پاورپوینت کامل تولد امام زمان از منظر علمای اهل سنت ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تولد امام زمان از منظر علمای اهل سنت ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۲۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تولد امام زمان از منظر علمای اهل سنت ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل تولد امام زمان از منظر علمای اهل سنت ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل تولد امام زمان از منظر علمای اهل سنت ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint

کلیدواژه: امام زمان (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف)، ولادت، علمای اهل سنت.

پرسش: آیا علمای اهل سنت به تولد حضرت مهدی (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) اعتراف کرده‌اند؟

پاسخ: ‌اشعه‌های خورشید دوازدهمین حجت خداوند در سحرگاه نیمه شعبان سال ۲۵۵ هجری قمری در خانه امام حسن عسکری (سلام‌الله‌علیه) بر تارک دنیا تابید و مژده دوازدهمین حجت حق را نوید داد. نام مادر گرامی‌اش نرجس خاتون (سلام‌الله‌علیها) می‌باشد. ولادت آخرین ذخیره ‌الهی امری مسلم و قطعی بوده و هیج شکی و شبهه‌ای در این مورد راه ندارد. روایات اهل بیت (علیهم‌السّلام) بر این امر مهم گواه بوده و بر یقین انسان می‌افزاید. نه‌تنها روایات و تصریحات علمای امامیه نسبت به ولادت حضرت به مقداری کافی وجود دارد؛ بلکه عالمان اهل تسنن در قرون متمادی نیز نسبت به ولادت حضرت تصریحات فراوانی داشته‌اند.

فهرست مندرجات

۱ – دیدگاه دانشمندان اهل سنت
۱.۱ – دیدگاه مسعودی
۱.۲ – دیدگاه شافعی حصکفی
۱.۳ – دیدگاه ابن ازرق فارقی
۱.۳.۱ – بیان یک نکته
۱.۴ – دیدگاه عماد‌الدین اصفهانی
۱.۵ – دیدگاه فخر رازی
۱.۶ – دیدگاه ابن اثیر جزری
۱.۷ – دیدگاه ابن‌عربی
۱.۸ – دیدگاه سبط بن جوزی
۱.۹ – دیدگاه گنجی شافعی
۱.۱۰ – دیدگاه ابن‌خلکان
۱.۱۱ – دیدگاه ابن‌طقطقی
۱.۱۲ – دیدگاه ابن‌فوطی شیبانی
۱.۱۳ – دیدگاه ابوالفداء
۱.۱۴ – دیدگاه ذهبی
۱.۱۴.۱ – ذکر یک نکته
۱.۱۵ – دیدگاه ابن‌وردی
۱.۱۶ – دیدگاه صفدی
۱.۱۷ – دیدگاه یافعی
۱.۱۸ – دیدگاه تفتازانی
۱.۱۸.۱ – نکته مهم
۱.۱۹ – دیدگاه ابن‌خلدون
۱.۲۰ – دیدگاه ابن‌شحنه حلبی
۱.۲۱ – دیدگاه عبدالرحمن جامی
۱.۲۲ – دیدگاه خواجه محمد پارسا
۱.۲۳ – دیدگاه قلقشندی
۱.۲۴ – دیدگاه ابن‌حجر عسقلانی
۱.۲۵ – دیدگاه ابن‌صباغ مالکی
۱.۲۶ – دیدگاه رفاعی
۱.۲۷ – دیدگاه ابن‌طولون
۱.۲۸ – دیدگاه ابن‌حجر هیتمی
۱.۲۹ – دیدگاه عبدالوهاب شعرانی
۱.۳۰ – دیدگاه عبدالقادر عیدروسی
۱.۳۱ – دیدگاه سمرقندی
۱.۳۲ – دیدگاه رملی
۱.۳۳ – دیدگاه قرمانی حنفی
۱.۳۴ – دیدگاه ابن‌عماد حنبلی
۱.۳۵ – دیدگاه ضامن بن شدقم مدنی
۱.۳۶ – دیدگاه حسن العراقی
۱.۳۷ – دیدگاه عصامی مکی
۱.۳۸ – دیدگاه شبراوی شافعی
۱.۳۹ – دیدگاه برزنجی
۱.۴۰ – دیدگاه سفارینی حنبلی
۱.۴۱ – دیدگاه محمدامین سویدی
۱.۴۲ – دیدگاه قندوزی حنفی
۱.۴۳ – دیدگاه محمدصدیق قنوجی
۱.۴۴ – دیدگاه یاقوت حموی
۱.۴۵ – دیدگاه محمد ویس حیدری
۱.۴۶ – دیدگاه زرکلی
۱.۴۷ – دیدگاه مصطفی الهاشمی
۱.۴۸ – دیدگاه شریف انس حسنی
۱.۴۹ – دیدگاه عارف احمد عبدالغنی
۱.۵۰ – دیدگاه حشلاف
۱.۵۱ – دیدگاه محمدعمر سربازی
۲ – شبهه ابن‌تیمیه
۳ – نقد و بررسی شبهه
۴ – نتیجه بحث
۵ – پانویس
۶ – منبع

دیدگاه دانشمندان اهل سنت

اکنون به نظرات پنجاه تن از‌ اندیشمندان و بزرگان اهل تسنن پیرامون ولادت امام زمان (سلام‌الله‌علیه) اشاره می‌شود:

دیدگاه مسعودی

علی بن الحسین بن علی المسعودی الشافعی (متوفای ۳۴۶هـ) از دانشمندان پرآوازه شافعی مذهب پیرامون ولادت حضرت چنین می‌نویسد:
«الامام الثانی عشر وفی سنه ستین ومائتین قبض ابو محمد الحسن بن علی بن محمد بن علی بن موسی بن جعفر بن محمد بن علی بن الحسین بن علی بن ابی‌طالب (علیهم‌السّلام) فی خلافه المعتمد، وهو ابن تسع وعشرین سنه، وهو ابو المهدی المنتظر…؛ امام دوازدهم و در سال دویست و شصت ابومحمد حسن بن علی بن محمد بن علی بن موسی بن جعفر بن محمد بن علی بن الحسین بن علی بن ابی‌طالب (علیهم‌السّلام) (امام حسن عسکری (سلام‌الله‌علیه)) در دوران خلافت معتمد از دنیا رفت؛ درحالی‌که سنش بیست و نه سال بود. او پدر مهدی منتطر بود».

دیدگاه شافعی حصکفی

ابوالفضل یحیی بن سلامه بن الحسین الشافعی الحصکفی (متوفای ۵۵۳ هـ) یکی از بزرگان اهل سنت است که وجود حضرت مهدی (علیه‌السلام) را مفروغ عنه گرفته و درباره آن حضرت و سایر ائمه اهل بیت (علیهم‌السّلام) شعر سروده است.
ابن کثیر دمشقی سلفی پس از نقل غزل طولانی از او می‌نویسد: ثم خرج من هذا التغزل الی مدح اهل البیت والائمه الاثنی عشر رحمهم الله
وسائلی عن حب اهل البیت ••• هل اقر اعلانا به‌ام اجحد
هیهات ممزوج بلحمی ودمی ••• حبهم هو الهدی والرشد
حیدره والحسنان بعده ••• ثم علی وابنه محمد
وجعفر الصادق وابن جعفر ••• موسی ویتلوه علی السید
اعنی الرضی ثم ابنه محمد ••• ثم علی وابنه المسدد
والحسن الثانی ویتلو تلوه ••• محمد بن الحسن المفتقد
…
فلا یظن رافضی اننی ••• وافقته او خارجی مفسد
…
والشافعی مذهبی مذهبه ••• لانه فی قوله مؤید
اتبعته فی الاصل والفرع معا ••• فلیتبعنی الطالب المرشد
انی باذن الله تاج سابق ••• اذا ونی الظالم ثم المفسد
پس از این غزل به مدح اهل بیت و ائمه دوازده‌گانه می‌پردازند و می‌گوید: ‌ای کسی که از من درباره محبت اهل بیت سؤال می‌کنی که آیا آشکارا به آن اقرار می‌کنم یا منکر می‌شوم؟
بدان! هرگز انکار نمی‌کنم، محبت آنان با گوشت و خون من آمیخته شده است. محبت آنان هدایت و رشد است. مقصود از اهل بیت، حیدر است و حسنین و … دوازدهمین آنان حسن است که بعد از او محمد بن الحسن خواهد آمد که الآن غائب شده است.
کسی گمان نکند که من رافضی شده و با آنان موافق هستم یا این‌که خارجی و فاسد هستم. مذهب من شافعی است؛ زیرا او در دیدگاهش تأیید شده است. من از شافعی در اصل و فرع پیروی می‌کنم؛ پس هر کسی خواهان هدایت است، از من پیروی کند….

دیدگاه ابن ازرق فارقی

ابن‌ازرق فارقی (متوفای ۵۷۱ هـ) از علمای برجسته‌ اهل سنت در کتاب تاریخ خود، زمان ولادت حضرت ولی‌عصر (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) را ذکر کرده، چنان‌چه می‌نویسد:
«ان الحجه المذکور ولد تاسع شهر ربیع الاول سنه ثمان وخمسین ومائتین، وقیل ثامن شعبان سنه ست وخمسین، وهو الاصح؛ . همانا، حجت یادشده (حضرت مهدی (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه)) در نهم ربیع الاول از سال ۲۵۸ه به دنیا آمد، البته گفته شده در هشتم شعبان از سال ۲۵۶ بوده و این قول صحیح‌تر می‌باشد».

بیان یک نکته

هر چند این متن به اصل ولادت امام عصر (علیه‌السلام) اشاره شده است، اما باید به این نکته توجه کرد که قول به ولادت امام زمان (علیه‌السلام) در نهم ربیع‌الاول و یا هشتم شعبان سال ۲۵۶ و یا ۲۵۸ صحیح نیست.

دیدگاه عماد‌الدین اصفهانی

عمادالدین اصفهانی (متوفای ۵۹۷ هـ)، از دیگر علمای اهل سنت که به‌ صراحت به ولادت حضرت مهدی (سلام‌الله‌علیه) اعتراف کرده است می‌گوید: مولد ابی القاسم محمد المنتظر، بسر من رای، یوم الجمعه ثانی عشر من شهر رمضان؛ ولادت ابی‌القاسم محمد منتظر در سامراء روز جمعه، دوازدهم ماه مبارک رمضان بوده است.

دیدگاه فخر رازی

فخرالدین رازی (متوفای ۶۰۴هـ) مفسر نام‌دار اهل سنت در کتاب الشجره المبارکه در شرح حال امام عسکری (علیه‌السلام) می‌نویسد:
«اما الحسن العسکری الامام (علیه‌السلام) فله ابنان وبنتان، اما الابنان فاحدهما صاحب الزمان (عجل‌الله‌فرجه‌الشریف)، والثانی موسی درج فی حیاه ابیه واما البنتان ففاطمه درجت فی حیاه ابیها، وام موسی درجت ایضاً؛ امام حسن عسکری، دو پسر و دو دختر داشت. اما دو پسر او یکی صاحب الزمان است و دیگری موسی که در زمان حیات پدرش از دنیا رفت. اما دخترانش یکی فاطمه و دیگری‌ ام موسی بود که هر دو در زمان حیات پدرش از دنیا رفتند».

دیدگاه ابن اثیر جزری

علی بن محمد بن عبدالکریم ابن اثیر جزری (متوفای۶۳۰هـ)، در کتاب معتبر الکامل فی التاریخ تصریح می‌کند که امام عسکری (علیه‌السلام) فرزندی به نام م ح م د داشته است:
«وفیها توفی الحسن بن علی بن محمد بن علی بن موسی بن جعفر بن محمد بن علی بن الحسین بن علی بن ابی طالب (علیه‌السلام). وهو ابو محمد العلوی العسکری وهو احد الائمه الاثنی عشر علی مذهب الامامیه، وهو والد محمد الذی یعتقدونه المنتظر بسرداب سامرا وکان مولده سنه اثنتین وثلاثین ومائتین؛ در سال ۲۶۰ هجری قمری حسن بن علی … (علیهم‌السّلام) از دنیا رفت. او ابومحمد عسکری یکی از ائمه دوازده‌گانه مذهب امامیه است. او پدر محمد است که شیعیان منتظر او از سرداب سامرا هستند».

دیدگاه ابن‌عربی

محی‌الدین ابن عربی (متوفای ۶۳۸هـ) از جمله علمای اهل سنتی است که به ولادت امام زمان (سلام‌الله‌علیه) اشاره کرده است؛ اما نکته قابل توجه این است که این کلام وی در کتاب الفتوحات المکیه تحریف شده است؛ اما شعرانی، از علمای اهل سنت به‌ نقل از کتاب فتوحات مکیه چنین نقل می‌کند:
«وعباره الشیخ محی الدین فی الباب السادس والستین وثلمائه من الفتوحات: … وهو من عتره رسول الله (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) وسلم من ولد فاطمه رضی الله عنها جده الحسین بن علی بن ابی‌طالب، ووالده الحسن العسکری ابن الامام علی النقی ـ بالنون ـ ابن محمد التقی ـ بالتاء ـ ابن الامام علی الرضا، ابن الامام موسی الکاظم، ابن الامام جعفر الصادق، ابن الامام محمد الباقر، ابن الامام زین‌العابدین علی، ابن الامام الحسین، ابن الامام علی بن ابی طالب؛ و عبارت شیخ محی‌الدین در باب سیصد و شصت و شش در کتاب الفتوحات [المکیه]چنین است: … او از عترت رسول اللّه (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) از فرزندان حضرت فاطمه (سلام‌الله‌علیها) می‌باشد که پدرش حسن عسکری فرزند امام علی النقی … می‌باشد».

دیدگاه سبط بن جوزی

سبط ابن جوزی (متوفای ۶۵۴هـ)، از علمای اهل سنت پیرامون امام زمان (سلام‌الله‌علیه) چنین می‌نویسد:
«فصل فی ذکر الحجه المهدی هو محمد بن الحسن بن علی بن محمد بن علی بن موسی الرضا بن جعفر بن محمد ابن علی بن الحسین بن علی بن ابی طالب (علیه‌السلام) وکنیته ابو عبدالله وابوالقاسم وهو الخلف الحجه صاحب الزمان، القائم المنتظر والتالی وهو الآخر الائمه؛ . فصلی در ذکر الحجه مهدی او محمد فرزند حسن بن علی بن محمد بن علی بن موسی الرضا بن جعفر بن محمد ابن علی بن الحسین بن علی بن ابی‌طالب (علیهم‌السّلام) می‌باشد. کنیه‌اش ابوعبدالله و ابوالقاسم است و او همان خلف الحجه و صاحب الزمان می‌باشد. قائم و منتظر و تالی و آخرین ائمه می‌باشد».

دیدگاه گنجی شافعی

محمد بن یوسف گنجی شافعی (متوفای ۶۵۸هـ) در کتاب کفایه الطالب در شرح حال امام عسکری (علیه‌السلام) می‌نویسد:
«وهو الامام بعد الهادی، مولده بالمدینه فی شهر ربیع الآخر سنه اثنین وثلاثین وماتین وقبض یوم الجمعه لثمان خلون من شهر ربیع الاول سنه ستین وماتین له یومئذ ثمان وعشرون سنه ودفن فی داره بسر من رای فی البیت الذی دفن فیه ابوه، وخلف ابنه وهو الامام المنتظر؛ او بعد از‌ هادی به امامت رسید. در ربیع الثانی سال ۲۳۲ به دنیا آمد و در روز جمعه هشت روز از ربیع الاول گذشته بود، در سال ۲۶۰ از دنیا رفت که در آن روز عمرش ۲۸ سال بوده و در خانه خودش، همان خانه‌ای که پدرش در آن دفن شده بود، دفن شد. پس از خود فرزندی را به‌ جای گذاشت که او امام منتظر است».

دیدگاه ابن‌خلکان

شمس‌الدین ابن خلکان (متوفای ۶۸۱هـ) در کتاب وفیات الاعیان تصریح می‌کند که حضرت مهدی (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) در شب جمعه نیمه شعبان سال ۲۵۵ هجری قمری به‌ دنیا آمد و در هنگام وفات پدر بزرگوارش پنج ساله بوده است. هرچند که او نیز همانند ذهبی دروغ‌های دیگری افزوده است چنان‌چه می‌نویسد:
« ۵۶۲ ابوالقاسم المنتظر: ابو القاسم محمد بن الحسن العسکری بن علی الهادی بن محمد الجواد المذکور قبله ثانی عشر الائمه الاثنی عشر علی اعتقاد الامامیه المعروف بالحجه وهو الذی تزعم الشیعه انه المنتظر والقائم والمهدی وهو صاحب السرداب عندهم واقاویلهم فیه کثیره وهم ینتظرون ظهوره فی آخر الزمان من السرداب بسر من رای. کانت ولادته یوم الجمعه منتصف شعبان سنه خمس وخمسین ومائتین ولما توفی ابوه وقد سبق ذکره کان عمره خمس سنین …؛ ابوالقاسم محمد فرزند امام حسن عسکری «علیهماالسلام» که بنا بر اعتقاد شیعیان دوازدهمین امام و معروف به حجت می‌باشد، همان است که شیعیان گمان می‌کنند او منتظر و قائم و مهدی است که صاحب سرداب بوده و درباره ایشان صحبت‌های زیادی شده است، شیعیان منتظر ظهور وی در آخرالزمان از سرداب سامراء می‌باشند ولادت او روز جمعه نیمه‌شعبان در سال ۲۵۵ هجری می‌باشد، و وقتی پدر ایشان وفات یافتند، عمر او پنج سال بوده است».

دیدگاه ابن‌طقطقی

ابن طقطقی حسنی (متوفای ۷۰۹هـ) نسب‌شناس اهل سنت، معروف به ابن طقطقی حسنی درباره حضرت ولی عصر (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) می‌نویسند:
«ولم یذکر للامام الحسن العسکری ولد الا ولده الامام ابوالقاسم محمد مهدی صاحب الزمان (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف)، وهو الذی ذهبت الشیعه الامامیه الاثنا عشریه الی بقائه، و انه المهدی الذی یظهر فی آخرالزمان، حسب ما بشر به جده رسول الله، مولده لیله النصف من شعبان سنه ست و خمسین و مائتین، وهذا هو الصحیح، وقیل غیر ذلک، امه‌ام ولد تدعی نرجس و قیل صفیه، ولد بسر من رای؛ برای امام حسن عسکری (سلام‌الله‌علیه) فرزندی به‌غیر از ابوالقاسم محمد مهدی صاحب الزمان (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) ذکر نشده است، شیعیان درباره ایشان اعتقاد دارند که تاکنون زنده است و او همان مهدی منتظر است که در آخرالزمان ظهور می‌کند؛ همان‌طور که جد ایشان رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) بشارت دادند، ولادت ایشان نیمه‌شعبان ۲۵۶ بنا بر نظر صحیح می‌باشد و مادر ایشان نرجس یا صفیه نامیده می‌باشد، محل ولادت ایشان نیز سامرا است».

دیدگاه ابن‌فوطی شیبانی

ابن فوطی شیبانی (متوفای ۷۲۳هـ) با صراحت تمام مسئله ولادت امام عصر (علیه‌السلام) و دو غیبت ایشان را در کتاب خودش چنین ذکر کرده است:
«القائم المنتظر، صاحب الزمان، الامام الثانی عشر ابو القاسم محمد بن الحسن العسکری بن علی الهادی العلوی الحسینی المهدیوهو القائم بالحق وقد ذکرنا القابه فیما تقدم علی مقتضی الترتیب الذی التزمناه، وکان مولده کما ذکرناه سنه خمس او سنه سبع وخمسین ومائتین قبل مضی ابیه بسنتین وسبعه اشهر وکان مولده لیله النصف من شعبان وله قبل قیامه غیبتان، احداهما اطول من الاخری جاءت بذلک الاخبار؛ القائم المنتظر، صاحب الزمان، امام دوازدهم. او ابوالقاسم محمد بن الحسن العسکری بن علی الهادی العلوی الحسینی المهدی و اوست قیام‌کننده به حق، و ما القاب ایشان را بنا بر مقتضای ترتیبی که داشتیم ذکر کردیم، و ولادت ایشان در سال ۲۵۵ یا ۲۵۷ دو سال و هفت ماه قبل از رحلت پدرش در نیمه شعبان بود، و برای او قبل از ظهورش دو غیبت است. یکی از دیگری طولانی‌تر می‌باشد و در این‌باره روایت‌هایی نقل شده است».

دیدگاه ابوالفداء

عمادالدین ابوالفداء (متوفای ۷۳۲هـ) از مورخین اهل سنت درباره حضرت ولی عصر (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) می‌نویسد:
«والحسن العکسری المذکور هو والد محمد المنتظر صاحب السرداب و محمد المنتظر المذکور هو ثانی عشر الائمه الاثنی عشر علی رای الامامیه ویقال له القائم و المهدی و الحجه و ولد المنتظر المذکور فی سنه خمس و خمسین و مائتین؛ امام حسن عسکری یادشده همان پدر محمد منتظر صاحب سرداب می‌باشد، و محمد منتظر دوازدهمین امام شیعیان می‌باشد و به قائم، مهدی، و الحجه لقب داده‌اند، ولادت ایشان در سال ۲۵۵ می‌باشد».

دیدگاه ذهبی

شمس‌الدین ذهبی (متوفای ۷۴۸هـ)، از بزرگان اهل سنت واز صاحب نظران در عرصه علم رجال، درایه، حدیث، تاریخ و انساب در چندین کتاب خود؛ از جمله: العبر فی خبر من غبر، تاریخ الاسلام، سیر اعلام النبلاء تصریح کرده است که امام عسکری (علیه‌السلام) فرزندی به نام (م ح م د) داشته که در سال ۲۵۶ هجری به دنیا آمده است.

وی در کتاب العبر می‌نویسد:
«وفیها محمد بن الحسن العسکری بن علی الهادی محمد الجواد بن علی الرضا بن موسی الکاظم بن جعفر الصادق العلوی الحسینی ابو القاسم الذی تلقبه الرافضه الخلف الحجه و تلقبه بالمهدی وبالمنتظر وتلقبه بصاحب الزمان وهو خاتمه الاثنی عشر؛ …. در سال ۲۵۶ محمد بن الحسن العسکری … که رافضی‌ها او را با القابی همچون: خلف الحجه، مهدی، منتظر و صاحب الزمان یاد می‌کنند، به دنیا آمد. او آخرین امام از ائمه دوازده‌گانه است».

و در کتاب تاریخ الاسلام در شرح حال امام عسکری (علیه‌السلام) می‌نویسد:
«الحسن بن علی بن محمد بن علی الرضا بن موسی بن جعفر الصادق. ابو محمد الهاشمی الحسینی احد ائمه الشیعه الذین تدعی الشیعه عصمتهم. ویقال له الحسن العسکری لکونه سکن سامراء، فانها یقال لها العسکر. وهو والد منتظر الرافضه. واما ابنه محمد بن الحسن الذی یدعوه الرافضه القائم الخلف الحجه، فولد سنه ثمان وخمسین، وقیل: سنه ست وخمسین. عاش بعد ابیه سنتین ثم عدم، ولم یعلم کیف مات. وامه‌ام ولد؛ . حسن بن علی بن محمد … (علیهم‌السّلام) یکی از ائمه شیعه است که آن‌ها اعتقاد به عصمت آنان دارد. به او حسن عسکری گفته می‌شود چراکه در سامرا زندگی می‌کرد. به‌ همین جهت به سامرا عسکر گفته می‌شود. او پدر همان شخصی است که رافضی‌ها منتظر او هستند …. اما فرزندش محمد بن الحسن که رافضی‌ها و را قائم و خلف الحجه می‌نامند در سال ۲۵۸ یا ۲۵۶ به‌ دنیا آمد و دو سال بعد از پدرش زندگی کرد و سپس معدوم شد و مشخص نشد که چگونه مرد».

ذکر یک نکته

مشخص است که ذهبی به اصل ولادت آن حضرت اشاره می‌کند هرچند در ادامه سعی دارد تا غیبت آن حضرت را از دنیا رفتن ایشان جلوه دهید که سخن وی ارزش علمی ندارد و باطل است.

وی هم‌چنین در سیر اعلام النبلاء، امام زمان (سلام‌الله‌علیه) را فرزند امام حسن عسکری (سلام‌الله‌علیه) معرفی می‌کند؛ چنان‌چه می‌نویسد:
«المنتظر الشریف ابوالقاسم محمد بن الحسن العسکری بن علی الهادی ابن محمد الجواد بن علی الرضی بن موسی الکاظم بن جعفر الصادق بن محمد الباقر بن زین العابدین بن علی بن الحسین الشهید بن الامام علی بن ابی طالب العلوی الحسینیخاتمه الاثنی عشر؛ . المنتظر الشریف، ابوالقاسم محمد بن الحسن العسکری بن علی الهادی ابن محمد الجواد بن علی الرضی بن موسی الکاظم بن جعفر الصادق بن محمد الباقر بن زین العابدین بن علی بن الحسین الشهید بن الامام علی بن ابی‌طالب العلوی الحسینی آخرین نفر از [امامان] دوازده‌گانه است».

دیدگاه ابن‌وردی

زین‌الدین ابن وردی (متوفای ۷۴۹هـ) با صراحت مسئله ولادت امام عصر (علیه‌السلام) را چنین ذکر کرده است:
«وَالْحسن العسکری وَالِد مُحَمَّد المنتظر صَاحب السرداب، والمنتظر ثَانِی عشرهم ویلقب اَیْضا الْقَائِم وَالْمهْدِی وَالْحجّه، ومولد المنتظر سنه خمس وَخمسین وَمِائَتَیْنِ؛ . و [امام] حسن عسکری، پدر محمد منتظر صاحب سرداب، و دوازدهمین امام شیعیان، که لقب مهدی و حجت و قائم را به او داده‌اند که ولادتش سال ۲۵۵ هجری می‌باشد».

دیدگاه صفدی

صلاح‌الدین خلیل بن ایبک صفدی (متوفای ۷۶۴هـ)، یکی دیگر از بزرگان اهل سنت است که به ولادت حضرت مهدی (علیه‌السلام) تصریح کرده است. وی در الوافی بالوفیات می‌نویسد:
«الحجه المنتظر محمد بن الحسن العسکری بن علی الهادی ابن محمد الجواد بن علی الرضا بن موسی الکاظم بن محمد الباقر بن زین العابدین علی بن الحسین بن علی بن ابی طالب رضی الله عنهم الحجه المنتظر ثانی عشر الایمه الاثنی عشر هو الذی تزعم الشیعه انه المنتظر القائم المهدی وهو صاحب السرداب عندهم واقاویلهم فیه کثیره ینتظرون ظهوره آخر الزمان من السرداب بسر من رای ولهم الی حین تعلیق هذا التاریخ اربع مائه وسبعه وسبعین سنه ینتظرونه ولم یخرج ولد نصف شعبان سنه خمس وخمسین؛ حجت منتظر، محمد بن الحسن العسکری … دوازدهمین امام مذهب دوازده‌امامی است … او در نیمه شعبان سال ۲۵۵ به دنیا آمده است».

دیدگاه یافعی

ابومحمد یافعی (متوفای ۷۶۸هـ)، از علمای سرشناس اهل سنت درباره حضرت ولی عصر (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) می‌نویسد:
«وفیها وقیل فی سنه ستین توفی الشریف العسکری الحسن بن علی بن محمد ابن علی بن موسی الرضی بن جعفر الصادق بن محمد الباقر بن علی زین‌العابدین ابن الحسین بن علی بن ابی‌طالب (رضی‌الله‌تعالی‌عنهم) احد الائمه الاثنی عشر علی اعتقاد الامامیه وهو والد المنتظر صاحب السرداب؛ در سال دویست و سی و دو و یا گفته شده در سال دویست و شصت هجری عسکری، حسن بن علی بن محمد … از دنیا رفت. او یکی از ائمه دوازده‌گانه بنا بر اعتقاد مذهب امامیه است. او پدر منتظر صاحب سرداب است».

دیدگاه تفتازانی

مسعود بن عمر بن عبدالله تفتازانی (متوفای ۷۹۲هـ) عالم شهیر اهل سنت نیز ضمن ذکر نسب حضرت مهدی (علیه‌السلام)، به داشتن فرزندی برای امام حسن عسکری (سلام‌الله‌علیه) اعتراف نموده است. احمد بن حسن الاجهوری به ‌نقل از تفتازانی براساس کتاب عقاید النسفی به‌این مسئله تصریح می‌کند هرچند متن فوق از کتاب عقاید النسفی تحریف شده است؛ چنان‌چه می‌نویسد:
«قال السعد التفتازانی فی شرح عقاید النسفی: ان المهدی بن حسن العسکری بن علی النقی بن محمد الجواد [بن] علی الرضا بن موسی الکاظم بن جعفر الصادق بن محمد الباقر بن زید بن علی بن زین العابدین بن الحسین بن الامام علی کرم الله وجهه؛ . سعد‌الدین تفتازنی در شرح عقاید نسفی چنین گفته است: مهدی فرزند حسن عسکری فرزند علی النقی فرزند محمدالجواد [فرزند] علی الرضا فرزند موسی الکاظم فرزند جعفرالصادق فرزند محمدالباقر فرزند زید فرزند علی فرزند زین‌العابدین فرزند حسین فرزند امام علی (کرم‌الله‌وجهه) می‌باشد».

نکته مهم

هر چند نسفی تصریح می‌کند که امام زمان (سلام‌الله‌علیه) فرزند امام حسن عسکری (علیه‌السلام) می‌باشد، اما زید را نیز در نسب حضرت بیان می‌کند؛ درحالی‌که چنین نیست و امامت از امام سجاد (علیه‌السلام) به امام باقر (علیه‌السلام) منتقل شده است نه به زید و سپس به امام باقر (صلوات‌الله‌علیه).

دیدگاه ابن‌خلدون

عبدالرحمن ابن خلدون (متوفای ۸۰۸هـ) مورخ شهیر اهل سنت، ضمن شمردن معصومین (علیهم‌السّلام) درباره حضرت ولی‌عصر (علیه‌السلام) این‌گونه می‌نویسد:
«ثم ابنه حسن العسکری و وفاته سنه ستین و مائتین. ثم ابنه محمد المهدی وهو الثانی عشر وهو عندهم حیّ منتظر واخبارهم معروفه؛ سپس فرزندش [فرزند امام‌هادی (علیه‌السلام)] حسن عسکری که در سال دویست و شصت یافت، و بعد از آن فرزندش محمد المهدی می‌باشد. او که دوازدهمین نفر بوده و نزد شیعیان زنده و منتظر می‌باشد و اخبار شیعه درباره ایشان معروف است».

دیدگاه ابن‌شحنه حلبی

محمد ابن شحنه حلبی (متوفای ۸۱۵هـ) نیز به‌صراحت مسئله ولادت امام عصر (علیه‌السلام) و این‌که ایشان فرزند امام حسن عسکری (علیه‌السلام) می‌باشند را چنین ذکر کرده است:
«وولد لهذا الحسن ولده محمد المنتظر ثانی عشرهم ویقال له القائم والمهدی والحجه ولد فی سنه خمس و خمسین ومائتین؛ و برای حسن [عسکری]، فرزندی به‌ نام محمدمنتظر می‌باشد که امام دوازدهم شیعیان می‌باشد، و به او قائم و مهدی و حجت نیز گفته می‌شود که در سال ۲۵۵ هجری به‌ دنیا آمد».

دیدگاه عبدالرحمن جامی

عبدالرحمن بن احمد بن محمد جامی (متوفای ۸۱۷هـ)، از علمای اهل سنت در فصل ششم از کتاب خویش پیرامون امام زمان (سلام‌الله‌علیه) چنین می‌نویسد: ذکر محمد بن حسن بن علی بن محمد بن علی الرضا (رضی‌الله‌عنهم) وی امام دوازدهم است و کنیه وی ابوالقاسم است … ولادت وی در سر من رأی بوده است. وی سپس داستان ولادت امام زمان (سلام‌الله‌علیه) را از قول حکیمه خاتون (سلام‌الله‌علیه) به‌ نحو مفصل نقل می‌کند.

دیدگاه خواجه محمد پارسا

خواجه محمد پارسا (متوفای ۸۲۲هـ) از علمای حنفی با صراحت مسئله ولادت امام عصر (علیه‌السلام) را چنین ذکر کرده است:
«ولم یخلف الحسن العسکری (رضی‌الله‌عنه) ولدا ظاهرا ولا باطنا غیر ابی القاسم محمد المنتظر المسمی بالقائم عند الامامیه وکان مولد المنتظر رضی الله عنه لیله النصف من شعبان سنه خمس وخمسین ومائتین وامه‌ام ولد یقال لها نرجس؛ و حسن عسکری (رضی‌الله‌عنه) در ظاهر و باطن فرزندی غیر از ابوالقاسم محمد منتظر که نزد شیعیان به قائم نامیده می‌شود، ندارد، و ولادت منتظر (رضی‌الله‌عنه) نیمه شعبان سال ۲۵۵ می‌باشد. مادرش کنیزی بود که گفته شده نامش نرجس بوده است».

دیدگاه قلقشندی

احمد بن علی قلشقندی (متوفای ۸۲۱هـ) از جمله علمای اهل سنتی است که حضرت ولی‌عصر (علیه‌السلام) را فرزند امام حسن عسکری (علیه‌السلام) معرفی نموده و به اعتقاد شیعیان نسبت به حضرت مهدی (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) اشاره کرده است؛ چنان‌چه در ضمن شمارش ائمه (صلوات‌الله‌علیهم‌اجمعین) چنین می‌نویسد:
«ثم ابنه الحسن الزکی المعروف بالعسکری، ثم ابنه محمد الحجه و یقال القائم، و هو ثانی عشره، و یعتقدون حیاته و ینتظرون خروجه؛ . سپس فرزندش [امام‌ هادی (سلام‌الله‌علیه) ] حسن زکی است که به عسکری معروف است، سپس فرزندش محمد الحجه است که به او قائم نیز گفته می‌شود که او دوازدهمین نفر آنان است که معتقد به حیات او بوده و منتظر خروجش می‌باشند».
وی در کتاب دیگرش نیز به همین مطلب تصریح می‌کند.

دیدگاه ابن‌حجر عسقلانی

ابن حجر عسقلانی شافعی (متوفای ۸۵۲هـ)، یکی دیگر از بزرگان علم رجال و حدیث اهل سنت است که تولد حضرت مهدی (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) را مفروغ‌عنه گرفته و امام عسکری (علیه‌السلام) را پدر آن حضرت خوانده است. وی در کتاب لسان المیزان در شرح‌ حال جعفر بن علی برادر امام عسکری (علیه‌السلام) می‌نویسد: ۴۹۳ جعفر بن علی بن محمد بن علی بن محمد بن علی بن موسی بن جعفر بن محمد بن علی بن الحسین بن علی بن ابی‌طالب الحسینی اخو الحسن الذی یقال له العسکری و هو الحادی عشر من الائمه الامامیه و والد محمد صاحب السرداب؛ جعفر بن علی بن محمد … برادر حسن است که به او عسکری گفته می‌شود. حسن عسکری امام یازدهم از ائمه دوازده‌گانه مذهب امامیه است که پدر محمد صاحب سرداب بوده است».

دیدگاه ابن‌صباغ مالکی

ابن‌صباغ مالکی (متوفای ۸۵۵هـ)، علی بن محمد بن احمد مشهور به ابن‌صباغ مالکی در کتاب الفصول المهمه تصریح به ولادت حضرت کرده و القاب ایشان را شمرده است:
«ولد ابوالقاسم محمد الحجه بن الحسن الخالص بسر من رای لیله النصف من شعبان سنه ۲۵۵ للهجره، واما نسبه اباً واماً فهو ابو القاسم محمد الحجه بن الحسن الخالصبن علی الهادی بن محمد الجواد بن علی الرضا بن موسی الکاظم بن جعفر الصادق بن محمد الباقر بن علی زین العابدین بن الحسین بن علی بن ابی طالب (علیه‌السلام)، واما امه فام ولد یقال لها: نرجس خیر امه، وقیل: اسمها غیر ذلک، واما کنیته فابو القاسم، واما لقبه فالحجه والمهدی والخلف الصالح والقائم المنتظر وصاحب الزمان واشهرها المهدی؛ ابوالقاسم محمد الحجه بن الحسن در نیمه شعبان سال دویست و پنجاه و پنج در سامرا به‌ دنیا آمد. اما نسبش از طرف پدر و مادر [چنین است]: ابوالقاسم محمد الحجه فرزند حسن فرزند علی الهادی فرزند محمدالجواد فرزند علی الرضا فرزند موسی الکاظم فرزند جعفرالصادق فرزند محمدالباقر فرزند علی زین‌العابدین فرزند حسین بن ابی‌طالب [صلوات‌الله‌علیهم‌اجمعین] می‌باشد. مادرش کنیز است که گفته‌اند اسمش نرجس خیر امه بوده است و گفته شده اسم دیگری هم داشته است؛ اما کنیه‌اش ابوالقاسم است. القابش: حجت، مهدی، خلف الصالح، قائم المنتظر صاحب‌الزمان و مشهورترین لقبش مهدی است».

دیدگاه رفاعی

ابن محمد سراج‌الدین الرفاعی (متوفای ۸۸۵هـ) از علمای اهل سنت، با بیان زیبایی این‌گونه درباره حضرت مهدی (سلام‌الله‌علیه) می‌نویسد:

«(وروی العارفون من سلف اهل البیت) ان الامام الحسین (علیه‌السلام) لما انکشف له فی سره ان تولی الخلافه الروحیه التی هی الغوثیه والامامه الجامعه فیه وفی بنیه علی الغالب استبشر بذلک وباع فی الله نفسه لنیل هذه النعمه المقدسه فمن الله علیه بان جعل فی بیته کبکه الامامه وختم بنیه هذا الشان علی ان الحجه المنتظر الامام المهدی (علیه‌السلام) من ذریته الطاهره وعصابته الزاهره-الی ان قال-فالحسن العسکری (علیه‌السلام) اعقب صاحب السرداب الحجه المنتظر ولی الله الامام محمد المهدی (علیه السلام)؛ عرفای از گذشتگان اهل بیت (علیهم‌السلام)، روایت کردند که امام حسین (علیه‌السلام) هنگامی که دانست خلافت و امامت در ذریه ایشان خواهد بود، خوشحال شدند و جان خویش را در راه خداوند متعال برای کسب این منزلت تقدیم کرد، پس خداوند متعال منت نهاد و امامت را در فرزندان ایشان قرار داد تا اینکه به حضرت حجت منتظر مهدی (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) خاتمه یابد، پس امام حسن عسکری (علیه‌السلام)، فرزندی به نام حجت و منتظر از خود به جا گذاشتند که امامت را به ‌عهده گرفتند».

دیدگاه ابن‌طولون

شمس‌الدین محمد بن طولون (متوفای ۹۵۳هـ) از دیگر علمای اهل سنت درباره ولادت حضرت چنین می‌گوید:
«وثانی عشرهم ابنه محمد بن الحسن. وهو ابو القاسم محمد بن الحسن ابن علی الهادی بن محمد الجواد بن علی الرضا بن موسی الکاظم بن جعفر الصادق بن محمد الباقر بن علی زین‌العابدین بن الحسین بن علی بن ابی‌طالب (رضی‌الله‌عنهم). کانت ولادته (رضی‌الله‌عنه) یوم الجمعه منتصف شعبان سنه خمس وخمسین ومائتین، ولما توفی ابوه المتقدم ذکره، (رضی‌الله‌عنهما)، کان عمره خمس سنین. واسم امه خمط وقیل نرجس. و دوازدهمین نفر آنان، فرزندش محمد بن الحسن است. او ابوالقاسم محمد بن الحسن ابن علی الهادی بن محمد الجواد بن علی الرضا بن موسی الکاظم بن جعفر الصادق بن محمد الباقر بن علی زین‌العابدین بن الحسین بن علی بن ابی‌طالب (رضی‌الله‌عنهم) می‌باشد. ولادت آن حضرت (علیه‌السلام) در روز جمعه نیمه‌شعبان سال ۲۵۵ بوده است. هنگامی که پدرش که ذکر او گذشت، از دنیا رفت، عمر ایشان پنج سال بوده است و اسم مادرش خمط و گفته شده نرجس است».

دیدگاه ابن‌حجر هیتمی

ابن حجر هیتمی (متوفای ۹۷۳هـ)، در کتاب الصواعق المحرقه، تصریح می‌کند که امام عسکری (علیه‌السلام) فرزندی داشته که در زمان وفات حضرت پنج ساله بوده است:
«ولم یخلف غیر ولده ابی القاسم محمد الحجه، وعمره عند وفاه ابیه خمس سنین، لکن اتاه الله فیها الحکمه، ویسمی القائم المنتظر…. امام عسکری فرزندی غیر از ابوالقاسم محمد الحجه نداشت که در هنگام وفات پدرش پنج ساله بود؛ اما خداوند به او در آن سن کم حکمت عطا کرد و قائم، منتظر و … نامیده شده است».

دیدگاه عبدالوهاب شعرانی

عبدالوهاب شعرانی (متوفای ۹۷۴هـ)، یکی از بزرگان اهل سنت در قرن دهم هجری تصریح می‌کند که ما منتظر حضرت مهدی (علیه‌السلام) هستیم که او فرزند امام عسکری (علیه‌السلام) است و در سال ۲۵۵ به‌ دنیا آمده و تا امروز ۷۰۶ سال دارد:

المبحث الخامس والستون: فی بیان ان جمیع اشراط الساعه التی اخبرنا الشارع (صلی‌الله‌علیه‌وسلم) حق لابد ان یقع کلها قبل قیام الساعه وذلک کخروج المهدی ثم الدجال ثم نزول عیسی وخروج الدابه وطلوع الشمس من مغربها ورفع القرآن وفتح سد یاجوج وماجوج، حتی لو لم یبق من الدنیا الا مقدار یوم واحد لوقع ذلک کله.
قال الشیخ تقی الدین بن ابی منصور فی عقیدته: وکل هذه الآیات تقع فی المائه الاخیره من الیوم الذی وعد به رسول الله (صلی‌الله‌علیه‌وسلم) امته بقوله: ان صلحت امتی فلها یوم وان فسدت فلها نصف یوم، یعنی من ایام الرب المشار الیها بقوله «وان یوما عند ربک کالف سنه مما تعدون».
وقال بعض العارفین: واول الالف محسوب من وفاه علی بن ابی طالب رضی الله عنه آخر الخلفاء. فان تلک المده کانت من جمله ایام نبوه رسول الله ورسالته فمهد الله تعالی بالخلفاء الاربعه البلاد، ومراده (صلی‌الله‌علیه‌وسلم) ان شاء الله بالالف قوه سلطان شریعته الی انتهاء الالف، ثم تاخذ فی الاضمحلال الی ان یصیر الذین غریبا کما بدا، وذلک الاضمحلال یکون بدایته سنه ثلاثین من القرن الحادی عشر، فهناک یترقب خروج المهدی. وهو من اولاد الامام حسن العسکری، ومولده (علیه‌السلام) لیله النصف من شعبان سنه خمس وخمسین ومائتین، وهو باق الی ان یجتمع بعیسی بن مریم علیه السلام، فیکون عمره الی وقتنا هذا ـ وهو سنه ثمان وخمسین وتسعمائه ـ سبعمائه سنه وست سنین.

بحث شصت وپنجم: در بیان این مطلب که علامت‌های قیامت که حضرت محمد (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) خبر داده است حق است و باید همه آن‌ها قبل از قیامت اتفاق بیفتد. علامت‌هایی مثل خروج مهدی، پس از آن خروج دجال، سپس خروج عیسی و خروج دابه، بیرون آمدن خورشید از غرب و طلوع خورشید از غرب، بالا رفتن قرآن، باز شدن سد یاجوج و ماجوج. حتی اگر از عمر دنیا به‌ اندازه یک روز باقی مانده باشد، تمام این علامات اتفاق می‌افتد.
قال الشیخ تقی‌الدین بن ابی‌منصور در کتاب عقیده خودش: همه این نشانه‌ها در صد سال آخر روزی که پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) امتش را وعده داده است اتفاق می‌افتد. آن‌جا که فرمود: اگر امت من اصلاح شود، او یک روز حکومت خواهد کرد و اگر فاسد شوند، نصف روز. مقصود حضرت از روز، روزهایی است که خداوند در قرآن به آن اشاره ک