پاورپوینت کامل روش ریاضی دکارت در فلسفه ۵۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل روش ریاضی دکارت در فلسفه ۵۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل روش ریاضی دکارت در فلسفه ۵۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل روش ریاضی دکارت در فلسفه ۵۷ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل روش ریاضی دکارت در فلسفه ۵۷ اسلاید در PowerPoint

کلیدواژه:دکارت، ریاضی، فلسفه.
پرسش:آیا پاورپوینت کامل روش ریاضی دکارت در فلسفه ۵۷ اسلاید در PowerPoint یا در جست و جوی حقیقت یک روش متضمن با قطعیت و یقین صد در صدی که خطاناپذیر باشد است؟
پاسخ:

فهرست مندرجات

۱ – روش دکارت
۲ – چیستی و تعریف ریاضیات
۲.۱ – جنس منطقی گزاره‌های ریاضی
۳ – چیستی و تعریف روش ریاضی
۳.۱ – مبادی ریاضی
۳.۲ – استدلال ریاضی
۴ – زمینه فکری دکارت
۵ – دستورهای چهارگانه دکارت
۶ – تفاوت روش دکارت با روش فرانسیس بیکن
۷ – شک دکارتی
۸ – سنجش صحت روش ریاضی دکارت
۸.۱ – نقداول
۸.۲ – نقددوم
۸.۳ – نقدسوم
۸.۴ – نقدچهارم
۸.۵ – نقدپنجم
۹ – نتیجه
۱۰ – پانویس
۱۱ – منبع

روش دکارت

تلاش دکارت در جهت دست یافتن به بنیانی متقن برای علوم به خصوص الاهیات و متافیزیک، در واکنش به موج شک گرایی (مذهب شک) که اروپای آن روز را فراگرفته بود، تلاشی در خور تحسین و ستایش است، امّا به قطعیت و خطاناپذیری روشی که دکارت در پیش گرفته بود، نقدهایی جدی وارد است و به دلایل مختلف می‌توان ثابت کرد که روش ریاضی دکارت با عنوان «ریاضیات عام» بر خلاف مدعیات خودش روشی قطعی و یقینی نبوده و بطلان آن حتی در زمان حیاتش برای بسیاری از معاصران روشن و بدیهی بوده است. دلایلی که در ادامه آورده می‌شود ثابت می‌کنند، نه تنها روش ریاضی دکارت خطاپذیر است، بلکه روشی ناکارآمد، غیرضرور و از نظر منطقی نادرست محسوب می‌شود. در واقع دکارت در جست و جوی راه حلی برای معضل شک، نه تنها نتوانست این معضل را حل نماید، بلکه تحقیقات او دو نتیجه منفی عمده به بار آورد: یکی دامن زدن به نوعی ایده‌آلیسم و ذهن گرایی افراطی و دیگر این که وی هرچند در جست و جوی یقین بود، اما روش او برای حصول یقین بدون این که خود بخواهد عملاً به ترویج بیشتر شکاکیت انجامید.

چیستی و تعریف ریاضیات

طبقه بندی های مختلفی برای از علوم ارائه شده، ولی ساده‌ترین و کلی‌ترین آنها این است که علوم به سه دسته بزرگ به شرح زیر تقسیم می‌شوند:
۱. علوم ریاضی: که موضوعشان اندازه گیری مقادیر است.
۲. علوم شیمی و فیزیک و طبیعی: که از خواص کلی ماده و از کیفیات مربوط به حیات بحث می‌کنند.
۳. علوم اخلاقی: که موضوعشان انسان است. هدف این دسته از علوم این است که هویت فعلی و هویت غایی بشر را مکشوف می‌دارد؛ یعنی معلوم می کند آدمی چیست و چه باید باشد.
مزیت این طبقه‌بندی بر سایر طبقه‌بندی‌ها این است که با هیچ یک از آنها منافات ندارد.
اگر موضوع را ملاک تعریف بدانیم، در مورد تعریف ریاضیات باید گفت: ریاضیات دانشی است که در مورد معقولات ثانی ریاضی بحث می‌کند. مراد از معقولات ثانی ریاضی، مفاهیم درجه دومی است که در حوزه کمیت و مقدار و بر اساس آن شکل می‌گیرند از قبیل عدد، مجموعه، بعد، پیوستگی، شکل و…. به بیان دیگر، ریاضیات از معقولات ثانی ریاضی و مشتقات، قیود، ملحقات و منتزعات (بی واسطه یا باواسطه) آنها بحث می کند.
ریاضیات یا انگارش را بیشتر دانشِ بررسی کمیت‌ها و ساختار‌ها و فضا و دگرگونی تعریف می‌کنند. دیدگاه دیگری ریاضی را دانشی می‌داند که در آن با استدلال منطقی از اصول و تعریف‌ها به نتایج دقیق و جدیدی می‌رسیم.

جنس منطقی گزاره‌های ریاضی

در مورد جنس منطقی قضایا و گزاره‌های ریاضی دیدگاه‌های دیگری نیز در فلسفه ریاضیات بیان شده‌است؛ اهم آنها عبارت اند از:
۱. افلاطون: معرفت ریاضی دارای خاصیت پیشینی(مقدم بر تجربه) است.
۲. کانت: ریاضیات علم ترکیبی پیشینی است.
۳. راسل: تحلیلی بودن محض ریاضیات.
برتراند راسل زمانی که درباره «اصل موضوعی» سخن می‌گفت که در آن برخی ویژگی‌های یک ساختار (که چیزی از آن نمی‌دانیم) فرض می‌شود و پیامدهای این فرض از راه منطق نتیجه‌گیری می‌شود، گفت:«ریاضیات را می‌توان رشته‌ای تعریف کرد که در آن نه معلوم است از چه سخن می‌گوییم و نه می‌دانیم آنچه‌که می‌گوییم صحت دارد».
۴. فلاسفه ریاضی جدید: با نظر کانت در تحلیلی نبودن ریاضی موافق نیستند.
۵. جان فون نویمن: «ما در ریاضیات مطالب را نمی‌فهمیم، بلکه تنها به آنها عادت می‌کنیم».

چیستی و تعریف روش ریاضی

مجموعه راه‌ها و قواعدی که در هر علم بکار می رود، طریقه یا روش آن علم نام دارد. در هر روشی دو چیز متمایز تشخیص داده می‌شود: یکی مبادی یا اصول و دیگری استدلال.

مبادی ریاضی

مبادی و اصول در علوم ریاضی عبارت اند از:
۱. علوم متعارفه: علم متعارف یا اصل تعارف قضیه‌ای است خود به خود بدیهی که نسبتی ضروری را بین مقادیر نامعین بیان می‌کند. از آن جا که فقط قضایای تحلیلی هستند که خود به خود بدیهی‌اند، علوم متعارفه ریاضی همه تحلیلی خواهند بود.
۲. اصول موضوعه: حقایقی هستند که مقبولیت عامه دارند، ولی بداهت و وجوب اصول متعارفه در آنها نیست.
۳. تعاریف: تعریف قضیه‌ای است که ذاتیات یا ماهیت چیزی را برساند. تعاریف ریاضی مولود فکر بشرند و از این رو «وضعی» خوانده می‌شوند.

استدلال ریاضی

استدلال ریاضی عبارت است از برهان؛ یعنی قیاسی که مقدماتش از قضایای لزومی یا ضروری ترکیب شده باشد. قضیه لزومی آن است که نسبت موضوع به محمول قابل انفکاک نباشد، مانند: «خدا داناست».

زمینه فکری دکارت

دکارت نه تنها براین عقیده بود که بدون هیچ تردیدی میان همه علوم به لحاظ داشتن قاطع‌ترین براهین، باید مقام اول را به ریاضیات بدهیم، بلکه معتقد بود تنها معرفت ریاضی ضروری است و تنها می توان نام «معرفت» را به ریاضیات اطلاق کرد و در راه پژوهش برای یافتن شاه‌راه حقیقت، نباید خود را به چیزی سرگرم نمود که نتایج آن در قطع و یقین از نتایج و براهین حساب و هندسه کم‌تر باشد. دکارت این آموزه‌ها را از استاد خود، کلاویوس، دریافت داشت، ولی آن را به طریقه انتقادی به کار گرفت. در سراسر دانشکده‌های یسوعیان، مرجع بزرگ در علوم ریاضی کلاویوس بود . آشنایی با اسحاق بیکمان نیز تأثیر مهمی بر افکار دکارت داشت. اما در این بین حادثه بسیار مهمی هم روی داد که علت شتابزدگی بارز او را در امر نتیجه‌گیری، معلوم می‌سازد. دکارت که در فکر یکی‌ساختن همه علوم بود، در شب دهم نوامبر ۱۶۱۹ سه رؤیای امیدبخش دید و آنها را چنین تعبیر کرد که «روح حقیقت او را برگزیده و از او خواسته تا همه دانش‌ها را به صورت علم واحدی درآورد». رؤیاها به قدری او را مشعوف ساخت، که نذر کرد تا مقبره حضرت مریم را در ایتالیا زیارت نماید. وی چهار سال بعد به نذر خود وفا کرد. این تجربه شبه عرفانی، به کشف قواعد چهارگانه ریاضیات عام منجر شد که طبق ادعای او مبنای همه روش‌های علمی است و رعایت آنها در هر گونه تحقیق علمی ضرورت دارد.

دستورهای چهارگانه دکارت

از آن جا که ریاضیات برای خود یک سلسله قواعد و پیش فرض ها دارد، دکارت نیز برای منطق جدید خویش قواعدی بنا نمود. او در بخش دوم رساله «گفتار در روش درست راه بردن عقل»، اصول و اساس روش خود را به چهار قاعده محدود نمود که آن چهار قاعده عبارت اند از:
قاعده اول (بداهت): «نباید هیچ چیزی را به عنوان حقیقت پذیرفت مگر اینکه روشن و بدیهی باشد؛ یعنی وجدان آن را به شهود دریابد».
ل قاعده دوم (تحلیل): «باید هر یک از مسائل و مشکلات را تا آن جا که ممکن است و برای بهتر حل کردن آن ضرورت دارد به اجزای خودش تجزیه کرد و هر یک را جداگانه مورد بررسی قرار داد».
قاعده سوم (ترکیب): «باید افکار خود را به ترتیب به کار انداخت و از ساده‌ترین و آسان فهم ترین امور آغاز کرد و به تدریج خود را به معرفت پیچیده‌ترین و مرکب‌ترین آنها رسانید».
قاعده چهارم (شماره امور و استقصا): «شماره امور باید چنان کامل و بازدید مسائل چنان کلی و جامع باشد که اطمینان حاصل شود چیزی از نظر دور نمانده و فراموش نشده است. این قاعده دنباله و نتیجه سه قاعده اول است».

تفاوت روش دکارت با روش فرانسیس بیکن

نزد دکارت، ریاضیات اعتبار خاصی داشت. او شدیداً به یقینی بودن ریاضیات اعتقاد داشت و پذیرفته بود که هدف علم باید توسعه فنون گوناگون و به کار بردن آن برای رفاه بشر باشد. او نه تنها همچون بیکن به فکر احیای علوم زمانه خود بود، بلکه می‌خواست طرحی نو دراندازد و علم را به نهایت استواری و دقت برساند. از همین رو، او فقط نمی‌خواست به اصلاح شیوه کسب علم دست بزند، بلکه کار دیگر او دقیق کردن علم بود. همزمان با او فیلسوف انگلیسی، فرانسیس بیکن درصدد بود تا شیوه قدما و متأخران را کنار بگذارد؛ زیرا به زعم وی در شیوه ایشان، معلومات جدیدی حاصل نمی‌شود. روشی که بیکن برای کسب معلومات به کار برد روش تجربه، مشاهده و آزمایش بود که در آن به تجربه و استقراء مشاهدات توجه شایسته می‌شد و در این روش، معلومات را به طور کامل به صبغه تجربه و مشاهدات تجربه عینی می‌برد و به همین لحاظ، روش او به کار علوم طبیعی می‌آمد. دکارت بر آن بود که روش کسب مع