پاورپوینت کامل امام سجاد و سیاست ۳۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل امام سجاد و سیاست ۳۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل امام سجاد و سیاست ۳۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل امام سجاد و سیاست ۳۰ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل امام سجاد و سیاست ۳۰ اسلاید در PowerPoint

کلیدواژه امام سجاد علیه‌السلام، سیاست.

پرسش: آیا در تاریخ مثال‌هایی از دخالت امام زین‌العابدین ـ علیه‌السلام ـ در سیاست به ثبت رسیده؟

پاسخ: دوران امام ـ علیه‌السلام ـ سجاد دوران پرفراز و نشیبی بود و حضرت به‌خاطر حساسیت‌ها و شرایط خاص زمان به‌صورت مستقیم در شورش‌ها و قیام‌ها شرکت نجستند؛ ولی بعضی از آنها را تلویحاً و غیر مستقیم تأیید کردند و در‌عین‌حال که با حکومت غاصبانه اموی مخالف بودند، اما آنجا که کیان اسلام در خطر بود، از راه‌نمایی آنها دریغ نمی‌ورزیدند؛ خصوصاً طرح اقتصادی و ضرب سکه را در زمان عبدالملک در مقابل حکومت روم را می‌شود نام برد.

فهرست مندرجات

۱ – موضع امام در مسائل سیاسی
۱.۱ – پس از واقعه عاشورا
۱.۲ – پس از بازگشت از کربلا
۲ – قیام‌های دوران امام سجاد
۲.۱ – واقعه حره
۲.۱.۱ – نقاط مثبت
۲.۱.۲ – نقاط منفی
۲.۲ – قیام توابین
۲.۳ – قیام مختار
۲.۳.۱ – نامه مختار به امام
۲.۳.۲ – واکنش امام به نامه
۲.۳.۳ – رهبری ابن حنفیه
۲.۴ – قیام عبدالله بن زبیر
۲.۴.۱ – موضع امام سجاد
۳ – طرح استقلال اقتصادی
۴ – ضرب سکه اسلامی
۵ – پانویس
۶ – منبع

موضع امام در مسائل سیاسی

موضوع امام سجاد علیه‌السلام را در دوران ۳۴ ساله امامتشان در امور سیاسی از دو ناحیه می‌شود مورد بررسی قرار داد:

پس از واقعه عاشورا

موضع آن حضرت پس از واقعه عاشورا تا بازگشت از سفر کربلا: در این دوران موضع حضرت با یزید و اطرافیان او، حماسی، شجاعانه بود در این دوره کوتاه ایشان تقیه را به مصلحت اسلام ندانستند و با در دست گرفتن جان خویش از آن جو و خفقان، سکوت را شکست و چون پتکی آهنین بر سر ستمگران فرود آمد؛ در این برهه امام پیام‌آوری بود که سکوتش، مرگ پیام عاشورا و فراموشی حماسه کربلا را به دنبال داشت و حضرت هرگز بدین سکوت تن نداد.

پس از بازگشت از کربلا

موضع آن حضرت پس از بازگشت از سفر کربلا به مدینه: در این برهه از زمان روش مبارزاتی امام فرق کرد، حضرت در حالی به مدینه بازگشت که مردم شهر به‌خاطر مشغول شدن به امور دنیایی و عیش و نوش و غوطه‌ور شدن در انحرافات اخلاقی و فساد اجتماعی، به اهل‌بیت پیامبر ـ صلی‌الله‌علیه‌و‌آله ـ گرایش ضعیفی داشتند. در این شرایط با توجه به اختناق شدیدی که در اثر فاجعه کربلا ایجاد شده بود، زمینه برای فعالیت آشکار امام علیه‌السلام از بین رفته بود و درنتیجه، کسی جرأت برقراری ارتباط با حضرت، به‌عنوان بازمانده اهل‌ بیت را نداشت؛ بنابراین امام ـ علیه‌السلام ـ چاره‌ای جز تغییر روش ندید؛ از‌این‌رو در بقیه دوره حکومت یزید، امام ـ علیه‌السلام ـ از مردم کناره‌ گرفت و حتی بنابر بعضی‌ نقل‌ها، در خارج از شهر مدینه، زیر خیمه و چادر زندگی کرد.

قیام‌های دوران امام سجاد

در این برهه از دوران امام سجاد ـ علیه‌السلام ـ قیام‌ها و شورش‌هایی علیه امویان به‌ وجود آمد که از جمله آنها واقعه حرّه و اقم ۶۳ ه‌ ق، قیام توابین ۶۱ ـ ۶۵ ه‌ ق، قیام مختار ۶۶ ـ ۶۷، شورش عبدالله بن زبیر ۶۱ ـ ۷۳ ه‌ ق و… می‌توان نام برد که هرکدام از اینها دارای نقاط مثبت و منفی بود که حضرت به‌خاطر آن نقاط منفی و شرایط خاص حضرت و شیعیان، از شرکت و حمایت مستقیم از آنها خودداری کردند؛ ولکن امام ـ علیه‌السلام ـ تلویحاً بعضی از آن قیام‌ها را تأیید کردند.

واقعه حره

درباره قیام مردم، مدینه «واقعه حره» (۶۳ ه‌ ق.)، به نکاتی توجه کنید:

نقاط مثبت

این قیام نقاط مثبتی دربرداشت که برخی از آنها، عبارتند از:

۱. قیام ضد اموی بود و انگیزه در آن ساقط کردن خلیفه‌ای فاسد، ستمگر و بی‌لیاقت مانند یزید بود؛
۲. مردانی عابد و زاهد رهبری حرکت را عهده‌دار بودند.

نقاط منفی

اما این قیام دارای نقاط منفی‌ای بود که به دلیل آنها امام ـ علیه‌السلام ـ از شرکت در قیام امتناع ورزید که برخی از آنها عبارتند از:

۱. حرکت مزبور از ماهیت اصیل شیعی برخوردار نبود و عبدالله بن زبیر در این شورش نقش اساسی، و نفوذ زیادی میان صفوف شورشیان داشت؛
۲. در این قیام هیچ از امام ـ علیه‌السلام ـ نظرخواهی نشد؛ اما چون رهبران شورش مثل عبدالله بن حنظله افرادی مؤمن و صالح بودند و انتقادها و اعتراض‌های آنان به حاکمیت یزید به‌جا و کاملاً درست بود، امام حرکت آنها را تخطئه نکرد.

قیام توابین

«قیام توابین» (۶۱ـ۶۵ ه‌ ق.) یک قیام شیعی محض بود و رهبری آن را (سلیمان بن صرد خزاعی) از اصحاب پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله و علی علیه‌السلام به عهده داشت، هدف آنها از این قیام خونخواهی اهل‌بیت، و جنگ با قاسطین و مارقین بود و در صورت پیروزی واگذار کردن حکو