پاورپوینت کامل راه های مبارزه با تهاجم فرهنگی ۴۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل راه های مبارزه با تهاجم فرهنگی ۴۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل راه های مبارزه با تهاجم فرهنگی ۴۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل راه های مبارزه با تهاجم فرهنگی ۴۲ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل راه های مبارزه با تهاجم فرهنگی ۴۲ اسلاید در PowerPoint

کلیدواژه: تهاجم فرهنگی .
پرسش: چه کنیم که از تهاجم فرهنگی غرب در امان بمانیم؟
پاسخ: تقویت بینش دینی و سیاسی جامعه، معرفی الگوهای مناسب، برطرف ساختن نیازهای طبیعی انسان از راه مشروع ، دفاع از ارزش‌های دینی و احیای عزت نفس و غیرت دینی، احیاء و توسعه امر به معروف و نهی از منکر و استقامت در راه دین از راه‌های مبارزه با تهاجم فرهنگی است.

فهرست مندرجات

۱ – فرهنگ
۲ – علت تهاجم فرهنگی
۳ – تاریخچه شروع تهاجم فرهنگی در ایران
۴ – راه‌های مبارزه با تهاجم فرهنگی
۴.۱ – تقویت بینش دینی و سیاسی جامعه
۴.۱.۱ – عوامل ایجاد عدم آگاهی
۴.۲ – معرفی الگوهای مناسب
۴.۳ – برطرف ساختن نیازهای طبیعی انسان از راه مشروع
۴.۴ – دفاع از ارزش‌های دینی و احیای عزت نفس و غیرت دینی
۴.۵ – احیاء و توسعه امر به معروف و نهی از منکر
۴.۶ – استقامت در راه دین
۵ – منابع برای مطالعه بیشتر
۶ – پانویس
۷ – منبع

فرهنگ

فرهنگ‌، مهم‌ترین و ماندگارترین وجه زندگی بشر و روح بالنده و افتخارآمیز اوست. ساختار شخصیت فردی و اجتماعی بشر؛ با فرهنگ صورت می‌گیرد. فرهنگ، اساسی‌ترین و زیربنایی‌ترین عنصر یک جامعه است و چگونه بودن و چگونه زیستن را به ملت‌ها می‌آموزد. فرهنگ هر ملت، حاکی از گذشته افراد و ترسیم‌کننده حال و آینده آن‌ها و مشعلی فروزان برای تبیین اصالت یک ملت است.

علت تهاجم فرهنگی

در همیشه تاریخ زورمندان و زراندوزان عالم برای سلطه و استعمار و استثمار ملت‌ها از ابزارهای گوناگون بهره گرفته‌اند، که جنگ و خونریزی از جلمه آن‌هاست. اما پس از قرن‌ها خونریزی و جنایت به این نتیجه رسیدند که جنگ و روش نظامی، روشی ماندگار و پایدار نبوده و پیروزی در آن را نیز نمی‌توان تضمین کرد. از این رو در یک طرح جدید، شیوه استکباری و استعماری خویش را تغییر دادند و این بار، با جنگ فرهنگی و استحاله فرهنگ خودی به مصاف ملت‌های محروم و ستم کشیده آمده‌اند و با نفوذ در فرهنگ ملت‌ها و با ترفندی مرموز و حساب شده، فرهنگ اصیل ملّتی را به تصرف معیارها و هنجارهای ننگین خویش در آوردند و بدین ترتیب ملتی را به خواری و زبونی کشاندند.

تاریخچه شروع تهاجم فرهنگی در ایران

تهاجم فرهنگی در ایران سابقه طولانی دارد اما وجه آشکار و فراگیر آن از دوران « رضا خان » آغاز شد. او که از فهم معادلات سیاسی و سیاستگذاری اجتماعی فرهنگی عاجز بود در سفر به ترکیه به شدت شیفته اقدامات « آتاترک » و اندیشه‌های غرب‌زده او شد به گونه‌ای که پس از بازگشت به ایران تمام تلاش خود را برای اجرای طرح‌هایی نظیر اقدامات «آتاترک» بکار گرفت و برای استحاله فرهنگی ارزشی ایران، دست به هر جنایتی زد که می‌توان «کشف حجاب» مقابله با علماء و روحانیت ، حذف تعلیمات دینی از نظام آموزشی، تغییر لباس ملّی، سرکوب عزاداری ، ترویج فساد و بی‌بند و باری و…» را از مهم‌ترین جنایات وی برشمرد.
کسانی که رضاخان را به حکومت رسانده بودند پس از ناکار‌آمدی و پایان تاریخ مصرف وی، او را برکنار کرده و پسرش « محمدرضا » را برجای او نشاندند. محمدرضا در نشر فرهنگ ابتذال و تقلید کورکورانه از غرب، روی پدر را سفید کرده بود و همه تلاش‌ خویش را برای سرکوب فرهنگ اسلامی و ترویج فرهنگ استعماری بکار بسته بود.
این وضعیت همواره مورد اعتراض علماء و روحانیت بود تا اینکه بالاخره با انقلاب اسلامی ایران بدست الهی امام خمینی (ره) همه تلاش‌های آنان را بر باد داد.
پس از پیروزی انقلاب، دشمنان زخم خورده و زبون این ملّت تمام تلاش خود را برای سرنگونی نظام اسلامی ایران بکار بستند و با تبلیغات مسموم و تحریم اقتصادی و بالاخره جنگ تمام عیار هشت ساله سعی در خشکاندن نهال نوپای انقلاب داشتند. اما با هوشیاری امام و ملت غیور ایران، هیچ یک از این نقشه‌ها کارساز نیفتاد. تا اینکه دشمنان در طرحی نو و از طریق تهاجم فرهنگی به مصاف ملت انقلابی و متدین ایران آمدند. و با کمال تأسف دشمنان در این مصاف تا حدودی به مقاصد ننگین خویش دست یافتند.
بنابراین مسأله تهاجم فرهنگی را باید جدی تلقی کرد و با شناخت همه جانبه و عمیق آن، به رویارویی و مبارزه اصولی با آن پرداخت. در این بین همه ملت‌ مسئولند اما مسئولیت عالمان دینی، اندیشمندان اسلامی و مسئولین و کارگزاران بسیار سنگین است.

راه‌های مبارزه با تهاجم فرهنگی

با این مقدمه نسبتاً طولانی، اینک به برخی از راه‌های مبارزه با تهاجم فرهنگی اشاره می‌نماییم،‌ امید است با شناخت دقیق این پدیده شوم و خطرناک به پیروزی نهایی دست یابیم:

تقویت بینش دینی و سیاسی جامعه

یکی از راه‌های مبارزه با تهاجم فرهنگی و در امان ماندن از آن، تقویت بینش دینی و سیاسی جامعه است. ارتقاء بینش دینی و سیاسی جامعه از حساس‌ترین اعمالی است که همه آحاد جامعه موظف به آن هستند و رهبران دینی، عالمان و اندیشمندان و متصدیان امور فرهنگی و سیاسی جامعه، وظیفه سنگین‌تری نسبت به دیگران دارند.
اگر سطح آگاهی دینی و سیاسی جامعه ارتقاء یابد، و جامعه به بلوغ فکری دست پیدا کند، و فارغ از هر گونه هیاهو و تبلیغات، خوب و بد را دریابد. هرگز تسلیم بیگانه نخواهد شد. در طول تاریخ ، آنچه که موجب فائق آمدن دشمنان بر ملّتی می‌شد، سوء استفاده دشمنان از عدم آگاهی صحیح توده مردم بوده است.

عوامل ایجاد عدم آگاهی

اما این که چه عواملی باعث عدم آگاهی مردم می‌شوند، می‌توان به امور زیر اشاره کرد:
سستی و بی‌تفاوتی اندیشمندان جامعه.
قرائت‌های مختلف از دین و ایجاد شک و تردید در بین مردم.
عدم حمایت مردم از رهبران راستین و دلسوز و بی‌تفاوتی نسبت به هشدارهای آنان.
دنیازدگی روشنفکران و مؤثران در جامعه.
تبلیغات عوام فریبانه و مسموم دشمنان و نیز استفاده از تمام امکانات.
تخریب چهره‌های برجسته دینی و سیاسی و…
بنابراین آنچه که امروز و در شرایط حساس فعلی، مسئولین و متصدیان فرهنگی سیاسی جامعه باید به آن توجه نمایند؛ درک همین نکته مهم است که برای مقابله با فرهنگ مبتذل غربی، بینش دینی و سیاسی مردم و در رأس همه، جوانان عزیز را ارتقاء بخشند و به تربیت صحیح و دینی این نسل ارزشمند بپردازند.
اگر جامعه امیرالمؤمنین علیه‌السلام به بلوغ فکری می‌رسید و از نظر دینی و سیاسی به حد مطلوب دست می‌یافت و اگر اندیشمندان جامعه و تحلیل‌گران فرهنگی سیاسی، به تحلیل درست و واقعی از اوضاع و احوال حکومت و مسائل روز می‌پرداختند و اگر آتش خانمانسوز دنیازدگ