پاورپوینت کامل برکات امام غایب ۹۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل برکات امام غایب ۹۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۹۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل برکات امام غایب ۹۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل برکات امام غایب ۹۲ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل برکات امام غایب ۹۲ اسلاید در PowerPoint

کلیدواژه: امام زمان، اهل‌بیت، برکت، خورشید، هدایت.

پرسش: وجود امام غایب، چه فایده‌ای دارد؟

فهرست مندرجات

۱ – پاسخ‌ خاندان رسالت
۱.۱ – برکت اجمالی وجود امام غایب
۱.۲ – برکات تفصیلی وجود امام غایب
۲ – برکات تکوینی وجود امام
۲.۱ – برکات عام
۲.۱.۱ – بقای نظام زمین
۲.۱.۲ – بقای نظام جهان
۲.۱.۳ – فرود آمدن انواع نعمت‌ها
۲.۱.۴ – امان اهل زمین
۲.۱.۵ – نقش خورشید پشت ابر
۲.۱.۶ – خطر بطلان حجت‌های الهی
۲.۲ – برکات خاص
۲.۲.۱ – مأموریت‌های ویژه الهی
۲.۲.۲ – هدایت باطنی
۳ – نقش امام در هدایت باطنی
۳.۱ – دو مقدمه
۳.۱.۱ – اول
۳.۱.۲ – دوم
۳.۲ – نتیجه
۴ – تشبیه امام غایب به خورشید
۴.۱ – اول
۴.۲ – دوم
۴.۳ – سوم
۴.۴ – چهارم
۴.۵ – پنجم
۴.۶ – ششم
۴.۷ – هفتم
۴.۸ – هشتم
۵ – واسطه فیوضات الهی
۶ – نیازمندی فیض الهی به واسطه
۷ – واسطه فیض قبل از آفرینش انسان
۸ – پاسخ شبهه
۹ – پانویس
۱۰ – منبع

پاسخ‌ خاندان رسالت

پاسخ‌های متعدّدی گفته شده، که بهترینِ آنها، پاسخی است که از خاندان رسالت روایت شده است. چنان‌که آنان خود، موضوع «غیبت طولانیِ دوازدهمین حجّت الهی» را مطرح کرده‌اند، بهترین توضیح و پاسخ را نیز در باره فایده امام غایب باید از آنها شنید.
ابتدا توجّه به این نکته ضروری است که در مباحثی نظیر حکمت وجود امام غایب، در واقع، روی سخن با کسانی است که مبانی بحث (یعنی توحید، نبوّت و امامت) را به صورت اصول موضوعی پذیرفته‌اند و بر این اساس می‌خواهند مثلاً حکمت وجود امام غایب و یا طول عمر او را بررسی کنند؛ امّا سخن گفتن در باره این‌گونه مسائل، با کسی که در توحید و نبوّت شبهه دارد، و یا امامت را نپذیرفته، به جایی نخواهد رسید.
با توجّه به این نکته و با تامّل در سخنان اهل بیت (علیهم‌السّلام) که در پاسخ پرسش از فایده امام غایب، گزارش شده‌اند، می‌توان دو پاسخِ اجمالی و تفصیلی ارائه کرد:

برکت اجمالی وجود امام غایب

پاسخ اجمالی پرسش یاد شده و شبهات مشابه آن، این است که این گونه شبهه‌ها، ناشی از عدم آگاهی از مبانی محکم پیروان اهل بیت (علیهم‌السّلام) در موضوع امامت است. آری، اگر فلسفه امامت و رهبری اهل بیت (علیهم‌السلام)، در مرجعیت علمی و رهبری اخلاقی، عملی و سیاسیِ آنان خلاصه می‌شد، این پرسش جا داشت که: حکمت و فایده وجود امامی که صدها سال غایب است، چیست؟ امّا بر پایه ادلّه قاطع، حکمت وجود امام، منحصر به موارد یاد شده نیست؛ بلکه امام، انسان کامل، خلیفه خداوند و جان مایه نظام هستی است و علاوه بر رهبری ظاهری جامعه (در صورتی که زمینه اجتماعی آن فراهم باشد)، هدایت باطنی انسان‌های مستعد را نیز بر عهده دارد.
به عبارت دیگر، انسان کامل، علاوه بر ولایت تشریعی، از ولایت تکوینی نیز برخوردار است و در صورت غیبت یا وجود مانع از بهره‌مند شدن جامعه از ولایت تشریعیِ امام، نه تنها جامعه بشر، بلکه نظام هستی از فیوضات ولایت تکوینی وی، بهره‌مند خواهند بود.

برکات تفصیلی وجود امام غایب

وجود امام، افزون بر حکمت ظاهری تشریعی (که همان رهبری علمی، اخلاق عملی و سیاسی است)، دارای حکمت باطنی تکوینی نیز هست (از این‌رو، امام غایب، «نعمت باطنی» نامیده شده است) و به جهت ضرورت تداوم این حکمت تکوینی و نعمت باطنی، وجود انسان کامل (که خلیفه خداست)، از آغاز آفرینش انسان تا دامنه قیامت و انقراض عالم، همواره استمرار داشته و خواهد داشت.

برکات تکوینی وجود امام

برکات تکوینی وجود امام، دو گونه‌اند: برکات عام و برکات خاص.

برکات عام

برکات عام، فوایدی هستند که وجود انسان کامل برای عموم مردم، بلکه برای نظام آفرینش دارد. برکات عامّ وجود امام یا انسان کامل، در احادیث اهل بیت (علیهم‌السّلام) عبارت‌اند از:

بقای نظام زمین

در احادیث صحیح و معتبر مستفیض از اهل بیت (علیهم‌السّلام) تصریح شده است که بدون امام ظاهر و یا باطن، نظام زمین از هم فرو می‌پاشد. امام باقر (علیه‌السّلام) می‌فرماید:
«لا تَبقَی الاَرضُ بِغَیرِ امامٍ ظاهِرٍ او باطِنٍ؛ زمین، بدون امام آشکار یا نهان، باقی نمی‌ماند.»
و نیز امام صادق (علیه‌السّلام) می‌فرماید:
«لَو بَقِیَتِ الاَرضُ بِغَیرِ امامٍ ساعَهً لَساخَت؛ اگر زمین بدون امام باشد، در هم فرو می‌ریزد.»

بقای نظام جهان

در حدیث صحیح و معتبر دیگری، امام صادق (علیه‌السّلام) از خداوند متعال، نقل می‌کند که می‌فرماید:
«لَو لَم یَکُن مِن خَلقی فِی الاَرضِ فیما بَینَ المَشرِقِ وَ المَغرِبِ الّا مُؤمِنٌ واحِدٌ مَعَ امامٍ عادِلٍ، لَاستَغنَیتُ بِعِبادَتِهِما عَن جَمیعِ ما خَلَقتُ فی ارضی، وَ لَقامَت سَبعُ سَماواتٍ وَ اَرَضینَ بِهِما؛ اگر در سراسر زمین، از مشرق تا مغرب، جز یک مؤمن با یک پیشوای دادگر نبود، من با آن دو، از همه آنچه در زمینم آفریده‌ام، بی‌نیازی می‌جستم، و به [برکتِ] آن دو، هفت آسمان و زمین، برپا می‌شدند.»
این سخن، بدین معناست که وجود امام و انسان کامل، نه تنها برای تداوم بقای زمین ضروری است، بلکه قوام نظام جهان مادّه، وابسته به وجود اوست.

فرود آمدن انواع نعمت‌ها

بر پایه بسیاری از احادیث معتبر، انواع نعمت‌های الهی به واسطه وجود اهل بیت (علیهم‌السّلام) بر جامعه نازل می‌گردند.
شیخ صدوق از امام علی (علیه‌السّلام) روایت کرده که پیامبر خدا در پاسخ این پرسش که: امامان پس از او کیستند؟ ضمن اشاره به این که عدد آنها عدد ماه‌هاست، دست بر سر امام علی (علیه‌السّلام) گذاشت و فرمود:
«اوَّلُهُم هذا وَ آخِرُهُمُ المَهدِیُّ… بِهِم یَحفَظُ اللَّهُ (عزّ‌و‌جلّ) دینَهُ، وَ بِهِم یَعمُرُ بِلادَهُ، وَ بِهِم یَرزُقُ عِبادَهُ، وَ بِهِم یُنَزِّلُ القَطرَ مِنَ السَّماءِ، وَ بِهِم یُخرِجُ بَرَکاتِ الاَرضِ، هؤُلاءِ اصفِیائی وَ خُلَفائی، وَ اَئِمَّهُ المُسلِمینَ وَ مَوالِی المُؤمِنینَ؛ نخستین ایشان، این و آخرین آنها، مهدی است…. خدای عزّ و جلّ دینش را با آنان حفظ می‌کند و سرزمین‌هایش را به دست آنان آباد می‌سازد و بندگانش را با آنها روزی می‌دهد، به خاطر آنان، باران از آسمان فرو می‌فرستد و برکات زمین را بیرون می‌کشد. آنان، برگزیدگان و جانشینان من، و امام مسلمانان و اختیارداران مؤمنان‌اند.»
این حدیث و احادیث مشابه آن، به روشنی بیانگر نقش انسان کامل در برخورداری همه انسان‌ها، از انواع برکات و نعمت‌های الهی‌اند.

امان اهل زمین

در احادیث فراوانی، تأکید شده که اهل بیت (علیهم‌السّلام) امان اهل زمین‌اند، همان‌طور که ستارگان، امان اهل آسمان‌اند، و اگر روزی، زمین از خاندان رسالت خالی شود، مردم هلاک خواهند شد. پیامبر خدا (صلی‌اللَّه‌علیه‌و‌آله) می‌فرماید:
«مَثَلُ اهلِ بیتی، کَمَثَلِ نُجومِ السّماء، فَهُم امانٌ لِاهلِ الارضِ کَما انَّ النُّجومَ امانٌ لَاهلِ السَّماءِ، فَاذا ذَهَبتِ النُّجومُ طویتِ السَّماءُ وَ اذا ذَهَبَ اهل بَیتی خَربت الارض وَ هَلَک العِباد؛ اهل بیت من، همانند ستارگان آسمان‌اند. آنان برای اهل زمین، مایه امان‌اند، چنان‌که ستارگان، مایه امان آسمانیان هستند. همان‌گونه که وقتی ستارگان از بین می‌روند، آسمان در هم پیچیده می‌شود، هنگامی که اهل بیت من از بین بروند، زمین، ویران و مردم نابود می‌شوند.»
از امام مهدی (علیه‌السّلام) نیز روایت شده که می‌فرماید:
«وَ انّی لَاَمانٌ لِاَهلِ الاَرضِ کَما انَّ النُّجومَ امانٌ لِاَهلِ السَّماءِ؛ من امان زمینیان هستم، همان‌گونه که ستارگان، امان آسمانیان‌اند.»
ظاهراً مقصود، این است که کیفر تکوینی برخی از جنایاتی که بشر روی زمین انجام می‌دهد، عذاب استیصال (منقرض شدن اهل زمین) است؛ امّا زندگی انسان کامل، چون پیامبر یا امام بر روی زمین، مانع از نزول عذاب استیصال می‌گردد، چنان‌که قرآن در مورد برکت وجود پیامبر (صلی‌اللَّه‌علیه‌و‌آله)، می‌فرماید:«وَ مَا کَانَ اللَّهُ لِیُعَذِّبَهُمْ وَ اَنتَ فِیهِمْ؛ و خداوند، آنان را در حالی که تو میان ایشانی، عذاب نمی‌کند».
از جابر بن یزید جعفی گزارش شده که می‌گوید: به امام باقر (علیه‌السّلام) گفتم: به چه دلیل، به پیامبر و امام نیاز است؟ امام (علیه‌السّلام) در پاسخ فرمود:
«لِبَقاءِ العالَمِ عَلی صَلاحِهِ، وَ ذلِکَ انَّ اللَّهَ (عزّ‌و‌جلّ) یَرفَعُ العَذابَ عَن اهلِ الاَرضِ اذا کانَ فیها نَبِیٌّ او امامٌ، قالَ اللَّهُ (عزّ‌و‌جلّ): «وَ مَا کَانَ اللَّهُ لِیُعَذِّبَهُمْ وَاَنتَ فِیهِمْ.
وَ قالَ النَّبِیُّ (صلی‌اللَّه‌علیه‌و‌آله): النُّجومُ امانٌ لِاَهلِ السَّماءِ، وَ اَهلُ بَیتی امانٌ لِاَهلِ الاَرضِ، فَاِذا ذَهَبَتِ النُّجومُ اتی اهلَ السَّماءِ ما یَکرَهونَ، وَ اذا ذَهَبَ اهلُ بَیتی اتی اهلَ الاَرضِ ما یَکرَهونَ؛ برای این که جهان، سالم بماند؛ زیرا هر گاه، پیامبر یا امامی در زمین باشد، خداوند (عزّ‌و‌جلّ) عذاب را از اهل آن، دور می‌کند». خداوند (عزّ‌و‌جلّ) فرمود: «و خدا در حالی که تو میان آنانی، ایشان را عذاب نمی‌کند.»
و پیامبر (صلی‌اللَّه‌علیه‌و‌آله) فرمود: «ستارگان، امان آسمانیان و اهل بیتم، امان زمینیان‌اند. چون ستارگان بروند، ناخوشی‌ها بر آسمانیان در می‌آید و چون اهل بیتم بروند، ناخوشی‌های زمینیان بر آنان فرود می‌آید».
این گونه احادیث که نقش امام (انسان کامل) را در بقای نظام جهان، فرود آمدن انواع نعمت‌ها و دفع انواع بلاهایی که به انقراض نسل بشر می‌انجامند، بیان می‌کنند، در واقع به برکات وجود امام و حجّت خدا برای عموم انسان‌ها اشاره دارند.

نقش خورشید پشت ابر

همچنین احادیثی که برکات وجود امام غایب را به برکات خورشید پشت ابر تشبیه کرده‌اند، به انواع برکات عامّ وجود امام اشاره دارند، مانند حدیثی که در آن سلیمان بن مهران از امام صادق (علیه‌السّلام) می‌پرسد: مردم چگونه از حجّت پنهانِ در پس پرده، سود می‌جویند؟ و امام در پاسخ می‌فرماید:
«کَما یَنتَفِعونَ بِالشَّمسِ اذا سَتَرَهَا السَّحابُ؛ همان‌گونه که از خورشید، سود می‌جویند، هنگامی که ابر، آن را می‌پوشاند.»
یا در حدیثی دیگر از امام مهدی (علیه‌السّلام) آمده است:
«وَ اَمّا وَجهُ الاِنتِفاعِ بی فی غَیبَتی فَکَالاِنتِفاعِ بِالشَّمسِ اذا غَیَّبَتها عَنِ الاَبصارِ السَّحابُ؛ و امّا چگونگی بهره بردن از من در روزگار غیبتم، مانند سود بردن از خورشید است، هنگامی که ابر، آن را از دیده‌ها می‌پوشاند.»

خطر بطلان حجت‌های الهی

احادیثی که در تبیین حکمت وجود امام غایب، به خطر بطلان حجّت‌های الهی در صورت عدم وجود وی استدلال کرده‌اند نیز به نقش اساسی وجود انسان کامل در نظام هستی اشاره دارند، از جمله این حدیث:
«اللَّهُمَّ انَّکَ لا تُخلِی الاَرضَ مِن حُجَّهٍ لَکَ عَلی خَلقِکَ، ظاهِرٍ او خافٍ مَغمورٍ، لِئَلّا تَبطُلَ حُجَجُکَ وَ بَیِّناتُکَ؛ بار خدایا! ناگزیر، در زمین تو را حجّتی بر خلقت باید، یا آشکار، و یا ترسان و پنهان، تا حجّت‌ها و دلایل روشن تو از میان نروند.»

برکات خاص

آنچه تا کنون بِدان اشاره شد، پاورپوینت کامل برکات امام غایب ۹۲ اسلاید در PowerPoint برای عموم جهانیان بود؛ ولی برکات او، منحصر به این موارد نیست؛ بلکه وجودش برای کسانی که از شایستگی لازم برخوردار باشند، برکات ویژه‌ای نیز دارد. بر پایه احادیث اهل بیت (علیهم‌السلام)، این برکات عبارت‌اند از:

مأموریت‌های ویژه الهی

گزارش‌های فراوان و شاید متواتری در منابع شیعی وجود دارد که در مقاطع مختلف دوران غیبت کبرا، جمعی از خواص، توفیق تشرّف به محضر امام مهدی (علیه‌السّلام) را یافته و از برکات دیدار، ره‌نمودها و فریادرسی‌های ایشان، بهره‌مند شده‌اند. این گزارش‌ها (که صحّت اجمالی آنها برای هر محقّق منصفی قابل احراز است)، حاکی از آن‌اند که امام غایب، در کنار نقشی که در نظام تکوین دارد، ماموریت‌های ویژه‌ای نیز بر اساس مشیّت الهی به او واگذار می‌شود، مانند ماموریت‌هایی که عالم معاصرِ موسی (علیه‌السّلام) داشت و داستانش در سوره کهف آمده است. رهبری جن (باب «انّ الجِنَّ یأتیهم فیسألونهم عن معالم دینهم و یتوجَّهون فی امورهم؛ جن نزد ائمّه می‌آیند و مسائل دینی خود را می‌پرسند و در کارهای خود به آنها روی می‌آورند.») را نیز می‌توان از مأموریت‌های ویژه امام غایب شمرد.

هدایت باطنی

هدایت الهی، دو گونه است: هدایت عام (در این آیه، هدایت به این معناست: «اِنّا هَدَیْنَاهُ السَّبِیلَ اِمّا شاکِرَا و اِمّا کَفُورَا؛ ما راه را به او نشان دادیم. یا سپاس‌گزار است یا ناسپاس») و هدایت خاص. (در این آیه، هدایت به این معناست: «و الَّذینَ جاهَدوا فینا لَنَهدِیَنَّهُم سُبُلَنا؛ و آنان که به خاطر ما کوشیدند، بی‌گمان، آنان را به راه‌های خود ره‌نمون می‌کنیم») هدایت عام، به معنای ارائه طریق است؛ ولی هدایت خاص به معنای رساندن به مقصد. نکته قابل توجّه، این است که شرط برخورداری از هدایت خاصّ الهی، پیروی از هدایت عامّ اوست.
هدایت به معنای نخست، بی‌تردید، از طریق انبیا و اوصیای آنان صورت می‌گیرد، هر چند بر پایه برخی احادیث، هدایت دوم نیز از طریق آنهاست، مانند این حدیث که به سند معتبر از امام باقر (علیه‌السّلام) نقل شده است:
«لَنورُ الاِمامِ فی قُلوبِ المُؤمِنینَ انوَرُ مِنَ الشَّمسِ المُضیئَهِ بِالنَّهارِ، وَ هُمُ الَّذینَ یُنَوِّرونَ قُلوبَ المُؤمِنینَ، وَ یَحجُبُ اللَّهُ نورَهُم عَمَّن یَشاءُ، فَتُظلَمُ قُلوبُهُم وَ یَغشاهُم بِها؛ نور امام در دل‌های مؤمنان، تابناک‌تر از نور خورشیدِ تابان در روز است. به خدا سوگند، آنان دل‌های مؤمنان را روشن می‌کنند.»
این سخن می‌تواند اشاره به این نکته باشد که نقش انبیا و اوصیای آنان که به موقعیت ولایت تکوینی دست یافته‌اند، تنها نشان دادن راه تکامل نیست؛ بلکه ضمیر و باطن و جان انسان‌های مستعد در پرتو نورافشانی باطنی آنان، پرورش می‌یابند و به سوی کمال مطلق (که مقصد و مقصود حرکت انسانی است)، ره سپار می‌گردند.

نقش امام در هدایت باطنی

علّامه طباطبایی در تبیین نقش امام در هدایت باطنی انسان‌ها می‌فرماید:
کسی که حامل درجات قرب و امیر قافله اهل ولایت بوده و رابطه انسانیت را با این واقعیت حفظ می‌کند، در لسان قرآن، «امام» نامیده می‌شود. «امام» یعنی: کسی که از جانب حق (سبحانه)، برای