پاورپوینت کامل حسن ظن به صحابه ۲۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل حسن ظن به صحابه ۲۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل حسن ظن به صحابه ۲۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل حسن ظن به صحابه ۲۷ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل حسن ظن به صحابه ۲۷ اسلاید در PowerPoint

کلیدواژه: حسن ظن، صحابه.
پرسش: چرا ما نسبت به حوادث صدر اسلام و نسبت به بعضی از صحابه رسول خدا ـ صلی‌الله‌علیه‌وآله ـ حسن ظن نداریم؟
پاسخ: “ظن” به احتمال قوی گفته می‌شود، حسن ظن یکی از صفات مؤمنان است، در قرآن و روایات به حسن ظن امر و از سوء ظن نهی شده است؛ اما سؤال اساسی این‌جاست، آیا حسن ظن در هر شرایط امر پسندیده و عاقلانه‌ای است؟ موارد عدم مقبولیت حسن ظن، عبارت است از: ۱. وجود علم و یقین؛ ۲. غلبه و استیلای فساد ؛ ۳. موارد و موقعیت‌های خاص. مسائل مربوط به ارتحال پیامبر اسلام ـ صلی‌الله‌علیه‌وآله ـ و جانشینی بعد از ایشان از مسائل بسیار کلیدی و مهمی است که در سرنوشت دنیوی و اخروی انسان تأثیرگذار است، انسان در چنین مسئله مهمی نباید ظن را دخالت دهد تا چه رسد به این‌که حسن ظن هم داشته باشد!

فهرست مندرجات

۱ – ظن، وهم و شک
۲ – حسن ظن
۲.۱ – حسن ظن در قرآن
۲.۲ – حسن ظن در روایات
۳ – طرح یک شبهه
۴ – موارد عدم مقبولیت حسن ظن
۴.۱ – وجود علم و یقین
۴.۲ – غلبه و استیلای فساد
۴.۳ – موارد و موقعیت‌های خاص
۵ – طن نداشتن نسبت به مسائل مربوط به ارتحال پیامبر
۵.۱ – اول
۵.۲ – دوم
۵.۳ – سوم
۶ – سخن امام علی در‌باره وقایع آن زمان
۷ – علت بیعت نکردن فوری امام با ابوبکر
۸ – علت بیعت امام علی با عثمان
۹ – پانویس
۱۰ – منبع

ظن، وهم و شک

“ظن” به احتمال قوی گفته می‌شود؛ چنان‌که “وهم” احتمال ضعیف و “شک” تساوی طرفین است.

حسن ظن

همان‌طور که بیان کرده‌اید حسن ظن یکی از صفات مؤمنان است، در قرآن و روایات به حسن ظن امر، و از سوء ظن نهی شده است.

حسن ظن در قرآن

خداوند در قرآن کریم می‌فرماید: ” ای کسانی که ایمان آورده‌اید! از بسیاری از گمان‌ها بپرهیزید؛ چراکه بعضی از گمان‌ها گناه است‌”. در آیه دیگر از سوء ظن به خداوند نهی شده است.

حسن ظن در روایات

در روایات نیز، هم به حسن ظن به خداوند و هم حسن ظن به برادر مؤمن امر شده است.

طرح یک شبهه

اما سؤال اساسی این‌جا است، آیا حسن ظن در هر شرایط امر پسندیده و عاقلانه‌ای است؟ برای جواب به این سؤال باید گستره و دامنه حسن ظن را مورد بررسی قرار دهیم و در این بررسی به حسن ظن‌هایی که مردود شمرده شده اشاره کنیم.

موارد عدم مقبولیت حسن ظن

وجود علم و یقین

همان‌طور که از تعریف ظن پیداست اگر ظن به همین معنا (نه وهم) استعمال شود، به معنای احتمال قوی است، و در رتبه قبل از علم قرار دارد، انسان تا جایی می‌تواند به شخصی یا چیزی حسن ظن یا سوء ظن داشته باشد که حالت نفسانی‌اش به مرحله علم و یقین نرسیده باشد، هرگاه این حالت وجدانی به علم یا یقین رسید، دیگر جای ظن نیست نه حسن ظن است و نه سوء ظن. اگر شخصی از یک انسان مؤمن مطلبی شنید یا عملی را مشاهده کرد تا به قصد اصلی او علم پیدا نکرده است از باب حسن ظن به برادر دینی، می‌تواند گفتار یا کردار او را به بهترین وجه حمل کند؛ اما اگر به یقین رسید دیگر ظنی وجود ندارد تا آن را به حسن زینت دهد. به عبارت دیگر، با آمدن علم و یقین، موضوع ظن از بین می‌رود. در روایات نیز به این مطلب اشاره شده است، دنباله همان روایت امام صادق علیه‌السلام از قول امام علی علیه‌السلام که امر به حسن ظن نسبت به برادر دینی دارد می‌فرماید: ” امر برادرت را به احسن وجه حمل کن تا زمانی که خلاف آن بر تو ثابت و مکشوف شود.”

غلبه و استیلای فساد

یکی دیگر از مواردی که حسن ظن مردود شمرده شده است، استیلاء فساد است. شخصی که در میان عده ای زندگی می کند که هواهای نفسانی و شوق به قدرت و فساد آنان را دربر گرفته است، چگونه می‌تواند نسبت به عمل آنان حسن ظن داشته باشد، آیا عاقلان عالم چنین حسن ظنی را می‌پذیرند؟
امام علی ـ علیه‌السلام ـ در کلامی چنین می‌فرماید:” چون صلاح و نیکی بر مردم زمان غالب گردد اگر کسی به کسی که از او رسوایی‌ای ظاهر نشده گمان بد برد، قطعاً ستم نموده است و اگر بر مردم زمان، فساد غالب شود و کسی به کسی گمان خوب برد خود را گول زده است.” ‌

موارد و موقعیت‌های خاص

از دیگر مواردی که حسن ظن کاربرد ندارد، موقعی