پاورپوینت کامل دانشمندان مخالف در زمان ظهور ۲۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل دانشمندان مخالف در زمان ظهور ۲۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل دانشمندان مخالف در زمان ظهور ۲۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل دانشمندان مخالف در زمان ظهور ۲۹ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل دانشمندان مخالف در زمان ظهور ۲۹ اسلاید در PowerPoint

کلیدواژه: زمان ظهور، دانشمند، فرقه‌های اسلامی.

پرسش: الف. روایت‌ها و احادیثی که درباره عالمان است، خواه عالمان مثبت و خواه عالمان منفی که از پیامبر (صلی الله علیه وآله) است، روایت‌های معنا‌داری هستند (عالمان مؤمن و عالمان منافق) با اسنادش ذکر کنید. ب. این‌که آیا وقتی امام مهدی(عج الله فی فرجه) ظهور می‌کند، عالمان در برابر ایشان می‌ایستند و در نهایت امام (عج الله فی فرجه) همه مذاهب را از بین برده، و فقط اسلام را احیا خواهد نمود، احادیثی که در منابع شیعه در این رابطه هست را از شما می‌خواستم.

پاسخ: روایاتی که درباره مقابله دانشمندان با حضرت مهدی(عج الله فی فرجه) به ما رسیده است کلیت ندارد؛ زیرا اگر این سخن صحیح باشد لازمه‌اش آن است که معتقد شویم که پیروان حضرتشان افراد کم دانش و یا بی‌دانشی باشند که هیچ عقل سلیمی این سخن را نمی‌پذیرد؛ بنابراین، این دسته روایات مربوط به کسانی است که دانش را وسیله‌ای برای رسیدن به خواسته‌ها و شهوات و امیال دنیایی خود قرار داده‌اند

فهرست مندرجات

۱ – علم همراه با عمل
۱.۱ – روایت از پیامبر
۱.۲ – روایت از امام صادق
۱.۳ – روایت از امام باقر
۲ – عملکرد دانشمندان در زمان ظهور
۲.۱ – نظر محی الدین عربی
۳ – نکته
۴ – پانویس
۵ – منبع

علم همراه با عمل

در روایات متعددی به ارزش علم همراه با عمل و نکوهش دانشمندان بی‌عمل پرداخته شده است:
یکی از مسائلی که در آموزه‌های دینی بسیار مورد تأکید قرار گرفته شده توجه به دانش و فراگیری آن است، اما با همه ارزشی که فراگیری علم دارد، معصومان(علیه السلام) تنها علمی را مفید و ثمربخش می‌دانند که همراه با عمل و اخلاص باشد و دانشی که همراه با عمل نباشد نه‌ تنها مفید نخواهد بود، بلکه سبب دوری انسان از کمال الهی و خدا می‌شود، بنابراین، روایاتی که در نکوهش برخی دانشمندان از پیامبر(صلی الله علیه وآله) و دیگر معصومان(علیه السلام) رسیده ناظر به این دسته از دانشمندان است که دانش را وسیله رسیدن به مقامات دنیایی و اهداف غیر الهی کرده‌اند و قطعاً شامل علمای ربانی نمی‌شود که از باب نمونه تعدادی از آنها را بیان می‌کنیم:

روایت از پیامبر

۱. سُلَیم می‌گوید: حضرت محمد فرمود: «قَالَ سُلَیْمُ بْنُ قَیْسٍ سَمِعْتُ أَبَا الْحَسَنِ ع یُحَدِّثُنِی وَ یَقُولُ‌ إِنَّ النَّبِیَّ (صلی الله علیه وآله) قَالَ‌… وَ الْعُلَمَاءُ عَالِمَانِ عَالِمٌ عَمِلَ‌ بِعِلْمِهِ فَهُوَ نَاجٍ وَ عَالِمٌ تَارِکٌ لِعِلْمِهِ فَهُوَ هَالِکٌ إِنَّ أَهْلَ النَّارِ لَیَتَأَذَّوْنَ مِنْ نَتْنِ رِیحِ الْعَالِمِ التَّارِکِ لِعِلْمِهِ وَ إِنَّ أَشَدَّ أَهْلِ النَّارِ نَدَامَهً وَ حَسْرَهً رَجُلٌ دَعَا عَبْداً إِلَی اللَّهِ فَاسْتَجَابَ لَهُ فَأَطَاعَ اللَّهَ فَدَخَلَ‌ الْجَنَّهَ وَ عَصَی اللَّهَ الدَّاعِی فَأُدْخِلَ النَّارَ بِتَرْکِهِ عِلْمَهُ وَ اتِّبَاعِهِ هَوَاهُ -وَ عِصْیَانِهِ اللَّهَ‌؛ … دانشمندان دو گونه‌اند: دانشمندی که به دانش خویش عمل کند نجات یافته است و دانشمندی که دانش خویش را رها کند تباه شود، همانا که دوزخیان از بوی بد دانشمندی که به دانش خویش عمل نکرده، سخت آزرده شوند. همانا آن‌که بیش از همه دوزخیان دچار پشیمانی و حسرت شود، فردی است که بنده‌ای را به خدا دعوت کند و آن بنده پاسخش دهد و خدا را اطاعت کند و به بهشت برود و آن‌که او را دعوت کرده خدا را نافرمانی کند و به خاطر رها کردن دانش خویش و پیروی از هوی و هوس و نافرمانی خدا به دوزخ در آید.»
«مَنِ ازْدَادَ عِلْماً وَ لَمْ یَزْدَدْ هُدًی لَمْ یَزْدَدْ مِنَ اللَّهِ إِلَّا بُعْدا؛ هر کس بر علم خود بیفزاید و بر هدایتش نیفزاید، جز دوری از خدا چیزی افزون نکرده است».

روایت از امام صادق

امام صادق (علیه السلام) فرمود: «وَ اعْلَمْ أَنَّ قَلِیلَ الْعِلْمِ یَحْتَاجُ إِلَی کَثِیرِ الْعَمَلِ لِأَنَّ عِلْمَ سَاعَهٍ یُلْزِمُ صَاحِبَهُ اسْتِعْمَالَهُ طُولَ دَهْرِهِ قَالَ عِیسَی ابْنُ مَرْیَمَ ع رَأَیْتُ حَجَراً عَلَیْهِ مَکْتُوبٌ اقْلِبْنِی فَقَلَبْتُهُ فَإِذَا عَلَی بَاطِنِهِ مَکْتُوبٌ مَنْ لَا یَعْمَلُ بِمَا یَعْلَمُ مَشْئُومٌ عَلَیْهِ طَلَبُ مَا لَا یَعْلَمُ وَ مَرْدُودٌ عَلَیْهِ مَا عَلِمَ أَوْحَی اللَّهُ تَعَالَی إِلَی دَاوُدَ إِنَّ أَهْوَنَ مَا أَنَا صَانِعٌ بِعَالِمٍ غَیْرِ عَامِلٍ بِعِلْمِهِ أَشَدُّ مِنْ سَبْعِینَ عُقُو