پاورپوینت کامل بندگی خدا ۳۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل بندگی خدا ۳۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل بندگی خدا ۳۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل بندگی خدا ۳۱ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل بندگی خدا ۳۱ اسلاید در PowerPoint

کلیدواژه: خضوع، خداوند، عبادت، بندگی، تذلل، بنده، عبودیت، نیت، اخلاص، اطاعت.

پرسش: بندگی کدام است؟ و بنده کیست؟ و چگونه می‌توان در طریق بندگی حرکت کرد؟

پاسخ: عبادت را اهل لغت به معنای غایت خضوع و تذلل دانسته‌اند و گفته‌اند چون عبادت مرتبه اعلای خضوع است؛ ازاین‌رو شایسته نیست، مگر برای کسی که اعلا مراتب وجود و کمال و اعظم مراتب نعم و احسان را دارد و از این جهت عبادت غیر حق شرک است؛ زیراکه اخلاص در عبادت تحقق نیافته است. بندگی در سه چیز خلاصه می‌گردد: اول: این‌که بنده در آنچه خداوند بر او منت گذاشته و بخشیده است برای خود مالکیت نبیند، بدان جهت که بندگان را ملکی نیست، مال را مال خدا می‌دانند، و آن‌ را در جایی که خدا فرموده است قرار می‌دهد.
دوم: بنده خدا برای خودش مصلحت اندیشی و تدبیر نمی‌نماید.
سوم: تمام مشغولیت بنده منحصر شود به آنچه که خداوند او را بدان امر نموده یا از آن نهی فرموده است. با این بیان، هم حقیقت بندگی روشن می‌گردد و هم طریق تحصیل آن. بندگی مفتاح ولایت است و نام بنده بهترین اسم‌ها. انسان کامل، عبدالله است که فانی در حضرت الهیه باشد و مغلوب اسمای الهی.
پس بنده پروردگار کسی است که اطاعت و فرمان‌برداری خداوند شیرینی او و محبت خدا لذتش باشد. حاجت به خدای خود برد و حکایت خویش به او گوید و توکل و اعتماد خود بر او بندد.

فهرست مندرجات

۱ – معنای لغوی عبادت
۲ – مراتب عبادت
۲.۱ – حدیثی از امام صادق
۳ – بنده حقیقی
۴ – بندگی
۴.۱ – دیدگاه امام صادق
۴.۲ – عبدالله بودن پیامبر
۴.۳ – حدیثی از امام باقر
۴.۴ – حدیث قدسی
۵ – مقام بندگی
۶ – نیت در عبادت
۷ – اخلاص در عبادت
۸ – پانویس
۹ – منبع

معنای لغوی عبادت

عبادت را اهل لغت به معنای غایت خضوع و تذلل دانسته‌اند و گفته‌اند چون عبادت اعلی مراتب خضوع است، پس لایق نیست، مگر برای کسی که اعلی مراتب وجود و کمال و اعظم مراتب نعم و احسان را دارد و از این جهت عبادت غیر حق شرک است.

مراتب عبادت

عبادت را سه مرتبه است: بعضی خدا را عبادت کنند به امید ثواب آخرت و خوف از عقاب؛ که عامه مؤمنان‌اند؛ و بعضی خدا را عبادت کنند که شرف عبودیت یابند و خدا آنها را بنده خود خواند. و بعضی خدا را عبادت کنند از جهت هیبت و جلال او و محبت بدو که مرتبت اعلای عبودیت است.

حدیثی از امام صادق

به فرموده امام صادق‌ علیه‌السلام: «کلمه عبد از سه حرف “ع – ب – د” تشکیل شده است. “عین” کنایه از علم و یقین بنده نسبت به خداوند متعال است و “با” اشاره‌ای به بینونت و جدایی و دوری او از غیر حق تعالی است؛ و حرف “دال” دلالتی است بر دنوّ و نزدیکی و تقرب بنده به پروردگار بزرگ، بدون هیچ حجاب و واسطه».

بنده حقیقی

عبد در تمام هستی و کمالات، خویش را مدیون مولای خود می‌داند؛ ازاین‌رو تسلیم اوست و همین نادیده گرفتن خود و هوا و هوس خویش، او را به رنگ کمالات مولا درمی‌آورد. تا آن‌جا که به فرموده رسول مکرم اسلام صلی‌الله‌علیه‌وآله: «بنده حقیقی حضرت پروردگار کسی است که اطاعت و فرمان‌برداری خدا شیرینی او و محبت خدا لذتش باشد. حاجت به خدای خود برد و حکایت خویش به او گوید و توکل و اعتماد خود بر او بندد».

بندگی

بندگی چیست؟

دیدگاه امام صادق

امام صادق (علیه‌السلام) می‌فرماید: حقیقت عبودیت و بندگی سه چیز است:
اول این‌که بنده در آنچه خدا بر او منت گذاشته و بخشیده است برای خود مالکیت نبیند، بدان جهت که بندگان را ملکی نیست، مال را مال خدا می‌دانند، و آن‌ را در جایی که خدا فرموده است قرار می‌دهند.
دوم: این‌که بنده خدا برای خودش مصلحت اندیشی و تدبیر نکند.
سوم: این‌که تمام مشغولیاتش منحصر شود به آنچه که خداوند او را بدان امر نموده، یا از آن نهی فرموده است. بنابراین اگر بنده خدا برای خودش ملکیتی را در آنچه که خدا به او سپرده است نبیند، انفاق نمودن بر او آسان می‌شود. و چون بنده خدا تدبیر امور خود را به مدبرش بسپارد، مصائب و مشکلات دنیا بر وی آسان می‌گردد؛ و زمانی که به آنچه خداوند به وی امر کرده و نهی نموده است اشتغال ورزد، دیگر فراغتی نمی‌یابد تا مجال و فرصت خودنمایی و فخر نمودن بر مردم پیدا نماید؛ ازاین‌رو چون خداوند بنده خود را به این سه چیز گرامی بدارد، زندگی در دنیا و نحوه برخورد با ابلیس و خلایق بر وی سهل و آسان می‌گردد. به انگیزه زیاده‌اندوزی و فخر و مباهات با مردم به دنبال دنیا نمی‌رود و آنچه را که از جاه و جلال و منصب و مال در دست مردم می‌نگرد، آنها را برای عزت و علّو درجه خویشتن طلب نمی‌نماید و روزهای خود را به بطالت و بیهودگی نمی‌گذراند.

عبدالله بودن پیامبر

بندگی، مفتاح ولایت است و نام بنده، بهترین اسم‌ها؛ از این‌رو پیامبر عظیم‌الشأن اسلام (صلی‌الله‌ع