پاورپوینت کامل حرم موسی کاظم ۵۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل حرم موسی کاظم ۵۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل حرم موسی کاظم ۵۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل حرم موسی کاظم ۵۴ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ موقعیت و نام‌گذاری
۲ تاریخچه

۲.۱ بازسازی در دوره آل‌بویه
۲.۲ تخریب به‌دست گروهی از حنابله بغداد
۲.۳ بازسازی در دروه سلجوقیان
۲.۴ آسیب‌دیدن بر اثر طغیان دجله
۲.۵ در دوره حمله مغول
۲.۶ در دوره آل جلایر
۲.۷ در دوره صفویه
۲.۸ در عهد قاجاریه
۲.۹ پس از حکومت صدام

۳ معماری

۳.۱ ضریح
۳.۲ رواق‌ها
۳.۳ درها
۳.۴ طارمه‌ها
۳.۵ صحن و ورودی‌های آن

۴ تولیت حرم و متولیان آن
۵ مدفونان در حرم
۶ تک‌نگاری
۷ پانویس
۸ منابع
۹ پیوند به بیرون

موقعیت و نام‌گذاری

حرم کاظمَین محل دفن امام کاظم(ع) و امام جواد(ع)، هفتمین و نُهمین امام شیعیان است. امام کاظم(ع) در قبرستانی که منصور عباسی در سال ۱۴۹ق ایجاد کرده بود و به مقابر قریش شهرت یافت، دفن شد.[۲۲] جعفر اکبر فرزند منصور نخستین کسی بود که در سال ۱۵۰ق در این قبرستان دفن شد.[۲۳]

این منطقه را به جهت منسوب‌بودن به امام کاظم(ع)، مشهد الامام موسی بن جعفر، المشهد الکاظمی و کاظمیه نامیدند.[۲۴] در سال ۲۲۰ق پیکر محمد بن علی(ع) نهمین امام شیعیان، در کنار قبر جدش موسی بن جعفر دفن شد.[۲۵] ازاین‌رو به کاظِمَین (دو کاظم) مشهور شد.[۲۶]

حرم کاظمین را جوادَین (دو جواد) هم خوانده‌اند.[۲۷] همچنین به جهت نزدیک‌بودن به باب التَبْن، آن را «مشهد باب التَبْن» نیز می‌گفتند.[۲۸] تبن از محله‌های بغداد بود که قبر عبدالله پسر احمد بن حنبل در آن قرار داشت.[۲۹]

تاریخچه

نخستین بنا بر مرقد امام کاظم(ع)، بقعه‌ای بود که شامل یک اتاق و گنبد می‌شد.[۳۰] رسول جعفریان، تاریخ‌پژوه معاصر، ساخت بنای مذکور را به مأمون عباسی نسبت داده است.[۳۱]

بازسازی در دوره آل‌بویه

حرم کاظمَین در دوره آل بویه بازسازی و بر بنای آن افزوده شد. در سال ۳۳۶ق، به دستور معزالدوله دیلمی، بنای قبلی تخریب شد و بر قبر دو امام، بقعه، گنبد و ضریحی از چوب ساج ساخته و دیواری نیز به دور آن کشیده شد. او همچنین سربازانی را برای برقراری امنیت در آنجا مستقر کرد.[۳۲] پس از معزالدوله، فرزندش عزالدوله دیلمی (۳۶۷-۳۵۶ق)، بازسازی حرم را ادامه داد و مکان‌هایی برای رفاه حال زائران ساخت.[۳۳]

به گزارش خطیب بغدادی، عضدالدوله (۳۷۲-۳۶۷ق) در سال ۳۶۹ق، دیواری اطراف کاظمین کشید و بیمارستانی بین کاظمین و بغداد ساخت که به زائران کاظمین، خدمات می‌داد.[۳۴]

تخریب به‌دست گروهی از حنابله بغداد

حرم کاظمین در درگیری‌های مذهبی شیعه و سنی، آسیب دید. در سال ۴۴۳ق گروهی از اهل سنت به تحریک حنابله بغداد، به کاظمین حمله کردند، اموال حرم را بردند و ضریح و گنبد آن را آتش زدند.[۳۵] به گزارش ابن اثیر، تاریخ‌نگار اهل سنت در قرن هفتم، آنان قصد نبش قبر دو امام و انتقال پیکرشان به مقبره احمد بن حنبل را داشتند که به دلیل خرابی‌ای که ایجاد کرده بودند، نتوانستند محل قبور آن دو را شناسایی کنند.[۳۶] در سال ۴۵۰ق ارسلان بساسیری حرم را بازسازی کرد و صندوق جدیدی روی قبرها قرار داد و دو گنبد را به یک گنبد تبدیل کرد.[۳۷]

بازسازی در دروه سلجوقیان

در سال ۴۹۰ق مَجْدالملک ابوالفضل براوستانی، وزیر برکیارق سلجوقی (۴۸۷-۴۹۸ق) حرم کاظمین را بازسازی کرد.[۳۸] مجدالملک بناهای جدیدی از جمله یک مسجد با دو مناره و همچنین مکانی برای استراحت زائران احداث کرد و دیوارهای حرم را با کاشی تزیین نمود.[۳۹]

آسیب‌دیدن بر اثر طغیان دجله

حرم کاظمین در سال ۵۶۹ق، بر اثر طغیان دجله آسیب دید.[۴۰] الناصر لدین الله عباسی (۶۲۲-۵۷۵ق) خلیفه وقت، در سال ۵۷۵ق تعمیراتی در حرم انجام داد و حجره‌هایی در اطراف صحن آن ساخت.[۴۱] اقدامات او را آخرین تعمیر و بازسازی در دوره عباسیان و باشکوه‌ترین آن‌ها دانسته‌اند.[۴۲]

در درگیر‌ی‌های مذهبی در کاظمین در سال ۶۵۴ق، (دو سال قبل از سقوط بغداد به دست مغول) اموال حرم نیز غارت شد.[۴۳] این واقعه زمانی روی داد که فردی به دست یکی از اهالی کرخ به قتل رسید و مردم از محله‌های سنی‌نشین بغداد، به سربازان خلیفه عباسی پیوستند و به کرخ حمله کردند.[۴۴] البته بنابر روایت ابن فوطی، این درگیری‌ها در سال ۶۵۳ق رخ داده است.[۴۵]

در دوره حمله مغول

مغول‌ها، در سال ۶۵۶ق بغداد را تصرف کردند. در این واقعه، بناهای زیادی در بغداد تخریب شد و حرم کاظمین دچار آتش‌سوزی گردید.[۴۶] البته همین که امیر قراتای به بغداد رسید، عمادالدین عمر بن محمد قزوینی را به قائم مقامی خود انتخاب کرد. عمادالدین دستور بازسازی مسجد خلیفه و حرم را صادر کرد.[۴۷] عطاملک جوینی نویسنده کتاب جهانگشای جوینی، در سال‌های ۶۵۷ تا ۶۸۱ق در دوره مغول، حاکم بغداد بود. گفته‌اند: او خسارات وارده به حرم را جبران کرد و آن را به شکل سابق خود برگرداند.[۴۸] ابن‌بطوطه جهانگرد قرن هشتم قمری، در سال ۷۲۷ق در سفرش به بغداد، از ضریحی چوبین بر قبر دو امام خبر داده که سطح آن با نقره پوشانده شده است.[۴۹]

در دوره آل جلایر

در دوره حکومت آل جلایر، بغداد و کاظمین دچار طغیان دجله شدند و حرم کاظمین نیز آسیب دید.[۵۰] سلطان اویس جلایری (۷۷۷-۷۵۷ق) به ترمیم حرم اقدام کرد. به دستور او دو صندوق بر روی قبور دو امام نصب شد.[۵۱] او همچنین دو گنبد و دو مناره ساخت و حرم را با کاشی‌هایی که سوره‌هایی از قرآن بر آن نوشته شده بود، تزئین کرد.[۵۲] در سال ۷۷۶ق، طغیان دجله، خساراتی به حرم وارد کرد که سلطان اویس با تلاش وزیرش، آن تعمیر کرد و کاروان‌سرایی برای سکونت زائران ساخت.[۵۳]

در دوره صفویه

در دوره صفویه حرم کاظمین بازسازی شد. شاه اسماعیل در سال ۹۱۴ق بغداد را فتج کرد پس از مدتی دستور داد تمام بناهای حرم را، خراب کنند و به جای آن بنایی بسازند که شامل رواق، صحن، مسجدی در شمال، دو گنبد و دو مناره دیگر می‌شد.[۵۴] شاه اسماعیل همچنین دو صندوق از نقره بر قبور دو امام ساخت.[۵۵] کتیبه‌ای با تاریخ ۹۲۶ق بر دیوارهای حرم نصب شده که شرح اقدامات شاه اسماعیل در آن آمده است.[۵۶] شاه اسماعیل تمام ثروت خود را وقف چهارده معصوم کرد که بخشی از آن به حرم کاظمین رسید.[۵۷] گفته‌اند به جهت آنکه صفویان نسب سیادت خود را به امام کاظم (ع) می‌رساندند، شاه اسماعیل توجه ویژه‌ای به حرم کاظمین داشت.[۵۸]

در دوران ترکان عثمانی (۹۷۴-۹۲۶ق)، به دستور سلیمان‌خان نواقصی که از دوره صفویه در حرم باقی مانده بود، تکمیل شد.[۵۹]از جمله تکمیل مناره‌ای که ساخت آن در دوره صفویه آغاز شده بود، در سال ۹۷۸ق به پایان رسید.[۶۰]

شاه‌عباس اول در سال ۱۰۳۲ق دوباره بغداد را فتح کرد. به دستور او ضریحی فولادی برای قبور دو امام ساخته شد.[۶۱]ولی به دلیل تیره‌شدن روابطه ایران و عثمانی، نصب آن تا سال ۱۱۱۵ق به تأخیر افتاد.[۶۲] شاه صفی نیز در سال ۱۰۴۵ق، تعمیراتی در حرم انجام داد که از جمله آنها محکم‌سازی پایه‌های گلدسته‌ها بوده است.[۶۳]

در عهد قاجاریه

تصویری از حرم کاظمین در سال ۱۹۷۰م

در عصر قاجاریه، با حمایت آقامحمدخان قاجار (۱۱۹۳-۱۲۱۲ق) دو گنبد و ایوان و رواق جنوبیِ حرم کاظمین که به «بالاسر» امام کاظم (ع) راه داشت، پوشیده شد و کف حرم با سنگ مرمر فرش گردید.[۶۴]

در سال ۱۲۲۱ق، فتحعلی‌شاه قاجار (۱۲۵۰-۱۲۱۲ق) آینه‌کاری، کاشی‌کاری رواق‌ها و طلای مناره‌های کاظمین را تجدید کرد.[۶۵] در ۱۲۸۲ق، عبدالحسین تهرانی معروف به شیخ العراقین، وکیل میرزاخان امیرکبیر، از محل ثلث میراث امیرکبیر، تعمیراتی در حرم انجام داد و به بازسازی، آینه‌کاری و کاشی‌کاری رواق‌ها و ایوان‌های آن پرداخت.[۶۶]

ناصرالدین‌شاه (۱۳۱۳-۱۲۶۴ق) در سال ۱۲۸۳ق، ضریحی از نقره، جایگزین ضریح دوره صفوی کرد. او همچنین رواق شرقی حرم را آینه‌کاری و طلاکاری کرد.[۶۷] فرهادمیرزا عموی ناصرالدین‌شاه، صحن را تجدید بنا کرد.[۶۸] او خانه‌های اطراف حرم را خرید و به صحن افزود. همچنین دو ساعت، یکی بر فراز ایوان داخلیِ سه درب جنوبی و یکی بر فراز ایوان درونی سه درب شرقی نصب کرد.[۶۹]

پس از حکومت صدام

در دوران حکومت حزب بعث عراق فعالیت عمرانی