پاورپوینت کامل بقیه‌اللَّه (علیه‌السّلام) ۹۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل بقیه‌اللَّه (علیه‌السّلام) ۹۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۹۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل بقیه‌اللَّه (علیه‌السّلام) ۹۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل بقیه‌اللَّه (علیه‌السّلام) ۹۲ اسلاید در PowerPoint :

امام مهدی

کلیدواژه: امام مهدی عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف، طول عمر امام زمان عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف.

پرسش: چه دلایل عقلی منوط بر زنده بودن امام زمان ـ عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف ـ در آخرالزمان وجود دارد؟

پاسخ: وجود امام زمان ـ عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف ـ و امامت آن حضرت از مباحث امامت خاصه است که برای اثبات آن مستقیماً نمی‌توان از دلیل عقلی بهره گرفت؛ بلکه با استخدام دلیل عقلی در امامت عامه و ضرورت وجود امام در همه زمان‌ها و استناد به روایات و نقل‌های تاریخی که در این زمان، امام را منحصر در وجود حضرت مهدی ـ عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف ـ می‌کند، می‌توان به مقصود نائل آمد. ضرورت وجود انسان معصوم و حجت الهی در همه زمان‌ها با استناد به دلایل متعدد عقلی در امامت عامه است؛ مثلاً نبوت و امامت یک فیض معنوی از جانب خداوند است و براساس قاعده لطف باید چنین لطفی همیشگی باشد.
پذیرش طول عمر حضرت مهدی ـ عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف ـ نیز هیچ‌گونه استبعادی ندارد. زیرا آن حضرت با دانش خدادادی و با استفاده از روش‌های طبیعی و علمی می‌تواند برای مدتی بسیار طولانی و بدون این‌که آثار فرسودگی و پیری در او پدیدار گردد، در این دنیا زندگی کند.

فهرست مندرجات

۱ – امامت امام زمان
۱.۱ – امامت خاصه
۱.۲ – امامت عامه
۲ – بررسی دو رکن استدلال
۳ – برهان عقلی بر ضرورت وجود امام در همه زمان‌ها
۳.۱ – أ. برهان لطف
۳.۱.۱ – الطاف وجود امام غائب
۳.۲ – ب. برهان علت غائی
۳.۳ – ج. برهان امکان اشرف
۳.۴ – د. برهان مظهر جامع
۴ – ادله تاریخی و روایی
۴.۱ – أ. دیدگاه بسیاری از دانشمندان سنی
۴.۲ – ب. خبر ولادت امام توسط امام عسکری
۴.۲.۱ – سخنی از احمد بن اسحاق
۴.۲.۲ – سخنی از محمد بن علی بن حمزه
۴.۳ – سخنی از احمد بن حسن بن اسحاق قمی
۴.۴ – سخنی از ابراهیم بن ادریس
۴.۵ – ج. نشان دادن حضرت مهدی
۴.۵.۱ – سخنی از احمد بن اسحاق
۴.۵.۲ – سخنی از معاویه بن حکیم و…
۴.۵.۳ – سخنی از علی بن بلال و…
۴.۵.۴ – سخنی از عمر اهوازی
۴.۵.۵ – سخنی از ابراهیم بن محمد
۴.۵.۶ – د. خبر وجود امام توسط خواص
۴.۵.۷ – روایتی از حکیمه خاتون
۴.۵.۸ – سخنی از حکیمه خاتون
۴.۶ – و. نشان دادن کرامت‌ها و شواهد صدق
۴.۶.۱ – وظیفه سازمان مخفی وکالت
۴.۶.۲ – بیان کرامت‌ها بی‌واسطه و باواسطه
۴.۶.۳ – زمان نشان دادن کرامت‌ها
۴.۶.۴ – سخنی از سید بن طاووس
۵ – نمونه‌هایی از کرامات و شواهد صدق
۵.۱ – أ. روایتی از سعد بن عبدالله اشعری قمی
۵.۲ – ب. روایتی از محمد بن ابراهیم بن مهزیار
۵.۳ – ج. روایتی از احمد دینوری سراج
۵.۴ – د. روایتی از محمد بن علی اسود
۵.۵ – و. روایتی از اسحاق بن یعقوب
۵.۶ – ه. روایتی از محمد بن علی بن شازان
۶ – بهره‌مندی شیعیان از کرامت‌ها
۶.۱ – نکته اول
۶.۲ – نکته دوم
۶.۲.۱ – نیابت عثمان بن سعید عمری
۶.۲.۲ – نیابت محمد بن عثمان بن سعید عمری
۶.۲.۳ – نیابت حسین بن روح
۶.۲.۴ – نیابت ابوالحسن علی بن محمد سمری
۷ – طولانی بودن عمر امام زمان
۷.۱ – اول
۷.۲ – دوم
۷.۳ – سوم
۸ – پانویس
۹ – منبع

امامت امام زمان

امامت امام زمان عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف و وجود حضرت از مباحث امامت خاصه است.

امامت خاصه

در امامت خاصه مستقیماً نمی‌توان از دلیل عقلی بهره گرفت؛ بلکه دلیل عقلی امامت عامه و ضرورت وجود امام ـ علیه‌السلام ـ در تمام زمان‌ها را اثبات می‌کند.

امامت عامه

در امامت عامه برهان عقلی بر ضرورت وجود انسان معصوم و حجت الهی روی زمین اقامه می‌شود.
حال اگر ادله تاریخی و روایی دال بر ولادت و حیات حضرت مهدی عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف به مقدمه‌ی اول ضمیمه گردد، اثبات می‌شود که در این زمان تنها آن حضرت ـ عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف ـ واسطه فیض الهی است و زنده هم می‌باشد.

بررسی دو رکن استدلال

برهان عقلی بر ضرورت وجود امام در همه زمان‌ها

أ. برهان لطف

نبوت و امامت یک فیض معنوی از جانب خداوند است که بر اساس قاعده لطف باید همیشه وجود داشته باشد. قاعده لطف اقتضا می‌کند که در میان جامعه‌ی اسلامی باید امامی باشد که محور حق بوده و جامعه را از خطای مطلق باز دارد.
این جمله امام صادق علیه‌السلام که “همانا خداوند ـ عزوجل ـ جلیل‌تر و عظیم‌تر از آن است که زمین را بدون امام رها کند”، ممکن است اشاره به همین برهان باشد.

الطاف وجود امام غائب

الطاف وجود امام غایب را می‌توان در موارد ذیل برشمرد:
۱. حراست از دین خداوند در سطح کلی؛
۲. تربیت نفوس مستعد؛
۳. بقای مذهب؛
۴. وجود الگویی زنده که می‌تواند مقتدای مردم قرار گیرد.

ب. برهان علت غائی

در علم کلام ثابت می‌شود که خداوند از افعال خود هدف و غرضی دارد و چون خداوند کمال مطلق است و نقص در او راه ندارد غایت افعال الهی به مخلوقات برمی‌گردد و غایت وجود انسان، انسان کامل است یعنی انسان مانند درختی است که میوه‌ی آن وجود انسان کامل است.

ج. برهان امکان اشرف

در فلسفه قاعده‌ای مطرح می شود به نام قاعده امکان اشرف و معنای آن اینست که ممکن اشرف باید در مراتب وجود اقدم از ممکن اخس باشد…
در عالم وجود انسان اشرف مخلوقات است و محال است که وجود، حیات، علم، قدرت و جمال و… به افراد انسان برسد قبل از آن‌که این کمالات به انسان کاملی که حجت روی کره‌ زمین است، رسیده باشد.

د. برهان مظهر جامع

هویت مطلقه‌ی خداوند در مقام ظهور، احکام وحدت بر او غلبه دارد و در وحدت ذاتی مجالی برای اسمای تفصیلی نیست و از طرف دیگر در مظاهر تفصیلی که در عالم خارج ظاهر می شوند، احکام کثرت، غالب بر وحدت است. اینجاست که فرمان الهی مقتضی صورتی اعتدالی است که در آن وحدت ذاتی و یا کثرت امکانی بر یک‌دیگر غلبه نداشته باشد تا بتواند مظهری برای حق از جهت اسمای تفصیلیه و وحدت حقیقیه باشد و آن صورت اعتدال همان انسان کامل است.
ما در این‌جا به همین مقدار بسنده می‌کنیم و خواننده را به مطالعه‌ی کتب مفصل ارجاع می‌دهیم.

ادله تاریخی و روایی

ادله تاریخی و روایی ولادت و حیات حضرت مهدی عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف زیاد است؛ ما برای نمونه به چند سند تاریخی اشاره می‌کنیم:

أ. دیدگاه بسیاری از دانشمندان سنی

بسیاری از دانشمندان نام‌دار اهل سنت پذیرفته و در کتاب‌هایشان متذکر شده‌اند که: مهدی موعود فرزند امام حسن عسکری ـ علیه‌السلام ـ است و در سامرا در سال ۲۵۵ هجری متولد شده است و در پس پرده غیبت زندگی می‌کند و روزی به امر خداوند ظهور خواهد کرد .‌

ب. خبر ولادت امام توسط امام عسکری

امام عسکری علیه‌السلام قبل از ولادت فرزندش امام مهدی ـ عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف ـ از ولادت حضرت خبر داده بود،‌ از جمله به عمه‌اش “حکیمه خاتون” فرمود: “در شب پانزدهم شعبان فرزندم مهدی از نرگس خاتون متولد می‌شود”.

سخنی از احمد بن اسحاق

احمد بن اسحاق می‌گوید: از امام ابو محمد حسن عسکری ـ علیه‌السلام ـ شنیدم که فرمود: “حمد و سپاس خدای را که مرا از دنیا نبرد تا این که جانشین من و مهدی موعود را به من نشان داد. او از حیث ویژگی‌های جسمانی و اخلاقی و رفتاری شبیه‌ترین انسان‌ها به پیامبر خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله است. خدا مدتی وی را در حالت غیبت نگهداری می‌کند و سپس ظاهر می‌شود و جهان را از عدل و داد پر می‌کند”.
نیز حضرت عسکری ـ علیه‌السلام ـ بعد از ولادت فرزندش، خواص و نزدیکان را از تولد امام مهدی عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف آگاه نمود.

سخنی از محمد بن علی بن حمزه

محمد بن علی بن حمزه گوید: از امام عسکری ـ علیه‌السلام ـ شنیدم: “حجت خدا بر بندگان و امام و جانشین من در پانزدهم شعبان سال ۲۵۵ در هنگامه طلوع فجر متولد شد”. .

سخنی از احمد بن حسن بن اسحاق قمی

احمد بن حسن بن اسحاق قمی می‌گوید: وقتی که امام مهدی ـ عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف ـ متولد شد، نامه‌ای از امام عسکری ـ علیه‌السلام ـ به من رسید که حضرت مرقوم فرموده بود: فرزندی برایم متولد شده است. این موضوع را مخفی بدار؛ زیرا جز برای دوستان و نزدیکان ما آن را اظهار نخواهم کرد”.

سخنی از ابراهیم بن ادریس

ابراهیم بن ادریس می‌گوید: امام ابومحمد عسکری ـ علیه‌السلام ـ گوسفندی را برای من فرستاد و فرمود:”این را به جهت ولادت فرزندم “مهدی” عقیقه کن و به خود و خانواده ات بخوران”.

ج. نشان دادن حضرت مهدی

امام عسکری ـ علیه‌السلام ـ افزون بر این‌که قبل از ولادت امام مهدی بشارت داد و بعد از تولد به خواص خبر داد که مهدی موعود ولادت یافته است، گام دیگری برداشت، و آن این بود که برای افزایش ایمان و اطمینان شیعیان، فرزندش امام مهدی را به تعدادی نشان داد.

سخنی از احمد بن اسحاق

احمد بن اسحاق می‌گوید: امام عسکری ـ علیه‌السلام ـ کودک سه ساله‌ای را به من نشان داد و فرمود: ای احمد، اگر تو نزد خدا و امامان گرامی نبودی، فرزندم را به تو نشان نمی‌دادم. بدان که این کودک همنام و هم کنیه‌ی رسول خداست و همان کسی است که زمین را پر از عدل و داد خواهد کرد.

سخنی از معاویه بن حکیم و …

معاویه بن حکیم،‌ محمد بن ایوب و محمد بن عثمان بن سعید عمری می‌گویند: ما یک گروه چهل نفره در خانه امام حسن عسکری ـ علیه‌السلام ـ جمع شده بودیم، حضرت فرزندش امام مهدی را به ما نشان داد و فرمود: “این امام شما و جانشین من است”.

سخنی از علی بن بلال و …

علی بن بلال، احمد بن هلال، محمد بن معاویه بن حکیم و حسن بن ایوب می‌گویند: ما تعدادی از شیعیان در خانه‌ی امام حسن عسکری ـ علیه‌السلام ـ تجمع نمودیم و از حضرت درباره جانشین وی پرسش نمودیم، پس از ساعتی حضرت کودکی را به ما نشان داد و گفت:”بعد از من این امام شماست”.

سخنی از عمر اهوازی

عمر اهوازی می‌گوید: امام حسن عسکری علیه‌السلام فرزندش را به من نشان داد و فرمود:”بعد از من این فرزندم امام شما است”.

سخنی از ابراهیم بن محمد

ابراهیم بن محمد گوید: در خانه عسکری کودک زیبایی را دیدم، از حضرت پرسیدم:یا ابن رسول الله، این کودک کیست؟ حضرت فرمود:”این کودک من است. این جانشین من است”.
یعقوب بن منفوس می‌گوید: خدمت امام عسکری ـ علیه‌السلام ـ رسیدم و از حضرت درباره‌ی امام بعدی و صاحب الامر جویا شدم. حضرت فرمود: پرده را کنار بزن؛ کنار زدم، در این هنگام کودک پنج ساله‌ای را دیدم که به‌سوی ما می‌آید، آمد و روی زانوی حضرت عسکری ـ علیه‌السلام ـ نشست. حضرت فرمود: “این امام شما است”.

د. خبر وجود امام توسط خواص

بعد از بشارت‌های امام عسکری ـ علیه‌السلام ـ و نشان دادن فرزند بزرگوارشان مهدی، به خواص و افراد مورد اطمینان، اینک نوبت خواص است که اقدام نمایند و وجود امام مهدی را به اطلاع دیگر شیعیان برسانند تا آنان را از شک و حیرت نجات دهند.
افرادی همانند حکیمه خاتون، دختر محمد بن علی بن موسی الرضا علیه‌السلام، عثمان بن سعید عمری، حسن بن حسین علوی، عبدالله بن عباس علوی، حسن بن منذر، حمزه بن ابی‌الفتح، محمد بن عثمان بن سعید عمری،‌ معاویه بن حکیم، محمد بن معاویه بن حکیم، محمد بن ایوب بن نوح، حسن بن ایوب بن نوح، علی بن بلال، احمد بن هلال، محمد بن اسماعیل بن موسی بن جعفر، یعقوب بن منفوس، عمر اهوازی، خادم فارسی،‌ ابوعلی بن مطهر، ابی‌نصر طریف ‌خادم، کامل بن ابراهیم، احمد بن اسحاق، عبدالله مستوری، عبدالله جعفر حمیری، علی بن ابراهیم مهزیار، ابوغانم خادم، کوشیدند و ولادت امام مهدی ـ عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف ـ را به اطلاع شیعیان رساندند.

روایتی از حکیمه خاتون

به روایتی از حکیمه خاتون توجه فرمایید: امام حسن عسکری ـ علیه‌السلام ـ کسی را دنبال من فرستاد که امشب (شب نیمه شعبان) برای افطار نزد من بیا، چون خداوند امشب حجت خود را آشکار می‌کند. پرسیدم: این مولود از چه کسی است؟ فرمود: از نرجس. گفتم: در نرجس اثر حمل مشاهده نمی‌شود. فرمود: موضوع همین است که گفتم. من در‌حالی‌که نشسته بودم، نرجس آمد و کفش مرا از پایم در آورد و فرمود: بانوی من، حالت چطور است؟ گفتم: تو بانوی من و خانواده‌ام هستی. او از سخن من تعجب کرد و ناراحت شد و فرمود: این چه سخنی است؟ گفتم: خداوند در این شب به تو فرزندی عنایت می‌کند که سرور دنیا و آخرت است. نرجس از سخن من خجالت کشید. سپس بعد از افطار‌، نماز عشا را به‌جا آوردم و به بستر رفتم. بعد از نیمه شب برخاستم و نماز شب خواندم. بعد از تعقیب نماز به خواب رفتم و دوباره بیدار شدم، دیدم نرجس نیز بیدار شد و نماز شب به‌جا آورد. از اتاق بیرون رفتم تا از طلوع فجر با خبر شوم، دیدم فجر اول طلوع کرده و نرجس در خواب است. در این هنگام این سؤال به ذهنم خطور کرد که چرا حجت خدا متولد نشد. ناگهان امام عسکری ـ علیه‌السلام ـ از اطاق مجاور صدا زد: عمه جان، شتاب مکن که موعد نزدیک است. من نشستم و قرآن خواندم. در هنگامی که مشغول خواندن قرآن بودم، ناگهان نرجس خاتون با ناراحتی از خواب بیدار شد. من با شتاب خودم را به او رساندم و پرسیدم: چیزی احساس می‌کنی؟ گفت: آری. گفتم: نام خدا را بر زبان جاری کن، این همان است که در آغاز شب به تو خبر دادم، مضطرب نباش، دلت را آرام کن. در این هنگام پرده نوری میان من و او حائل شد، ناگهان متوجه شدم که کودک ولادت یافته است. چون جامه را از روی نرجس برداشتم، دیدم که آن مولود سر به سجده گذاشته و به ذکر خدا مشغول است. در این هنگام امام حسن عسکری ـ علیه‌السلام ـ صدا زد: “عمه! فرزندم را نزد من بیاور.! “نوزاد را خدمت حضرت بردم، حضرت او را در آغوش گرفت و بر دست و چشم و مفاصل کودک دست کشید و در گوش راست اذان و در گوش چپ اقامه گفت: و فرمود: “فرزندم، سخن بگو”. نوزاد لب به سخن گشود و شهادتین بر زبان جاری کرد و سپس به امام علی علیه‌السلام و دیگر امامان ـ علیهم‌السلام ـ به ترتیب درود فرستاد تا رسید به نام پدرش و بر او هم درود فرستاد. سپس امام عسکری ـ علیه‌السلام ـ به من فرمود: عمه، فرزند را نزد مادر ببر تا به او سلام کند و بعد نزد من بیاور. نوزاد را نزد مادر بردم و به مادر سلام گفت، و سپس نزد حضرت برگرداندم. حضرت فرمود: روز هفتم نزد