پاورپوینت کامل ان شرطیه ۱۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ان شرطیه ۱۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ان شرطیه ۱۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل ان شرطیه ۱۳ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل ان شرطیه ۱۳ اسلاید در PowerPoint

کلیدواژه: شرط، فعل ماضی، فعل مضارع، احتمال، پاورپوینت کامل ان شرطیه ۱۳ اسلاید در PowerPoint،مستقبل.

پرسش: معنا و کارکرد «ان» شرطیه، چیست؟ اگر این حرف به فعل ماضی متصل شود، آیا معنایش متفاوت با زمانی خواهد بود که اتصال آن با فعل مضارع برقرار شود؟

پاسخ: رقی از جهت معنایی و ادبیات عرب میان «ان» شرطیه‌ای که بر سر فعل ماضی و فعل مضارع درمی‌آید نیست.

فهرست مندرجات

۱ – عمل اِن شرطیه
۱.۱ – عمل معنوی
۱.۲ – عمل لفظی
۲ – سؤال
۳ – پانویس
۴ – منبع

عمل اِن شرطیه

یکی از کلمات پرکاربرد در زبان عرب، کلمه حرفی «ان» می‌باشد که یکی از معانی آن («ان» در یکی از این چهار معنا استعمال می‌شود: شرطیه، نافیه، مخفّفه و زائده.) شرطیت است.
«ان» شرطیه دارای دو عمل است:

عمل معنوی

عمل معنوی یعنی مشروط‌کردن وجود جزا بر وجود شرط.
باید دانست که بر خلاف لو شرطیه که جملات شرطی ناظر به زمان گذشته را ایجاد می‌کند، آن دسته از جملات شرطی که با استفاده از «ان» تشکیل شده‌اند، همواره معنای آینده در آنها مراد خواهد بود، هرچند فعل موجود در آن، فعلی ماضی باشد.
همچنین باید شرط «ان» موضوعی احتمالی باشد که امکان وقوع و عدم در آنها وجود دارد، بر خلاف جمله شرط «اذا» که وقوع آن حتمی است.

عمل لفظی

عمل لفظی، فعل شرط و جزا را اگر مضارع باشد لفظاً جزم می‌دهد، مانند این آیه شریفه که در بیان مورد بخشش قرار گرفتن کفّار است، مشروط بر این‌که دست از کفر خود بردارند: «قُلْ لِلَّذِینَ کَفَرُوا اِنْ یَنْتَهُوا یُغْفَرْ لَهُمْ؛ به آنها که کافر شدند بگو: چنانچه از مخالفت باز ایستند، [و ایمان آورند] گذشته آنها بخشوده خواهد شد».
در علم بلاغت درباره «ان» شرطیه گفته‌اند بر اساس اصل و قانون، گوینده هنگامی «ان» شرطیه را به کار می‌برد که به واقع شدن شرط در آینده، قطع و یقین نداشته باشد؛ از این‌رو «ان» در حالات و رخدادهایی که کم اتفاق می‌افتد، بسیار استعمال می‌گردد و لازم است که: در کنار آن، واژه مضارع، قرار گیرد (مانند «ان یشا»؛ چون