پاورپوینت کامل روح الأمین ۷۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل روح الأمین ۷۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل روح الأمین ۷۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل روح الأمین ۷۷ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ معنای لغوی در زبان‌های مختلف
۲ در قرآن

۲.۱ ولادت حضرت عیسی
۲.۲ روح
۲.۳ انتقاد به پندار یهود

۲.۳.۱ افسانه خان الامین

۳ نزول وحی

۳.۱ رویکرد اهل سنت
۳.۲ نظر شیعه

۴ کمک به پیامبر(ص)
۵ رؤیت جبرئیل

۵.۱ چهره حقیقی
۵.۲ صورت انسانی

۶ یاری امامان(ع)

۶.۱ تفاوت نبی، رسول و امام

۷ در قصص انبیاء
۸ القاب
۹ برتری بر فرشتگان
۱۰ در سنّت یهودی – مسیحی

۱۰.۱ آثار غیررسمی
۱۰.۲ رتبه در میان فرشتگان

۱۱ در فلسفه

۱۱.۱ ابن سینا
۱۱.۲ شیخ اشراق
۱۱.۳ ملاصدرا
۱۱.۴ اسماعیلیه

۱۲ متون عرفانی

۱۲.۱ در ادبیات عرفانی

۱۲.۱.۱ تطبیق سیمرغ
۱۲.۱.۲ یاری سیمرغ به عرفا
۱۲.۱.۳ خصوصیات عرفانی جبرئیل

۱۳ باب جبرئیل
۱۴ پانویس
۱۵ منابع
۱۶ پیوند به بیرون

معنای لغوی در زبان‌های مختلف

واژ جبرئیل در اصل عِبری است و ظاهراً به صورت سریانی‌اش به عربی راه یافته است.[۱] نویسندگان و محققان زبان عربی بر غیرعربی بودن آن تصریح کرده‌اند.[۲] ابوحیان غرناطی[۳] سیزده صورت مختلف آن، نظیر جِبْریل، جَبْریل، جَبَرئیل، جَبَرئِل، جَبرائل، جَبرائیل، را آورده است.[۴] همچنین دانی[۵] صورت‌های قرائت این کلمه در قرآن را برشمرده[۶] که «جِبْرِیل» مشهورترین و فصیح‌ترین آنها به لهج اهل حجاز و بنا بر قرائت حفص، ابوعمرو، نافع و ابن عامر است.[۷]

برخی واژه‌شناسان عرب با اشاره به معانی گوناگون «جَبْر»، از جمله پادشاه، بنده، شجاع، مرد،[۸] و ایل به عنوان اسمی از اسامی خداوند در عبری،[۹] جبرئیل را همچون میکائیل و اسرافیل مرکّب از دو بخش دانسته‌اند که بدین ترتیب جبرئیل («جَبْر» + «ایل») به معنای مرد خدا یا بند خدا (عبداللّه) است.

با توجه به معنای «جبروت» که در عبری به معنای نیرومندی و قدرت است،[۱۰] احتمالاً جبرئیل از «جبروت» مشتق شده است.[۱۱] باتوجه به اینکه «جَبَر» از زبان عبری به معنای قدرت داشتن و توانمندی و «جبرئیل» به معنای شخص نیرومند نیز آمده است،[۱۲] این احتمال تقویت می‌شود. حتی القاب «شدیدالقوی» و «ذومرّه» نیز معادل عربی جبرئیل دانسته شده است.[۱۳]

جَبْر در زبان‌های حبشی و سریانی و آرامی و عبری به معنای مرد، قهرمان و دلاور است و جبرئیل در این زبان‌ها مرد خدا و قهرمان خدا معنا می‌شود.[۱۴] برخی ایل را به معنای بنده و جبرئیل و میکائیل و اسرافیل را به معنای عبداللّه، عبدالرحمان و عبدالقدوس می‌دانند.[۱۵]

در قرآن

نام جبرئیل در قرآن سه بار در آیات مدنی آمده است.[۱۶] به وظیفه اصلی جبرئیل، یعنی پیام‌آوری وحی، در آی …فَإِنَّهُ نَزَّلَهُ عَلَی قَلْبِک بِإِذْنِ اللَّهِ مُصَدِّقًا لِّمَا بَینَ یدَیهِ وَهُدًی وَبُشْرَی لِلْمُؤْمِنِینَ[ بقره–۹۷] تصریح شده است، هرچند دربار کیفیت انتقال و نزول وحی سخنی به میان نیامده است.[۱۷]

در قرآن تعابیر دیگری نیز هست که مفسران[۱۸] آنها را ناظر به جبرئیل دانسته‌اند، از جمله:

«الروح الامین»[۱۹] که حاکی از امانتداری او در رساندن وحی است.
«رسولٍ کریم»[۲۰] که بر خصلت‌های نیک وی دلالت دارد.
«شدیدالقوی» و «ذومِرّه» و «ذی قوه»[۲۱] که بیان کننده توانمندی و قدرت بر انجام اوامر الهی است.
«مَکین» و «مُطاع»[۲۲] که از جایگاه و منزلت ویژ او نزد خداوند و دیگر فرشتگان حکایت می‌کند.
«روح القُدُس»[۲۳]

ولادت حضرت عیسی

جبرئیل مژد ولادت عیسی را به حضرت مریم داده[۲۴] و به صورت انسان نزد او متمثل شده[۲۵] و روحِ اِلهی را در رحم او دمید[۲۶] و سرانجام خداوند به عیسی(ع) با جبرئیل یاری رسانده و نیرو بخشیده است.[۲۷]

مفسران در وساطت جبرئیل برای تولد عیسی تردید نکرده و تعبیر «روح» در آیات یاد شده را همگی ناظر به جبرئیل دانسته‌اند.[۲۸]

روح

دربار سبب کاربرد کلمه «روح» برای اشاره به جبرئیل مفسران اقوال گوناگونی ذکر کرده‌اند، نظیر تعلق او به عالم مجردات و روحانیات، تکوین بدون ولادت، غلبه حیات در او، افاض حیات و احیای شریعت به واسط او یا بیان برتری او بر سایر فرشتگان.[۲۹]

دربار نسبت جبرئیل با روح و مراد از روح، که به همراه ملائکه از آن در سوره قدر یاد شده[۳۰] یا درباره‌اش سؤال شده،[۳۱] اختلاف است. برخی آن را فرشته‌ای موکل بر ارواح یا موجودی برتر از ملائکه و جبرئیل دانسته و گروهی مراد از آن را جبرئیل و تعبیر روح را دالّ بر عظمت و برتری جبرئیل بر دیگر ملائک دانسته‌اند.[۳۲]

انتقاد به پندار یهود

آیات ۹۷ و ۹۸ سور بقره در واکنش به پندار یهودیان در بار جبرئیل نازل شده است.[۳۳] آنان از پیامبر(ص) پرسیدند، کدام فرشته نزد او می‌آید و چون شنیدند که آن فرشته جبرئیل است، به علت کینه‌ای که از جبرئیل داشتند، جبرئیل را دشمن خود خواندند.

ظاهراً ایشان جبرئیل را فرشته نازل کنند بلا و سختی و فرمان جنگ و قتال و میکائیل را فرشت رحمت و بشارت برای قوم یهود می‌دانستند،[۳۴] از این رو آی ۹۸ سور بقره دشمنی با جبرئیل را مساوی عداوت با میکائیل و دیگر فرشتگان و حتی خدا می‌شمرَد. گویا یهودیان به دنبال بهانه‌ای بودند تا از پذیرش اسلام سر باز زنند، چه پیش از این سؤال، پرسش‌های دیگری از پیامبر(ص) کرده بودند تا نبوت او را بیازمایند و هنگامی که حضرت به پرسش‌های پیشین نیکو پاسخ داد، سؤال از فرشت وحی را مطرح کردند.[۳۵] این در حالی است که عبداللّه بن سلام، از علمای یهود، پس از طرح پرسش‌هایی که فکر می‌کرد فقط انبیاء پاسخش را می‌دانند و شنیدن جواب‌های پیامبر(ص)، مسلمان شد.[۳۶]

افسانه خان الامین

نوشتار اصلی: خان الامین

برخی از اهل سنت، شیعه را متهم نموده‌اند که در باور آنان، جبرئیل در جریان وحی خیانت کرده و به جای آن که رسالت را به علی بن ابیطالب ابلاغ کند آن را به حضرت محمد(ص) ابلاغ نموده است. از این رو بعد از سلام نمازشان سه بار دست خود را بالا برده و می‌گویند: خانَ الاَمینُ: امین وحی خیانت کرد.
ابن تیمیه از عالمان وهابی می‌گوید: یهود درصدد وارد کردن نقص و عیب بر جبرئیل برآمده و او را از بین ملائکه دشمن خود می‌دانند همانگونه که شیعه می‌گویند: جبرئیل به اشتباه وحی را بر محمد نازل کرده است.[۳۷]

عالمان شیعه این نسبت را تهمت دانسته و انگیزه آن را شبیه‌سازی مذهب شیعه به دین یهود توسط متعصبان از اهل سنت دانسته‌اند.[۳۸] اعتقاد به خیانت جبرئیل با عقاید شیعه ناسازگار است؛[۳۹] چراکه شیعیان معتقدند جبرئیل معصوم است و امام علی(ع) پیامبر نیست.[۴۰]

نزول وحی

بر اساس روایات موجود در منابع اسلامی، جبرئیل نخستین آیات قرآن[۴۱] را در غار حرا به پیامبر(ص) وحی کرد. سپس پیامبر(ص) نزد خدیجه(س) بازگشت و او را از این امر مهم آگاه ساخت.[۴۲]

رویکرد اهل سنت

طبق روایات متعدد در منابع اهل سنّت، پیامبر(ص) پس از دریافت وحی دچار تردید شد که آیا فرشت وحی را دیده یا با شیطان ملاقات کرده است و به توصی همسرش نزد وَرَقَه بن نَوْفَل فردی نصرانی که با کتب پیشین آشنا بود رفت و او ایشان را مطمئن کرد که آن فرشته همان ناموس اکبر است که پیشتر بر موسی(ع) نازل شده است.[۴۳]

این داستان را عموم سیره نویسان و محدّثان و مفسران بعدی اهل سنت پذیرفته‌اند.[۴۴] حتی این احادیث به منابع حدیثی و تفسیری شیعی نیز راه یافته است.[۴۵]

نظر شیعه

عالمان شیعه به تفصیل به نقد سند و محتوای این روایات پرداخته‌اند، از جمله اینکه سلسله سند هیچ یک از این روایت‌ها به طور متصل به شاهد داستان نمی‌رسد؛ اختلاف نقل داستان خود گواهی بر ساختگی بودن آن است و تردید پیامبر(ص) در ماهیت وحی و ملاقات با جبرئیل یا شیطان با مقام عصمت پیامبر(ص) سازگاری ندارد.[۴۶]
گفتنی است در روایات شیعی گزارشی که از آغاز وحی ارائه شده، از مشکلات یاد شده مبراست و با مقام و منزلت پیامبر(ص) هماهنگ است.[۴۷]

کمک به پیامبر(ص)

جبرئیل در مدت رسالت پیامبر(ص) همواره ولی و یاور او بود:

شرح صدر پیامبر(ص) و تطهیر آن به دست او و میکائیل انجام گرفت.[۴۸]
وضو گرفتن و نماز خواندن را به پیامبر(ص) تعلیم داد.[۴۹]
در معراج همسفر و راهنمای حضرت رسول(ص) بود،[۵۰] البته او در سدره المنتهی از همراهی پیامبر(ص) بازماند.[۵۱]
هنگامی که پیامبر(ص) می‌خواست رسالتش را به خانواده‌اش ابلاغ کند،[۵۲] جبرئیل بر انجام این امر تأکید کرد.[۵۳]
او پیامبر(ص) را از توطئ کفار برای قتل او پیش از هجرت آگاه ساخت.[۵۴]
در غزو بدر، او به همراه هزاران فرشته به یاری پیامبر(ص) و اصحابش شتافت.[۵۵]

جبرئیل همواره پیش از ورود بر پیامبر(ص) از او اجازه می‌گرفت. مکان حضور جبرئیل در مسجدالنبی مقام جبرئیل نام گرفته است.[۵۶] پیامبر(ص) هر سال یک بار در ماه رمضان قرآن را بر جبرئیل عرضه می‌کرد.[۵۷] گفته شده او شصت هزار مرتبه بر پیامبر اکرم(ص) فرود آمده است.[۵۸]

رؤیت جبرئیل

بر اساس روایات، جبرئیل برای آوردن وحی گاهی در شکل حقیقی خود، گاهی به شکل جوانی خوش‌روی، و زمانی به صورت نامرئی ظاهر می‌شد.[۵۹]

چهره حقیقی

بنا بر روایات کتب اهل سنّت و شیعه،[۶۰] پیامبر(ص) دوبار در افق اعلی و سدره المنتهی جبرئیل را در صورت حقیقی‌اش رؤیت کرده است.[۶۱]

نیز گفته‌اند که یک بار پیامبر(ص) او را در حالی که بین آسمان و زمین بر «کرسی» نشسته بوده، دیده و سپس آیات سور مدثر بر او نازل شده است.[۶۲]
در وصف صورت حقیقی جبرئیل برخی گفته‌اند که او ششصد بال آراسته به دُر و مروارید دارد و در عظمت، مشرق و مغرب عالم را پر می‌کند.[۶۳]

صورت انسانی

پیامبر فرمود جبرئیل غالباً با چهر جوان خوشرویی به نام دحیه کلبی بر او ظاهر می‌شده است[۶۴] و حتی گفته‌اند که برخی صحابه و نیز عایشه جبرئیل را با این شمایل دیده و گمان برده بودند که او دحی کلبی است.[۶۵]

طبق برخی روایات اهل سنت، او یک بار در شکل مردی برای تعلیم دین به میان صحابه آمد.[۶۶] او معمولاً همچون مرد معمولی با جامه‌ای سبز رنگ بر تن و عمامه‌ای ابریشمی بر سر، سوار بر اسب یا استر ظاهر می‌شد.[۶۷]

یاری امامان(ع)

طبق احادیث، امامان شیعه نیز از یاری و پشتیبانی جبرئیل بهره‌مند بوده‌اند. چنانکه علامه مجلسی[۶۸] بابی با این عنوان گشوده و احادیث بسیاری نقل کرده است.

نیز گفته شده است که «دعای لیله السبت» را جبرئیل به علی(ع) آموخت[۶۹] و پس از درگذشت رسول اکرم(ص) مطالبی را بر فاطمه(س) القا کرد که حضرت علی(ع) آنها را در مصحفی، مشهور به مصحف فاطمه(س)، نگاشته است.[۷۰]

تفاوت نبی، رسول و امام

در مجموعه‌ای از روایات، تفاوت «رسول»، «نبی» و «امام» از نظر کیفیت نزول جبرئیل بر هر یک بیان شده است. چنانکه رسول جبرئیل را می‌بیند و با او صحبت می‌کند، نبی او را در خواب می‌بیند و صدایش را می‌شنود و امام فقط صدایش را می‌شنود. صفار قمی[۷۱] این احادیث را در بابی با همین عنوان گرد آورده است.[۷۲]

در قصص انبیاء

جبرئیل در قصص انبیا نیز نقشی ممتاز دارد، چرا که آموزگار و مددکار هم انبیا از آدم تا عیسی بوده است. او به آدم زراعت و نحو استفاده از آهن و مناسک حج، به نوح ساختن کشتی و به حضرت داود(ع) ساختن زره را آموخت؛ ابراهیم(ع) را از آتش نمرود رهانید؛ اسماعیل(ع) را هنگام ذبح و یوسف را زمان افکنده شدن در چاه یاری رساند و برای حمایت از موسی در مبارزه با فرعونیان، آنان را به دریای سرخ کشاند و غرق کرد. اکثر این داستان‌ها را کعب الاحبار و و