پاورپوینت کامل دعای آشکار و پنهانی ۴۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل دعای آشکار و پنهانی ۴۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل دعای آشکار و پنهانی ۴۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل دعای آشکار و پنهانی ۴۲ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل دعای آشکار و پنهانی ۴۲ اسلاید در PowerPoint

کلیدواژه: آشکار، دعای فردی، دعای اجتماعی، دعای گروهی.

پرسش: دعای انفرادی و پنهانی بهتر است و یا دعا به صورت جمعی و آشکار؟!

پاسخ: دعا اگر با هدفی الاهی و به دور از ریا و خودنمایی انجام شود، حتی اگر به صورت گروهی و در معرض دید دیگران هم باشد، انسان را به کمالات معنوی می‌رساند، امّا آن چه از آموزه‌های اسلامی برداشت می‌شود، برتری پنهان نگه‌داشتن اعمال مستحبی است که بیشتر دعاها نیز از آن جمله به شمار می‌آیند. البته در برخی دعاهایی که مانند دعای باران با تمام جامعه در ارتباط است و نیز در مواردی که برای زنده نگه داشتن روح تعبد در محیط زندگی و آموزش مفاهیم والای دینی نیاز است، دعاهای گروهی نیز در سیره پیشوایان دینی مشاهده می‌شود.
در ضمن، شخصی که تصمیم به دعا دارد، اگر شرایط فردی‌اش به گونه‌ای باشد که با شرکت در یک گروه، بتواند درک بهتری از معنای دعا داشته باشد، نباید به متن خوانی انفرادی و پنهانی دعا بسنده کند، بلکه شرکت در دعاهای جمعی می‌تواند کمکی به او در ارتباطات فردی با پروردگارش باشد.

فهرست مندرجات

۱ – ارزش دعای پنهانی
۲ – مفهوم دعا
۳ – خلوص در دعا
۴ – دعای فردی و اجتماعی
۵ – دعای انفرادی و گروهی
۵.۱ – دلائل برتری دعای انفرادی
۵.۱.۱ – دلیل قرآنی
۵.۱.۲ – روایت پیامبر
۵.۱.۳ – روایت امام رضا
۵.۱.۴ – سیره ائمه
۵.۲ – دلایل برتری دعای گروهی
۵.۲.۱ – روایت از امام صادق
۵.۲.۲ – روایت از امام باقر
۶ – لزوم بهره‌گیری از دعا
۷ – نتیجه نهایی
۸ – نکته
۹ – پانویس
۱۰ – منبع

ارزش دعای پنهانی

در نگاهی کلی و به عنوان یک پاسخ مختصر می‌توان گفت که چون دعا، رابطه‌ای میان بنده و معبود خویش بوده و هرچه این ارتباط به دور از چشم دیگران باشد، از خلوص و صفای بیشتری برخوردار است، دعای پنهانی ارزشمندتر از نوع آشکار آن است، اما باید دانست که این پاسخ را نمی‌توان به صورت کلی و در تمام موارد، مناسب دانست، بلکه برتری انفرادی و یا گروهی خواندن دعا، می‌تواند با توجه شرایط و جوانب مختلف، تغییر یابد.
اکنون به بررسی بیشتر آن چه گفته شد می‌پردازیم:

مفهوم دعا

دعا به معنای ارتباط با خداوند و نزدیک شدن به او است. انسان با این ارتباط می‌تواند خواسته‌های معنوی و مادی خود را از پروردگار بخواهد.

خلوص در دعا

بدیهی است که دعا و عبادتی می‌تواند برای انسان مفید باشد و مورد توجه پروردگار واقع شود که از خودنمایی و تکبر به دور بوده و به صورت خالص برای خدا انجام شود که اگر این گونه باشد، برای او تفاوت چندانی ندارد که در حضور دیگران باشد و یا به تنهایی به راز و نیاز با خدا بپردازد و اگر خلاف این مطلب را در درون خود مشاهده کرد، باید در خلوص نیت خویش تردید کند.
پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) در این زمینه می‌فرماید: “هر آن که به نماز خویش، صورت زیبایی دهد تا مردم او را ببینند، اما هنگام خلوت، نمازش را با سستی و زشتی انجام دهد، گویا به پروردگارش توهین کرده است”.
امیرالمؤمنین (علیه‌السّلام) نیز در سخنی مشابه بیان می‌دارد: “انسان ریاکار و خودنما سه علامت دارد. هنگامی که میان جمع است، نشاط او افزون می‌شود و هنگامی که تنها است، سستی او را فرا می‌گیرد و دوست دارد که تمام کارهایش مورد پسند مردم باشد”.
این گونه است که می‌توان رفتار پیشوایان دینی را در جلوگیری از برخی شیوه‌های دعا درک نمود. پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) بعد از آن که گروهی را مشاهده کرد که با صدای بسیار بلندی مشغول دعا بودند، رو به آنان کرده و فرمود:
آهسته‌تر! شما با پروردگاری سخن می‌گویید که شنوا و بینا بوده و در کنارتان حضور دارد.

دعای فردی و اجتماعی

در نگاهی دیگر به دعا، می‌توان آن را به دو بخش تقسیم کرد که بخش اول آن، تنها در ارتباط با تکامل معنوی فرد بوده و بخش دیگر دعایی است که در راستای اهداف مشترک اجتماعی انجام می‌شود.
گرچه هر دو نوع دعا را می‌توان به صورت فردی و گروهی به جا آورد، اما به نظر می‌رسد که در بخش دوم، دعای گروهی اولویت دارد، چنان چه در نماز و دعای طلب باران این گونه است.
روایت است که گروهی نزد پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) آمده و اظهار داشتند که قحطی، سرزمین ما را فرا گرفته است و از شما خواهشمندیم که دعایی در خصوص باران بفرمایید. ایشان دستور داد تا منبر را آماده کنند و مردم جمع شوند. سپس شروع به دعا کرده و خطاب به مردم فرمود که آمین بگویند. . .
از میان پیامبران گذشته، حضرت موسی و‌ هارون (علیه‌السّلام) از ابتدای نبوتشان، گفتگوهای مشترکی با پروردگار داشتند، مانند این سخن: “قالا رَبَّنا اِنَّنا نَخافُ اَنْ یَفْرُطَ عَلَیْنا اَوْ اَنْ یَطْغی‌” یا در موردی دیگر که خداوند در پاسخ دعایشان در ارتباط با چگونگی اصلاح وضعیت اجتماعی مصر بیان می‌دارد: ” قَدْ اُجیبَتْ دَعْوَتُکُما”. دعای مشترکتان پذیرفته شد.

دعای انفرادی و گروهی

در این بخش به مستنداتی می‌پردازیم که برخی از آنها نشانگر برتری پنهانی بودن دعاها است که جز با انجام انفرادی آن امکان پذیر نیست و از برخی دیگر، شاید برتری دعای گروهی برداشت شود.

دلائل برتری دعای انفرادی

دلائلی که ناظر به برتری دعای انفرادی و پنهانی است:

دلیل قرآنی

پروردگار در قرآن به انسان‌ها توصیه می‌کند: ” ادْعُوا رَبَّکُمْ تَضَرُّعاً وَ خُفْیَه ً” پروردگارتان را با تضرع و زاری و پنهانی بخوانید.
سفارش دیگری در همین راستا در این کتاب مقدس وجود دارد: “وَ اذْکُرْ رَبَّکَ فی‌ نَفْسِکَ تَضَرُّعاً وَ خیفَهً وَ دُونَ الْجَهْرِ مِنَ الْقَوْلِ بِالْغُدُوِّ وَ الْآصالِ وَ لا تَکُنْ مِنَ الْغافِلین‌” و صبحگاهان و شامگاهان در‌اندرون خود با زاری و ترس به یاد خدایت باش بدون آن که صدایت را بلند کنی و از بی‌خبران مباش.

روایت پیامبر

پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) فرمودند: “بهترین عبادت، پنهانی‌ترین آنها است. ” و نیز: “ثواب نماز (مستحب) پنهانی هفتاد برابر همان نمازی است که آشکارا خوانده شود. ”

روایت امام رضا

روایتی از امام رضا (علیه‌السّلام) بیانگر آن است که “پاداش دعای پنهانی انسان، هفتاد برابر دعای آشکار او است. ”

سیره ائمه

علاوه بر آن، عبادت و دعای فردی پیشوایان اسلامی، چیزی نیست که از نظرها دور باشد. به عنوان نمونه، امیرالمؤمنین (علیه‌السّلام) دعای معروف کمیل را مانند خطبه‌های خویش در حضور جمع و در مسجد کوفه نخواند، بلکه کمیل، حضرتشان را