پاورپوینت کامل آستان قدس ۸۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل آستان قدس ۸۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۸۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل آستان قدس ۸۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل آستان قدس ۸۷ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ تاریخچه

۱.۱ نخستین بنای حرم
۱.۲ در عصر دیلمیان
۱.۳ در عصر غزنویان
۱.۴ در عصر سلجوقیان
۱.۵ در عصر خوارزمشاهیان
۱.۶ در حمله مغول
۱.۷ در عصر تیموریان
۱.۸ در عصر صفویان
۱.۹ در عصر افشاریان
۱.۱۰ در عصر قاجار
۱.۱۱ در عصر پهلوی
۱.۱۲ در عصر جمهوری اسلامی

۲ ابنیه و مؤسسات فرهنگی

۲.۱ کتابخانه

۲.۱.۱ تاریخچه
۲.۱.۲ در زمان صفویه
۲.۱.۳ در زمان افشاریه
۲.۱.۴ در زمان قاجار
۲.۱.۵ در زمان پهلوی
۲.۱.۶ پس از انقلاب اسلامی
۲.۱.۷ تعداد کتاب‌ها
۲.۱.۸ موقوفات کتابخانه
۲.۱.۹ گنجینه قرآن

۲.۲ موزه
۲.۳ دانشگاه علوم اسلامی
۲.۴ مؤسسه پژوهش‌های اسلامی
۲.۵ بنیاد فرهنگی رضوی
۲.۶ مؤسسه چاپ و انتشارات
۲.۷ موقوفات

۲.۷.۱ در دوره نادر شاه
۲.۷.۲ در دوره ناصرالدین شاه
۲.۷.۳ موقوفات غیرمنقول

۲.۸ تولیت و تشکیلات اداری

۲.۸.۱ اداره به وسیله نقیبان، سادات و علما
۲.۸.۲ در دوران صفویان
۲.۸.۳ در دوران نادرشاه
۲.۸.۴ در دوران جمهوری اسلامی

۲.۹ محاسبات مالی آستان قدس

۳ پانویس
۴ منابع
۵ پیوند به بیرون

تاریخچه

مرقد حضرت علی بن موسی الرضا (ع) (ولادت ۱۴۸ یا ۱۵۱-شهادت ۲۰۳ق/۷۶۵ یا ۷۶۸-۷۱۸م)، هشتمین پیشوای شیعیان، در شهر مشهد مرکز استان خراسان واقع است. پیکر پاک امام رضا (ع) پس از شهادت در کنار قبر هارون الرشید (۱۴۸-۱۹۳ق/۷۶۵-۸۰۸م) که در خانه حَمید بن قَحْطَبَه (۱۵۹ق/۷۷۵م) در دهی به نام سَناباد نزدیک نوغان از توابع طوس قرار داشت، به خاک سپرده شد. فاصله سناباد تا طوس را از ۲ تا ۴ فرسنگ گفته‌اند. اختلاف اقوال در این مورد، ظاهراً می‌بایست از توسعه سناباد و تبدیل تدریجی آن به شهر در دوره‌های مختلف ناشی شده باشد.

نخستین بنای حرم

مشهور است که مأمون عباسی (م. ۲۱۸ق) پیش از شهادت امام رضا(ع) قبه‌ای بر فراز قبر هارون ساخته بود که امام(ع) نیز در زیر همان قبه به خاک سپرده شد. اکنون نیز ۲ متر از دیوار حرم که بنای آن منسوب به مأمون است، به جاست و بقیه بنا روی همان دیوار قرار دارد. پس از آن تا روزگار دیلمیان، نشانه‌ای حاکی از تجدید بنا یا مرمت حرم در دست نیست، ولی مسلم است که زیارت حرم در میان شیعیان رواج داشته است.

در عصر دیلمیان

دیلمیان بقعه نخستین را به پاره‌ای تزیینات آراستند و در روزگار آنان که امیرانی شیعی مذهب بودند، زیارت حرم رضوی رواج یافت.

در عصر غزنویان

در قرن ۴ق/۱۰م سبکتگین غزنوی حرم را ویران کرد و زیارت آن را ممنوع ساخت، اما پسر او یمین الدوله محمود حرم را مرمت کرد و «بارگاهی نیک بپرداخت».[۱] بنابراین نظر که مرمت بنا را به سلطان محمود غزنوی نسبت می‌دهد، صحیح نیست. پس از وی عمید الدوله فایق که بیهقی او را «خادم خاصه» نامیده، دست به تکمیل بقعه رضوی و آبادانی مشهد زد. آنگاه سوری بن مُعْتَزّ یا مُعِزّ، مشهور به صاحب دیوان که از سوی سلطان محمود بر خراسان حکومت داشت چیزهای دیگری بر حرم افزود و مناره‌ای برای آن ساخت و اولین حصار را به دور شهر برافراشت. این بنا در حمله غُزها در ۵۴۸ق/۱۱۵۳م دچار آسیب شد.

در عصر سلجوقیان

در روزگار سنجر سلجوقی (۵۱۱-۵۵۲ق) شرف الدین ابوطاهر بن سعد بن علی قمی پس از مرمت بنا، گنبدی نیز بر آن ساخت. کاشی‌های ۸ ضلعی بسیار نفیس معروف به «‌کاشی‌های سنجری‌» که در ازاره حرم به کار رفته و اکنون در زیر قاب‌های بزرگ شیشه‌ای محافظت می‌شوند، از آثار تَرْکان زُمُرُّدملک دختر محمود سلجوقی است که پس از ۵۵۷ق/۱۱۶۱م نصب شده است.

در عصر خوارزمشاهیان

در روزگار خوارزمشاهیان نیز روضه رضوی مورد توجه بود و تزیینات نوینی بر آن افزوده شد؛ از جمله ۲ محراب کاشی‌چینی نمای و کاشی‌های نفیس برجسته اطراف سردرِ پیش روی مبارک، از تزیینات علی بن محمد مُقْری، و کتیبه‌ای حاوی ۲ بیت شعر فارسی از عبدالله بن محمود بن عبدالله در دیوار حرم که «‌سنه ۶۱۲‌» بر ان کتابت شده، از آثار همین دوره است.

در حمله مغول

در ۶۱۸ق/۱۲۲۱م با حمله تولی پسر چنگیز به روضه مقدس، بقعه رضوی دچار ویرانی شد، ولی به انهدام کامل نینجامید، زیرا کاشی‌های سنجری ازاره حرم که پس از ۵۵۷ق/۱۱۶۲م نصب شده است، هنوز در حرم وجود دارد.

در عصر تیموریان

در روزگار شاهرخ تیموری (حکومت: ۸۰۷-۸۵۰ق) همسر او گوهرشاد آغا، آثار ارزنده‌ای در حرم و اطراف آن پدید آورد. ازجمله ۲ رواق «‌دارُالحُفّاظ‌» و «‌دارُالسَّیاده‌» را بنا کرد و مسجدجامع معروف «‌گوهرشاد‌» را در ۸۲۱ق/۱۴۱۸م زیر نظر معمار بزرگ، قوام الدین شیرازی ساخت. شاهرخ دومین حصار شهر مشهد را بنا کرد. سلطان حسین بایقَرا (حکومت: ۸۷۵-۹۱۲ق) که نامش در کتیبه سردرِ ایوان طلای «‌صحن عتیق‌» آمده است، به پایمردی وزیرش امیرعلیشیر نوایی، نیمی از صحن عتیق فعلی را که بعدها به وسیله شاه عباس صفوی توسعه یافت، بنا کرد. ایوان معروف به ایوان امیرعلیشیر هم در روزگار او ساخته شد.

در عصر صفویان

صفویان نیز در توسعه و تکمیل آستان قدس آثار ارزنده‌ای برجای گذاشتند. طلاکاری گنبد سلطان محمد خدابنده و ترمیم و طلاکاری مناره روزگار غزنویان، در دوره شاه طهماسب اول (حکومت: ۹۳۰-۹۸۴ق/۱۵۲۳-۱۵۷۶م) به انجام رسید و آخرین حصار شهر هم در روزگار او ساخته شد. شاه عباس اول (حکومت: ۹۹۶-۱۰۳۸ق/۱۵۸۷-۱۶۲۸م) علاوه بر توسعه صحن عتیق، طلاکاری گنبد حرم را نیز که محتاج مرمت شده بود، طی سال‌های ۱۰۱۰ تا ۱۰۱۶ق/۱۶۰۱ تا ۱۶۰۷ تجدید کرد. کتیبه گنبد به خط علیرضا عباسی بر این معنی تصریح دارد. شاه عباس همچنین تعدادی قرآن خطی منسوب به ائمه اطهار(ع) تقدیم آستان قدس کرد و الماس درشتی را که ازبک‌ها از آستانه قدس به غارت برده بودند و او آن را بازپس گرفته بود، به فتوای علما فروخت و با بهای آن املاک زیادی خرید و وقف کرد. شاه عباس دوم (حک: ۹۹۶-۱۰۳۸ق/۱۵۸۷-۱۶۲۸م) علاوه بر توسعه صحن عتیق، طلاکاری گنبد حرم را نیز که محتاج مرمت شده بود، طی سال‌های ۱۰۱۰ تا ۱۰۱۶ق/۱۶۰۱ تا ۱۶۰۷ تجدید کرد. شاه عباس دوم (حکومت: ۱۰۵۲-۱۰۷۷ق) صحن عتیق را تعمیر و کاشی کاری کرد و شاه سلیمان (حک: ۱۰۷۷-۱۱۰۵ق/۱۶۴۲-۱۶۹۳م) گنبد را که بر اثر زلزله ۱۰۸۴ق/۱۶۷۳م شکاف برداشته بود ـ به تصریح کتیبه‌ای که بر آن نصب شده ـ مرمت کرد و چندین مدرسه ساخت. ۲ بنای مهم آستان قدس، یکی رواقِ الله وردی خان و دیگری رواق حاتَم خانی نیز از ساخته‌های الله وردی خان و حاتم بیک اردوبادی از امیران بزرگ دولت صفوی است. ایوانی هم که در ضلع غربی «‌دارالضیافه‌» قرار دارد، از بناهای الله وردی خان است.

در عصر افشاریان

در روزگار افشاریان، نادرشاه (۱۱۰۰-۱۱۶۰ق/۱۶۸۸-۱۷۴۷م) به تصریح قصیده فارسی ندیم و کتیبه‌های نگاشته شده در سال‌های ۱۱۴۵ق/۱۷۳۲م و ۱۱۴۶ق/۱۷۳۳م در ایوان طلای صحن عتیق، و به تصریح محمدکاظم مروی وزیر مرو، مناره دوره غزنویان و ایوان امیرعلیشیر را طلاکاری کرد و مناره دیگری در همان صحن برپا داشت و اشیائی زرین و گوهرنشان به آستان قدس تقدیم داشت. سقاخانه‌ای هم که در وسط «‌صحن عتیق‌» جای داشت، از بناهای نادری بود که سنگاب یکپارچه آن را به امر نادر از هرات آوردند و اسماعیل خان طلایی سقفی بر روی ستون‌های مرمر برفراز آن بساخت و روی آن را با خشت‌های طلا تزیین کرد. به امر نادر مسیر یک نهر آب را به زیر حوض هدایت کردند تا حوض همواره پرآب باشد. این سقاخانه با مختصر تغییراتی، اکنون نیز برجای است ابراهیم خان برادر نادر نیز «‌هر دو درِ صحن را تَنْکه(روکش) نقره گرفت».[۲]

در عصر قاجار

آثار حمله روس‌ها به گنبد حرم امام رضا(ع)

آثار حمله روس‌ها به حرم امام رضا(ع)

در دوران فتحعلی شاه قاجار (حکومت: ۱۲۱۲-۱۲۵۰ق) ساختمان «‌صحن جدید‌» آغاز شد و در روزگار محمد شاه (حکومت: ۱۲۵۰-۱۲۶۴ق) ادامه یافت و در زمان ناصر الدین شاه (حکومت: ۱۲۶۴-۱۳۱۳ق) به پایان رسید و ایوان آن طلاکاری شد. ایوان و سردر شمالی صحن عتیق معروف به «‌ایوان شاه عباسی‌» هم به تصریح کتیبه‌ای که بر آن قرار دارد، در ایام محمدشاه مرمت شده است. «‌توحید خانه مبارکه‌» نیز در زمان نیابت تولیت عضدالملک در ۱۲۷۶ق مرمت گشته است. وی در ۱۲۷۵ق دستور داد روی نقاشی‌ها و کاشی‌های نفیس حرم را آیینه‌کاری کنند. ناصرالدین شاه نیز دستور داد ازاره دیوار تا بالای ایوان ناصری و سقف مقرنس آن را با خشت‌های طلا بپوشانند. از همین رو، این ایوان معروف به «‌ایوان ناصری‌» گردید. در ایام مظفرالدین شاه (حکومت: ۱۳۱۳-۱۳۲۴ق) نیز هر ۲ صحن جدید و عتیق تعمیر شدند. کتیبه‌ای که در سمت راست دیوار داخلی ایوان و سردرِ غربی صحنِ عتیق به خط نستعلیق نوشته شده، بر این معنی تصریح دارد. در ۱۳۳۰ق ارتش روسیه تزاری به بهانه حفظ جان رعایای خود و ایجاد امنیت و آرامش در مشهد و متفرق کردن کسانی که با آرایش نظامی به طرفداری از محمدعلی شاه (شاه برکنارشده) در آستانه مقدسه تحصن کرده بودند، گنبد را گلوله‌باران کرد و خرابی‌هایی پدید آورد.[۳] پس از چندی حسین‌میرزا نیرالدوله والی خراسان آن خرابی‌ها را با کمک اشخاص نیکوکار مرمت کرد.

در عصر پهلوی

حرم امام رضا(ع) در دهه ۵۰

پس از روزگار قاجار تعدادی از بناهای آستان قدس و خود ضریح مرمت گردید و ساختمان‌های نوینی بنیاد شد. در سال‌های ۱۳۴۲-۱۳۴۴ش که فضای حرم از سمت «‌بالاسر مبارک‌» توسعه یافت، سقف مسجد بالاسر را نیز که فرسوده شده بود، برداشتند و پس از ایجاد سقف مسجد بالاسر را نیز که فرسوده شده بود، برداشتند و پس از ایجاد سقف بتونی، دیگرباره آن را کاشی‌کاری و تزیین کردند. ضلع شمالی حرم نیز توسعه یافت و به رواق «‌دارُالشُّکر‌» متصل شد. محراب قدیمی این مسجد که در ضلع جنوبی قرار داشت، بر اثر توسعه و تعمیرات از آنجا برداشته شد و به موزه انتقال یافت. از اقدامات دیگری که در این دوره انجام گرفت، ایجاد ساختمان بزرگ موزه و کتابخانه و ساختمان اداری و توسعه خیابان‌های اطراف حرم و ایجاد فضای سبز را می‌توان ذکر کرد.

در عصر جمهوری اسلامی

تصویری از حرم امام رضا(ع)

پس از تأسیس جمهوری اسلامی ایران، تغییراتی در ابنیه آستان قدس پدید آمد و ساختمانهای جدیدی بنیاد گردید. در ۱۳۵۸ش، رواق «‌پشت سر» را حدود ۱۸ متر توسعه دادند و سال بعد گسترش ۲ ضلع «‌پیش رو‌» و «‌پایین پا‌» جمعاً به مساحت ۳۶ مـ ۲ به انجام رسید و پایین پا ۷۰/۱ متر تعریض شد. از کارهای این دوره، ساختمان مجدد بستها و ایجاد بست طبرسی، ساختمان دانشگاه علوم اسلامی رضوی، بنای ۲ صحن جمهوری اسلامی و قدس، آغاز بنای جدید کتابخانه و موزه، و بنای رواقی موسوم به «‌دارالولایه‌» را می‌توان نام برد.

ابنیه و مؤسسات فرهنگی

مراد از ابنیه آستان قدس، حرم و ساختمان‌هایی است که در اطراف حرم جای دارد و وابسته به یک سازمان اداری است. این ساختمان‌ها عبارت است از حرم، گنبد، گلدسته‌ها، صحن‌ها، ایوان‌ها، رواق‌ها و بست‌ها(ببینید: حرم امام رضا(ع)).

از مؤسسات فرهنگی آستان قدس می‌توان کتابخانه، موزه، دانشگاه علوم اسلامی، مؤسسه پژوهش‌های اسلامی، بنیاد فرهنگی رضوی و مؤسسه چاپ و انتشارات را نام برد.

کتابخانه

کتابخانه آستان قدس رضوی

کتابخانه آستان قدس، گنجینه‌ای عظیم و نفیس از قرآن‌ها و کتاب‌های خطی است که در طی چند قرن در آنجا گرد آمده و غالب آنها کمیاب و برخی منحصربه فرد است. افزون بر این، تعداد زیادی مرقعات گران‌بهای خطی از آثار اساتید بزرگ خط در کتابخانه نگهداری می‌شود. تعداد قرآن‌های نفیس خطی به خط کوفی و نسخ و ثلث ۲۲۹۰ نسخه است که نفیس‌ترین آن‌ها در گنجینه قرآن نگهداری می‌شود. بسیاری از این قرآن‌ها مُذَهَّب، و در تعدادی از آنها تمام آیات با آب طلا نوشته شده است.

تاریخچه

درباره کتابخانه آستان قدس و تاریخ پیدایش آن آگاهی دقیقی در دست نیست. باتوجه به قراین تاریخی، محلی برای نگهداری قرآن‌ها و کتاب‌های وقفی در آستان قدس وجود داشته است. این معنی را از نام و احوال برخی از واقفان کتاب، در وقف نامه‌های مرقوم در پشت برخی کتاب‌ها و قرآن‌ها می‌توان دریافت. کهن‌ترین نسخه‌های موجود، قرآنی است که در ۳۹۳ق وقف شده است. همچنین جزواتی هست که واقف آن ابو البرکات علی بن حسین بوده و در ۴۲۱ق وقف شده است. غیر از اینها می‌توان از قرآنی مربوط به قرن ۵ق که توسط شَهْرْسِتّی دختر امیر ابوالعباس خسرو پسر رکن الدوله دیلمی وقف شده، یاد کرد. پس از آن به مرور زمان، قرآن‌ها و کتاب‌هایی در آستان قدس گرد آمده و بدیهی است که در جایی نگهداری می‌شده است. مثلاً در زاویه جنوبی ایوانِ امیرعلیشیر جایی بوده به نام «‌قرآن‌خانه‌» که قرآن‌های خطی را در آنجا نگاه می‌داشته‌اند. در وقف‌نامه کتاب غایه الوصول (۸۲۵ق) جمله «‌خزانه الکتب‌» به چشم می‌خورد. از همین جا معلوم می‌شود که در قرن ۹ق کتابخانه‌ای در آستان قدس بوده است. با حمله ازبک‌ها در ۹۹۸ق، کتابخانه نیز دستخوش چپاول شد و بسیاری از قرآن‌ها و کتاب‌های نفیس آن از میان رفت.

در زمان صفویه

شاه عباس با گردآوری کتاب‌های باقی‌مانده و آنچه خود او یا شیخ بهایی وقف کرد، کتابخانه جدید را پدید آورد و مدیری برای آن تعیین کرد.

در زمان افشاریه

در روزگار افشاریان این کتابخانه دایر و مورد استفاده بود. نادرشاه نیز کتاب‌هایی وقف کتابخانه کرد. در طومارِ علی شاه اسامی کارکنان کتابخانه (در آن زمان) با ذکر شغل و حقوقشان آمده است.

در زمان قاجار

در روزگار قاجاریان نیز کتابخانه مورد توجه و استفاده بوده است. در ۱۳۴۲-۱۳۴۴ش بناهای قدیمی واقع در ضلع شرقی موزه را جمع کردند. و به جای آن تالاری برای موزه در ۳ طبقه بنا