پاورپوینت کامل بدعت در اسلام ۳۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل بدعت در اسلام ۳۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل بدعت در اسلام ۳۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل بدعت در اسلام ۳۱ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل بدعت در اسلام ۳۱ اسلاید در PowerPoint

کلیدواژه: بدعت، اسلام، اهل سنت، علمای شیعه.
پرسش: مفهوم بدعت را در اسلام توضیح دهید. چه اعمال و قوانینی از نوع بدعت حرام و چه قوانینی از قسم نوآوری محسوب می‌شوند؟ و تلقی علمای مذهب جعفری در این باب چه فرق‌هایی با تلقی مذاهب چهارگانه اهل سنت و فرقه وهابی دارد؟
پاسخ: بدعت در لغت به معنای کار نو و بی‌سابقه است و در اصطلاح شرعی به معنای نسبت دادن چیزی به دین؛ درحالی‌که در واقع مطابق با هیچ‌یک از دستورات کلی دین و شریعت نباشد.
براساس این معنا بسیاری از رفتارهای مسلمانان در صورتی که آن را به دین نسبت ندهند یا به اعتباری زیرمجموعه یکی از برنامه‌های کلی اسلام باشد، از دایره بدعت خارج است و حرمتی ندارد.
بعضی از فرقه‌ها (وهابیت و تا حدی حنبلی‌ها) انجام دادن هر عمل دینی که دقیقاً از پیامبر و خلفای سلف او نقل نشده باشد را حرام و بدعت می‌شمارند و بدین ترتیب بسیاری از فرق دیگر مسلمانان را بدعت‌گذار و حتی مشرک می‌دانند. شیعه و مذاهب دیگر اهل سنت با این زیاده‌روی مخالف‌اند.

فهرست مندرجات

۱ – معنای لغوی بدعت
۲ – معنای اصطلاحی بدعت
۳ – نکاتی درباره معنای اصطلاحی بدعت
۳.۱ – ۱. بدعت نبودنِ نوآوری در مسائل عرفی
۳.۲ – ۲. ناسازگاری با قوانین جزئی و کلی اسلام
۴ – اساس بدعت در دین اسلام
۵ – دیدگاه مذاهب اسلامی درباره بدعت
۵.۱ – دیدگاه مرحوم نراقی
۵.۲ – دلیل حرمت بدعت
۶ – افراط و تفریط در مبارزه با بدعت
۶.۱ – دیدگاه دانشمند معروف حنبلی
۶.۲ – شیوع عقاید افراطی درباره بدعت
۷ – دیدگاه علمای شیعه و فِرق اهل سنت
۸ – اقسام بدعت
۸.۱ – دیدگاه صاحب جواهر
۸.۲ – دیدگاه شافعی
۸.۳ – دیدگاه علامه مجلسی
۸.۴ – دیدگاه نراقی
۸.۵ – دیدگاه شاطبی
۹ – نتیجه بحث
۱۰ – پانویس
۱۱ – منبع

معنای لغوی بدعت

بدعت در لغت به معنای کار نو و بی‌سابقه است. همان‌طور که در قرآن آمده است: «بَدِیعُ السَّمَوتِ وَالاََرضِ»؛ «هستی‌بخش آسمان‌ ها و زمین اوست‌».

معنای اصطلاحی بدعت

بدعت در اصطلاح به معنای ” ادخال مالیس من الدین فی الدین” است؛ یعنی نسبت دادن چیزی به دین؛ درحالی‌که در واقع جزء دین و شریعت نیست.

نکاتی درباره معنای اصطلاحی بدعت

درباره تعریف اصطلاحی بدعت دو نکته مورد توجه است:

۱. بدعت نبودنِ نوآوری در مسائل عرفی

بدعت نوعی تصرف در دین، از طریق افزودن یا کاستن شریعت است. بنابراین آنجا که نوآوری، ربطی به دین و شریعت نداشته باشد، بلکه به‌عنوان یک مسئله عرفی و عادی انجام گیرد، بدعت نخواهد بود؛ مثلاً اگر ملتی یک روز خاص را برای خود به‌عنوان روز جشن و شادی معین کند، اما نه به این قصد که شرع چنین دستوری داده است، چنین کاری بدعت نیست؛ هرچند بایستی حلیت و حرمت آن از جهات دیگری مورد بحث و بررسی قرار گیرد.

از اینجا روشن می‌شود که بسیاری از نوآوری‌های بشری در زمینه هنر، ورزش، صنعت و … از قلمرو بدعت اصطلاحی بیرون بوده و آنچه درباره آنها مطرح است، مسئله حلال و حرام بودن آنها از جهات دیگر است که خود ملاک و مقیاس خاص خویش را دارد.

۲. ناسازگاری با قوانین جزئی و کلی اسلام

منظور از امر تازه و بی‌سابقه در دین، این است که با هیچ‌یک از قوانین و مقررات جزئی و کلی اسلام هماهنگی و سازگاری نداشته باشد و نتوان مقررات کلی اسلام را بر مصادیق جدید و تازه تطبیق کرد.

اساس بدعت در دین اسلام

توضیح اینکه: اساس بدعت در شرع به این نکته باز می‌گردد که چیزی را به‌عنوان یک امر شرعی که دین به آن فرمان داده به کار برند، در‌حالی‌که برای مشروعیت آن، اصل یا ضابطه‌ای در شرع وجود نداشته باشد؛ ولی هرگاه کاری را که انسان به‌عنوان یک عمل دینی انجام می‌دهد و دلیل شرعی (به‌صورت خاص، یا کلی و عام) بر مشروعیت آن وجود داشته باشد، آن عمل بدعت نخواهد بود. از بیان فوق، بسیاری از شبهات واهی که بر دست و پای برخی از افراد پیچیده است حل می‌شود. برای نمونه، انبوه مسلمانان جهان روز میلاد پیامبر اکرم ـ صلی‌الله‌علیه‌وآله ـ را جشن می‌گیرند و گروهی این امر را بدعت می‌نامند! در‌حالی‌که طبق آنچه گفتیم، هرگز ملاک بدعت بر آن صادق نیست؛ زیرا به فرض هم که این نوع تکریم و اظهار محبت، در شرع وارد نشده باشد؛ ولی اظهار محبت به پیامبر گرامی اسلام ـ صلی‌الله‌علیه‌وآله ـ و خاندان او ـ علیهم‌السلام ـ یکی از اصول مسلم اسلام است که این‌گونه جشن‌ها و احتفالات مذهبی جلوه و مظهری از آن اصل کلی است.

دیدگاه مذاهب اسلامی درباره بدعت

هیچ‌ کدام از مذاهب اسلامی در حرمت شدید بدعت (داخل کردن چیزهایی که از دین نیست در دین) تردید نکرده‌اند.

دیدگاه مرحوم نراقی

مرحوم نراقی (ره) از علما ی بزرگوار شیعه می‌فرماید: «حرمت‌ بدعت مورد اتفاق امت اسلام است؛ بلکه اصل حرمت آن ضروری دین و ملت است.»

دلیل حرمت بدعت

دلیل