پاورپوینت کامل بالا بردن دست‌ها در دعا ۲۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل بالا بردن دست‌ها در دعا ۲۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل بالا بردن دست‌ها در دعا ۲۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل بالا بردن دست‌ها در دعا ۲۱ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل بالا بردن دست‌ها در دعا ۲۱ اسلاید در PowerPoint

کلیدواژه: بالا بردن دست‌ها، دعا، شرع، سیره معصومان (علیهم‌السلام)، آسمان، رزق و روزی، خضوع.

پرسش: چرا در‌حالی‌که خداوند مکان و محل ندارد، دست‌هایمان را هنگام دعا به سوی آسمان بالا می‌بریم؟

پاسخ: پاورپوینت کامل بالا بردن دست‌ها در دعا ۲۱ اسلاید در PowerPoint، با محل و مکان نداشتن خداوند منافاتی ندارد؛ بلکه دارای حکمت‌هایی است: اولاً، این عمل طبق دستور شرع و سیره معصومین (علیهم‌السلام) است؛ ثانیاً، آسمان معدن رزق و محل نزول تمام نعمت‌های خداوند است؛ ثالثاً، این عمل نوعی اظهار خضوع و تذلل در پیشگاه خداوند است.
منزلت و مقام اعلی و با عظمت خداوند ایجاب می‌کند که هنگام دعا انسان دست‌ها را بالا ببرد. چنین کاری به اقتضای درخواست یک مقام دانی و ضعیف از مقام عالی و قوی است. در واقع انسان با این عمل تهی‌دستی و محتاج بودن خود را به خداوند بی‌نیاز اعلان می‌کند.

فهرست مندرجات

۱ – مقدمه
۲ – استناد به برخی روایات
۲.۱ – حدیثی از امام صادق
۲.۲ – حدیثی از امام علی
۲.۲.۱ – آسمان معدن رزق و برکات الهی
۲.۲.۲ – روایتی از ابن‌دینار
۲.۳ – حدیثی از امام باقر
۲.۳.۱ – اظهار خضوع و تذلل
۲.۴ – حدیثی از امام جعفر صادق
۳ – نتیجه بحث
۴ – معرفی منبع
۵ – پانویس
۶ – منبع

مقدمه

نخست لازم است به این نکته اشاره شود که سؤال فوق از پرسش‌های بسیار قدیمی می‌باشد و پیوسته اذهان مردم را به خود مشغول نموده، به طوری که در عصر ائمه (علیهم‌السلام) نیز بارها فلسفه این عمل از آن‌ها پرسیده شده بود و امامان (علیهم‌السلام) نیز در روایات مختلف و در مناسبت‌هایی، پاسخ این سؤال را داده‌اند.

استناد به برخی روایات

اکنون با استفاده از روایات، به پرسش فوق پاسخ می‌دهیم که در ذیل به چند نمونه از روایات اشاره می‌شود:

حدیثی از امام صادق

هشام بن حکم می‌گوید: مردی خدمت امام صادق (علیه‌السلام) آمد و از آیه «الرَّحْمَنُ عَلَى الْعَرْشِ اسْتَوَى » سؤال کرد. امام (علیه‌السلام) ضمن توضیحی فرمود: خداوند به هیچ مکان و مخلوقی نیاز ندارد؛ بلکه تمام خلق محتاج او هستند.
سؤال‌کننده عرض کرد: (اگر چنین است پس چرا هنگام دعا دست‌ها را بالا می‌برند؟!) با این حال تفاوتی ندارد که دست به سوی آسمان بالا کنید یا به سوی زمین پایین آورید؟
امام فرمود: این موضوع در علم و احاطه و قدرت خدا یکسان است (و هیچ تفاوتی نمی‌کند)؛ ولی خداوند متعال به بندگانش دستور داده که دست‌های خود را در اشاره به عرش به سوی آسمان بردارند؛ چراکه معدن رزق آن‌جاست، ما آن‌چه را قرآن و اخبار رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلم) اثبات کرده است، تثبیت می‌کنیم، آن‌جا که رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلم) فرمود: دست‌های خود را به سوی خداوند متعال بردارید و این سخنی است که تمام امت بر آن اتفاق‌نظر دارند.

حدیثی از امام علی

در حدیث دیگری از امیرالمؤمنین، علی (علیه‌السلام) آمده است: «اذا فِرَغَ احَدُکُمْ مِنْ الصَّلوهِ فَلْیَرْفَعْ یَدَیْهِ الَى السَّماءِ وَ لِیَنصَبَّ فى الدُّعاء»؛ «هنگامی که یکی از شما نماز را پایان می‌دهد، دست به سوی آسمان بردارد و مشغول دعا شود».
مردی عرض کرد: ‌ای امیرمؤمنان! مگر خداوند همه جا نیست؟ فرمود، آری همه جا هست، عرض کرد: پس چرا بندگان دست به آسمان بر می‌دارند؟ فرمود: آیا (در قرآن) نخوانده‌ای؛ «وَفِی السَّمَاءِ رِزْقُکُمْ وَمَا تُوعَدُونَ»؛ «در آسمان