پاورپوینت کامل رابطه حکمت عملی و نظری با ایمان و عمل صالح ۲۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل رابطه حکمت عملی و نظری با ایمان و عمل صالح ۲۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل رابطه حکمت عملی و نظری با ایمان و عمل صالح ۲۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل رابطه حکمت عملی و نظری با ایمان و عمل صالح ۲۱ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل رابطه حکمت عملی و نظری با ایمان و عمل صالح ۲۱ اسلاید در PowerPoint

کلیدواژه:حکمت عملی، حکمت نظری، فلسفه اسلامی، ایمان، عمل صالح.
پرسش:رابطه بین «حکمت عملی و نظری» در فلسفه با «ایمان و عمل صالح» در قرآن چیست؟

فهرست مندرجات

۱ – متن کامل پرسش
۲ – پاسخ
۲.۱ – تقسیم نظری و عملی در قرآن
۲.۲ – تقسیم نظری و عملی در علوم غیرقرآن
۲.۳ – رابطه ایمان با حکمت نظری
۳ – پانویس
۴ – منبع

متن کامل پرسش

اگر غایت حکمت نظری را در فلسفه ایمان و غایت حکمت عملی را عمل نیک بدانیم با توجه به تقسیم بندی های حکمت نظری و عملی چه ارتباط هایی بین این دو برقرار است؟

پاسخ

حکمت نظری و عملی اصطلاحاتی فلسفی اند که در جای خود تعریف شده اند و اصطلاح ایمان و عمل صالح نیز اصطلاحاتی قرآنی اند که در مورد حقیقت آنها باید به بحث و بررسی پرداخت. بنابراین برای پرداختن به این سؤال، باید دو دیدگاه قرآنی و فلسفی را با هم مقایسه کرد.
تقسیم حکمت به عملی و نظری نخستین بار توسط ارسطو انجام گرفته و در فلسفه مشاء ادامه یافته و در علوم اسلامی نیز وارد شده است، ولی قبل از هر چیز باید به این سؤال بپردازیم که آیا تقسیم معارف قرآنی به دو جنبه نظری و عملی به پیروی از تقسیم حکمت به نظری و عملی پذیرفته است.

تقسیم نظری و عملی در قرآن

واقعیت این است که جدا کردن عمل و نظر نه تنها در قرآن و معرفت دینی معمول نبوده، بلکه چنین جدایی یک انحراف محسوب شده است. از دیدگاه قرآن کسانی که صرفاً به طور نظری معارف دینی را می دانند در واقع بهره ای حقیقی از این علوم هم ندارند و به بارکشی تشبیه شده اند که بار آنها کتاب است. از دیدگاه روایات و معارف اهل بیت نیز هیچ گاه علمی که با عمل متحد نباشد به عنوان علم الاهی پذیرفته شده نیست. بلکه برعکس برخی بیانات معصومان نشان می دهد که علم قرآن در اثر تقوا ، اخلاص و صدق از طرف خداوند افاضه می شود، گو این که این علم برخلاف علوم فنی بعد از عمل است، نه جدای از عمل.
از طرفی عمل ظاهری بدون علم الاهی (که از آن در روایات به « معرفت » تعبیر شده) نیز همچون علم ِبدون عمل، هیچ ثمره ای نداشته و از اساس، عمل خالصانه و عمل صالح محسوب نمی شود.
بنابراین وجود علم و عمل در قرآن جدایی ناپذیر بوده، نه علم و ایمان بدون عمل، علم و ایمان حقیقی است و نه عمل بدون علم و ایمان، عملی صالح.

تقسیم نظری و عملی در علوم غیرقرآن

ولی در علوم ذهنی و فنی و ظنی این گونه نیست، بلکه می توان کاملاً نظر را از عمل به طور جداگانه تصور و تعریف نمود. همچنان که یک کامپیوتر می تواند حاوی تمامی اطلاعاتی باشد که از دیدگاه علوم بشری علم محسوب می شود و این علم هیچ منافات و ارتباطی با عمل ندارد، اما علوم الاهی علومی وجودی هستند که دوگانگی نظر و عمل و ادعا و حقیقت و قالب و محتوا در آن امکان پذیر نیست.
بنابراین اساساً تقسیم حکمت به حکمت نظری و عملی یک تقسیم ارسطوئی و یونانی بوده و صرفا برای سهولت بحث و گفت وگو و دسته بندی های نظری می تواند کاربرد داشته باشد، اما « حکمت » آن گونه که در قرآن و معارف اهل بیت همچنین در عرفان ذکر شده، پدیده ای تئوریک و ذهنی نیست، بلکه یک امر وجودی و قلبی و محیط بر تمامی جوانب انسان است، اعم از دل و جان و زبان و عمل و کرد