پاورپوینت کامل امر به عزلت در کتب اخلاقی ۴۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل امر به عزلت در کتب اخلاقی ۴۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل امر به عزلت در کتب اخلاقی ۴۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل امر به عزلت در کتب اخلاقی ۴۵ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل امر به عزلت در کتب اخلاقی ۴۵ اسلاید در PowerPoint

کلیدواژه: عزلت، گوشه نشینی، دوری از مردم، سیروسلوک، دستورات اخلاقی.

پرسش: آیا امر به عزلت و کناره‌گیری از خلق در کتب اخلاقی و عرفانی که برای سالک توصیه شده است، با فریضه امر به معروف و نهی از منکر یا وظیفه ارشاد خلق منافات ندارد؟

فهرست مندرجات

۱ – متن کامل پرسش
۲ – پاسخ
۲.۱ – جایگاه عزلت در عرفان
۲.۲ – اصل هجرت در عرفان
۲.۳ – جایگاه رسالت اجتماعی عرفان اسلامی
۲.۴ – ارشاد خلق درصورت کامل نشدن سالک
۳ – پانویس
۴ – منبع

متن کامل پرسش

یکی از مواردی که در کتب عرفانی مثل “رساله لب اللباب” و “رساله سیر و سلوک منسوب به بحرالعلوم” از لوازم قطعی برای سیر الی الله، شمرده شده است؛ عزلت ‌می‌باشد. ظاهراً این عزلت، عزلت از دنیاپرستان و عدم برقراری مودت و دوستی با آنان است، تا صبر و اراده سالک متزلزل نشود؛ و از این رو تا سالک “سیر من الخلق الی الحق” و” سیر فی الحق بالحق” را تمام کند، لازم است که این عزلت نسبی را ادامه دهد‌: «فاعرض عن من تولی عن ذکرنا و لم یرد الا الحیاه الدنیا» و حاصل آنکه‌: کسی که از نفس خود مطمئن نباشد که مخالطه با مردم آن را فاسد نسازد و از آمد و شد ایشان اخلاق ردیه از برای او هم نرسد خلوت و تنهایی از برای او افضل است. بلکه هر که از قدر ضروری از کسب علم و عمل خود فارغ شود لا محاله ‌ابتدا خلوت و تنهایی از برای او افضل است تا نفس خود را به اخلاق حسنه بیاراید و ازمفاسد اختلاط با مردم ایمن شود. و بعد از آن اگر در اختلاط با ایشان فایده ببیند اختلاط کند. و همچنین کسی که به مقام انس با پروردگار رسید و مرتبه استغراق از برای او حاصل ‌شد و هنوز نفس او به مقامی نرسیده که با وجود مخالطه با مردم، انس و استغراق را ازدست ندهد و آمد و شد با ایشان مانع امر او نشود، خلوت و عزلت از برای او بهتر؛ زیرا از فواید مخالطه با مردم هیچ نیست که با این، مقاومت تواند کرد. و به این جهت‌ بود که بسیاری از دوستان خدا کنج‌ خلوت را گزیده و در خود را به‌روی خلق بسته‌اند. و به آشنایی یک کس از همه بی گانه شده‌اند. و در گوشه تنهایی سر به‌خود فرو برده می‌گویند:ما را هوس انجمنی نیست که عشاق جز خلوت و در دل گله از یار نخواهند. علاوه بر این عزلت که خاص سالکان است؛ دستوراتی در احادیث برای دوری از اهل فسق آمده که عمومی است و دائمی. از طرف دیگر با توجه به توصیه های اولیای خدا، تا سالک از سیر الی الله و فی الله، فارغ نشده است، نباید به ارشاد و موعظه دیگران به طور عمومی و رودررو بپردازد. البته خود ‌می‌دانید که در هر صورت امر به معروف که به معنای واکنشی در برابر کوتاهی دیگران در اتیان واجبات یا دوری از گناهان است، با وجود شرایطش بر همگان واجب است؛ و بحثش با ارشاد که امری ابتدا به ساکن و کنشی است؛ فرق دارد. از طرف دیگر بنابر گفته یکی از استادان اخلاق؛ کارهای فرهنگی که نیاز به ارتباط تنگاتنگ و رو در رو با مخاطبان ندارد از بحث ممنوعیت ارشاد، مستثنا است، پس با توجه به لزوم عزلت عام و خاص برای سالک، آنچه عجیب است این عبارت (بند اول) از کتاب ارزشمند “معراج السعاده” ‌می‌باشد؛ که ملا احمد نراقی (رحمه‌الله‌علیه)، نه تنها عزلت خاص، بلکه به نوعی عزلت عام را نیز منتفی کرده است. علاوه بر این، بین دو بند این عبارت، ربطی نیست؛ چنان که اولی مربوط به امر به معروف و دومی مربوط به مراحل ارشاد ‌می‌باشد. فصل‌: مختصری از محرمات شایعه در میان مردم صفت پنجم‌: کوتاهی و مسامحه کردن در امر به معروف و نهی از منکر پس اگر از برای مؤمن ‌دین داری میسر شود که‌: بعضی از اینها را دفع کند، از برای او جایز نیست که در خانه ‌خود بنشیند و از مردم کناره جوید، بلکه بر او واجب است که بیرون آید و دامن بر میان ‌بندد و دین خدا را اعانت کند. بلکه از برای هر مسلمی سزاوار آن است که‌: ابتدا از خودشروع کند و خود را به صلاح آورد. و مواظبت ‌بر طاعات نماید. و محرمات را ترک‌ کند، بعد از آن، به اهل و اولاد و اقارب و خویشان خود پردازد. و ایشان را ارشاد کند، و از اعمال ناشایسته باز دارد. و چون از ایشان فارغ شد تعدی به همسایگان و اهل محله ‌خود کند. و از ایشان به اهل شهر خود. و همچنین تا به هر جای از عالم که دست اوبرسد. و چنانچه کسی با وجود قدرت در یکی از اینها، اهمال و مسامحه کند باید مستعد مؤاخذه پروردگار در موقف قیامت‌ باشد. با عذر خواهی از طولانی شدن سوال، خواهشمندم که بند اول عبارت بالا را توضیح داده و ارتباط آن را با عزلت عام و خاص شرح دهید؛ زیرا در صورت درست دانستن عبارت بالا، همواره باید حضور در محیط هایی را که احتمال انجام گناه بیشتر است را بر محیط های سالم (در صورت تاثیر امر و نهی و عدم تاثیر پذیری بد ما از محیط) ترجیح دهیم و مثلا در این صورت سکونت در شهرهایی چون تهران بر شهرهای مذهبی چون قم و مشهد، ترجیح دارد یا رفت و آمد از مسیرهایی که منکرات بیشتری در آن اتفاق ‌می‌افتد لازم است، یا هم نشینی با گناهکاران برای اصلاحشان واجب ‌می‌شود و… “تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل”.

پاسخ

عرفان عملی در یک کلمه بریدن از غیر و رسیدن به خدا، و بیرون آمدن از شرک و نائل شدن به توحید است. انگیزه این کار عشق به خدا و تجلیات خدا است.
برای رسیدن به این مقام معمولاً پنج رکن اساسی در سلوک عملی توصیه شده که عزلت نیز در بین این پنج مورد تعریف ‌می‌شود که عبارت اند از‌: «صمت»، «جوع »، «سهر»، «عزلت»، «ذکر».
این پنج دستور العمل جامع و کلی در ارتباط تنگاتنگی با هم بوده و در خدمت هم اند و همگی رو به هدفی واحد نشانه رفته اند؛ یعنی ترک ماسوی الله برای رسیدن به الله. و انگیزه این ترک، عشق به خدا است.
از طرفی این پنج صفت که صفات ابدال هم نامیده شده اند، به کسانی اختصاص یافته است که هستی خود را صرف نجات مردم نموده اند. همچنان که از پیامبر اسلام (صلی‌الله‌علیه‌وآله) نقل شده است که ابدال به خاطر عشقی که برای خدمت به مردم دارند به مرتبه خاص خود نائل شده اند. (بدانید که اینان (ابدال) هرگز این مقام را از خواندن نماز، گرفتن روزه و دادن صدقه به دست نیاوردند. عرض کردند‌: ای رسول خدا!‌ پس به چه وسیله به این مقام رسیدند؟ پیامبر فرمود‌: «به وسیله جود و بخشش و خیرخواهی برای مسلمانان» و در روایت دیگری نقل شده است: «ابدال امت من به واسطه اعمال وارد بهشت ن‌می‌شوند بلکه بر بهشت وارد ‌می‌شوند به واسطه رحمت خدا و سخاوت نفس و سلامت دل و مهربانی نسبت به جمیع مسلمین.)
جمع این تناقض یعنی عشق به مردم و ترک اهل دنیا در این حقیقت نهفته است که اساساً مردم پرستی و شرک به خدا، نه تنها عشق به مردم نیست، بلکه هسته مرکزی ظلم است؛ چرا که تنها انسان موحد است که در قبال خدمت خود هیچ انتظاری ندارد و دیگران در نهایت به دشمنی با مردم و استبداد علیه مردم ‌می‌رسند هر چند با دعوی عشق به مردم هم شروع کرده باشند.
بر خلاف مردم پرستی، گذشتن از محبوب‌ها برای خدا و ترک ماسوی الله، فرد را به مقام شفاعت م