پاورپوینت کامل جمهوری ازبکستان ۵۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل جمهوری ازبکستان ۵۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل جمهوری ازبکستان ۵۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل جمهوری ازبکستان ۵۶ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ مشخصات طبیعی و انسانی

۱.۱ دین و مذاهب
۱.۲ زبان و خط
۱.۳ تقسیمات کشوری
۱.۴ ساختار حکومتی و اقتصاد

۲ تاریخ

۲.۱ ورود مسلمانان
۲.۲ خانات
۲.۳ سلطه روس
۲.۴ استقلال
۲.۵ شهرهای تاریخی

۳ شیعیان

۳.۱ شهرها و مراکز شیعه‌نشین
۳.۲ برگزاری مراسم محرم
۳.۳ سابقه تشیع
۳.۴ اصحاب و راویان شیعه
۳.۵ مراکز مذهبی شیعیان
۳.۶ اسماعیلیان

۴ گروه‌ها و مراکز مسلمانان
۵ مساجد و آثار اسلامی
۶ رسوم دینی
۷ پانویس
۸ منابع
۹ پیوند به بیرون

مشخصات طبیعی و انسانی

کشور ازبکستان و همسایه‌های آن

جمهوری ازبکستان از کشورهای آسیای مرکزی است و مساحت آن حدود ۴۴۷۴۰۰ کیلومتر مربع است. ازبکستان در شمال و غرب با قزاقستان، در جنوب با ترکمنستان و افغانستان، در شرق با تاجیکستان و در شمال شرقی با قرقیزستان مرز مشترک دارد.

آب و هوای ازبکستان نیمه بیابانی است. بیابان قزل‌قوم بخش بزرگی از این سرزمین را شامل می‌شود. دریاچه آرال که رو به نابودی است، در شمال غرب ازبکستان و رودهای سیحون و جیحون (آمو دریا) در مرزهای شرق و جنوب این کشور قرار دارد.

جمعیت ازبکستان در سال ۱۳۹۶ش/۲۰۱۷ میلادی نزدیک به ۳۳ میلیون نفر برآورد شد. بخش بزرگی از جمعیت کشور را ازبک‌ها تشکیل می‌دهند. تاجیک‌ها، قره‌قالپاق، قزاق‌ها، روس‌ها، تاتار‌ها، قرقیز‌ها و ترکمن‌ها سایر اقوام ساکن در ازبکستان هستند.[نیازمند منبع]

دین و مذاهب

در فصل هفتم قانون اساسی ازبکستان آمده که همه مردم از آزادی اعتقاد برخوردارند، هر شخصی حق دارد به یکی از ادیان بگرود و یا اصلاً‌ به هیچ کدام از آنها اعتقاد نداشته باشد. تحصیل اجباری عقاید دینی ممنوع است.[۱] بیش از ۹۰ درصد سکنه ازبکستان مسلمان هستند. اکثریت جمعیت ازبکستان را مسلمانان سنی مذهب، پیرو مذهب حنفی تشکیل می‌دهند. شیعیان اقلیت کوچکی را در ازبکستان تشکیل میدهند. تعدادی نیز گرایش‌های صوفیه دارند.

زبان و خط

از سال ۱۹۸۹م، زبان ازبکی، از گروه زبان‌های ترکی شرقی، زبان ملی و رسمی ازبکستان اعلام شد و در امور دولتی و اداری از دو زبان ازبکی و روسی استفاده می‌شود. زبان فارسی (گویش تاجیکی) در نیمه شرقی این کشور رایج است که تا سال ۱۳۹۷ش/۲۰۱۸م از سوی دولت ازبکستان مورد محدودیت و تبعیض قرار گرفته بود.[۲]

تا سال ۱۳۰۹ش/۱۹۳۰م، خط عربی در ازبکستان رواج داشت. در دهه ۱۳۱۰ش/۱۹۳۰میلادی خط لاتین بتدریج جایگزین خط عربی شد. در ۱۳۱۹ش/۱۹۴۰م، خط سیریلی (روسی)، خط رسمی مردم ازبکستان معرفی شد، پس از استقلال این کشور در ۱۳۷۰ش/۱۹۹۱م، اره جایگزین کردن خط لاتین به جای خط سیریلی اقدام‌هایی انجام شده است.

تقسیمات کشوری

تقسیمات ولایتی ازبکستان و شهرهای تاریخی آن

ازبکستان ۵ استان و ۱۲۳ شهر و شهرستان دارد.[۳] و مرکز آن تاشکند است. نَمَنگان، اَندیجان، سمرقند، فرغانه، بخارا و قَرشی (نَخشَب یا نَسَف) شهرهای پرجمعیت ازبکستان هستند. بخش شمال غرب ازبکستان را جمهوری خودمختار قر‌ه‌‌قالپاقستان تشکیل می‌دهد. مرکز آن نوکوس (نوقوس) و اقوام بزرگ آن قره‌قالپاق و ازبک است.

ساختار حکومتی و اقتصاد

تشکیلات حکومتی ازبکستان از قوه مجریه شامل رئیس جمهور و هیأت وزیران، قوه مقننه شامل مجلس عالی ازبکستان و قوه قضائیه شامل دادگاه مشروطه (شورای نگهبان) و چند دیوان عالی تشکیل گردیده است.[۴]

اقتصاد ازبکستان بر پایه تولیدات کشاورزی بخصوص پنبه و استخراج و صادرات موادی مانند گاز و طلا است.[۵]

تاریخ

ورود مسلمانان

مسجد خواجه احرار ولی، قدیمی ترین مسجد در تاشکند

مسلمانان در حوالی سال‌های ۵۵-۶۰ق برای نخستین بار به آن سوی جیحون راه یافتند. بخشهایی از این سرزمین با قرارداد صلح گشوده شد و زمینه لازم برای تشکیل حکومت‌های اسلامی فراهم شد. پس از آن، سلسله‌های سامانی، سلجوقیان، قراختاییان، خوارزمشاهیان، مغول و گورکانیان بر این منطقه حکمرانی کردند.

خانات

در زمان صفویان، خاندان شیبانی حکومت ازبک‌ها را برقرار کرد. با مرگ آخرین رهبر این خانواده، آستراخانی‌ها در بخارا، خانات خیوه در خوارزم و خانات خوقند در فرغانه، قدرت بیشتری یافتند.

سلطه روس

روس‌ها در ۱۲۴۴ش/۱۸۶۵م، تاشکند و سه سال بعد سمرقند را به تصرف خود درآوردند. تا ۱۲۵۵ش خانات بخارا، خیوه و خوقند تحت الحمایگی روسیه را پذیرفتند. تا زمان انقلاب کمونیستی قیام‌های محلی متعددی صورت گرفت که همگی نافرجام بود. پس از انقلاب کمونیستی ۱۲۹۶ش/۱۹۱۷م، ابتدا جمهوری خودمختار سوسیالیستی ترکستان و در ۱۳۰۳ش/۱۹۲۴م جمهوری خودمختار شوروی سوسیالیستی ازبک اعلام موجودیت کرد. ۵ سال بعد تاجیکستان از ازبکستان جدا شد و در ۱۳۱۵ش/۱۹۳۶م با الحاق جمهوری خودمختار قره‌قالپاقستان و اندکی از اراضی قزاقستان به ازبکستان، محدوده سیاسی فعلی ازبکستان تثبیت شد.

استقلال

همزمان با فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، جمهوری ازبکستان در اول سپتامبر سال ۱۳۷۰ش/۱۹۹۱م اعلام استقلال کرد. اولین رئیس جمهور ازبکستان اسلام کریم‌اف بود، که دبیر اول حزب کمونیست ازبکستان نیز بود.[۶]

شهرهای تاریخی

مجموعه تاریخی ایشان (ایچان) قلعه در شهر خیوه ازبکستان

شهرهای تاریخی سمرقند، بخارا، ترمذ، خیوه، گرگانج (جرجانیه) و هزار اسپ در ازبکستان واقع هستند. بخش بزرگی از ناحیه باستانی خوارزم نیز در نقشه ازبکستان و قره‌قالپستان دیده می‌شود.
سمرقند در دوره حکومت تیموریان (۱۴ و ۱۵ میلادی) از مراکز علمی و هنری مهم جهان اسلام شد. مجموعه آرامگاه‌های «شاه زنده» که مقبره قثم بن عباس پسر عموی حضرت محمد(ص) در آنجا قرار دارد، مجموعه میدان ریگستان شامل سه بنای مدرسه الغ بیک، مدرسه شیردار و مدرسه طلاکاری، و همچنین آرامگاه امیرتیمور، مسجد بی‌بی خانم و رصدخانه قدیمی در زمره آثار باستانی سمرقند به شمار می‌آیند. بُخارا پس از ورود اسلام به آسیای مرکزی از مراکز برجسته در نشر و گسترش تمدن و فرهنگ اسلامی در طی قرون متوالی، ایفا کرد. از قرن اول تا قرن دوازدهم هجری، بخارا را «مهد اسلام» نام نهادند.[۷]

مجموعه تاریخی ریگستان در سمرقند ازبکستان

تِرمِذ در قرن دوم یا سوم قبل از میلاد در کنار رودخانه آمو دریا ساخته شد. این شهر که بر سر راه ارتباطی سمرقند به بلخ واقع بود به صورت پایگاهی برای کاروان‌ها و مسافرانی که عازم چین و ترکستان شرقی بودند، درآمده بود. پس از تخریب ترمذ باستانی، شهر کنونی ترمذ در فاصله ۱۰ کیلومتری آن بنا شد. خیوه در دوره رونق و شکوه سلسله خوارزم یکی از مهم‌ترین شهرهای ناحیه بوده است، این شهر، مرکز ولایت/استان خوارزم و یکی از شهرهای توریستی ازبکستان است. مرقد پوریای ولی، پهلوان عارف در این شهر، در کنار دیگر بناهای تاریخی در قلعه معروف ایشان یا ایچان واقع است.[۸] گرگانج، شهری تاریخی که پس از خرابی گرگانج قدیم یا جرجانیه، در نزدیکی آن ساخته شد.[۹] هزار اسپ در جنوب ازبکستان و نزدیک مرز ترکمنستان، شهری باستانی است که یک دژ به همین نام در آن قرار دارد.[۱۰]

شیعیان

شیعیان، ۵درصد مسلمانان ازبکستان را تشکیل می‌دهند.[۱۱] شیعیان ازبکستان در چند گروه قومی قرار دارند. بیشتر شیعیان در بخارا و سمرقند زندگی می‌کنند و اکثرا به زبان فارسی تاجیکی صحبت می‌کنند. گروه دیگری نیز شیعیان آذری هستند که در زمان استالین از آذربایجان شوروی به این منطقه تبعید شده و بیشتر آن‌ها در راه آهن به کار گماشته شده‌اند. امروز هم بسیاری از فرزندان آن‌ها در کنار راه‌آهن تاشکند و در محله تزی کوفکا و نیز در روستای چرنی کوفکا سکونت دارند. دسته دیگر نیز شیعیان مِسخِتی هستند که در دره فرغانه ازبکستان زندگی می‌کنند. آنان توسط استالین از جنوب گرجستان در ۱۹۴۴م به اینجا تبعید شده‌اند.[۱۲][۱۳]

تعداد شیعیان در ازبکستان به درستی معلوم نیست ولی آمار آن‌ها را یک و نیم میلیون نفر ذکر می‌کنند.

شهرها و مراکز شیعه‌نشین

شهرهای سمرقند، بخارا، زیرآباد از توابع بخارا، تاشکند، جیزخ، نوایی، خوارزم، قشقوریا و شهر سیردریا از شهرهای مهم شیعه نشین هستند. در سمرقند اکثر شیعیان در محله پنجاب یا محله ایرانی‌ها زندگی می‌کنند. [۱۶]

برگزاری مراسم محرم

سابقه سوگواری امام حسین(ع) در منطقه «ترکستان» که شامل ازبکستان نیز می‌شود، به قرن سوم هجری بازمی‌گردد. در آن زمان عده‌ای از خراسان به این منطقه مهاجرت‌ کردند و در اوایل قرن سوم در بخارا و خیوه ساک