پاورپوینت کامل جمهوری خود مختار نخجوان ۱۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل جمهوری خود مختار نخجوان ۱۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل جمهوری خود مختار نخجوان ۱۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل جمهوری خود مختار نخجوان ۱۹ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ جغرافیا
۲ نام
۳ تاریخ
۴ مراکز دینی و تاریخی
۵ تشیع

۵.۱ مراکز علمی
۵.۲ علمای شیعی

۶ پیوند به بیرون
۷ پانویس
۸ منابع

جغرافیا

منطق نخجوان، که بخشی از جمهوری آذربایجان را تشکیل می‌دهد، در منتهی الیه جنوبی منطق قفقاز و در ساحل شمالی رود ارس، قرار گرفته است و ۵,۳۶۳ کیلومتر مربع وسعت دارد. نخجوان از شمال و شرق با ارمنستان، از جنوب و غرب با ایران و از غرب با ترکیه مرز مشترک دارد.[۱] جمعیت آن بر اساس آمار ۲۰۰۴م بیش از ۳۷۲,۹۰۰ نفر بوده است.[نیازمند منبع]

نام

در گویش‌های مختلف به نخجوان، «ناخ جوان»، «ناخ جاوان»، «ناخ ایجه‌وان»، «ناخ‌ایجاوان» هم گفته‌شده است که بر پایه نظر زبان‌شناس قرن نوزدهم جان هنریش این نام از «ناخ‌ناگان ایجه وان» در زبان ارمنی گرفته‌شده است و به معنی «نخستین استراحتگاه» است.[۲]

بنا به نظر یوسف پلاویوس، مورخ قرن یکم پیش از میلاد و نیز مورخان ارمنی سد پنجم میلادی، از جمله موسیخورنی، اقامتگاه اولی حضرت نوح، پس از پایین آمدن از کوه آرارات، در محل فعلی نخجوان بوده است. به همین دلیل ارمنیان آن را ناخ ایجوان به معنی اولین منزلگاه نامیده‌اند.[۳]

تاریخ

مسجد جامع نخجوان، قبلا با نام مسجد جعفریه مشهور بوده است.

در منابع قدیمی از نخجوان به صورت نشوی ما نقجوان و نخچوان یاد شده است. طبق برخی گفته‌ها، نرسی پسر بهرام گور از پادشاهان ساسانی آن را بنا کرد و در ابتدا نخجیروان نام داشته است و به تدریج به شکل کنونی تبدیل شده است.[۴]

این کشور در سده‌های ۹ و ۸ پیش از میلاد زیر سلطه دولت اورارتو قرار گرفت. در زمان پادشاهی «منوئه» (۸۱۰-۷۷۸ پیش از میلاد مسیح) لشکریان «اورارتو» با گذشتن از رود ارس به‌ سوی شمال و جلگه ایروان تاختند و قسمت‌هایی از این سرزمین را به تصرف خود درآوردند.[نیازمند منبع]

در سده هفتم پیش از میلاد بخشی از اراضی تابع دولت‌های «ماننا» و ماد بود. در سده هشتم پیش از میلاد بخشی از امپراتوری هخامنشیان شد. از آن‌ پس فرمانروایان ارمنی از دودمان یرواندی بر نخجوان حکم راندند و این کار با موافقت کوروش پادشاه هخامنشی صورت گرفت. بعد از یرواندیان دودمان ارتاشیان و سپس اشکانیان بر نخجوان حکم‌فرمایی کردند و نخجوان بخشی از سرزمین اتورپاتکان شد. بعدها این سرزمین به دو گروه از ناخارارهای ارمنی تعلق یافت.[نیازمند منبع]

در سده سوم میلادی نخجوان به همراه بخش شرقی قفقاز (آلبانیای قفقاز) تابع دولت ساسانی بود و شاهان ساسانی مرزبانانی بر این سرزمین می‌گماردند.[نیازمند منبع]

در دوران جنگ‌های ایران و روس (۱۸۲۶ ۱۸۲۸ میلادی)، نخجوان از سوی ارتش روسیه تزاری اشغال شد و طبق معاهده ترکمن‌چای اراضی این سرزمین به تصرف دولت روسیه درآمد.[۵]

در ۱۸۴۱ میلادی نخجوان تابع حکوم