پاورپوینت کامل دعای علقمه ۲۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل دعای علقمه ۲۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل دعای علقمه ۲۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل دعای علقمه ۲۵ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل دعای علقمه ۲۵ اسلاید در PowerPoint

کلید واژه: پاورپوینت کامل دعای علقمه ۲۵ اسلاید در PowerPoint، لعن، نفرین
پرسش: بخشی از پاورپوینت کامل دعای علقمه ۲۵ اسلاید در PowerPoint بصورت نفرین می باشد من توضیحی راجع به این بخش از دعا می خواستم با نظر به این که لعن و نفرین در دین ما بعنوان یک ضد ارزش تلقی می شود.
پاسخ:

فهرست مندرجات

۱ – علت لعن و نفرین در دعا
۲ – انواع لعن در قرآن
۲.۱ – لعن و نفرین ارزشمند
۲.۲ – لعن و نفرین ناپسند
۲.۲.۱ – توهین به مقدسات
۲.۲.۲ – سب و توهین کلامی
۲.۲.۳ – ناسزا و توهین نشانه ضعف
۲.۲.۴ – نامطلوبی ذاتی توهین
۲.۳ – نهی فحش و اهانت در قرآن
۲.۳.۱ – معرفی رسول خدا در تورات
۲.۳.۲ – توصیه به صبر و تحمل بداخلاقی در قرآن
۲.۳.۳ – توصیف رسول خدا از کلام ابن ابی هاله
۲.۳.۴ – فرد بدزبان در کلام امام صادق(ع)
۲.۳.۵ – خطاب امام علی(ع) با دشنام دهندگان
۳ – نتیجه
۴ – پانویس
۵ – منبع

علت لعن و نفرین در دعا

لعن و نفرین ، دشنام و بی ادبی نیست، بلکه دعا و طلب عذاب و ناکامی در دنیا و آخرت برای افرادی است که آن ها را دشمنان حق، خدا، دین و مردم می دانیم. لعن و طلب عذاب دشمنان خدا و رسول و بندگان خدا که علم حق ستیزی برداشته اند نه تنها بد و ضد ارزش نیست بلکه بسیار پسندیده است و خود خدا اولین لعن کننده است:

انواع لعن در قرآن

لعن به دو صورت است:
ان الذین یؤذون الله و رسوله لعنهم الله فی الدنیا و الاخره
الم تر الی الذین اوتوا نصیبا من الکتاب یؤمنون بالجبت و الطاغوت و یقولون للذین کفروا هؤلاء اهدی من الذین آمنوا سبیلا اولئک الذین لعنهم الله
ان الذین یکتمون ما انزلنا من البینات و الهدی من بعد ما بیناه فی الکتاب اولئک یلعنهم الله و یلعنهم اللاعنون

لعن و نفرین ارزشمند

با توجه به این آیات، لعن آزار دهندگان خدا و رسول و دروغ بافان بر خدا و رسول و کتمان کنندگان آیات و حقایق و…، کار جایز و ارزشمند است.

لعن و نفرین ناپسند

آنچه از نگاه قرآن و وجدان ناپسند است، توهین ، ” سبّ ” و بدزبانی است:

توهین به مقدسات

توهین به مقدسات دیگران و خود آنان کار پسندیده ای نیست، به خصوص اگر از جانب انسان هایی سر بزند که در مقام هدایت و رهبری مردم و مدعی هستند که دین و مذهبشان بهترین دین و مذهب است. علمای شیعه به پیروی از قرآن و هدایت رهبرانشان، یعنی رسول خدا و امامان معصوم ،توهین و دشنام به دشمنان خود را جایز نمی شمرند. شیعیان را به دنباله روی از تعلیمات امامان به ادب و حرمت نگه داری سفارش می کنند.
ادب کلام داشتن و دوری از فحش و توهین در کلام و مخاطبه، از ارزش های متعالی است و معمولا افراد دارای مکارم اخلاق و بهره مند از فضایل و دور از رذایل ، ادب و عفت کلام دارند و بی ادبی و توهین و فحش از اخلاق اراذل و اوباش و آدم های بی مقدار است. خدایی که جامع اسم های نیکو و کمال مطلق است و انسان ها را به مکارم اخلاق دعوت می کند و از رذایل اخلاق تحذیر می دهد، به طریق اولی در کتابش مکارم اخلاق را رعایت کرده و می کند. خدا حق مطلق است و باطل با حق مطلق هم راستا نیست و سازگاری ندارد.

سب و توهین کلامی

“سب”، فحش، دشنام و توهین، کلامی است که برای تحقیر و شکستن طرف مقابل و نسبت دادن نقص و عیبی به او (که واقعا در او وجود ندارد) صادر می شود تا طرف مقابل را از میدان به در کرده و به سکون یا تسلیم وا دارد.

ناسزا و توهین نشانه ضعف

ناسزا و توهین و دشنام نشانه بی ادبی، ضعف و بی منطقی است و از افراد مسلح به منطق و برهان وادب و پشتگرم به حق صادر نمی شود. به همین دلیل هم با این که در بحث نهی از “سب” و فحش، با این که در آیات قبل از نهی، رسول خدا مخاطب است، ولی در آیه نهی از سب و دشنام، ایشان مخاطب نیست و مسلمانان مخاطب می باشند:
وَ لا تَسُبُّوا الَّذینَ یَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ فَیَسُبُّوا اللَّهَ عَدْواً بِغَیْرِ عِلْمٍ کَذلِکَ زَیَّنَّا لِکُلِّ أُمَّهٍ عَمَلَهُمْ ثُمَّ إِلى‌ رَبِّهِمْ مَرْجِعُهُمْ فَیُنَبِّئُهُمْ بِما کانُوا یَعْمَلُون؛
(به معبود) کسانى که غیر خدا را مى‌