پاورپوینت کامل تحولات اشعار عربی درباره عاشورا ۵۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تحولات اشعار عربی درباره عاشورا ۵۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تحولات اشعار عربی درباره عاشورا ۵۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل تحولات اشعار عربی درباره عاشورا ۵۱ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل تحولات اشعار عربی درباره عاشورا ۵۱ اسلاید در PowerPoint

کلیدواژه: حادثه کربلا، روز عاشورا، اشعار عربی، قیام امام حسین.

پرسش: تحوّلات اشعار عربی درباره عاشورا چگونه بوده است؟

پاسخ: اشعار عربی درباره عاشورا در پنج مرحله می‌توان اشاره کرد:
مرحله اول، تا قرن سوم را شامل بوده و شعرایی مثل فرزدق و کمیت و دیگران از این دوره بحساب می‌آمدند که این دوره شامل ویژگی‌هایی بود از جمله شرکت‌کنندگان در حادثه کربلا پشیمان بودند. نفرت و خون‌خواهی از قاتلان امام حسین و یاران باوفایش از دیگر ویژگی‌های این دوره بشمار می‌آید.
مرحله دوم از چهارم تا ششم هجری را شامل می‌شود این دوره هم شعرایی برای خود پرورانده بود سیدرضی و سیدمرتضی از جمله آنان بود. از ویژگی‌های این دوره چگونگی انتقام‌خواهی، ریشه‌یابی حادثه عاشورا، شریک دانستن بنی‌عباس در ظلم بنی‌امیه و… می‌توان اشاره کرد.
قرن هفتم تا دهم سومین مرحله بوده که با کم شدن حرارت قیام و انجماد ادبیات عرب شعرا کم شدند. ابن ابی‌الحدید از این دوره هست و خصوصیات این دوره را می‌توان به تحول در ناسزاگویی بر قاتلان امام حسین (علیه‌السلام) و اضافه شدن شاعران اهل سنت نام برد.
مرحله چهارم از قرن دهم تا سیزدهم را شامل شده و شاعرانی چون سیدبحرالعلوم و سیدحیدر حلی را نام برد و از ویژگی‌های این دوره مقتل‌سرایی را می‌توان اشاره کرد.
مرحله پنجم دو قرن چهاردهم و پانزدهم را شامل شده که شاعران معاصر را هم شامل می‌شود. از شعرای به‌نام دوره را باختصار محمّدحسین کاشف‌الغطاء، نَزار قَبّانی، احمد شوقی، نام می‌بریم. ویژگی ناب دوره می‌توان به الگوگیری از قیام امام حسین (علیه‌السلام) و مبارزه با ظلم نام برد.

فهرست مندرجات

۱ – مقدمه
۲ – مراحل تاریخی اشعار عربی
۲.۱ – قرن اوّل تا پایان قرن سوم
۲.۱.۱ – ویژگی‌های این دوره
۲.۱.۱.۱ – پشیمانی از شرکت در کربلا
۲.۱.۱.۲ – تنفر از قاتلان امام و خون‌خواهی
۲.۲ – قرن چهارم تا پایان قرن ششم
۲.۲.۱ – ویژگی‌های دوره چهارم تا ششم
۲.۲.۱.۱ – تشریک بنی‌عبّاس در جرائم بنی‌امیه
۲.۲.۱.۲ – ریشه‌یابی حادثه عاشورا
۲.۲.۱.۳ – چگونگی خون‌خواهی شهدای کربلا
۲.۳ – قرن هفتم تا پایان قرن نهم
۲.۳.۱ – ویژگی‌های دوره هفتم تا دهم
۲.۳.۱.۱ – تحوّل در ناسزاگویی به قاتلان و ظالمان
۲.۳.۱.۲ – تعمیم شعر عاشورایی در میان اهل سنّت
۲.۳.۱.۳ – امید به ثواب در سرودن شعر عاشورایی
۲.۴ – قرن دهم تا پایان قرن سیزدهم
۲.۴.۱ – ویژگی‌های قرن دهم تا سیزدهم
۲.۴.۱.۱ – مقتل‌سرایی
۲.۴.۱.۲ – ناامیدی
۲.۴.۱.۳ – توجّه به کربلا و مقایسه با دیگر اماکن مقدّس
۲.۵ – قرن چهاردهم و پانزدهم
۲.۵.۱ – ویژگی‌های شعر در این دو قرن
۲.۵.۱.۱ – بهره‌گیری‌ها از قیام امام حسین
۲.۵.۱.۲ – فرا دینی شدن اشعار عاشورایی
۳ – پانویس
۴ – منبع

مقدمه

قدمت شعر عربی درباره عاشورا به هنگام وقوع حادثه کربلا باز می‌گردد. اشعار منسوب به امام حسین (علیه‌السّلام) و یاران بزرگوارش در رَجَزخوانی‌های روز عاشورا و نیز اشعاری که از زینب (علیهاالسلام)، رَباب، سَکینه، اُمّ‌البنین و دیگر بستگان شهیدان کربلا به یادگار مانده، گواه این امر است.

مراحل تاریخی اشعار عربی

از رَجَزهای سروده شده در روز عاشورا که بگذریم، اشعار عربی مربوط به واقعه عاشورا را می‌توان در پنج مرحله تاریخی دسته‌بندی کرد که هر کدام، از ویژگی‌هایی برخوردارند. البتّه ـ‌چنان‌که گفته شد‌ـ یک نکته در همه ادوار تاریخی شعر عاشورایی، بارز و نمایان است و آن، مرثیه‌سرایی و پرداختن به مصائب شهیدان کربلاست.

قرن اوّل تا پایان قرن سوم

در این دوره، بیش از پنجاه تن از شعرای عرب، درباره عاشورا، شعر سروده‌اند. «این آمار، همگی بر اساس کتاب ادب الطفّ آمده است و مقایسه این کتاب با دائره‌المعارف‌الحسینیه (ج ۲-۴) و زفرات‌الثقلین، نشان می‌دهد که آمار واقعی، یقینا بیش از این است. » که از سرشناسان آنها، فَرَزدَق، کمَیت اسدی و دِعبِل خُزاعی‌اند. همچنین به شاعرانی چون ابوالاسود دُئِلی و امام شافعی نیز می‌توان اشاره کرد.

ویژگی‌های این دوره

ویژگی‌های عمومی سروده‌های این دوره، عبارت‌اند از:

پشیمانی از شرکت در کربلا

در میان نخستین سرایندگان، کسانی را می‌بینیم که از یاری نکردن امام حسین (علیه‌السلام)، اظهار پشیمانی کرده‌اند. از جمله آنها، عبیداللّه بن حُرّ جُعْفی است که چنین سروده است:
فَاَقسَمتُ لا تَنفَکُّ عَینی حَزینَهً ••• وعَینِیَ تَبکی لا یَخِفُّ سُجومُها

سوگند یاد کرده‌ام که دیده‌ام از‌ اندوه، جدا نگردد و سختْ بگِرید و هرگز اشک‌هایش کم نشود.

تنفر از قاتلان امام و خون‌خواهی

نفرین فرستادن بر بنی‌امیه و قاتلان نواده بزرگوار پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) و دعوت به خون‌خواهی او، دیگر ویژگی اشعار این دوره است، گرچه حکومت بنی‌امیه، شاعران را در تنگنا و گاه تعقیب قرار می‌داد. دِعبِل خُزاعی، سروده است که:
لُعِنوا وقَد لُعِنوا بِقَتلِ امامِهِم ••• تَرَکوهُ وهُوَ مُبَضَّعٌ مَخموسُ.

با کشتن امامشان، نفرین شدند و قطعا نفرین شدند.

او را قطعه قطعه شده در پنج ذراع جا، رها کردند.

منصور نَمِری (م ۱۹۰ق)، با سرودن اشعاری نظیر بیت زیر، تحت تعقیب حکومت بنی‌امیه قرار گرفت:
وَیلَکَ یا قاتِلَ الحُسینِ لَقَد ••• بُؤتَ بِحَملٍ یَنوءُ بِالحامِلِ!

این کشنده حسین! وای بر تو!

باری را با خود آوردی که حمل کننده، بار زیر آن، کمر خم می‌کند.

قرن چهارم تا پایان قرن ششم

این دوره، عصر شکوفایی شعر و ادبیات عرب است و شاعران بزرگی در آن می‌زیسته‌اند. در این میان، بیش از ۶۸ شاعر درباره امام حسین (علیه‌السّلام) و حادثه عاشورا، شعر سروده‌اند که می‌توان به کسانی چون: ابوفِراس حَمْدانی، سیدرضی، سیدمرتضی، مهیار دیلمی و ابوالعلای مَعرّی اشاره کرد.

ویژگی‌های دوره چهارم تا ششم

در این دوره نیز رثا و نوحه‌سرایی بر مصائب واقعه کربلا، در صدر اشعار عاشورایی است؛ ولی جز آن، می‌توان به این ویژگی‌ها نیز اشاره کرد:

تشریک بنی‌عبّاس در جرائم بنی‌امیه

برخی طرفداران حکومت بنی‌عبّاس می‌کوشیدند تا بنی‌عبّاس را از رضایت‌مندی به کشته شدن شهیدان کربلا، تبرئه کرده، از واقعه عاشورا به نفع حکومت بنی‌عبّاس، بهره‌برداری کنند؛ ولی گروهی از شعرا، به مقابله با این دیدگاه برخاستند و بنی‌عبّاس را در جرایمِ رُخ داده، شریک دانستند و این حقیقت را برملا ساختند که اگر چه بنی‌عبّاس در آن روزگار، در راس حکومت نبودند و در وقوع حادثه عاشورا نقشی نداشتند، ولی در دوران حکومتشان، به آزار و اذیت شیعیان و علویان، مشغول‌اند و حتّی به تخریب قبر امام حسین (علیه‌السّلام) پرداخته‌اند.

ریشه‌یابی حادثه عاشورا

در این دوره، به جهت تشکیل دولت‌های شیعی یا متمایل به تشیع، آزادی‌هایی نسبی در برخی سرزمین‌های عربی به وجود آمد و این، سبب گردید تا برخی از مسائلی که در گذشته قابل طرح نبودند، مطرح شوند.

ریشه‌یابی حادثه عاشورا و اشاره به حوادث پس از رحلت پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) و غصب حقوق اهل بیت (علیهم‌السلام)، در اشعار این دوره، تا حدودی به چشم می‌خورند. از جمله، طلایع بن رُزَّیک (م ۵۶۶ ق)، وزیر فاطمیان، در اشعارش به این نکته اشاره دارد:
تَحتَ السَّقیفَهِ اضمَرَت ••• ما بِالطُّفوفِ غَدَت مُذیعهً.

در زیر سایه بان سقیفه، پنهان شد آنچه در طَف، آشکار گردید.

چگونگی خون‌خواهی شهدای کربلا

در دوره‌های گذشته، عمده حملات و انتقادهای شاعران، متوجّه بنی‌امیه بود؛ ولی در این دوره، شکل خون‌خواهی تغییر کرد. برخی از شاعران، انتقام از بنی‌عبّاس را مصداق انتقام از دشمنان امام حسین (علیه‌السّلام) می‌دانستند و برخی، انتقام گرفتن و خون‌خواهی را به ظهور امام مهدی (علیه‌السلام) موکول می‌کردند. برخی دیگر نیز بزرگیِ مصیبت را چنان بزرگ و سترگ می‌دانستند که در دنیا، قابل قصاص و انتقام‌گیری نیست و معتقد بودند که تنها، کیفرالهی در قیامت، می‌تواند انتق