پاورپوینت کامل فرقه شیخیه ۴۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل فرقه شیخیه ۴۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل فرقه شیخیه ۴۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل فرقه شیخیه ۴۵ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ پیدایش
۲ عقاید شیخیه

۲.۱ کیفیت معاد
۲.۲ رکن رابع
۲.۳ معراج
۲.۴ مقام امامان

۳ شیخیه کرمان

۳.۱ گسترش شیخی‌گری در کرمان
۳.۲ محمد کریم خان
۳.۳ شیخیه کرمان بعد از محمد کریم
۳.۴ مراکز آموزشی شیخیه
۳.۵ باقریه

۴ شیخیه آذربایجان

۴.۱ طایفه حجهالاسلام
۴.۲ طایفه ثقه الاسلام
۴.۳ طایفه احقاقی‌ها

۵ پانویس
۶ منابع

پیدایش

بنیانگذار مذهب شیخیه،‌ شیخ احمد احسائی است.
احسایی در آثار خود سهم شایانی به مباحث امامت داده است که نمونه آن را در شرح مبسوطی که بر زیارت جامعه کبیره نوشته است، می‌توان دید. شاخص اندیشه وی در این زمینه، توجه خاصی است که به جنبه‌های تکوینی مقامِ امام نشان می‌دهد. از جمله در بازگوکردن این عقیده که پیامبراسلام(ص) و امامان(ع) برترین مخلوقات خداوند و واسطه فیضند، آنان را علل اربعه کائنات -یعنی علت‌های فاعلی، مادی، صوری و غایی – معرفی می‌کند. در فلسفه ارسطویی و حکمت اسلامی، هر یک از این اقسام چهارگانه گویایی جنبه‌ای از نیازمندی پدیده به علت است. احسایی به استناد مضامین حدیثی، کمال هر یک از چهار جنبه علیت را در وجود پیامبر و امامان نشان می‌دهد و نتیجه می‌گیرد که علل اربعه کائنات، ایشانند.[۱]

نظریات شیخ بعدها در میان پیروان او رشد و توسعه یافت و مفاهیم مهمی همچون رکن رابع بر آن افزوده شد.[نیازمند منبع]

عقاید شیخیه

فرقه شیخیه دارای عقاید خاصی در مقایسه با دیگر فرقه‌ها و مذاهب اسلامی است؛ ازجمله:

کیفیت معاد

نظریه شیخ احمد احسایی درباره کیفیت معاد مشهورترین اعتقاد این فرقه است. احسایی ضمن پذیرش عقیده قرآنی معاد جسمانی تفسیر خاصی از آن ارائه داده که با مخالفت‌های زیادی روبرو شد. بر اساس نظر وی انسان دو جسد دارد. نخست کالبد ظاهری است که از عناصر طبیعی و زمانی تشکیل شده است. این جسد در قبر تجزیه شد و از بین می‌رود و به طبیعت باز می‌‌گردد. جسد دوم انسان، جسد «هورقلیایی» است و فناپذیر نیست و شیخیه با استناد به روایات از آن با عنوان طینت یاد می‌کنند. در مرگ انسان روح از این بدن هورقلیایی جدا می‌شود.جسم حقیقی انسان همین جسم هورقلیایی است که هویت شخصی فرد را نیز نگاه می‌دارد.[نیازمند منبع]

معاد با همین جسم هورقلیایی صورت می‌گیرد و آدمی با این جسد به بهشت یا دوزخ می‌رود. شیخیه این نظریه را مخالف معاد جسمانی نمی‌دانند. در عقیده آنان آنچه در قبر از بدن انسان می‌ماند در واقع همان جسم است بعد از اینکه از تیرگی‌ها و اعراض خالی شده و خالص و لطیف شده است.[نیازمند منبع]

برخی از علمای شیعه چنین تقریری از معاد را مخالف آموزه معاد جسمانی دانستند و دلیل اصلی تکفیر او از سوی برخی از علما نیز همین نظریه بود.[نیازمند منبع]

از نظر شیخ احمد احسایی زندگی امام زمان(عج) نیز در سرزمین هورقلیا و در قالب جسم هورقلیایی است. از این رو اگر حضرت بخواهد به جهان عنصری وارد شود باید صورت‌های این دنیایی بر تن کند. بر اساس این نظر حیات امام زمان(عج) حیاتی جسمانی نیست.[نیازمند منبع]

رکن رابع

نوشتار اصلی: رکن رابع

طرح نظریه رکن‏ رابع‏ از سوی محمدکریم خان کرمانى بوده است او شاگرد سید کاظم رشتی و رئیس و مؤسس فرقه شیخیه کرمانیه است.[۲]رکن رابع(چهارم)، از اصول عقاید شیخیه کرمان است[۳] که بر طبق آن، در هر عصری، شیخ و انسان کاملی وجود دارد که احکام را بدون واسطه از امام زمان (عج) می‌گیرد و به مردم می‌‏رساند.[۴]
به باور شیخیه کرمان، اسماء و صفات خداوند، عین ذات او نیستند و در مرحله پائین‌‏تر از آن قرار دارند. امام زمان(ع)، اسم خداست و در رتبه پایین‌‏تر از ذات او قرار دارد. تنها امام زمان می‌تواند به وصال خدا برسد و انسان‌های دیگر تنها می‌توانند به سوى اسم اعظم خدا، یعنی امام، سلوک عرفانی داشته باشند. ما نیز نمی‌توانیم بدون واسطه به وصال امام زمان (عج) برسیم؛ لازم است واسطه‌ای ما را به او ربط دهد و آن واسطه همان شیخ یا رکن‏ رابع است.[۵]

شیخیه کرمان معتقدند که سیر عرفانی انسان‌های عادی، به فناى در شیخ ختم می‌شود؛ نهایت سیر شیخ، فناى در امام و نهایت سیر عرفانی امام، فناى در حقّ است. آنان این چهار رکن را لازم می‌دانند.[۶]

معراج

احمد احسایی، اصل معراج و جسمانی بودن آن را پذیرفت، ولی می‌گفت پیامبر اکرم در هر فلکی از افلاک جسمی مناسب با آن فلک به خود گرفت و خرق و التیام (شکافته شدن وبه هم پیوستن اجرام آسمانی)لازم نیاید و ورود در افلاک مختلف برای بدن جسمانی او مشکلی ایجاد نکند.[۷]

مقام امامان

به شیخیه نسبت داده شده است که درباره ائمه معصوم راه غلو را در پیش گرفته و برای آن‌ها مقام ربوبیت قائل شده‌اند، از این رو آن‌ها را در شمار غلات آورده‌اند.[۸]

به اعتقاد احسائی، معصومان(ع) محل مشیت و اراده خداوند هستند[۹] و اراده آنان، اراده خداست. از این رو معصومان، علت‌های فاعلی موجودات جهان می‌باشند.[۱۰] از سوی دیگر، مواد موجودات از شعاع انوار و نور وجودات ایشان است. هر مخلوقی ماده‌اش از فاضل نور ائمه است.[۱۱] لذا آنان علل مادی آفرینش نیز به شمار می‌روند.[۱۲] به علاوه خداوند صور مخلوقات را از شبح صورت‌های ائمه خلق کرده است. به نظر او صورت‌های اشیاء از صورت‌های مقامات و حرکات و اعمال آنان است.[۱۳] البته صورت مؤمنان مانند صورت معصومان و صورت کافران مخالف صورت آنان است.[۱۴] همچنین معصومان علت غایی عالم اند؛ زیرا اگر آنان نبودند چیزی خلق نمی‌شد و خلقت موجودات به خاطر خلقت معصومان است.[۱۵]

احسائی حتی پا را فراتر گذاشته می‌نویسد: بندگان خدا در مقام فرمانبرداری، بندگان ائمه معصومین می‌باشند.[۱۶] آنچه که احسائی پیرامون مقام امامان بیان کرده، گرچه برگرفته از احادیث و متون روایی شیعه است، اما در حقیقت ریشه در اندیشه غلات و مفوضه دارد.[۱۷]

شیخیه کرمان

مدرسه ابراهیمیه کرمان

پژوهشگران رواج شیخی‌گری در کرمان را تا حدودی حاصل شرایط مستعد مذهبی و اجتماعی در این منطقه دانسته‌اند و به عواملی مانند نبود مرکز علمی قوی در این شهر و در نتیجه استعداد این مکان برای رواج اندیشه‌ها و فرق جدید و رواج گرایش های مختلف صوفیانه اشاره کرده‌اند. [۱۸]

گسترش شیخی‌گری در کرمان

از نظر تاریخی باید به نقش حاکم کرمان(۱۲۱۸-۱۲۴۰ق./۱۸۰۳-۱۸۲۴م.) در زمان فتحعلی‌ شاه قاجار، ابراهیم خان ظهیر الدوله در گسترش شیخی‌‌گری قابل توجه است. ابراهیم خان ظهیر الدوله که علاقه زیادی به مسائل مذهبی داشت با شیخ احمد احسایی روابطی نیکو داشت و با او مکاتبه می‌کرد. او مدرسه ابراهیمیه را تاسیس کرد که بعدا به مرکز علمی اصلی شیخیه کرمان تبدیل شد و فرزندش محمد کریم خان، موسس شیخیه کرمان در این مدرسه علم آموخت.[۱۹]

در زمان حیات سید کاظم رشتی عقاید شیخیه در کرمان تبیلغ می‌شد و برخی مریدان او مانند