پاورپوینت کامل جایگاه بصیرت در مسائل سیاسی ۴۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل جایگاه بصیرت در مسائل سیاسی ۴۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل جایگاه بصیرت در مسائل سیاسی ۴۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل جایگاه بصیرت در مسائل سیاسی ۴۷ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل جایگاه بصیرت در مسائل سیاسی ۴۷ اسلاید در PowerPoint

کلیدواژه: نور، فطرت، جامعه آگاهی، بصیرت، انسان، بصیر، مسائل سیاسی.

پرسش: بصیرت از نگاه آیات و روایات به چه معنا است؟ و پاورپوینت کامل جایگاه بصیرت در مسائل سیاسی ۴۷ اسلاید در PowerPoint جامعه چیست؟

پاسخ: واژه بصیرت؛ یک واژه قرآنی و روایی است. این واژه با توجه به قرآن و روایات؛ به معنای آگاهی، شناخت عمیق و اطمینان‌بخشی است که به انسان توانایی درک حقایق و پشت‌پرده حوادث را می‌دهد؛ به‌گونه‌ای که راه حق را از باطل به وضوح تشخیص می‌دهد و از بحران‌ها و فتنه‌ها به سلامت عبور می‌کند.
عنصر بصیرت، به معنای فهم درست و توانایی تحلیل واقعیت‌های جامعه، نقش مهمی‌در حراست از جامعه اسلامی‌دارد. اگر افراد یک جامعه اسلامی‌بصیرت کافی نداشته باشند به آسانی فریب توطئه‌های دشمنان را خواهند خورد و جوهر گرانبهای وجود خود را با اشیای کم ارزش معامله خواهند کرد. وظیفه خواص جامعه است که بر آگاهی توده مردم بی‌فزایند و مانع انحراف آنها شوند.

فهرست مندرجات

۱ – بصیرت مهم‌ترین مسئله
۲ – واژه‌شناسی بصیرت
۳ – بصیرت از نگاه قرآن
۴ – مفهوم بصیرت
۵ – فطری بودن بصیرت
۶ – بصیرت در احادیث
۷ – خاستگاه بصیرت
۷.۱ – فطرت و سرشت انسانی
۷.۲ – قرآن مجید
۷.۳ – دین اسلام
۷.۴ – توفیق الهی
۸ – عوامل تقویت بصیرت دینی
۸.۱ – اندیشیدن
۸.۲ – خردمندی
۸.۳ – دانش آموختن
۸.۴ – عبرت آموختن
۸.۵ – یاد خدا
۹ – نقش بصیرت در جامعه
۹.۱ – راز شکست حکومت امام علی
۱۰ – پانویس
۱۱ – منبع

بصیرت مهم‌ترین مسئله

با توجه به تحوّلات سیاسی- اجتماعی امروز جهان اسلام و از جمله ایران اسلامی، یکی از مهم‌ترین مسائل جامعه اسلامی‌ مسئله بصیرت است. به این بحث به‌طور خلاصه در بخش‌های ذیل می‌پردازیم.

واژه‌شناسی بصیرت

واژه «بصیرت»، از مادّه «بصر» به معنای بینایی، بینش دل، علم به چیزی، درشتی و زُمختی، سختی، حجّت و عقیده قلبی است.
بررسی آنچه در تبیین معنای بصیرت در کتاب‌های لغت آمده، نشان می‌دهد که این واژه، در معانی گوناگونی به کار رفته است؛ امّا همه این معانی، در واقع به معنای اوّلیه مادّه بصیرت، باز می‌گردند. حتّی اطلاق «بصر» به چشم نیز بدان جهت است که چشم، یکی از مهم‌ترین راه‌های تحصیل علم و معرفت است.

بصیرت از نگاه قرآن

از آن‌جا که بصیرت از واژه‌های قرآنی نیز هست، مروری بر آیات مشتمل بر این واژه، ما را در فهم بهتر از معنای آن یاری می‌کند.
یکی از شیوه‌های قرآن کریم برای شناساندن این مفهوم، شیوه مقایسه‌ای است؛ یعنی با طرح واژه‌های متضاد با بصیرت در شناساندن آن به ما کمک می‌کند، مانند این آیه شریفه: «وَ ما یَسْتَوِی الْاَعْمی‌ وَ الْبَصِیرُ وَ لَا الظُّلُماتُ وَ لَا النُّورُ وَ لَا الظِّلُّ وَ لَا الْحَرُورُ وَ ما یَسْتَوِی الْاَحْیاءُ وَ لَا الْاَمْوات؛ و نابینا و بینا هرگز برابر نیستند، و نه ظلمت‌ها و روشنایی، و نه سایه (آرامبخش) و باد داغ و سوزان! و هرگز مردگان و زندگان یکسان نیستند!». در مقایسه بین کور و بینا، ظلمات و نور، سایه و باد سوزان و زندگان و مردگان، این مطلب را درک می‌کنیم که انسان بصیر، صاحب نور و در فضای نورانی قرار دارد؛ از محیط داغ و سوزان به دور است و از زندگانی حقیقی برخوردار است.
شیوه دیگر قرآن کریم برای شناساندن مفهوم بصیرت، طرح موانع بصیرت است، خداوند در این زمینه از مثال‌های ملموس استفاده می‌کند؛ مانند: «غشاوه» و «اکنّه» (یعنی پرده)، «وقر» (یعنی پنبه) و «سدّ» و «قفل» و «ختم» (یعنی مهر).

مفهوم بصیرت

در مجموع با بهره‌گیری از آیات دیگر، مفهوم بصیرت را در معانی زیر می‌توان دسته‌بندی کرد:
۱. چشم درون، عقل، فهم و ادراکات قلبی؛
۲. نور؛
۳. دلایل روشن، علم و آگاهی‌؛
۴. یقین و اطمینان کامل؛
۵. شاهد و خودآگاه‌.
بنابر این می‌توان گفت: بصیرت به معنای آگاهی، شناخت عمیق و اطمینان‌بخش و علمی‌یقینی و به ‌منزله نوری است که به انسان، توانایی درک حقایق و پشت‌پرده حوادث را می‌دهد؛ به‌گونه‌ای که راه حق را از باطل به وضوح تشخیص می‌دهد و از بحران‌ها و فتنه‌ها به سلامت عبور می‌کند. بر این مبنا، انسان بصیر کسی است که چشم دل او به نور الهی روشن گشته، از حواس ظاهری خود به بهترین وجه استفاده می‌نماید. چنین انسانی، مانعی در برابر چشم و گوش و پیش روی خود ندارد؛ اهل‌اندیشه و تدبر است و با دلایل روشن و یقین و اطمینان سخن می‌گوید.

فطری بودن بصیرت

از منظر قرآن؛ در باطن انسان، شعوری وجود دارد که با الهام فطری الهی، می‌تواند خوب را از بد، و حق را از باطل تشخیص دهد. چنان‌که در قرآن می‌خوانیم: «وَ نَفْسٍ وَ ما سَوَّاها فَاَلْهَمَها فُجُورَها وَ تَقْواها». در روایتی از امام صادق (علیه‌السّلام)، این الهام فطری، چنین تفسیر شده است: «یعنی به آن شناساند و الهام فرمود. سپس، او را مخیر ساخت و او انتخاب کرد».
دیده بصیرت، در واقع، همان شعور فطری و ادراک باطنیِ موجود در درون انسان است که قدرت تشخیص نیک و بد، خیر و شر، و حق و باطل را دارد و او را به آینده‌نگری و پیروی از حق و دوری گزیدن از باطل، دعوت می‌نماید. این شعور و ادراک، در ابتدای زندگی، به صورت استعداد و اِجمال، در نهاد همه انسان‌ها وجود دارد و به تدریج، شکوفا می‌شود. شکوفایی این شعور، شکوفاییِ انسانیت است و فلسفه بعثت انبیای الهی، چیزی جز رشد و بالندگی و شکوفایی انسانیت و سازندگی جامعه مطلوب انسانی نیست.
با بهره‌گیری از برنامه انبیا در تقویت ادراکات باطنی، قدرت دیده بصیرت، به تدریج، افزایش می‌یابد تا آن‌جا که حقایق معقول، به صورت محسوس برای انسان قابل رؤیت می‌گردند، چنان‌که پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) می‌فرماید: «هیچ بنده‌ای نیست، مگر آن‌که دو چشم در چهره‌اش دارد که با آنها، امور دنیا را می‌بیند و دو چشم در دلش که با آنها امور آخرت را مشاهده می‌کند. پس هر گاه خدا، خیر بنده‌ای را بخواهد، دو چشمی‌را که در دل او است، می‌گشاید و او با آنها، آنچه را خداوند در عالم غیب وعده‌اش را داده است، می‌بیند و به وسیله غیب (دو چشم دل) به غیب ایمان می‌آورد». بدیهی است که خواستِ خداوند حکیم درباره باز شدن دیده بصیرت شماری از انسان‌ها، گزاف نیست؛ بلکه به مقتضای نظام حکیمانه آفرینش، دیده بصیرت کسانی باز شده، و تقویت می‌گردد که در جهت شکوفاییِ ادراکات باطنی خود، حرکت کرده باشند.

بصیرت در احادیث

بصیرت و بینایی حقیقی در فرهنگ حدیث، به معنای جامع‌نگری و آینده‌نگریِ علمی‌ و عملی است و کسانی «بصیر» نامیده می‌شوند که در پرتو بینش صحیح، در جهت تامین منافع مادّی و معنوی، و دنیا و آخرت خود، حرکت کنند. ادراکات انسان‌های بصیر، در محسوسات خلاصه نمی‌شود؛ هم خانه دنیا را می‌بینند و هم خانه آخرت را. اگر به روایات درباره چشم بصیرت، ارزش بصیرت، عوامل تقویت بصیرت، مبادی، آثار و موانع آن بنگریم، چنین مطلبی را تایید می‌نمایند. در این‌جا به برخی از این روایات اشاره می‌شود.
۱. برپایه روایتی، امام علی (علیه‌السّلام)، انسان‌های بصیر و نیز کوردل را این‌گونه معرّفی نموده است: «همانا دنیا، نهایت دیدگاه‌ انسان کور (دل) است و در فراسوی آن، چیزی نمی‌بیند؛ امّا انسان آگاه‌، نگاهش از دنیا فراتر می‌رود و می‌داند که سرای حقیقی در ورایِ این دنیا است. پس انسان آگاه، از دنیا، دل و دیده برمی‌گیرد و کوردل به آن می‌نگرد (و تمام توجّه‌اش به دنیا می‌باشد) انسان بینا، “از آن” توشه بر می‌گیرد و کوردل، “برای آن”