اساس این دست از روایات، حضور امام باقر در کربلا هیچ گونه منع تاریخی نداشته، و از آن جا که سن آن بزرگوار بسیار کم بوده، به طور طبیعی با خانواده خود زندگی می‌کرده و در سفر همراه آنها بوده، و چون سن بسیار کمی داشت؛ از این باب کمتر، کتاب‌های تاریخی به حضور آن امام در کربلا پرداختند.

دلایل امامت

برای امامت ائمه؛ از جمله امام باقر (علیه‌السّلام) ادله نقلی بسیاری در منابع شیعه ذکر شده است.

کرامات و معجزات

برای امام باقر (علیه‌السّلام) کرامات و معجزات زیادی نقل شده است که در این جا به دو مورد اشاره می‌شود:

شفای نابینا

ابوبصیر از شاگردان برجسته امام باقر (علیه‌السّلام)، از بینایی محروم بوده و به شدت رنج می‌برد. روزی به حضور امام باقر (علیه‌السّلام) شتافته و از آن حضرت پرسید: آیا شما وارث پیامبر هستید؟ آن حضرت فرمود: بله. ابوبصیر عرض کرد: آیا رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) وارث تمام پیامبران و وارث علوم و دانش‌های آنان بود؟ امام فرمود: بله ابوبصیر عرض کرد: شما می‌توانید مرده را زنده کنید و کور مادرزاد را معالجه نمایید و از آنچه که مردم در خانه هایشان می‌خورند، خبر دهید؟ امام فرمود: بله، ما هم اینها را به اذن خداوند انجام می‌دهیم.
او می‌گوید: در این هنگام امام باقر (علیه‌السّلام) فرمود: ‌ای ابابصیر! نزدیک بیا. من نزدیک حضرت رفتم. آن حضرت با دست مبارک خود روی چشمان مرا مسح نمود. در این حال من خورشید و آسمان و زمین و خانه‌ها و هرچه در شهر بود همه را دیدم.
آن گاه به من فرمود: آیا می‌خواهی که این چنین باشی و در روز قیامت حساب تو مانند بقیه مردم باشد و خداوند هرچه را اراده فرمود، همان شود یا می‌خواهی به حال اول برگردی و بدون حساب به بهشت بروی؟! ابوبصیر گفت: می‌خواهم به حال اول برگردم. امام باقر (علیه‌السّلام) بار دیگر دست بر چشمان ابوبصیر کشید و چشمان او به حال اول برگشت.

امام باقر و حاجیان

ابوبصیر در یکی از سال‌ها در مراسم حج به همراه امام باقر (علیه‌السّلام) طواف می‌کرد. او می‌گوید: از زیادی صداها و تکبیرهای حجاج به شگفت آمدم و به امام عرضه داشتم: «ما اکثر الحجیج و اعظم الضجیج»؛ چه قدر حاجی زیاد شده و سر و صداها چه قدر بیشتر شده است؟
در این موقع امام (علیه‌السّلام) فرمود: «یا ابا بصیر! ما اقل الحجیج و اکثر الضجیج»، ‌ای ابابصیر! چه قدر حاجی کم است، اما سر و صدا زیاد است». آیا می‌خواهید درستی سخنم را اثبات کنم و با چشم خود حقیقت گفتار مرا ببینی؟
عرض کردم: چه طور ممکن است‌ای مولای من؟!
فرمود: «جلوتر بیا! » من به امام باقر (علیه‌السّلام) نزدیک شدم. دست مبارک را بر چشم‌هایم کشید و چند جمله دعا کرد. در این حال من بینایی خود را باز یافتم. امام باقر (علیه‌السّلام) فرمود: ‌ای ابا بصیر! حالا به حاجیان طواف کننده بنگر. هنگامی که به جمعیت نگاه کردم، بسیاری از مردم را به صورت میمون و خوک‌هایی دیدم که در گرد کعبه در حال حرکت بودند و افراد با ایمان و حاجیان حقیقی در میان آنان مانند نوری در تاریکی می‌درخشیدند. عرض کردم: ‌ای مولای من! درست فرمودی و حقیقت گفتار شما بر من ثابت شد، «ما اقل الحجیج و اکثر الضجیج»، «چه قدر حاجی کم و سر و صدا زیاد است». آن گاه حضرت لب‌های مبارک را به حرکت در آورد و با خواندن دعایی، چشم‌های من به