پاورپوینت کامل جدال احسن در قرآن ۶۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل جدال احسن در قرآن ۶۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل جدال احسن در قرآن ۶۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل جدال احسن در قرآن ۶۲ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل جدال احسن در قرآن ۶۲ اسلاید در PowerPoint

کلیدواژه: جدل، قرآن،

پرسش: جدال احسن را با ذکر نمونه‌هایی از قرآن بیان کنید؟

فهرست مندرجات

۱ – تعریف جدال احسن
۲ – هدف از جدال احسن
۳ – رعایت انصاف
۴ – نظر مفسران درباره جدال احسن
۵ – پرسش‌های جدلی قرآن
۵.۱ – جدال احسن با منکران توحید
۵.۲ – جدال احسن با منکران معاد
۵.۳ – جدال احسن با منکران قرآن
۶ – پیامبران و جدال احسن
۶.۱ – مجادله حضرت نوح با قوم خود
۶.۲ – مجادلات حضرت ابراهیم
۶.۲.۱ – جدال با آزر
۶.۲.۲ – جدال با بت پرستان
۶.۲.۳ – جدال با ستاره پرستان
۶.۲.۴ – مجادله با نمرود
۶.۳ – جدال موسی با فرعون
۶.۴ – مجادلات پیامبر اکرم
۶.۴.۱ – مجادله با مشرکان
۶.۴.۲ – مجادله با اهل کتاب
۷ – پانویس
۸ – منبع

تعریف جدال احسن

جدال احسن یا محمود، مناظره‌ای برای اثبات حق و نفی باطل، و ثمره آن، رشد و هدایت است. قرآن کریم از این قسم جدال به «جدال احسن» یاد و به آن ترغیب کرده است:
(وَ جَدِلْهُم بِالَّتِی هِیَ اَحْسَنُ؛ با آنان به بهترین روش جدال کن).
(وَ لَا تُجَدِلُواْ اَهْلَ الْکِتَبِ اِلَّا بِالَّتِی هِیَ اَحْسَنُ؛ با اهل کتاب، به جز با بهترین روش ممکن، جدال مکن).
از مجموع آیات قرآن کریم استفاده می‌شود که جدال احسن، روش انبیا (علیهم‌السّلام) در دعوت به راه خدا بوده است. بر پایه آیات ۳ و ۸ حج، جدال احسن باید آگاهانه باشد؛ زیرا جدل از روی علم، به اعتقاد حق منتهی می‌شود و جدال بدون علم، به اعتقاد باطل می‌انجامد. در روایات اهل بیت (علیهم‌السّلام) نیز به جدال احسن ترغیب شده است؛ چنان که در حکمت‌های منسوب به امیر مؤمنان، علی (علیه‌السّلام) آمده است که جوانانتان را به بحث و مجادله توصیه کنید. همچنین به فرموده امام حسن عسکری (علیه‌السّلام)، وقتی به امام صادق (علیه‌السّلام) عرض شد که پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) و ائمه (علیهم‌السّلام) از جدال در دین نهی کرده‌اند، امام صادق (علیه‌السّلام) فرمود: از جدال به طور مطلق نهی نشده، بلکه از جدال غیر احسن نهی شده است؛ آن گاه امام صادق (علیه‌السّلام) به آیات ۱۲۵ نحل و ۴۶ عنکبوت که به جدال احسن ترغیب می‌کنند، استناد کردند. جدال احسن باید با سخن مهرآمیز و توام با نرمی و وقار و آرامش، و برای یاری حق صورت گیرد و با حجت و دلیل عقل پسند و پرهیز از هرگونه اذیت، درشتی، خشونت و سخت‌گیری باشد. آیات فراوانی در قرآن کریم، از مصادیق جدال احسن‌اند؛ مانند:
(وَ یَقَوْمِ مَا لِی اَدْعُوکُمْ اِلَی النَّجَوهِ وَ تَدْعُونَنِی اِلَی النَّارِ؛ ‌ای گروه من، چه می‌شود که من شما را به نجات فرا می‌خوانم و شما مرا به آتش فرا می‌خوانید؟)
(وَ اِنَّآ اَوْ اِیَّاکُمْ لَعَلَی هُدًی اَوْ فِی ضَلَلٍ مُّبِینٍ؛ ما یا شما به طریق هدایتیم و یا در گمراهی آشکاریم).
(قُلْ اَرَءَیْتُمْ اِن کَانَ مِنْ عِندِ اللَّهِ ثُمَّ کَفَرْتُم بِهِ مَنْ اَضَلُّ مِمَّنْ هُوَ فِی شِقَاقٍ بَعِیدٍ؛ بگو: به من خبر دهید؛ اگر قرآن از جانب خداوند باشد، و آن را انکار کرده باشید، چه کسی گمراه‌تر از آن کس است که به مخالفتی دور و دراز آمده باشد.)
در این آیه، به مشرکان و منکرانِ وحی می‌فرماید: انکار شما بر پایه برهان نیست و هرگز از راه تعقل و تجربه، وحیانی نبودن آن را ثابت نکرده‌اید. بر فرض که ما هم دلیلی از تجربه و تعقل در اثبات وحیانی بودن قرآن نداشته باشیم، اما شما می‌پذیرید که دست کم احتمال عقلانی وجود دارد که این کلام از جانب خدا باشد. با این احتمال، انکار مخالفان از قوت می‌افتد: «اذا جاء الاحتمال بطل الاستدلال».
ابوالفتوح رازی ذیل این آیه می‌گوید: این طریقی از طرق جدل است که آن را «طریق احتیاط» گویند؛ یعنی قرآن شما را به سوی خدا می‌خواند و احتمال صدق این دعوت هست، پس برای دفع ضرر محتمل باید آن را پذیرفت.

هدف از جدال احسن

هدف از جدال احسن، نفوذ در افکار و اعماق روح مخاطب است. از این رو، در این روش باید کوشید که وی مطلب حق را به عنوان فرزندِ روح خود بپذیرد تا به آن علاقه‌مند شود و آن را نتیجه فکر خود بداند. استفهامی بودن بسیاری از حقایق توحیدی قرآن، شاهد این معناست؛ همچنین باید از هر آنچه حسّ لجاجت مخاطب را بر می‌انگیزد، خودداری کرد:
(وَ لَا تَسُبُّواْ الَّذِینَ یَدْعُونَ مِن دُونِ اللَّهِ فَیَسُبُّواْ اللَّهَ عَدْوًا بِغَیْرِ عِلْمٍ؛ به معبودانی که مشرکان به جای خدا می‌خوانند، دشنام ندهید، که آنان ناآگاهانه و از سر دشمنی به خدا دشنام می‌گویند).

رعایت انصاف

و نیز باید نهایت انصاف را در باره هر کس رعایت کرد تا مخاطب حس کند که گوینده در صدد روشن کردن واقعیات است؛ چنان که قرآن ضمن بیان زیان شراب و قمار از منافع جزئی مادی و اقتصادی آنها نیز سخن می‌گوید:
(قُلْ فِیهِمَآ اِثْمٌ کَبِیرٌ وَ مَنَفِعُ لِلنَّاسِ وَ اِثْمُهُمَآ اَکْبَرُ مِن نَّفْعِهِمَا؛ بگو: در آن دو، گناه بزرگی است و سودهایی برای مردم، و گناه آن دو البته بسی بزرگ از سودشان است).
مناظره پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) با پنج گروه (یهود، نصارا، دهریه، ثنویه و مشرکان) نمونه‌ای از جدال احسن است.

نظر مفسران درباره جدال احسن

مفسران درباره جدال احسن سخن‌هایی گوناگون دارند؛ برخی با ملاک قرار دادن شیوه جدل گفته‌اند: جدال احسن جدالی است که با نرمی و مدارا و حسن معاشرت همراه باشد، به نحوی که دشمنیِ طرف مقابل را بر نینگیزد و احساسات او را جریحه‌دار نسازد.
بعضی با محور قرار دادن مقدماتی که جدل بر آنها متوقف است، جدال احسن را جدالی دانسته‌اند که از مقدمات مقبول عموم مردم یا طرف گفتگو تشکیل شود.
عده‌ای هم نیت و هدف را دخالت داده و جدال احسن را محاجّه‌ای دانسته‌اند که با رفق، نرمی، لطافت، گذشت و احسان در مقابل بدی‌ها، و با نیّت خیر و نفع رساندن به حق همراه باشد و در آن از بلند کردن صدا، ناسزا گویی، زورگویی و استهزا پرهیز شود.
گروهی هم جدال احسن را به مناظره با قرآن و حجّت‌هایی تفسیر کرده‌اند که شبهه‌ها را برطرف سازد و گفتارهای عنادآلود خصم را در هم بکوبد، یا به جدالی که در خور فهم و درک مخاطب است یا برای فرایض یا اثبات حق و ابطال باطل در امر دین صورت پذیرد. و سرانجام برخی در بیانی جامع گفته‌اند: مجادله هنگامی نیکوست که در آن، شدّت در گفتار، طعنه و اهانت نباشد. جدال وقتی احسن است که جَدَل، مجادل را به خصم نزدیک کند، به گونه‌ای که با هم متفق گردند و بی هیچ لجاجت و عنادی برای اظهار حق به یکدیگر یاری رسانند، از این رو جدال کننده باید از آنچه انکار و دشمنی خصم را بر می‌انگیزد، بپرهیزد و نیز باید از مقدمات دروغ (هرچند مقبول طرف مقابل باشد) جز در مواردی که بخواهد کلام او را نقض کند، دوری گزیند وگرنه چنین فردی در حقیقت با احیای باطلی، حقّی را به پا داشته یا با میراندن حقّی، حقّ دیگری را زنده کرده است که امری نارواست و زیبنده مؤمن نیست.

پرسش‌های جدلی قرآن

قرآن کریم در موارد فراوانی که انسان‌ها دچار انحراف گشته و از حقیقت بازمانده‌اند، به روش بحث‌های جدلی پرسش‌هایی را مطرح می‌کند که همگی ناظر به جدال احسن‌اند. در ادامه به نمونه‌هایی از این پرسش‌های جدلی اشاره می‌شود:

جدال احسن با منکران توحید

خدای سبحان در پرسشی جدلی، از بت پرستان می‌پرسد: آیا کسی که همه چیز را آفریده و انواع نعمت‌های بی‌پایان را به شما ارزانی داشته و به ظاهر و باطن همه چیز آگاه است، مانند بُتانی است که هیچ یک از این اوصاف را ندارند؟ قطعاً چنین نیست. پس چگونه و چرا شما بت‌ها را انباز خدا می‌دانید و در برابر آنها کرنش می‌کنید؟ آیا به خود نمی‌آیید و حق را در نمی‌یابید:
(اَفَمَن یَخْلُقُ کَمَن لَّا یَخْلُقُ اَفَلَا تَذَکَّرُونَ• وَ اِن تَعُدُّواْ نِعْمَهَ اللَّهِ لَا تُحْصُوهَآ اِنَّ اللَّهَ لَغَفُورٌ رَّحِیمٌ• وَ اللَّهُ یَعْلَمُ مَا تُسِرُّونَ وَ مَا تُعْلِنُونَ• وَالَّذِینَ یَدْعُونَ مِن دُونِ اللَّهِ لَا یَخْلُقُونَ شَیًْا وَ هُمْ یُخْلَقُونَ• اَمْوَ تٌ غَیْرُ اَحْیَآءٍ وَ مَا یَشْعُرُونَ اَیَّانَ یُبْعَثُونَ• اِلَهُکُمْ اِلَهٌ وَ حِدٌ؛
آیا کسی که می‌آفریند، همانند کسی است که نمی‌آفریند؟ آیا پند نمی‌گیرید؟ اگر نعمت‌های خدا را شماره کنید آن را نمی‌توانید بشمارید. خداوند آمرزنده مهربان است. خداوند آنچه پنهان می‌کنید و آنچه آشکار، می‌داند. آنهایی را که غیر از خدا می‌خوانند، چیزی را نمی‌آفرینند و خود آنها آفریده‌اند. مردگانی بی‌روح‌اند، و نمی‌دانند که چه زمانی برانگیخته می‌شوند. معبود شما، معبود یگانه است).
در این بیان، به روشنی و با جدالی احسن، کافران را محکوم و شرک و عبادت‌های مشرکانه آنها را باطل می‌سازد و کافران برای پذیرش آن به چیزی جز مراجعه به اموری که پیش‌تر آنها را می‌دانسته‌اند، ولی غافل بوده‌اند، نیازمند نیستند.
در بخش دیگری می‌فرماید: آیا مشرکان موجوداتی را که خود مخلوق‌اند و چیزی نمی‌آفرینند، شریک خدا می‌انگارند؟ موجوداتی که نه توان یاری خود را دارند و نه یاری پرستندگان خویش را و اگر آنان را به راه هدایت فراخوانید، از شما پیروی نمی‌کنند؛ چه آنان را بخوانید و چه ساکت شوید، برای شما یکسان است. آگاه باشید! کسانی که به جای خدا می‌خوانید، بندگانی‌اند مانند شما. آنها را بخوانید که اگر گفته‌های شما راست باشد، باید خواسته شما را اجابت کنند. آیا آنها پا دارند که با آن راه بروند، یا دست دارند که با آن کاری کنند، یا چشم دارند که با آن ببینند، یا گوش دارند که با آن بشنوند؟ سپس می‌فرماید: ‌ای پیامبر! به آنها بگو: خدایان خود را بخوانید و هر مکری که می‌توانید به کار گیرید و مهلتم ندهید:
(اَیُشْرِکُونَ مَ