پاورپوینت کامل حدوث قرآن از منظر امامان شیعه ۱۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل حدوث قرآن از منظر امامان شیعه ۱۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل حدوث قرآن از منظر امامان شیعه ۱۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل حدوث قرآن از منظر امامان شیعه ۱۸ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل حدوث قرآن از منظر امامان شیعه ۱۸ اسلاید در PowerPoint

کلیدواژه: امامان شیعه، قرآن.

پرسش: دیدگاه امامان (علیه‌السّلام) درباره حدوث قرآن چیست؟

فهرست مندرجات

۱ – برخورد ائمه با مسئله حدوث قرآن
۱.۱ – مقام نخست
۱.۱.۱ – ذکر لوازم موضوع
۲ – دیدگاه شیخ مفید
۳ – غیر مخلوق بودن قرآن
۴ – پانویس
۵ – منبع

برخورد ائمه با مسئله حدوث قرآن

به رغم وجود برخی روایاتِ مؤیّد حدوث قرآن در بین سخنان امامان نخستینِ اهل بیت (علیهم‌السّلام) (در روایتی دیگر، از ابوهریره نقل است که می‌گوید: پیش عمر بن خطّاب بودیم. مردی پیش او آمد و درباره قرآن پرسید که: آیا آفریده است یا ناآفریده؟ عمر، از جا برخاست و لباسش را تنگ گرفت و او را کشان کشان تا پیش علی بن ابی طالب (علیه‌السّلام) برد و گفت: ابو الحسن! نشنیدی این مرد، چه می‌گوید؟ فرمود: «چه می‌گوید؟». گفت: آمده و از من درباره مخلوق بودن و یا نبودن قرآن می‌پرسد. علی (علیه‌السّلام) فرمود: این، یک کلمه است؛ ولی در آینده‌ای نزدیک، خطری خواهد بود. اگر من مسئول کاری بودم که تو اکنون مسئول آن هستی، گردن این مرد را می‌زدم)، روایاتی که به طور صریح درباره خلق قرآن در کتب حدیثی آمده‌اند، همه به امامانی تعلّق دارند که به گونه‌ای با زمان طرح مسئله حدوث یا قدم قرآن، مقارن بوده‌اند. زمان امام صادق (علیه‌السّلام) و امام کاظم (علیه‌السّلام) با تولّد مسئله، مقارن است و امام رضا (علیه‌السّلام) و امام جواد (علیه‌السّلام) و تا حدودی امام‌هادی (علیه‌السّلام) با اوج نزاع (یعنی هنگامی که فشارها و اذیت و آزارها گسترش یافت و در فاجعه‌بارترین شکل آن به صورت تفتیش عقاید درباره قرآن (محنه القرآن) بروز کرد) هم زمان بوده‌اند و اواخر امامت امام‌هادی (علیه‌السّلام) هنگامی که متوکّل بر سر کار آمد، با دوره فروکش کردن تدریجی بحران به نفع اهل حدیث و اشاعره مقارن است.
بر این اساس، برخورد امامان با این مسئله در چند مقام، قابل طرح است:

مقام نخست

اهل بیت (علیهم‌السّلام) در مقام نخست، از وارد شدن در این بحث و داوری صریح پرهیز کرده‌اند. امام رضا (علیه‌السّلام) در پاسخ پرسش رَیّان بن صَلت درباره قرآن، می‌فرماید: «کلام خداوند است. از آن تجاوز نکنید و از غیر آن، هدایت مجویید».
همچنین امام‌هادی (علیه‌السّلام) در پاسخ یکی از شیعیان بغداد چنین نوشت: «خداوند، ما و تو را از دچار شدن به این فتنه نگه دارد که به نظر ما بحث و جدال درباره [حدوث و قدم] قرآن، بدعتی است که سؤال کننده و پاسخ دهنده، در آن شریک‌اند؛ زیرا پرسش کننده در پی چیزی است که سزاوار او نیست و پاسخ دهنده نیز برای موضوعی بی‌جهت، خود را به زحمت و مشقّت می‌افکند که در توان او نیست. خالق، جز خدا نیست و بجز او همه مخلوق‌اند. قرآن نیز کلام خداست. از پیش خود، اسمی برای آن قرار مده که از گمراهان خواهی شد».

ذکر لوازم موضوع