پاورپوینت کامل ظالم بن عمرو بن سفیان ۲۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ظالم بن عمرو بن سفیان ۲۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ظالم بن عمرو بن سفیان ۲۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل ظالم بن عمرو بن سفیان ۲۸ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ خاندان
۲ دوران خلفای سه‌گانه
۳ بیعت با امام علی(ع)

۳.۱ عهده‌داری مناصب حکومتی

۴ دعوت به بیعت با امام حسن
۵ دوران بنی‌امیه
۶ جایگاه علمی و ادبی

۶.۱ اعراب‌گذاری قرآن
۶.۲ اشعار

۷ پانویس
۸ منابع
۹ پیوند به بیرون

خاندان

ظالم بن عمرو بن سفیان معروف به ابوالاسود در دوره جاهلیت[۱] یا در سال فتح مکه یعنی سال هشتم هجری به دنیا آمد.[۲]

وی از تیره بنی‌کنانه مُضَر بود که در بصره جزء اهل عالیه شناخته می‌شدند.[۳] قبیله او به دُئل شناخته می‌شد. حجازی‌ها این واژه را «دیلی» تلفظ کرده‌اند.[۴] قبیله وی در حجاز و حوالی شهر مکه مسکن داشتند و در برخی حوادث تاریخ صدر اسلام از آنان نام برده شده است.[۵]

مادر ابوالاسود از تیره بنی‌عبدالدار بود.[۶] پدرش بنا بر قولی در یکی از غزوات به همراه مشرکان، کشته شد.[۷] اما به احتمال بسیار در این باب خلط پیش آمده است.[۸]

ابوالاسود دو پسر به نام‌ عطا و ابوحرب داشته است. از عطا نسلی بر جای نماند، ولی نسلش از ابوحرب ادامه یافت. گفته‌اند ابوحرب شاعر و نحودان بود و از سوی حجاج بن یوسف بر منطقه‌ای حکم می‌راند.[۹]

دوران خلفای سه‌گانه

برخی ابوالاسود را در شمار صحابه آورده‌اند. ولی ابن اثیر، صحابی بودن ابوالاسود را ناشی از تصحیف در متن یک خبر می‌داند.[۱۰] گفته‌اند که او به هنگام مرگ ۸۵ یا ۱۰۰ سال داشته است.[۱۱] ابوالاسود در بصره از دنیا رفت. بیشتر منابع مرگ او را در ۶۹ق بر اثر طاعون می‌دانند.[۱۲] اقوال دیگری هم در تاریخ مرگ او وجود دارد.[۱۳] باتوجه به تاریخ مشهور برای فوت وی، سن او برای درک پیامبر(ص) چندان نامناسب نبوده است.[۱۴]

ابوالاسود، ابوذر غفاری را در ربذه به هنگام تبعید ملاقات کرده و با او درباره تبعیدش گفتگو کرده است.[۱۵] راوی این ملاقات، موسی بن میسره از طایفه دؤل بوده است.[۱۶]

بیعت با امام علی(ع)

ابوالاسود در جنگ جمل همراه علی(ع) بود.[۱۷] هنگامی که عایشه به سمت بصره می‌رفت، به همراه یک نفر دیگر، از سوی عثمان بن حُنیف برای مذاکره نزد او رفت و در هنگام گفتگو با عایشه اندکی درشتی کرد.[۱۸]

عهده‌داری مناصب حکومتی

در جنگ صفین، ابن عباس به دستور امیرالمؤمنین علی(ع)، ابوالاسود را به بسیج نیروها فرمان داد[۱۹] و خود به سوی امام در صفین به راه افتاد و ابوالاسود را به جای خویش در بصره گمارد.[۲۰] تا نماز اقامه کند و به قضاوت بپردازد و زیاد بن ابیه را به سرپرستی امور دیوان و خراج (مالیات) گمارد. در این مدت میان آن دو دشمنی بروز کرد و همین امر موجب شد که ابوالاسود در هجو زیاد اشعاری بسراید.[۲۱]

بر مبنای روایتی، امام علی(ع) در جنگ صفین قصد داشت نخست، ابوالاسود را برای حکمیت برگزیند.[۲۲]

ابن عباس، پس از جنگ به بصره بازگشت و با آغاز فتنه‌انگیزی‌های خوارج، در مقام ولایت بصره، ابوالاسود را به مقابله آنان فرستاد.[۲۳] مدتی بعد، ابوالاسود، ابن عباس را به دست‌اندازی به بیت المال متهم کرد و امام علی(ع)، ابن عباس را توبیخ کرد.[۲۴] در پی این اتفاق ابن عباس بصره را ترک کرد و به حجاز رفت.[۲۵] تلاش ابوالاسود و قومش برای ممانعت از خروج وی اثری نداشت[۲۶] البته قبل از آن که برود، زیاد بن ابیه را به عنوان جانشین خود معرفی کرد. ابوالاسود از این که ابن عباس او را به کاری نگماشت، خشمگین شد.[۲۷]

دعوت به بیعت با امام حسن

هنگامی که خبر شهادت امام علی(ع) و بیعت با امام حسن(ع) به بصره رسید، ابوالاسود به منبر رفت و گفت که یکی از مارقین، خلیفه را به شهادت رسانده است و همگان را به بیعت با حسن بن علی(ع) فرا خواند. شیعیان با او بیعت کردند، ولی جماعتی عثمانی‌مذهب از بیعت سرباز زدند و نزد معاویه گریختند. معاویه به فریب، کسی را نزد ابوالاسود فرستاد که حسن(ع) با من صلح کرده و از او خواست که از مردم بصره برای وی بیعت بگیرد. ابوالاسود در مرثیه ای که در شهادت امام علی(ع) سرود، معاویه را تلویحاً مسئول آن معرفی کرد.[۲۸]

دوران بنی‌امیه

در سال ۴۴ قمری ابن