پاورپوینت کامل تحقیقی درباره معنای اسم اعظم ۲۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تحقیقی درباره معنای اسم اعظم ۲۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تحقیقی درباره معنای اسم اعظم ۲۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل تحقیقی درباره معنای اسم اعظم ۲۶ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل تحقیقی درباره معنای اسم اعظم ۲۶ اسلاید در PowerPoint

کلیدواژه: خدا، اهل‌بیت،

پرسش: موضوع اسم اعظم خداوند (عز‌و‌جل)، در احادیث اسلامی، بویژه در ادعیه، بسیار تکرار شده و این نکته نیز آمده است که هر کس خدا را با آن نام بخواند، دعایش مستجاب می‌شود، و اهل بیت (علیهم‌السّلام) این نام (بجز یک حرف از آن) را می‌دانند. امّا آن نام چیست؟

فهرست مندرجات

۱ – اسم اعظم در احادیث اسلامی
۲ – بهترین تحقیق در تبیین اسم اعظم
۳ – نظر دعانویسان
۴ – روایات
۵ – دعای آصف بن برخیا
۶ – مرکب لفظی
۷ – حقیقت اسم اعظم
۸ – پانویس
۹ – منبع

اسم اعظم در احادیث اسلامی

موضوع اسم اعظم خداوند (عزوجل)، در احادیث اسلامی، بویژه در ادعیه، بسیار تکرار شده و این نکته نیز آمده است که هر کس خدا را با آن نام بخواند، دعایش مستجاب می‌شود، و اهل بیت (علیهم‌السّلام) این نام (بجز یک حرف از آن) را می‌دانند. امّا آن نام چیست؟
همان‌طور که ملاحظه شد، روایات، در این باره، مختلف‌اند و نمی‌توان پاسخ قاطعی از نظر روایات اسلامی، به این سؤال داد؛ لیکن می‌توان گفت که به فرض صحّت این روایات، اسم اعظمی که نزد انبیای الهی و اهل بیت (علیهم‌السّلام) بوده، با توجه به خصوصیاتی که برای آنها ذکر شده، بی تردید، چیزی غیر از الفاظی است که در روایات مذکور آمده است.
نبودن دلیل قاطعی بر مراد از اسم اعظم، موجب شده است که دیدگاه‌های مختلفی درباره آن ارائه گردد، تا آن‌جا که سیوطی، بیست قول را در این زمینه نقل کرده است. گروهی مانند ابو‌جعفر طبری و ابو‌الحسن اشعری و ابوحاتم بن حیّان و باقلانی، بر این باورند که همه اسمای الهی، بزرگ هستند و اسمی که بزرگ‌تر از اسمای دیگر باشد، وجود ندارد.
برخی می‌گویند: اسم اعظم، وجود دارد؛ امّا کسی جز خداوند متعال، از آن آگاهی ندارد.
برخی می‌گویند: اسم اعظم خدا، در میان اسمای‌حُسنا پنهان است.
برخی می‌گویند: اسم اعظم، هر اسمی است که بنده، پروردگار خود را با همه وجود، به آن بخواند.
برخی گفته‌اند: اسم اعظم، نامی است که جامع همه نام‌های الهی باشد.
برخی گفته‌اند: انبیا، نمودهای نام‌های اصلیِ حق هستند و این نام‌های اصلی، همگی داخل در اسم اعظم (اسم جامع) و مظهر حقیقت محمّدی‌اند.
باری، اختلاف نظر در تبیین آنچه حقیقتش، حتی برای محققان مشخص نیست، طبیعی است؛ ولی از آن جا که دیدگاه‌های مختلف را در این زمینه مطالعه کرده ام، کلام علاّمه طباطبایی را در تبیین اسم اعظم، بهترین تحقیق یافته ام.

بهترین تحقیق در تبیین اسم اعظم

علاّمه سیّد محمّدحسین طباطبایی (رحمه الله) در پاسخ به این سؤال که معنای اسم اعظم چیست، می‌گوید:
«در میان مردم، شایع شده که اسم اعظم، اسمی است لفظی، از اسمای خدای متعال، که اگر خدا را به آن بخوانند، دعا مستجاب می‌شود و در هیچ مقصدی، از تأثیر باز نمی‌ماند، و چون در میان اسمای حسنای خدا، به چنین اسمی دست نیافته‌اند و در لفظ جلاله (اللّه) نیز چنین اثری ندیده‌اند، معتقد شده‌اند که اسم اعظم، مرکّب از حروفی است که هر کسی، آن حروف و نحوه ترکیب آنها را نمی‌داند، و اگر کسی به آن دست بیابد، همه موجودات، در برابرش خاضع می‌شوند و به فرمانش در می‌آیند.

نظر دعانویسان

به نظر افسون‌گران و دعانویسان [که به علوم غریبه پایبندند]، اسم اعظم، دارای لفظی است که به حسب طبع دلالت بر آن می‌کند، نه به حسب وضع لغوی. چیزی که هست، ترکیب حروف آن، به حسب اختلاف حوایج و مقاصد، مختلف می‌شود و برای به دست آوردن آن، راه‌های مخصوصی هست، که نخست، حروف آن را از آن راه‌ها به دست می‌آورند و سپس آنها را در هم می‌آمیزند و با آنها دعا می‌کنند، و تفصیل آن، محتاج به مراجعه به آن فن است.

روایات

در بعضی روایات نیز،‌ اندک اِشعاری به این معنا هست؛ مثل آن روایتی که می‌گوید: «بسم اللّه الرحمن الرحیم»، نسبت به اسم اعظم، نزدیک‌تر است از سفیدیِ چشم به سیاهی آن، و آن روایتی که می‌گوید: اسم اعظم، در آیه