پاورپوینت کامل مؤسس سلسله تیموریان ۶۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مؤسس سلسله تیموریان ۶۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مؤسس سلسله تیموریان ۶۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل مؤسس سلسله تیموریان ۶۱ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ جایگاه تیمور در جهان اسلام
۲ زندگی
۳ شخصیت
۴ اقدامات برجسته
۵ سیاست مذهبی

۵.۱ عدم تندروی با شیعیان
۵.۲ احترام به صوفیان
۵.۳ توجه به سادات
۵.۴ حکومت‌ها و فرقه‌ها با اعتقادات و تمایلات شیعی

۶ عالمان شیعه معاصر
۷ پانویس
۸ منابع
۹ پیوند به بیرون

جایگاه تیمور در جهان اسلام

تیمور، تغییرات بزرگ در جامعه، سیاست و تاریخ مناطق تحت تسلط‌ش ایجاد کرد. او برآمده از آسیای میانه، آخرین فاتحی بود که در مقیاس امپراتوری حکومت کرد و موفقیت‌های نظامی بزرگی به‌دست آورد. تیمور به دلیل بی‌رحمی بسیار، فتح سرزمین‌ها از هند و روسیه تا دریای مدیترانه و نیز به دلیل دستاوردهای فرهنگی خود و جانشینانش (تیموریان) در تاریخ ماندگار شده است.[۱]

زندگی

مرقد امیر تیمور در سمرقند، ازبکستان

تاریخ و مکان تولد تیمور را شعبان ۷۳۶ق/۷۱۴ش/۱۳۳۶م در شهر کَش، از شهرهای ماوراءالنهر و در جنوب سمرقند نوشته‌اند.[۲][یادداشت ۱] این شهر در آن زمان، جزء اولوس (قلمرو) خانات (جانشیان) جغتای، فرزند چنگیزخان قرار داشت. پدر تیمور، ترغای/طراغای و مادرش، تکینه خاتون از قبیله برلاس یا برولاس بودند.[۳] نام تیمور در زبان ترکی جغتایی به معنای اهن است.[۴] علی، قرا، ایدکو، و حاجی برلاس، نام چهار برادر او بودند که آخری، حاکم کش و نواحی اطراف بود.[۵] قتلغ ترکان نام خواهر بزرگ تیمور بود.[۶] تیمور تا اخر عمر، چند همسر داشت. اُلجای ترکان،[۷] دلشاد آغا،[۸] تومان آغا،[۹] چولپان ملک آغا،[۱۰] و سرای ملک خانم و دُر سلطان آغا و نگار آغا نام چند همسر وی بود.[۱۱]او پس از ازدواج با یکی از دختران امیر قزاغان/غَزقَن، خان جغتای، به لقب گورکان/کورگه (ترکی: داماد) مشهور شد.[۱۲] هم‌چنین به دلیل زخمی که پیش از حکومت، باعث معلولیت پای راست او شد،[۱۳] لقب تیمور لنگ به او دادند.[۱۴][یادداشت ۲] تیمور چندین پسر داشت که چهار پسر ارشد و معروف او بنام‌های عمر شیخ، جهان‌گیر، میران‌شاه و شاهرخ بود.[۱۵]. دو پسر اولی در زمان حیات وی مردند و شاهرخ در هرات، جانشین پدر شد.[۱۶] تیمور در شعبان ۸۰۷ق/۷۸۳ش در شهر اُترار، در جنوب قزاقستان فعلی، درگذشت و در سمرقند، دفن شد.[۱۷]

شخصیت

واسیلی بارتولد، تاریخ‌نگار و شرق‌شناس روسی (۱۹۳۰ـ۱۸۶۹م/۱۳۰۹ـ۱۲۴۸ش)، تیمور را «ویران‌گری بی‌امان و سازنده‌ای با عزم و اراده» معرفی کرده است.[۱۸] کلاویخو، فرستاده شاه اسپانیا به دربار تیمور، او را طرفدار تجارت و علاقمند به هنرمندان دانسته.[۱۹] تاریخ‌نگاران مسلمان او را عناوین سنگدل، نیرنگ‌باز، خون‌ریز، شراب‌خوار،‌ مال‌دوست، تیزهوش، نابغه نظامی و علاقمند به تاریخ و اخبار داده‌اند.[۲۰] عبارت مُهر تیمور “راستی رَستی” و نماد پرچم او سه دایره کوچک سرخ رنگ بود.[۲۱]

این شاه تیمور، یکی از بزرگ‌ترین و تواناترین شاهان ایشان (تاتار) است. برخی او را عارف مشرب، و برخی دیگر او را رافضی می‌دانند، زیرا دیده‌اند او برای افراد خاندان علی برتری قائل است. برخی دیگر او را معتقد به جادو و طلسم دانسته‌اند، ولی سندی برای هیچ‌یک از اینها نیست. تنها او بسیار هوشمند و روشن‌بین بوده است. به استدلال و گفتگو، درباره آنچه می‌دانسته و نمی‌دانسته، پای‌بند است.

— ابن‌خلدون، کتاب ابن‌خلدون و تیمور، ص۷۳.

اقدامات برجسته

چند ماه پیش از تولد تیمور (۷۳۶ق)، آخرین امیر ایلخانی، ابوسعید درگذشت و از ‌ماوراءالنهر و خراسان، تا دمشق و بغداد، حکومت‌های خرد و کلان سر برآورد.[۲۲] تیمور در ۷۷۱ق در بلخ حکومت خود را اعلام کرد و به صاحب‌قران ملقب شد. او سپس سمرقند را تصرف کرد و آنجا را پایتخت قرار داد.[۲۳]

لشکرکشی چند باره و تصرفات گسترده: تیمور برای گسترش قلمروی خود، لشکرکشی‌های چندی کرد که پس از ۷۸۷ق، آنها را به سه یورش بزرگ سه ساله، پنج ساله و هفت ساله تقسیم کرده‌اند.[۲۴] مرز تصرفات او به مسکو، تفلیس، انقره (آنکارا)، دمشق، بغداد، کابل و دهلی رسید.[۲۵]
نابودی اداره یا استقلال حکومت‌ها: سیاست تیمور درباره امیران و حاکمان خرد و کلان این بود که در صورت تسلیم و اطاعت، آنان را در قدرت ابقاء می‌کرد.[۲۶] در کشورگشایی تیمور، چند حکومت کوچک و بزرگ از بین رفته یا استقلال خود را از دست دادند:[۲۷] آل‌کرت در هرات و غور، سربداران در بیهق، مرعشیان در آمل و ساری، جانی‌قربانی در سرخس، آل مظفر در شیراز، جلایریان در تبریز و بغداد، عثمانی در انقره و اردوی زرین (آلتین اردو) در شمال و دو طرف دریای خزر.[۲۸] همچنین تیمور چند بار قره‌یوسف، مؤسس قراقویونلوها را در آذربایجان شکست داد.[۲۹]
کشتار مردم و خرابی شهرها: تیمور در صورت مقاومت یا درگیری ساکنین روستا یا شهر، دستور به کشتار مردم و خرابی آنجا می‌داد.[۳۰] اسفزار، سیستان، اصفهان، تکریت، بغداد، دمشق و دهلی از این جمله بودند.[۳۱]
فتح مناطق غیر مسلمانان: تیمور حمله و جنگ خود را با افراد غیر مسلمان، غزو و جهاد می‌نامید.[۳۲] او با ارمنی‌ها و گرجی‌ها در غرب و شمال قره‌باغ،[۳۳] رومی‌ها و یونانیان در شمال و غرب ترکیه فعلی[۳۴] و هندوان و گبرها در هند[۳۵] جنگید و در برخی موارد پس از خراب کردن عبادتگاه آنان، حاکمان و اربابان آنجا را به اسلام دعوت کرد.[۳۶] تیمور پس از رسیدن به قلمرو بایزید، سلطان عثمانی، در نامه به او، جهاد او را با فرنگیان کافر ستود و آن را علت عدم شروع نبرد با او دانست.[۳۷] البته تیمور، آگاهانه یا ناآگاهانه، در دو حمله خود، مسیحیان را نجات داد. یکی با شکست دادن حکومت اردوی زرین مغولان (آلتین اردو) که حاکمان مسکو را زیر تسلط داشتند و دیگری اسارت بایزید عثمانی که حاکم قسطنطنیه و دولت‌های مسیحی بالکان را بشدت تحت فشار گذاشته بود.[۳۸]
توجه به صاحبان علم و هنر و رواج هنرهای ظریف: تیمور عالمان را احترام می‌کرد و همیشه با آنان گفتگو و مشاوره می‌کرد.[۳۹] افرادی مانند سعدالدین تفتازانی، سید شریف جرجانی و ابوطاهر بن یعقوب شیرازی از حمایت او برخوردار بودند.[۴۰] او در هنگام دستور اسارت یا کشتار سربازان و غیر نظامیان، افراد دارای علم و هنر را مستثنا می‌کرد.[۴۱] او بیشتر این افراد را برای فعالیت به سمرقند می‌فرستاد یا همراه خود در لشکرکشی‌هایش می‌برد. تیمور در ۸۰۳ق، فردی را بنام نظام‌الدین شامی از بغداد، بنام تاریخ‌نگار خود مقرر کرد.[۴۲] تیمور در زمان محاصره دمشق در ۸۰۳ق، پس از اطلاع از حضور ابن‌خلدون در آنجا، وی را به دیدار خود دعوت کرد[۴۳] و از او خواست برایش کتاب کوچکی درباره تاریخ و جغرافیای مناطق شمال آفریقا بخصوص مصر و تونس بنویسد.[۴۴].[یادداشت ۳] تیمور اضافه بر زبان ترکی، زبان فارسی را نیز می‌دانست و نامه‌های خود را به آن می‌نوشت. هم‌چنین او به طب و نجوم علاقه داشت.[۴۵]
شکوفایی سمرقند: سمرقند، مرکز ولایت ماوراءالنهر که در نزدیکی زادگاه تیمور، شهر سبز یا کش قرار داشت، پایتخت تیمور شد و او تا آخر عمر، تلاش خود را صرف ساختن این شهر و پیشرفت آن گذاشت.[۴۶] او ثروت غنیمت گرفته و معماران، پیشه‌وران و هنرمندان را از میان مردم شهرهای تصرف شده به سمرقند منتقل کرد.[۴۷]
ارتباط با حکومت‌های مسیحی اروپایی: اسارت بایزید عثمانی توسط تیمور، باعث شد حکومت‌های مسیحی دور و نزدیک قسطنطنیه، با تیمور ارتباط بگیرند. برخی از روی ترس و برخی با انگیزه‌های تجاری.[۴۸] تیمور نیز با انگیزه ارتباط تجاری با آنان، نمایندگانی برای انان فرستاد و از آنان خواست نمایندگانی بفرستند.[۴۹]

سیاست مذهبی

قرآن اهدایی به تیمور که یکی از بزرگترین قرآنهای موجود است.

درباره اعتقادات دینی و مذهبی و نیز سیاست تیمور درباره مذهب شیعه و شیعیان، گزارش‌های تاریخی متفاوت در دست است. فضای زادگاه تیمور یعنی ماوراءالنهر، محل تلاقی شهرنشینان مسلمان پارسی بود با چادر نشینان ترک و مغول که اعتنای جدی به رسم و رسوم اسلام نداشتند.[۵۰] این فضا همچنین محل فعالیت و شهرت دراویش و سادات بود.[۵۱] در منابع مختلف دیده شده که تیمور گاهی قوانین یاسای مغولی و گاهی شریعت اسلام را اجراء می‌کرده.[۵۲] گاهی نیز از تمایلات صوفیانه او و ملاقات با عارفان گوشه‌گیر خبر داده شده است.[۵۳] در کنار این اخبار، حملات سپاهیان او به شهرهای مختلف مانند دمشق و بغداد و اصفهان و کشتار مردم مسلمان، حتی برده‌گرفتن آنان و ساختن مناره‌های کله نیز، وجود دارد.[۵۴] بارتولد معتقد است تیمور از مذهب، برای پیشبرد سیاست‌ش استفاده می‌کرد.[۵۵]

عدم تندروی با شیعیان

شیعیان پیش از تیمور، در حکومت ایلخانان توانسته بودند دارای قدرت و نفوذ شوند و در فاصله بین ایلخانان و تیمور، بدنبال تشکیل حکومت بودند.[۵۶]. تیمور در برخورد با علی مؤید، امیر شیعی سربداران، فقط به دعوت او به مذهب سنت و جماعت بسنده کرد و حکومت سبزوار