پاورپوینت کامل ثناطلبی و مذمت‌گریزی ۳۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ثناطلبی و مذمت‌گریزی ۳۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ثناطلبی و مذمت‌گریزی ۳۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل ثناطلبی و مذمت‌گریزی ۳۲ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل ثناطلبی و مذمت‌گریزی ۳۲ اسلاید در PowerPoint

کلیدواژه: سکوت، سخن گفتن.

پرسش: چه کنیم تا از مدح دیگران بیش از حد خوشحال نشویم و از مذمت آنها نیز نگران نباشیم؟

پاسخ: راهکار عملی در درمان روحیه ثناءطلبی و مذمت‌گریزی چنین است: در مقابل کسی که او را مدح می‌کند، به ویژه اگر دروغ می‌گوید، سخن او را قطع کند و از او رو برگرداند و با سردی با او برخورد کند و آنچه را که مدنظر اوست، به جا نیاورد و در خصوص مذمت‌کننده برخلاف این رفتار کند تا به‌تدریج این صفت از او زائل شود؛ به طوری که از راه بصیرت در دین و تقویت نفس (نه از راه جهل، بی‌دینی و ریاکاری) هیچ مدح و ذمی در او تأثیر نگذارد.
هرچند که پیدا کردن این صفت نیک اخلاقی زحمت می‌برد، ولی زحمت در کسب این صفت جالب و مرضیِ خداوند، ارزش دارد و چه‌بسا انسان از این مرتبه ترقی پیدا کرده و به طور کلی مدح و ثنای دیگران او را ناراحت کرده، مذمت آنها را دوست داشته باشد؛ چراکه انسانی که عاقل است و بر نفسِ خود مهربان و می‌داند که مدح‌گویی دیگران، دین او را تباه می‌کند و پشت او را می‌شکند، از مدح بدش می‌آید و چنانچه به واسطه مذمت دیگری به عیوبش پی می‌برد، خوشحال می‌شود و خدا را شکر می‌کند.

فهرست مندرجات

۱ – مقدمه
۲ – علل روحیه پاورپوینت کامل ثناطلبی و مذمت‌گریزی ۳۲ اسلاید در PowerPoint
۳ – راهکارهای درمان این روحیه در انسان
۳.۱ – راهکار علمی درمان روحیه ثناطلبی
۳.۱.۱ – متوجه شدن به کمالی از کمال‌های خودمان
۳.۱.۱.۱ – کمال مجازی
۳.۱.۱.۲ – کمال حقیقی
۳.۱.۲ – عوامل دیگر
۳.۲ – راهکار علمی درمان مذمت‌گریزی
۳.۲.۱ – انگیزه نصیحت و مذمت صادق
۳.۲.۲ – انگیزه اذیت
۳.۲.۳ – مذمت دروغ
۳.۳ – راهکار عملی در درمان روحیه ثناءطلبی و مذمت‌گریزی
۳.۳.۱ – نشانه‌ها
۳.۴ – راهکار پایانی
۴ – پانویس
۵ – منبع

مقدمه

در پاسخ به سؤال ابتدا لازم است به این نکته اشاره شود که منشأ پیدایش این روحیه نه‌چندان مطلوب در انسان چیست و آ‌ن‌گاه به سراغ راه‌های درمان آن باشیم.

علل روحیه پاورپوینت کامل ثناطلبی و مذمت‌گریزی ۳۲ اسلاید در PowerPoint

یکی از علل این روحیه، آن است که ما با مدح دیگران متوجه وجود کمالی در خود شده و از آن لذت می‌بریم. یا شخص با ثناگویی خود، به ما علاقه نشان داده و ما از این جهت لذت می‌بریم و یا از تسخیر دل او یا از هیبت و حشمت خود در نظر مداح خود لذت می‌بریم و درست همین امور برعکس، در مذمت ما توسط دیگران در ما به‌ وجود می‌آید؛ و انسان را گرفتار می‌کند؛ مثلاً از پی بردن به وجود نقصی در خود یا پی بردن به بی‌علاقگی افراد نسبت به خود یا از ناتوانی جلب توجه دیگران به خود و … همیشه نگران و ناراحت می‌شویم.

راهکارهای درمان این روحیه در انسان

راهکارهای درمان این روحیه در انسان، عبارت‌اند از:

راهکار علمی درمان روحیه ثناطلبی

ابتدا تفکر در این مسئله که علت و عامل مؤثر در نشاط و لذت از مدح دیگری کدام‌یک از عوامل چهارگانه قبل است؟

متوجه شدن به کمالی از کمال‌های خودمان

اگر عامل اول باشد؛ یعنی متوجه شدن به کمالی از کمال‌های خودمان، در این‌جا مسئله دو صورت پیدا می‌کند:

کمال مجازی

اگر آنچه که به عنوان کمال، باعث مدح ما می‌شود کمال واقعی و حقیقی نبوده و چیزی مثل مال باشد (مثل این‌که بگویند: چه آدم ثروتمندی! ) یا جاه و مقام باشد (مثل اینکه بگویند، چه انسان باکلاسی، چه موقعیت اجتماعی جالبی دارد! ) و امثال این‌ها از امور دنیوی، در این‌طور موارد به فرمایش علمای اخلاق، شادی و لذت به این مدیحه‌سرایی‌ها، نشانه سفاهت، جهالت و نادانی است و انسان عاقل از این قبیل مدیحه‌سرایی‌ها باید بر خودش و دینش بترسد. مبادا این موقعیت و مال و ثروت او را به جاده‌ انحراف و عجب و خودبزرگ‌بینی و یا فخرفروشی و تکبر بکشاند که هر کدام برای هلاکت و انحراف انسان کافی است.

کمال حقیقی

و اگر آن‌چه را که به عنوان کمال ما را مدح می‌کنند، کمال حقیقی باشد، مثلاً علم، تقوا و … در این‌جا نیز انسان باید خیلی مواظب باشد، اگر واقعاً آنچه را که می‌گویند، بین خود و خدایمان، به آن متصف نیستیم، پس چه جای شادی و لذت بردن؟ که جای غم و‌ اندوه است؛ چراکه حکایت از یک نفاق درونی دارد و باطن انسان غیر از ظاهری است که مردم آن را مدح می‌کنند و اگر آنچه را که مردم می‌گویند بین خود و خدای خود متصف به آن هستیم و از جهت علمی (توانایی در تدریس، نویسندگی، مناظره، پژوهش) و عملی (تقوا و پرهیزکاری و …) به مرتبه‌ای از مراتب دست یافته‌ایم، در اینجا خوشحالی از این جهت است که به کمالی از کمالات خود متوجه شده‌ایم و موجب شکر خداوندمان شده که ما را موفق نموده و در نتیجه موجب اعتماد به نفس برای استمرار این‌گونه فعالیت‌ها شده است. ولی در عین حال باید مراقب و مواظب بود که این خوشحالی صرفاً برای تقویت اراده و تشویق درونی برای ادامه راه خوب است و انسان تا مادامی که به هدف نرسیده است، مغرور نمی‌شود؛ یعنی باید متوجه این قضیه باشد تا زمانی که عاقبت و خاتمه امر او، به خیر نشده است