پاورپوینت کامل ارتباط خود شناسی با خدا شناسی ۲۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ارتباط خود شناسی با خدا شناسی ۲۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ارتباط خود شناسی با خدا شناسی ۲۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل ارتباط خود شناسی با خدا شناسی ۲۶ اسلاید در PowerPoint :

رابطه خود‌شناسی با خدا‌شناسی

کلیدواژه: خود‌شناسی، خدا‌شناسی، قرآن.

پرسش: چگونه می‌توان از خود‌شناسی به خدا‌شناسی رسید؟

فهرست مندرجات

۱ – خداشناسی در قرآن
۱.۱ – شناخت از طریق آیات آفاقی
۱.۲ – شناخت از طریق آیات انفسی
۱.۲.۱ – مرحله عملی و نطری
۲ – منابع جهت مطالعه بیشتر
۳ – پانویس
۴ – منبع

خداشناسی در قرآن

از قرآن کریم استفاده می‌شود که دو راه کلی برای شناخت خداوند وجود دارد.
۱. معرفت از طریق آیات آفاقی (عالم طبیعت)
۲. شناخت از راه آیات و نشانه‌های انفسی.

شناخت از طریق آیات آفاقی

توضیح اینکه، سراسر عالم سرشار از آیات و نشانه‌های روشن کردگار کریم است. بدست آوردن معرفت راستین و صحیح این آیات، موجب درک عظمت پروردگار خواهد بود. این آیات و نشانه‌ها، یا در آفاق عالم پراکنده است که آیات آفاقی نامیده شده و یا در درون و باطن انسان است که به آن آیات انفسی گفته شده است. در راه تحصیل معرفت الهی، مطالعه آیات آفاقی ارزش والائی دارد. زیرا تمام عالم، آیات و نشانه‌های (الله) است و قرآن مجید، تفکّر در پدیده‌های آفرینش را بسیار توصیه و تاکید نموده است. چنانکه می‌فرماید: «ان فی خلق السموات و الارض و اختلاف اللیل و النهار لَایاتٍ لاولی الالباب؛ همانا در آفرینش آسمان‌ها و زمین و اختلاف شب و روز نشانه‌هایی برای دانشمندان است.»
اما با این همه سیر در آیات انفسی و نشانه‌های درونی، فایده و اهمیت بیشتری دارد. حضرت امیرالمؤمنین (علیه‌السّلام) می‌فرماید: «معرفه النفس انفع المعرفتین؛ از آن دو معرفت، معرفت نفس نافع تر است.»
حال سؤال اینست که سیر درونی و باطنی انسان چیست؟ جواب اینست که سیر انسان برای شناخت خود، از دو مرحله تشکیل می‌شود. ۱. شناخت اعضاء و جوارح که مربوط به جسم و امور مادی انسان است. انسان با‌اندیشه در وجود خود و عجایب خلقت خویش، به شناخت و علم و قدرت بی‌انتهای خداوند متعال دست می‌یابد. در ابتدا با دقت در اعضاء و اجزاء بسیار دقیق و ظریف فرد و سپس با تفکر در عملکرد و هماهنگی بین آنها، نشانه‌های عظمت پروردگار را در وجود خویش درک می‌کند. و با دیدن زیبایی‌های وجود خود، جمال و زیبائی بی‌انتهای آفریننده خود را مشاهده می‌کند. «لقد خلقنا الانسان فی احسن تقویم؛ ما انسان را در زیباترین صورت وجودی خلق کردیم.»

شناخت از طریق آیات انفسی

در مرحله دوم، شناخت انسان به روح و روان خویشتن است. پس از شناخت بعد جسمانی، نوبت به معرفت روح و نفس، و مراتب و مراحل سیر در آن می‌رسد.
«سنریهم آیاتنا فی الافاق و فی انفسهم حتی یتبیّن انه الحق ؛ ما آیات قدرت و حکمت خویش را در آفاق جهان و جان‌های بندگان هویدا و روشن می‌گردانیم، تا ظاهر و آشکار شود که خداوند بر حق است.»
اگر انسان سیر درونی در وجود خویش نماید و باطن روح را بشناسد، این معرفت و آگاهی درونی برای او بوجود می‌آید که پروردگار عالم حق است، آن‌هم شناختی که بسیار روشن و واضح است. خداوند متعال در قرآن انسان را به معرفت نفس، امر فرموده است.
«یا ایها الذین امنوا علیکم انفسکم؛ ، ‌ای کسانی که ایمان آورده‌اید، بر شما باد توجه به نفس خود.» در این آیه شریفه، در واقع به شناخت‌نفس و آگاهی از حقیقت آن، و اصلاح و مراقبت از آن، دستور داده است. زیرا انسان در این راه با شناخت توانائی‌ها و ابزار و امکانات روح در مرحله اول، و تهذیب و پاک کردن آن از خصلت‌ها و صفت‌های ناپسند در مرحله دوم، می‌تواند به خداوند متعال معرفت پیدا کند.
‌ای آینه جمال شاهی که توئی ••• و‌ ای مظهر اسرار الهی که توئی
بیرون ز تو نیست هر چه در عالم است ••• در خود بطلب هر آنچه خواهی که توئی
چگونگی این سیر درونی این‌گونه است که انسان با شناخت خود حقیقی (که خداست) و متمایز کردن آن از خودیّت کاذب خویش، سعی می‌کند، با عبادت و بندگی حق تعالی، پشت پا، به خود وهمی و خیالی خویش زده و با تصفیه نفس و روح، از غیر حق تعالی، پاک شود، تا معرفت شهودی حق