پاورپوینت کامل تعارض بین علم و دین ۳۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تعارض بین علم و دین ۳۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تعارض بین علم و دین ۳۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل تعارض بین علم و دین ۳۰ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل تعارض بین علم و دین ۳۰ اسلاید در PowerPoint

کلیدواژه:علم، دین، عقل، اسلام.
پرسش:برخی دستاوردهای علمی با تفاسیر دینی ناسازگار است اسلام چگونه این دو را با یکدیگر هماهنگ می کند؟
پاسخ:

فهرست مندرجات

۱ – تاریخچه
۲ – در رابطه با بیانات دینی
۲.۱ – تخصیص با روایات
۲.۲ – تخصیص با عقل
۲.۳ – توجه به علت معنوی
۳ – در رابطه با اکتشافات علمی
۳.۱ – تفاوت فرضیه و قوانین قطعی
۳.۲ – ابزارانگاری
۳.۳ – تفاوت کارکرد علم و دین
۴ – اعجاز علمی قرآن
۵ – نتیجه
۶ – پانویس
۷ – منبع

تاریخچه

پس از قرون وسطی و با پیدایش علوم جدید و مواجهه ی آنان با تصویری که کلیسا – به صورت عمومی – و انجیل – به تفسیر کلیسائی – از مفاهیم علمی ارائه می داد، مسئله تعارض علم و دین مطرح شد، و به جهت رونق علوم جدید و شکوفایی آن، چراغ دین مسیحی به خاموشی گردایید ، عده ای برای حل این تعارض گفتند: «زبان دین زبانی جدا از حوزه ی عقل و استدلال و فوق آن است، افرادی نظیر «کیرکگور» معتقدند هر آنچه به اندیشه و خرد آدمی کشف و دانسته شود از حوزه ایمان خارج است.
بحث تعارض میان علم و دین که ابتداً مربوط به آیین مسیحیت و نگاه خاص آنان به دین بود توسط عده ای بدون درنظر گرفتن ظرافتهای خاص آن در باورهای اسلامی، وارد حوزه ی معارف اسلامی شد.

در رابطه با بیانات دینی

در بحث تعارض علم و دین در حیطه ی بیانات دینی لازم است نکاتی بیان شود:

تخصیص با روایات

در هنگام رجوع به منابع دینی (کتاب و سنت) باید به تخصیصها و قیدهای یک دستور و گزاره دینی توجه داشت به طوری که در برخورد ابتدائی با این نصوص بدون جستجو از مخصص و مقیدات آن، حکم به عمومیت یا اطلاق(بی قید و شرط بودن) آن دستور و گزاره دینی نداد.
برای روشن شدن مطلب مثالی از متون دینی نقل می شود. در قرآن کریم از عسل به عنوان شفاء برای مردم نام برده شده است حال اگر کسی از این کلام خداوند چنین استنباط کند که عسل برای هر دردی شفاست و از طرف دیگر اگر علم ثابت کند که عسل برای فلان بیماری مضر است، در نهایت چنین نتیجه می گیرد که کشف علمی با متون دینی متعارض است. حال آنکه آیه ی مبارکه نمی گوید عسل برای هر دردی شفاست.
فخررازی در ذیل همین آیه با بیان همین اشکال می گوید: خداوند نمی فرماید که عسل شفا، برای همه مردم و برای هر دردی و در هر حالی است، بلکه می فرماید فی الجمله شفاء است.
و به تعبیر فنی و منطقی، این یک قضیه مهمله و در حکم قضیه جزئیه است.
این نکته را باید در برخورد با خطاب ها و بیان هایی که در منابع دینی ما آمده در نظر داشت و بدون دقت در آنها نباید حکم به عمومیت یا مطلق بودن آنها بشود.

تخصیص با عقل

بر خلاف نظریات بعضی از غربی ها، اسلام برای عقل و براهین عقلی جایگاه والایی قرار داده، به طوری که عقل را رسول باطنی انسان بر شمرده است و عبادت عاقل را از عبادت دیگران ارجح و با فضیلت تر دانسته است.
و به همین جهت همانطور که دلائل نقلی دینی، توسط دیگر ادله ی نقلی احیاناً تخصیص یا تقیید می پذیرند، این ادله – همانطور که در اصول فقه بیان شده است – توسط مخصصات لبی(ادله عقلی و علمی قطعی) نیز تخصیص و تقیید می یابند. مثلا در بعضی از روایات با فرض قبول سند آن ها آمده است که بیماری از شخصی به شخص دیگر سرایت نمی کند. اما علم ثابت کرده که در بعضی از بیماریها سرایت وجود دارد، در چنین حالتی هیچ تعارضی پیش نیامده است بلکه این دلایل قطعی علمی که محصول تفکر و تعقل و آزمایش انسان است همانند مخصص لبی عمل می کند، یعنی می گوئیم منظور روایت تمام بیماریها نبوده بلکه ناظر به بیماری هایی است که در آنها سرایت وجود ندارد.
لازم است توجه شود که در این گونه موارد بین عقل و نقل تعارضی مشاهده می شود نه بین عقل و دین زیرا آموزه های دینی هم از نقل بدست می آید و هم از عقل.

توجه به علت معنوی

گاهی بعضی از روایات علت مادی یک واکنش را توضیح نمی دهند بلکه علت معنوی آن را بیان می کند که اگر با علت مادی اشتباه شود موجب توهم تعارض علم و دین می شود. (علل معنوی در طول علل مادی هستند به این معنی که وقتی علل معنوی پدیده ای موجود شد به دنبال آن زمینه پیدایش علل مادی آن فراهم می آید و آن پدیده بوجود می آید.
مثلا در روایات داریم زلزله به خاطر گناهان مردم اتفاق می افتد از طرفی علم ثابت کرده که زلزله بخاطر یک سری فعل و انفعالات طبیعی و تدریجی یا دفعی زمین اتفاق می افتد اینجا نباید توهم تعارض پیش آید و گفته شود: بالاخره زلزله بخاطر گناهان مردم اتفاق می افتد؟ و یا ربطی به آن ندارد و فقط به خاطر فعل و انفعالات درون زمین است؟
چرا که بیان دینی، بیان علت معنوی این پدیده است که عا