پاورپوینت کامل حدیث النظر علی وجه علی عباده ۱۱۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل حدیث النظر علی وجه علی عباده ۱۱۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۱۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل حدیث النظر علی وجه علی عباده ۱۱۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل حدیث النظر علی وجه علی عباده ۱۱۵ اسلاید در PowerPoint :

حدیث النظر علی وجه علی عباده

کلیدواژه: روایت، نگاه کردن، چهره امام علی (علیه‌السلام)، عبادت، منابع اهل سنت.

پرسش: آیا روایت «نگاه کردن به چهره علی (علیه‌السلام) عبادت است»، با سند معتبر در منابع اهل سنت نقل شده است؟

پاسخ: روایات متعددی در منابع اهل‌ سنت با سند معتبر وجود دارد که ثابت می‌کند نگاه کردن به چهره نورانی امیرمؤمنان (علیه‌السّلام) عبادت است.

فهرست مندرجات

۱ – روایات نگاه بر چهره امیرمؤمنان
۲ – اثبات تواتر روایت
۳ – اسناد و طرق روایت
۳.۱ – روایت عبدالله بن مسعود
۳.۱.۱ – بررسی سند روایت
۳.۲ – روایت ابوبکر
۳.۳ – روایت عمران بن حصین
۳.۴ – روایت معاذ بن جبل
۳.۵ – روایت عائشه
۳.۶ – روایت جابر بن عبدالله
۳.۷ – روایت واثله بن الاسقع
۳.۸ – روایت ابوهریره الدوسی
۳.۹ – روایت انس بن مالک
۳.۱۰ – روایت ثوبان مولی رسول الله
۳.۱۱ – روایت عثمان بن عفان
۳.۱۲ – روایت عبدالله بن عباس
۳.۱۳ – روایت ابوذر غفاری
۳.۱۴ – روایت عمر بن خطاب
۳.۱۵ – روایت عمرو بن عاص
۳.۱۶ – روایت معاذه غفاریه
۳.۱۷ – روایت ابوسعید خدری
۳.۱۸ – روایت امیرالمؤمنین
۴ – نتیجه
۵ – پانویس
۶ – منبع

روایات نگاه بر چهره امیرمؤمنان

روایات متعددی در منابع اهل‌ سنت در این زمینه وجود دارد که ثابت می‌کند نگاه کردن به چهره نورانی امیرمؤمنان (علیه‌السّلام) عبادت است.
این فضیلت، از فضائل بی‌نظیر امیرمؤمنان (علیه‌السّلام) به شمار می‌رود و چنین روایتی درباره هیچ‌یک از اصحاب و به ویژه خلفای سه‌گانه در کتاب‌های اهل سنت یافت نمی‌شود.
نه تنها درباره خلفا چنین روایتی نیست؛ بلکه حتی طبق روایتی که بخاری نقل کرده است امیرمؤمنان (علیه‌السّلام) از بودن با عمر کراهت داشت و دوست نداشت که چهره او را ببیند: فَاَرْسَلَ اِلَی اَبِی بَکْر اَنِ ائْتِنَا، وَلاَ یَاْتِنَا اَحَدٌ مَعَکَ، کَرَاهِیَهً لِمَحْضَرِ عُمَرَ.
علی (علیه‌السّلام) به دنبال ابوبکر فرستاد که نزد ما بیاد؛ ولی هیچ‌کس با تو نباشد؛ زیرا از هم‌نشینی با عمر کراهت داشت.
از نظر سندی نیز نمی‌توان بر آن اشکال گرفت؛ چراکه این روایت حداقل از هجده نفر از اصحاب نقل شده است، حتی اگر تمام سند‌های آن ضعیف باشد، بازهم حجت است؛ چراکه برخی از علمای اهل سنت روایتی را که از چهار نفر اصحاب نقل شده، متواتر دانسته‌اند.

اثبات تواتر روایت

این روایت از هجده نفر از اصحاب با سند‌های متعدد نقل شده است، گذشته از این‌که یکی از سند‌های آن توسط حاکم نیشابوری و هم‌چنین شمس‌الدین ذهبی تصحیح شده، برخی دیگر از سند‌های آن قطعاً «حسن» هستند.
حتی اگر فرض را بر این بگیریم که تمام سند‌های آن ضعیف نیز باشند، بازهم روایت از حجیت نمی‌افتد؛ چراکه این تعداد سند از دیدگاه شیعه و سنی متواتر به شمار می‌رود و روایت متواتر نیازی به اثبات صحت تک‌تک طرق ندارد؛ چنانچه البانی وهابی در این‌باره می‌گوید: ولا یشترط فی الحدیث المتواتر سلامه طرقه من الضعف، لان ثبوته انما هو بمجموعها، لا بالفرد منها.
در حدیث متواتر، سالم بودن طرق آن از ضعف، شرط نیست؛ چراکه اثبات روایت با نظر به مجموع طرق آن است، نه با نظر به تک‌تک طرق.
جالب است که برخی علمای اهل سنت، تصریح کرده‌اند که این روایت، متواتر است. محمد بن جعفر کتانی در کتاب نظم المتناثر می‌نویسد: (ومنها) حدیث النظر الی علی عباده ورد من روایه احد عشر صحابیا بعده طرق قال السیوطی فی التعقبات وتلک عده التواتر فی رای جماعه.
جلال‌الدین سیوطی، عالم نامدار اهل سنت، نیز تصریح کرده است که این روایت متواتر است. علامه مناوی در فیض القدیر که شرحی است بر کتاب جامع الصغیر، بعد از نقل این روایت می‌گوید: وتعقبه المصنف وغیره بانه ورد من روایه احد عشر صحابیا بعده طرق وتلک عده التواتر عند قوم
مصنف (سیوطی) و دیگران به دنبال این روایت گفته‌اند: این روایت از یازه نفر از اصحاب با طرق مختلف نقل شده است، و این تعداد از دیدگاه عده‌ای متواتر محسوب می‌شود.
علی بن محمد کنانی نیز همین مطلب را آورده است: وهذا الحدیث ورد من روایه احد عشر صحابیا بعده طرق وتلک عده التواتر فی رای قوم (قلت): وقال الحافظ العلائی الشافعی بعد ان حکی عن بعضهم ابطال الحدیث: الحکم علیه بالبطلان فیه بعد، ولکنه کما قال الخطیب غریب والله اعلم.
این حدیث از یازده نفر از اصحاب با طرق مختلف نقل شده است و این تعداد، از دیدگاه عده‌ای متواتر محسوب می‌شود. من می‌گویم: حافظ علائی بعد از این که سخن برخی را مبنی بر باطل بودن آن حکایت کرده، گفته: حکم بر بطلان این روایت، بعید است؛ ولی همان‌طور که خطیب گفته، این روایت غریب است.
علامه سیوطی و دیگران با دیدن یازده سند از اسناد آن، حکم به تواتر کرده‌اند؛ در حالی که این روایت از هجده نفر از اصحاب با سند‌های متعدد نقل شده است؛ پس هیچ تردیدی در متواتر بودن آن نیست.
جالب است که علمای اهل سنت وقتی به فضائل ابوبکر می‌رسند، می‌بینند که سند درستی ندارد؛ اما می‌گویند که چون از طریق هشت نفر از اصحاب نقل شده؛ پس متواتر است:
ابن‌حجر هیثمی بعد از نقل روایت «مروا ابا بکر فلیصلّ بالناس» می‌گوید: اعلم ان هذا الحدیث متواتر فانه ورد من حدیث عائشه وابن مسعود وابن عباس وابن عمر وعبدالله بن زمعه وابی سعید وعلی بن ابی طالب وحفصه
بدان که این حدیث متواتر است؛ چراکه از طریق عائشه، ابن‌مسعود، ابن‌عباس، ابن‌عمر، عبدالله بن زمعه، ابن‌سعید، علی بن ابی‌طالب و حفصه نقل شده است.
حتی ابن‌حزم‌ اندلسی روایتی را که تنها چهار سند دارد، متواتر دانسته و بعد از روایت: «لا تبیعوا الماء» که از چهار نفر از اصحاب نقل شده می‌گوید: فَهَؤُلاَءِ اَرْبَعَهٌ من الصَّحَابَهِ رضی الله عنهم فَهُوَ نَقْلٌ تَوَاتَرَ وَلاَ تَحِلُّ مُخَالَفَتُهُ.

اسناد و طرق روایت

روایت عبدالله بن مسعود

حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عُثْمَانَ بْنِ اَبِی شَیْبَهَ، ثنا اَحْمَدُ بْنُ بُدَیْلٍ الْیَامِیُّ، ثنا یَحْیَی بْنُ عِیسَی، عَنِ الاَعْمَشِ، عَنْ اِبْرَاهِیمَ، عَنْ عَلْقَمَهَ، عَنْ عَبْدِ اللَّهِ، عَنِ النَّبِیِّ (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) قَالَ: «النَّظَرُ اِلَی وَجْهِ عَلِیٍّ عِبَادَهٌ».
عبدالله بن مسعود از رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) نقل کرده است که آن حضرت فرمود: نگاه کردن به چهره علی (علیه‌السّلام) عبادت است.
عمر بن شاهین بعد از نقل این روایت می‌گوید: تَفَرَّدَ عَلِیٌّ بِهَذِهِ الْفَضِیلَهِ، لَمْ یَشْرَکْهُ فِیهَا اَحَدٌ.
تنها علی بن ابی‌طالب (علیه‌السّلام) این فضیلت را داشته و هیچ‌کس دیگر در آن شریک نیست.
ابونعیم اصفهانی نیز این فضیلت را از فضائل اختصاصی امیرمؤمنان (علیه‌السّلام) دانسته است، آن‌جا که می‌گوید: ذکر فضیله اخری ل امیرالمؤمنین علی، رضی الله عنه، لم یشرکه فیها احد.
خطیب بغدادی همین روایت را با همان سند نقل کرده؛ ولی نگاه کردن به خانه خدا و چهره علی بن ابی‌طالب (علیه‌السّلام) را در کنارهم ذکر کرده است: اخبرنا الحسن بن ابی بکر حدثنا محمد بن عبدالله بن ابراهیم الشافعی املاء حدثنا الهیثم بن خلف حدثنا علی بن المثنی الطهوی حدثنا عاصم بن عامر البجلی قال حدثنی یحیی بن عیسی الرملی عن الاعمش عن ابراهیم عن علقمه عن عبدالله قال قال رسول الله صلی الله علیه وسلم النظر الی البیت عباده والنظر الی وجه علی عباده.
رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) فرمود: نگاه کردن به خانه (کعبه) عبادت است و نگاه کردن به چهره علی (علیه‌السّلام) عبادت است.
حاکم نیشابوری بعد از نقل همین روایت از زبان عمران بن حصین که بعدا ذکر می‌شود، گفته است: هذا حدیث صحیح الاسناد و شواهده عن عبدالله بن مسعود صحیحه.
و سپس همین روایت عبدالله بن مسعود را به عنوان شاهد برای روایت عمران بن حصین نقل کرده است:
بنابراین از نظر حاکم نیشابوری روایت عمران بن حصین و هم‌چنین روایت عبدالله بن مسعود صحیح است و اشکالی در سند آن نیست.
جالب است که ذهبی در تلخیص المستدرک، روایت عمران بن حصین را موضوع می‌داند؛ اما روایت عبدالله بن مسعود را صحیح. وی بعد از سخن حاکم می‌نویسد: قلت: ذا موضوع وشاهده صحیح.
این روایت ساختگی است؛ ولی شاهد آن صحیح است.
یعنی روایت عمران بن حصین جعلی است؛ اما شاهد آن که روایت عبدالله بن مسعود باشد، صحیح است.
سیوطی در تاریخ الخلفا این روایت را حسن دانسته و می‌گوید: واخرج الطبرانی والحاکم عن ابن مسعود رضی الله عنهما ان النبی صلی الله علیه وسلم قال: «النظر الی علی عباده» اسناده حسن.
این روایت را طبرانی و حاکم از ابن‌مسعود از رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) نقل کرده است که نگاه کردن به چهره علی (علیه‌السّلام) عبادت است.
اسناد این روایت «حسن» است.
و ابن‌حجر هیثمی بعد از آن می‌گوید: الحدیث الخامس عشر اخرج الطبرانی والحاکم عن ابن مسعود رضی الله عنه ان النبی صلی الله علیه وسلم قال (النظر الی علی عباده) اسناده حسن.
حدیث پانزدهم: طبرانی و حاکم از ابن‌مسعود نقل کرده است که رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) فرمود: نگاه کردن به چهره علی (علیه‌السّلام) عبادت است.
اسناد این روایت «حسن» است.
هر چند که همین تصریحات برای اثبات حجیت روایت کفایت می‌کند؛ اما در عین حال ناچاریم تک‌تک روات را نیز بررسی کنیم.

بررسی سند روایت

محمد بن عثمان:
محمد بن عثمان بن ابی شیبه الامام الحافظ المسند ابوجعفر العبسی الکوفی…
۶۸۱ محمد بن عثمان بن ابی شیبه الحافظ البارع محدث الکوفه ابو جعفر العبسی الکوفی.
احمد بن بدیل:
احمد بن بدیل بن قریش ابو جعفر الیامی بالتحتانیه قاضی الکوفه صدوق له اوهام من العاشره مات سنه ثمان وخمسین ت ق.
ذهبی در سیر اعلام النبلاء در شرح حال او می‌نویسد: احمد بن بدیل (ت ق). ابن قریش بن بدیر بن الحارث الیامی قاضی الکوفه ثم همذان الحافظ ابو جعفر عالم دین فاضل معمر….
احمد بن بدیل حافظ (کسی که یک صد هزار حدیث حفظ است)، دانشمند، متدین، فاضل و دارای عمر طولانی بود.
یحیی بن عیسی:
از روات مسلم، بخاری در ادب المفرد و سایر صحاح سته: یحیی بن عیسی التمیمی النهشلی الفاخوری بالفاء والخاء المعجمه الجرار بالجیم وراءین الکوفی نزیل الرمله صدوق یخطیء ورمی بالتشیع من التاسعه مات سنه احدی ومائتین بخ م د ت ق.
ذهبی نیز نام او را در کتاب «ذکر من تکلم فیه وهو موثق» آورده است:
البته علمای اهل سنت در این سه راوی که گذشت، اختلاف دارند، برخی آن‌ها را توثیق و برخی تضعیف کرده‌اند و به تعبیر علمای رجال «مختلف فیه» هستند؛ هر چند که این مسئله ضرری به حجیت روایت نخواهد زد؛ چرا که روایت مختلف فیه از نظر رتبه «حسن» نامیده می‌شود و روایت «حسن» نیز همانند روایت «صحیح» حجت است و از این جهت هیچ تفاوتی با یکدیگر ندارند. . شاید به همین خاطر سیوطی و ابن‌حجر هیثمی حکم به «حسن» بودن آن کرده باشند.
سلیمان بن مهران:
از روات بخاری، مسلم و سایر صحاح سته: سلیمان بن مهران الاسدی الکاهلی ابو محمد الکوفی الاعمش ثقه حافظ عارف بالقراءات ورع لکنه یدلس من الخامسه مات سنه سبع واربعین او ثمان وکان مولده اول سنه احدی وستین ع.
ابراهیم نخعی:
ابراهیم بن یزید النخعی ابو عمران الکوفی الفقیه عن خاله الاسود وعلقمه ورای عائشه وعنه الحکم ومنصور والاعمش وکان عجبا فی الورع والخیر متوقیا للشهره راسا فی العلم مات ۹۶ کهلا ع.
علقمه بن قیس:
علقمه بن قیس بن عبدالله النخعی الکوفی ثقه ثبت فقیه عابد من الثانیه مات بعد الستین وقیل بعد السبعین ع.
عبدالله بن مسعود: صحابی.

روایت ابوبکر

این روایت از طریق ابوبکر نیز با سند‌های مختلف نقل شده است؛ از جمله ابوالقاسم حلبی در کتاب حدیث خود، محب‌الدین طبری در ذخائر العقبی، و ابن‌عساکر دمشقی در تاریخ مدینه دمشق نوشته‌اند: حَدَّثَنَا اِسْمَاعِیلُ، نا اَبُو اَحْمَدَ، نا اَبُو عَلِیٍّ الْحُسَیْنُ بْنُ عَبْدِ الْغَفَّارِ بْنِ عَمْرٍو الاَزْدِیُّ، نا دُحَیْمٌ، نا شُعَیْبُ بْنُ اِسْحَاقَ، عَنْ هِشَامِ بْنِ عُرْوَهَ، عَنْ اَبِیهِ، عَنْ عَائِشَهَ، قَالَتْ: رَاَیْتُ اَبَا بَکْرٍ الصِّدِّیقَ یُکْثِرُ النَّظَرَ اِلَی وَجْهِ عَلِیِّ بْنِ اَبِی طَالِبٍ، فَقُلْتُ: یَا اَبَهِ اِنَّکَ لَتُکْثِرُ النَّظَرَ اِلَی عَلِیِّ بْنِ اَبِی طَالِبٍ، فَقَالَ لِی: یَا بُنَیَّهُ سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) یَقُولُ: ” النَّظَرُ اِلَی وَجْهِ عَلِیٍّ عِبَادَهٌ “
از عائشه نقل شده است که گفت: دیدم که ابوبکر زیاد به چهره علی بن ابی‌طالب (علیه‌السّلام) نگاه می‌کند، پس گفتم: ‌ای پدر! شما زیاد به چهره علی بن ابی‌طالب نگاه می‌کنی! پس به من گفت: ‌ای دخترم! از رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) شندیم که می‌گفت: نگاه کردن به چهره علی عبادت است.
ابوبکر دینوری در المجالسه وجواهر العلم، و ابن‌عساکر دمشقی آن را با کمی تفاوت نقل کرده‌اند: حَدَّثَنَا اَحْمَدُ، نا عَلِیُّ بْنُ سَعِیدٍ، نا مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ الْقَاضِی، نا اَبُو اُسَامَهَ، عَنْ هِشَامِ بْنِ عُرْوَهَ، عَنْ اَبِیهِ، عَنْ عَائِشَهَ الصِّدِّیقَهِ ابْنَهِ الصِّدِّیقِ حَبِیبَهِ حَبِیبِ اللَّهِ، قَالَتْ: ” قُلْتُ لاَبِی: اِنِّی اَرَاکَ تُطِیلُ النَّظَرَ اِلَی وَجْهِ عَلِیِّ بْنِ اَبِی طَالِبٍ رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُ. فَقَالَ لِی: یَا بُنَیَّهُ! سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) یَقُولُ: النَّظَرُ فِی وَجْهِهِ عِبَادَهٌ “
از عایشه نقل شده است که به پدرم گفت: می‌بینم که به صورت طولانی به چهره علی بن ابی‌طالب نگاه می‌کنی! پس به من گفت: از ر سول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) شنیدم که می‌گفت: نگاه کردن به چهره علی، عبادت است.
شمس‌الدین ذهبی در سیر اعلام النبلاء، آن را با سند دیگر نقل کرده است: اَخْبَرَنَا الْحَسَنُ بْنُ عَلِیٍّ، اَخْبَرَنَا جَعْفَرٌ الْهَمْدَانِیُّ، اَخْبَرَنَا اَبُو طَاهِرٍ السِّلَفِیُّ، اَخْبَرَنَا عَلِیُّ بْنُ مَرْدَکَ بِالرَّیِّ، اَخْبَرَنَا اَبُو سَعْدٍ السَّمَّانُ، اَخْبَرَنَا اَبُو الْعَبَّاسِ بْنُ الْحَاجِّ، وَاَبُو عَلِیِّ بْنُ مَهْدِیٍّ الرَّازِیُّ، قَالا: اَخْبَرَنَا اَبُو الْفَوَارِسِ بْنُ السِّنْدِیِّ، حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ حَمَّادٍ الطِّهْرَانِیُّ، اَخْبَرَنَا عَبْدُ الرَّزَّاقِ، عَنْ مَعْمَرٍ، عَنِ الزُّهْرِیِّ، عَنْ عُرْوَهَ، عَنْ عَائِشَهَ، عَنْ اَبِی بَکْرٍ رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُ، قَالَ: سَمِعْتُ النَّبِیَّ (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) یَقُولُ: ” النَّظَرُ اِلَی وَجْهِ عَلِیٍّ عِبَادَهٌ “.
از عائشه از ابوبکر نقل شده است که از رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) شنیدم که می‌گفت: نگاه کردن به چهره علی، عبادت است.
البته ذهبی، به این روایت این چنین اشکال می‌کند: فَهَذَا اُدْخِلَ عَلَی اَبِی الْفَوَارِسِ.
این روایت، به ابی‌فوارس وارد (بسته) شده.
البته باید از ذهبی سؤال کرد که دلیل شما برای این مطلب چیست؟ با این که راوی قبل از ابوفوارس ثقه است؛ پس شما از کجا چنین مطلبی را فهمیدید؟ آیا شما علم غیب دارید؟
واضح و روشن است که مخالفان اهل بیت (علیهم‌السّلام) برای زیر سؤال بردن فضائل آن بزرگواران نهایت تلاش خود را می‌کنند؛ اگر هیچ دلیلی هم نیافتند، از اخبار غیبی! برای رد کردن آن استفاده می‌کنند.
جالب است که ابن‌حجر هیثمی بعد از نقل این روایت می‌گوید: وکان ابو بکر یکثر النظر الی وجه علی فسالته عائشه فقال سمعت رسول الله صلی الله علیه وسلم یقول (النظر الی وجه علی عباده)
ابوبکر زیاد به چره علی نگاه می‌کرد؛ پس عائشه از او سؤال کرد؛ پس گفت: از رسول خدا شنیدم که می‌گفت: نگاه کردن به چهره علی عبادت است.
سپس می‌گوید: ومر نحو هذا وانه حدیث حسن.
همانند این روایت پیش از این گذشت و این روایت «حسن» است.

روایت عمران بن حصین

این روایت از عمران بن حصین با سه طریق نقل شده است:
طریق اول: ابوسعید خدری از عمران بن حصین:
حاکم نیشابوری در کتاب المستدرک می‌نویسد: حَدَّثَنَا دَعْلَجُ بْنُ اَحْمَدَ السِّجْزِیُّ، ثنا عَلِیُّ بْنُ عَبْدِ الْعَزِیزِ بْنِ مُعَاوِیَهَ، ثنا اِبْرَاهِیمُ بْنُ اِسْحَاقَ الْجُعْفِیُّ، ثنا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ عَبْدِ رَبِّهِ الْعِجْلِیُّ، ثنا شُعْبَهُ، عَنْ قَتَادَهَ، عَنْ حُمَیْدِ بْنِ عَبْدِ الرَّحْمَنِ، عَنْ اَبِی سَعِیدٍ الْخُدْرِیِّ، عَنْ عِمْرَانَ بْنِ حُصَیْنٍ، قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ وَسَلَّمَ: ” النَّظَرُ اِلَی عَلِیٍّ عِبَادَهٌ “.
از عمران بن حصین نقل شده است که رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) فرمود: نگاه کردن به چهره علی، عبادت است.
حاکم نیشابوری بعد از نقل روایت می‌گوید: هَذَا حَدِیثٌ صَحِیحُ الاِسْنَادِ، وَشَوَاهِدُهُ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ مَسْعُودٍ صَحِیحَهٌ.
این روایت در کتاب‌های دیگر نیز نقل شده است که ما به ذکر چند آدرس اکتفا می‌کنیم.
طریق دوم: طلیق بن محمد از جدش عمران بن حصین:
ابوالقاسم طبرانی در المعجم الکبیر، ابونعیم اصفهانی در معرفه الصحابه و… این روایت را از طریق طلیق محمد از جدش عمران بن حصین نقل کرده‌اند: حَدَّثَنَا اَبُو مُسْلِمٍ الْکَشِّیُّ، ثنا اَبُو نُجَیْدٍ عِمْرَانُ بْنُ خَالِدِ بْنِ طَلِیقٍ الضَّرِیرُ، عَنْ اَبِیهِ، عَنْ جَدِّهِ، قَالَ: رَاَیْتُعِمْرَانَبْنَحُصَیْنٍیُحِدُّ النَّظَرَ اِلَی عَلِیٍّ فَقِیلَ لَهُ، فَقَالَ: سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) یَقُولُ: ” النَّظَرُ اِلَی عَلِیٍّ رَضِی اللَّهُ تَعَالَی عَنْهُ عِبَادَهٌ ”
محمد بن خلف بن حیان در اخبار القضاه و ابن‌عساکر دمشقی سلفی همین روایت را به صورت دیگر از عمران بن حصین نقل کرده‌اند: اَخْبَرَنَا اَبُو الْقَاسِمِ عَلِی