پاورپوینت کامل عباسعلی کیوان قزوینی ۵۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل عباسعلی کیوان قزوینی ۵۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل عباسعلی کیوان قزوینی ۵۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل عباسعلی کیوان قزوینی ۵۵ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ زندگی نامه

۱.۱ امرار معاش
۱.۲ بستگان

۲ تحصیلات
۳ پیوستن به صوفیان
۴ روی‌گردانی از طریقت گنابادی
۵ روش تفسیری
۶ آثار

۶.۱ آثار او در دوره ارادت به مشایخ گنابادیه
۶.۲ آثار او پس از جدا شدن از سلسله گنایادیه

۶.۲.۱ رازگشا
۶.۲.۲ رسال بهین سخن
۶.۲.۳ رسال استوار
۶.۲.۴ عرفان‌نامه
۶.۲.۵ کیوان نامه
۶.۲.۶ سایر آثار

۷ دیدگاه او در تصوف و عرفان

۷.۱ طبقات تصوف
۷.۲ دلیل مخالفت با تصوف مرسوم
۷.۳ مخالفان

۸ پانویس
۹ منابع
۱۰ پیوند به بیرون

زندگی نامه

عباسعلی قزوینی، ملقب به کیوان، در ۲۴ ذی‌الحجه ۱۲۷۷ق در محل شیخ آباد قزوین به دنیا آمد. بنا بر ادعای خودش، لقب کیوان را به شیوه‌ای روحانی از آذرکیوان دریافت کرده است.

پدر کیوان، ملا اسماعیل، از علمای قزوین و امام جماعت بود و کتابی به نام ابناء الانبیاء در نبوت خاصه تدوین کرده بود. کیوان قزوینی در ۱۹ شعبان ۱۳۵۷ درگذشت و در سلیمان‌داراب، نزدیک رشت، به خاک سپرده شد.[۱]

امرار معاش

کیوان با زراعت و تجارت امرار معاش می‌کرد و با فروش خانه و زمین، آثار خود را به چاپ می‌رساند و غلط‌گیری کتاب‌هایش را شخصاً انجام می‌داد.

بستگان

مرتضی کیوان، از نوادگان وی، شاعر و منتقد ادبی و روزنامه‌نگار و فعال سیاسی بود که در ۱۳۳۳ اعدام شد. میرزا یحیی واعظ کیوانی، از عموزادگان کیوان، نیز مدیر روزنام نصیحت در قزوین و از مشروطه خواهان بود و در ۱۳۰۴ در تهران به ضرب گلوله در آستان مجلس شورای ملی کشته شد.[۲]

تحصیلات

کیوان از هفت سالگی در مدرسه التفاتیه قزوین مقدمات و سطح و درس خارج فقه را آموخت. از ۱۴سالگی تا ۱۶سالگی شرحی بر کتاب عوامل ملامحسن نحوی در ۲جلد به نام توشیح القواعد، شرحی بر صمدیه، کتابی با عنوان تقریب الغرائب در علم نحو، و منظومه‌ای در علم منطق با نام اسرار المیزان نوشت.[۳]

پس از کسب مقدمات علوم در زادگاهش، در ۱۳۰۰ق برای فراگرفتن فلسفه، علوم ریاضی، حکمت و کلام به تهران آمد.
وی ضمن تحصیل به منبر می‌رفت و به سبب رونق مجالس وعظش به واعظ قزوینی شهرت یافت.[۴]

در ۱۳۰۶ق برای تکمیل علوم اسلامی، به‌ویژه فقه و اصول، به عراق رفت و در سامرا از محضر میرزا محمد حسن شیرازی و در نجف از درس میرزا حبیب الله رشتی و لطف الله لاریجانی مازندرانی بهره گرفت.[۵]

بنا بر گفت خودش[۶] در نجف از میرزا حبیب‌الله رشتی لقب آیت الله گرفت. در مدت اقامت در سامرا نیز به امر میرزای شیرازی، هر شب در صحن حرم عسکریین به منبر می‌رفت و هر روز بر شهرتش افزوده می‌شد.[۷]

او پس از دریافت اجازه اجتهاد از علمای اصولی و از مشایخ اخباری، به کربلا رفت و روزها به تدریس فقه و اصول، و شب‌ها در صحن سیدالشهدا به موعظه می‌پرداخت و در مسجد پشت صحن نیز امام جماعت کسانی بود که مشرب اخباری داشتند.[۸]

کیوان به زبان فارسی، عربی، ترکی و روسی مسلط بود و با زبان عبری نیز آشنایی داشت.[۹]

پیوستن به صوفیان

وی بر اثر مطالع کتابهای عرفانی، دیگر طریق اصولی و مسلک اخباری را وافی به مقصود خویش نمی‌دانست[۱۰] و از این رو، به سلسله‌های صوفیان شیعی روی آورد و نخست در تهران دست ارادت به صفی علیشاه داد و از وی اجاز ارشاد گرفت. پس از چندی نیز عازم خراسان شد و در بیدخت به طریقت گنابادیه پیوست و در سلک مریدان سلطان علیشاه درآمد و بعد از مدتی از او و جانشینش، نور علیشاه ثانی لقب منصورعلی شاه و اجاز دستگیری دریافت کرد و با اجاز شیخ به سیاحت و تبلیغ طریقت پرداخت و در اصطلاح اهل تصوف، شیخ سیار شد.[۱۱]

اما به گفت مخالفان وی، لقب او منصورعلیشاه نبود بلکه منصورعلی بود، بنابراین وی از اقطاب و مشایخ نیست و همچنین شیخ سیار نیز نبوده است.[۱۲]

کیوان به بیشتر مناطق ایران و کشورهای اسلامی سیاحت کرد و مریدان بسیار یافت. گفته شده که وی در گسترش سلسل گنابادیه نقش مهمی داشته و حتی به سبب تبلیغ عقاید این سلسله چنان شهرتی یافته است که مردم او را قطب سلسل گنابادی می‌پنداشتند.[۱۳]

روی‌گردانی از طریقت گنابادی

پس از درگذشت نورعلیشاه، کیوان به گناباد رفت و با صالح علیشاه تجدید عهد نمود، اما دیری نپایید که از طریقت گنابادیه روی برگرداند و در ششم جمادی الاولی ۱۳۴۵ نیز از سوی این طریقت از منصب شیخی عزل شد.[۱۴]

مخالفان وی دلایل عزل کیوان را مقاصد دنیوی دانسته‌اند، از قبیل علاق شدید وی به کسب مقام قطبیت و حسادت به حاج عبدالله حائری (یکی از مشایخ گنابادیه، ملقب به رحمت علیشاه)، و عقایدی برخلاف میل بزرگان سلسله، مانند اعتقاد به تناسخ، تصرف در دستورهای مشایخ مانند دستور نخوردن گوشت و منع کشتن حیوانات.[۱۵]

اما به گفت خود کیوان[۱۶] وی پس از ۳۰سال خدمت به این طریقت، به سبب اعتراض به جانشینی موروثی در طریقت گنابادیه و بی‌عدالتی‌هایی که دراین طریقت مشاهده کرد، ازآن رویگردان شد و دعاوی مشایخ گنابادیه را باطل و اعتقادات و اعمال آنان را از نظر عقلی و نقلی نادرست دانست و به نقد «تصوفِ مرسوم» پرداخت.[۱۷]

گفته شده که کیوان پس از ترک ارشاد ۸۰روز در مدرس سپهسالار قدیم و جدید و دیگر مساجد، دربار برتری اسلام و مذهب شیعه دوازده امامی با معتقدان دیگر ادیان و مذاهب به مباحثه پرداخت و پس از آن عزلت گزید و ۳سال در منزل خود به تدریس علوم اسلامی برای جمعی از فضلای عصر، از جمله رشید یاسمی، سعید نفیسی، علی دشتی، عباس اقبال آشتیانی و عبدالله خان معظمی، پرداخت.[۱۸]

نورالدین چهاردهی نیز، که از منتقدان تصوف است و آثاری در این زمینه دارد، از جمله شاگردان و مریدان کیوان بود و برخی از آثار وی را پس از او به چاپ رساند.[۱۹]

روش تفسیری

روش کیوان در تفسیر، استناد و استدلال بر دلالت لفظی است نه به حدیث یا مبانی فلسفی و عرفانی یا استناد به دیگر کتاب‌های تفسیری.[۲۰]

بخش‌هایی از تفسیر وی بر سوره‌های قرآن به طور پراکنده تاکنون چاپ شده است، از جمله قص یوسف در ۱۳۷۹ به همت مسعود رضا مدرسی چهاردهی و جلد اول تفسیر کیوان قزوینی شامل سوره فاتحه و بقره در۱۳۸۴ به همت جعفر پژوم و جلد ششم تفسیر کیوان قزوینی شامل سوره‌های رعد، ابراهیم، حجر، نحل و بنی اسرائیل در ۱۳۸۷ باز به همت مسعود رضا مدرسی چهاردهی.

آثار

تفسیر کیوان قزوینی

از کیوان قزوینی تألیفات بسیاری به جا مانده است. او بیش از همه به تفسیر قرآن پرداخته و یک تفسیر عربی، دو تفسیر فارسی و ترجم قرآن و یادداشتهایی درباره تدوین تفسیرنوشته‌است.[۲۱]

وی هریک از آثار منتشر شده خود را به کتابخانه‌های عمومی ایران و از طریق محمد قزوینی برای کتابخان ملی پاریس و برخی از فضلای مقیم برلین، از جمله کاظم زاده ایرانشهر، می‌فرستاد. بلوشه، کتابدار بخش زبانهای شرقی کتابخان پاریس، نیز با ارسال نامه‌ای وی را به تدوین آثاری دیگر ترغیب کرده بود.[۲۲]

آثار او در دوره ارادت به مشایخ گنابادیه

کیوان در دوران ارادت به مشایخ گنابادیه آثاری داشته است، از جمله تصحیح تفسیر بیان السعاده و نوشتن حواشی بر آن تفسیر، تصحیح شرح کلمات باباطاهر عریان به فارسی تألیف سلطان‌علیشاه و نیز افزودن حواشی بر آن، تالیف رسال شهیدیه در ۱۳۳۰ دربار وقایعی که به کشته‌شدن سلطان‌علیشاه انجامید، همراه با مختصری از شرح احوال و کرامات سلطان علیشاه[۲۳] و کتاب فریاد بشر در مرثی سلطان علیشاه که پس از رویگردانی از تصوف، قسمتهایی از آن را که دربار سلطان‌علیشاه بود، حذف کرد.[۲۴]

مجموعه راز گشا

آثار او پس از جدا شدن از سلسله گنایادیه

مهمترین آثار وی پس از جدا شدن از سلسل گنابادیه عبارت‌اند از:

رازگشا

شامل پاسخ به ۵۰ سؤال دربار عقاید و آداب سلسل گنابادیه و نیز اصطلاحات صوفیان و پرسش و پاسخهایی دربار علت فاصله گرفتن کیوان از تصوف مرسوم.

رسال بهین سخن

در پاسخ به ۱۲ پرسش در همین موضوعات و نیز توضیح برخی ابداعات او در تصوف.[۲۵]

رسال استوار

در تبیین اساس تصوف، معنای حقیقی آن، فرق آن با تصوف مرسوم، اصطلاحات تصوف، آداب مرتبط با قطب و مرید و برخی از اسرار سلاسل صوفی.[۲۶]

این سه کتاب آخرین بار در ۱۳۷۶ در یک مجموعه، با عنوان رازگشا، به چاپ رسیده‌اند.

عرفان‌نامه

دربار حقیقت عرفان از دید مؤلف که به خواهش رشید یاسمی نوشته شده است.