پاورپوینت کامل تأثیر دعای دیگران در مغفرت ۵۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تأثیر دعای دیگران در مغفرت ۵۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تأثیر دعای دیگران در مغفرت ۵۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل تأثیر دعای دیگران در مغفرت ۵۹ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل تأثیر دعای دیگران در مغفرت ۵۹ اسلاید در PowerPoint

کلیدواژه: گناه، مغفرت، آمورزش، آخرت.

پرسش: چگونه انسانی که در طول زندگی خود در انحراف و گناه و…بوده، به وسیله احسان و نیکی و دعای دیگران و…، وضعیت او در آخرت بدون این‌که خودش نقشی داشته باشد عوض می‌شود؟

پاسخ: احسان و نیکی و دعای دیگران و شفاعت و… مرهون تلاش خود شخص است؛ مثلاً شفاعت نیاز به نوعی سعی و تلاش و ایجاد رابطه‌ای معنوی با شفاعت کننده دارد و در واقع باید صلاحیت و قابلیت رشد در افراد وجود داشته باشد. همان‌گونه که گیاه بدون استمداد از آب و خاک و نور و…نمی‌تواند به درجات کمال برسد، اما باید قابلیت و استعداد رشد در وجودش باشد، تا کمک و یاری آب و نور و… نفعی به حالش داشته باشد.

فهرست مندرجات

۱ – پاسخ اجمالی
۲ – پاسخ تفصیلی
۲.۱ – دو جنبه متفاوت گناه
۲.۲ – شرایط زمان و مکان
۲.۳ – حق الله و حق الناس
۲.۴ – گناهان صغیره و کبیره
۲.۵ – وعده آمرزش گناهان صغیره
۲.۵.۱ – تبدیل گناهان صغیره به کبیره
۲.۶ – تقسیم گناه
۲.۶.۱ – گناه از روی جهالت
۲.۶.۲ – گناه از روی علم
۲.۷ – نتیجه
۲.۸ – اسباب آمرزش گناهان
۲.۸.۱ – قوی‌ترین سبب آمرزش
۲.۹ – حد مغفرت گناهان
۲.۱۰ – میزان جبران آثار سوء گناهان
۲.۱۱ – تذکر
۲.۱۲ – دیدگاه تفسیر نمونه
۲.۱۳ – دیدگاه علامه طباطبائی
۳ – پانویس
۴ – منبع

پاسخ اجمالی

مطلبی که در سؤال به آن اشاره شد نه صد در صد قابل قبول، نه صد در صد قابل رد کردن است، بلکه بستگی به نوع گناه و شخص گناهکار دارد؛ زیرا بعضی از گناهان نظیر “شرک به خدا” اصلاً قابل بخشش نیستند و بعضی از گناهان از قبیل حق الناس (حق مردم) است که با دعا و درخواست دیگران قابل بخشش نیست، بلکه با جبران کردن و فراهم کردن رضایت صاحبان حق زمینه آمرزش آن فراهم می‌شود.
گناهکار گاهی گناهی را از روی جهالت انجام می‌دهد که پس از اظهار ندامت و توبه امید آمرزش آن وجود دارد و گاهی از روی عصیان و گردن کشی مرتکب گناه می‌شود که نیاز به جبران دارد. جبران گناه و آثار آن می‌تواند به وسیله خود شخص گناهکار باشد و یا به وسیله فرد یا افراد دیگر.
البته انسان بیش از سعی و کوشش خود حق ندارد، ولی این مانع از آن نخواهد بود که از طریق لطف و تفضل پروردگار، نعمت‌هایی به افراد لایق داده شود. استحقاق مطلبی است و تفضل مطلبی دیگر.
از آن گذشته، احسان و نیکی و دعای دیگران و شفاعت و… هم بی‌حساب نیست، و به نوعی مرهون تلاش خود شخص است؛ مثلاً شفاعت نیاز به نوعی سعی و تلاش و ایجاد رابطه‌ای معنوی با شفاعت کننده دارد و در واقع باید صلاحیت و قابلیت رشد در افراد وجود داشته باشد. همان‌گونه که گیاه بدون استمداد از آب و خاک و نور و…نمی‌تواند به درجات کمال برسد، اما باید قابلیت و استعداد رشد در وجودش باشد، تا کمک و یاری آب و نور و… نفعی به حالش داشته باشد.

پاسخ تفصیلی

برای روشن شدن جواب باید نکاتی را بیان کنیم:

دو جنبه متفاوت گناه

هر گناه دو جنبه دارد که یک جنبه آن، عصیان و نافرمانی و حرمت‌شکنی پروردگار است (ظلم در حق پروردگار) و جنبه دیگر مربوط به فرد گناهکار و دیگر افراد جامعه است (ظلم در حق مردم و شخص گناهکار).

شرایط زمان و مکان

گناهان با توجه به اختلاف شرایط زمان و مکان انجام گناه و تفاوت گناهان و شخصیت گناهکار، در یک سطح نیستند و با یکدیگر تفاوت دارند و بالطبع مجازات آنها نیز تفاوت دارد.
مثلاً قرآن درباره همسران پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) می‌فرماید: “اگر شما کار زشتی انجام دهید، مجازات آن را دو برابر خواهید دید”.
یا در روایتی از امام رضا (علیه‌السّلام) آمده است: “کسی که آشکارا گناه می‌کند و یا آن را پخش می‌کند ذلیل است و کسی که گناهان را بپوشاند و مخفی کند مورد آمرزش قرار می‌گیرد”.

حق الله و حق الناس

در یک تقسیم، گناهان به دو قسم (حق الله و حق الناس) تقسیم می‌شوند و در روایات آمده است: “خداوند هرگز گناهانی را که حق الناس (حق مردم) است نمی‌بخشد، مگر این که خود صاحب حق، آن را ببخشد”. بنابراین، این قسم از گناهان هرگز با دعا و استغفار فرد گناهکار یا دیگر افراد چه در زمان حیات و یا در بعد از مرگ او، قابل بخشش نیست و باید صاحبان حق راضی شوند و یا از حق خود صرف نظر کنند؛ مثلاً اگر کسی مال دیگری را ضایع کرده یا غصب کرده است تا صاحب مال راضی نشود، خداوند چنین گناهی را نخواهد بخشید.

گناهان صغیره و کبیره

گناهان به گروه صغیره و کبیره تقسیم می‌شوند. گناه کبیره گناهی است که از نظر اسلام آن چنان اهمیت دارد که در قرآن مجید علاوه بر این که از آن نهی شده است، برای ارتکاب آن وعده عذاب دوزخ داده شده است؛ مثل زنا، قتل انسان بی‌گناه، رباخواری و….چنانچه در روایات آمده است.
«الکبائر التی اوجب الله عزوجل علیه النار؛ گناه کبیره آن است که خداوند آتش جهنم را بر آن واجب کرده است.» اما گناه صغیره آن است که تنها از آن نهی شده است.

وعده آمرزش گناهان صغیره

قرآن مجید تنها درباره گناهان صغیره وعده آمرزش داده است و فرموده است: «ان تجتنبوا کبائر ما تنهون عنه نکفر عنکم سئیاتکم و ندخلکم مدخلاً کریماً ؛اگر از گناهان بزرگی که از آن نهی می‌شوید پرهیز کنید، گناهان کوچک شما را می‌پوشانیم و شما را در جایگاه خوبی وارد می‌سازیم.»(ترجمه مکارم)
طبق این آیه شریفه با اجتناب از گناهان کبیره، گناهان صغیره نیز بخشیده خواهد شد. اما باید توجه داشت که گاهی در شرایطی خاص، گناهان صغیره تبدیل به گناه کبیره خواهد شد و از این وعده الاهی خارج می‌شود؛ یعنی بسیاری از گناهان صغیره تبدیل به کبیره خواهند شد که خداوند نه تنها نسبت به آنها وعده آمرزش نداده است که وعده عذاب داده است. (البته این مطلب با شمول شفاعت نسبت به مرتکبین کبیره منافات ندارد. علامه طباطبائی در باره این که شفاعت به چه چیز تعلق می‌گیرد؟ می‌گوید: شفاعت دو قسم بود، یکی تکوینی که عبارت است از تاثیر هر سببی تکوینی در عالم اسباب و یکی تشریعی که مربوط است به ثواب و عقاب. حال می‌گوییم از این قسم دوم بعضی در تمامی گناهان از شرک گرفته تا پایین‌تر از آن اثر می‌گذارد؛ مانند شفاعت و وساطت توبه و ایمان. البته توبه و ایمان در دنیا و قبل از قیامت. بعضی دیگر در عذاب بعضی از گناهان اثر دارد؛ مانند عمل صالح که واسطه می‌شود در محو شدن گناهان. اما آن شفاعتی که مورد نزاع و اختلاف است؛ یعنی شفاعت انبیا و غیر ایشان در روز قیامت، برای برداشتن عذاب از کسی که حساب قیامت، او را مستحق آن کرده است و در گذشته (در بحت عنوان شفاعت در حق چه کسی جریان می‌یابد)، گفتیم که این شفاعت مربوط است باهل گناهان کبیره، از اشخاصی که متدین بدین حق هستند و خدا هم دین آنان را پسندیده است.)

تبدیل گناهان صغیره به کبیره

شرایطی که گناهان صغیره را به گناهان کبیره تبدیل می‌کند عبارت‌اند از:
۱. در صورتی که گناه صغیره تکرار شود، امام صادق (علیه‌السّلام) فرمود: «لاصغیره مع الاصرار؛ یعنی هیچ گناهی با اصرار بر آن (تکرار) صغیره نخواهد بود.» (به کبیره تبدیل می‌شود).
۲. در صورتی که گناه کار، گناه صغیره را کوچک بشمارد و آن را تحقیر کند، کبیره می‌شود. حضرت علی (علیه‌السّلام) فرمود: “اشد الذنوب ما استهان به صاحبه” یعنی بزرگ‌ترین گناهان، گناهی است که کسی که آن را مرتکب می‌شود، آن را کوچک بشمارد.
۳. در صورتی که گناهکار از روی طغیان و تکبر و گردن‌کشی مرتکب گناه شود قرآن می‌فرماید: “فاما من طغی و اثر الحیوه الدنیا فان الجحیم هی الماوی”؛ اما آن کسی که طغیان کرده و زندگی دنیا را مقدم داشته مسلماً دوزخ جایگاه اوست.
۴. در صورتی که گناه صغیره از افراد بزرگ و صاحب موقعیت اجتماعی سر بزند، قرآن درباره همسران پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) می‌فرماید: “اگر شما کار زشتی انجام دهید، مجازات آن را دو برابر خواهید دید”. (ترجمه مکارم شیرازی.)
۵. در صورتی که گناهکار از انجام آن مسرور باشد، پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) فرمود: “هر کس گناهی کند در حالی که خندان باشد در آتش وارد می‌شود در حالی که گریان است”.
۶. در صورتی که گناهکار عدم مجازات سریع خداوند را دلیل بر رضایت خداوند از خود بداند. قرآن از قول بعضی از گناهکاران مغرور نقل می‌کند که آنها در پیش خود می‌گویند چرا خداوند ما را مجازات نمی‌کند (شاید خداوند از کار ما راضی است) سپس قرآن اضافه می‌کند که آتش دوزخ برای آنها کافی است.

تقسیم گناه

در یک تقسیم بندی می‌توان گناهکاران را به دو دسته تقسیم کرد:

گناه از روی جهالت

آنان که از روی جهالت و نادانی مرتکب گناه شده‌اند و بعد از آن پشیمان شده و در صدد جبران و توبه برآمده‌اند که خداوند متعال وعده بخشش و آمرزش را منحصر در آنان نموده است. (قرآن می‌فرماید: “انما التوبه علی الذین یعملون السوء بجهاله ثم یتوبون من قریب فاولئک یتوب الله علیهم…”؛ پذیرش توبه از سوی خدا، تنها برای کسانی است که کار بدی را از روی جهالت انجام می‌دهند، سپس زود توبه می‌کنند خداوند توبه چنین افرادی را می‌پذیرد.) (ترجمه مکارم شیرازی.)

گناه از روی علم

آنان که گناهان را ب