پاورپوینت کامل آثار اعتقاد به بدا ۳۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل آثار اعتقاد به بدا ۳۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل آثار اعتقاد به بدا ۳۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل آثار اعتقاد به بدا ۳۲ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل آثار اعتقاد به بدا ۳۲ اسلاید در PowerPoint

کلیدواژه: بدا، خداوند، قرآن.

پرسش: آثار اعتقاد به بَدا چیست؟

فهرست مندرجات

۱ – آثار بدا در مسائل اعتقادی
۱.۱ – خداشناسی
۱.۲ – پیامبرشناسی
۱.۲.۱ – اتهام به شیعه
۱.۲.۲ – اخبار غیبی امیر‌مؤمنان
۱.۳ – انسان‌شناسی
۲ – پانویس
۳ – منبع

آثار بدا در مسائل اعتقادی

آموزه بَدا، آثار مهمّی در حوزه‌های برجسته اعتقادی، یعنی: خداشناسی، پیامبرشناسی، امام‌شناسی و انسان‌شناسی دارد.

خداشناسی

مهم‌ترین اثر اعتقاد به بَدا، اثبات قدرت و آزادی مطلق خداست؛ چرا که بر اساس امکان بَدا برای خداوند، تا زمانی که فعل و حادثه‌ای خاص در عالم رخ نداده است، ممکن است که خدا، تقدیر را عوض کند و آن حادثه خاص، واقع نشود، حتّی اگر مشیّت و تقدیر و قضای او به آن حادثه تعلّق گرفته باشد. بنا‌براین، هیچ چیز حتّی قضا و قدر الهی نمی‌تواند قدرت و مالکیّت خدا را محدود سازد و دست او را ببندد. قرآن کریم می‌فرماید:
«وَ قَالَتِ الْیَهُودُ یَدُ اللَّهِ مَغْلُولَهٌ غُلَّتْ اَیْدِیهِمْ وَ لُعِنُواْ بِمَا قَالُواْ بَلْ یَدَاهُ مَبْسُوطَتَانِ یُنفِقُ کَیْفَ یَشَاءُ؛ و یهود گفتند: «دست خدا، بسته است». دست‌های خودشان بسته باد و به سزای آنچه گفتند، از رحمت خدا، دور باشند! بلکه هر دو دست او گشاده است. [خدا] هر‌گونه بخواهد، می‌بخشد».
مقصود یهود از «دست خدا، بسته است»، این نبوده که خدا، دست دارد و دست او مثلاً با ریسمانی بسته شده است؛ بلکه اعتقاد یهود، این بود که خداوند، از کار تدبیر و تقدیر، فارغ شده و دیگر نه می‌افزاید و نه می‌کاهد. در نتیجه، خداوند (عزّوجلّ) در ردّ سخن آنان، فرمود: «دست‌های خودشان بسته باد و به‌سزای آنچه گفتند، از رحمت خدا، دور باشند! بلکه هر دو دست او گشاده است. خدا، هر‌گونه بخواهد، می‌بخشد».
بدین‌سان، اعتقاد به بَدا (که اعتقاد به باز بودن دست خدا در تقدیرات است)، ردّ اعتقاد یهود به بسته بودن دست خداست و کسانی که منِکر بَدا به معنای صحیح آن هستند، در صف یهود قرار دارند. جالب است بدانیم که برخی منکِران بدا، شیعه را به هم‌سویی با یهود در اعتقاد به بَدا، متّهم می‌کنند، در حالی که بر اساس این آیه شریفه، خودِ آنان‌اند که با یهود، همسو هستند.
به نظر می‌رسد که یکی از دلایل انکار بَدا به وسیله اهل‌سنّت، این است که در کتاب‌های معتبر آنها، احادیثی وجود دارند که خدا را از امر «قضا و قدر» فارغ دانسته‌اند و امکان هر نوع تغییری در قضا و قدر را نفی می‌کنند. این‌گونه احادیث، در این کتاب، مورد بررسی و نقد قرار خواهند گرفت.

پیامبرشناسی

اهمّیت بدا در پیامبرشناسی، تا حدّی است که امام رضا (علیه‌السّلام) می‌فرماید:
«ما بَعَثَ اللّهُ نَبِیَّا قَطُّ الّا بِتَحرِیمِ الخَمرِ وَ ان یُقِرَّ لَهُ بِالبَداءِ؛ خداوند، هرگز پیامبری را مبعوث نکرد، مگر همراه با تحریم شراب و اقرار به بدا. اثر اعتقاد به امکان بَدا و تغییر تقدیرات، برای خودِ پیامبران، باور داشتن به باز بودن دست خدا و قدرت مطلق اوست. به عبارت دیگر، پیامبران در اثر اعتقاد به بَدا، می‌دانند که هر چند با عنایت خدا به تقدیرات جهان آگاه گشته‌اند، امّا این تقدیرات، قابل تغییرند و تنها خداست که از علم مطلق، برخوردار است. در نتیجه، به علم خویش، اتّکا نمی‌کنند و در همه کارها، خود را وابسته به خدا می‌شمرند. امام صادق (علیه‌السلام)، در این باره می‌فرماید:
«انّ للّهِِ عِلمَینِ: عِلمٌ مَکنونٌ مَخزونٌ لا یَعلَمُهُ الّا هُوَ، مِن ذلِکَ یَکونُ البَداءُ، وَ عِلمٌ عَلَّمَهُ مَلائِکَتَهُ وَ رُسُلَهُ وَ انبِیاءَهُ فَنَحنُ نَعلَمُهُ؛ خداوند، دو گونه علم دارد: علمی مکتوم و‌ اندوخته که جز خود او، کسی آن را نمی‌داند و بدا، از آن است؛ و علمی که آن را به فرشتگان و فرستادگان و پیامبرانش آموخته است و ما هم آن را می‌دانیم.»
بنا‌براین، علمی که قابل تغییر نیست، علم مکنون و مخزون خداست که کسی جز او، از آن آگاه نیست و در مقابل، علم فرشتگان و پیامبران و امامان به آینده، بَداپذیر است. ازاین‌رو، آنان به علم خود، اتّکا نمی‌کنند و به‌طور مطلق، از آینده خبر نمی‌دهند، مگر در مواردی که خداوند از عدم وقوع بَدا در آنها خبر داده باشد؛ مانند: ظهور منجی موعود و برپایی حکومت جهانی مهدی (علیه‌السلام). ازاین‌رو، در روایتی، در گفتگوی امام باقر (علیه‌السّلام) با پدر بزرگوارش امام زین العابدین (علیه‌السلام)، چنین آمده است:
«لَو لا آیَهٌ فی کِتابِ اللّهِ لَحَدَّثتُکُم بِما یَکونُ الی یَومِ القِیامَهِ، فَقُلتُ لَهُ: ایَّهُ آیَهٍ؟ قالَ: قَولُ اللّهِ (عزّوجلّ): «یَمْحُواْ اللَّهُ مَا یَشَآءُ وَ یُثْبِتُ وَ عِندَهُ اُمُّ الْکِتَابِ»؛ [امام زین العابدین (علیه‌السّلام) فرمود:] «اگر یک آیه در کتاب خدا نبود، تمام حوادثی را که تا قیامت رُخ می‌دهند، برایتان می‌گفتم». به ایشان گفتم: این کدام، آیه است؟ فرمود: «گفته خداوند متعال: «خداوند، آنچه را بخواهد، محو یا اثبات می‌کند؛ و اصل کتاب، نزد ا