پاورپوینت کامل صفات ثبوتیه ۲۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل صفات ثبوتیه ۲۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل صفات ثبوتیه ۲۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل صفات ثبوتیه ۲۹ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ معنای لغوی جمال و جلال
۲ کاربرد در قرآن
۳ کاربرد در روایات
۴ در علم کلام
۵ در عرفان و تصوف

۵.۱ فهرست اسامی جمالی و جلالی

۶ جُستارهای وابسته
۷ پانویس
۸ منابع
۹ پیوند به بیرون

معنای لغوی جمال و جلال

جلال، از ریشه «ج ل ل»، در لغت به معنای بزرگی قدر و منزلت و عظمت و کبریاست.[۱] جلالت، به معنای بزرگی قدر و جلال، بر نهایت بزرگی قدر وشان دلالت می‌کند و بدین معنا جلال به خداوند اختصاص دارد و درباره غیر او به کار نمی‌رود.[۲] همچنین گفته شده است که جلال کاربرد سلبی دارد، زیرا خدا بزرگ‌تر از آن است که بتوان او را با حواس ادراک کرد یا به او احاطه یافت.[۳]

اهل لغت، جمال را به معنای حسن و زیبایى بسیار می‌دانند که بر دو نوع است: یکی زیبایی جان و بدن و فعل انسان؛ و دیگری، زیبایی در سایر پدیده‌های جهان.[۴]

کاربرد در قرآن

در قرآن کریم واژه جلال دوبار به عنوان وصفی از اوصاف خدا[۵] و جمال یک بار درباره غیرخدا[۶] به کار رفته است.

مفسران «ذوالجلال» را مرادف با الفاظ گوناگون، اما قریب المعنی، قرار داده‌اند و آن را به این معانی دانسته‌اند: صاحب عظمت،[۷] کبریا،[۸] صاحب غنای مطلق و سزاوار تنزیه از شبیه و ضدّ و نِدّ،[۹] شایسته اطاعت،[۱۰] دارای عظمت و بزرگی و احسان،[۱۱] مستحق حمد و مدح به واسطه احسانی که در بالاترین مرتبه است،[۱۲] و صاحب فضل عام[۱۳].

برخی مفسران، جلال در ترکیب ذوالجلال و الاکرام را اشاره به صفات قهریه حق و «اکرام» را اشاره به اوصاف لُطفیه او دانسته‌اند. بر این اساس، تعبیر ذوالجلال و الاکرام جامع همه صفات حق تعالی است.[۱۴][۱۵]

کاربرد در روایات

عبارت «ذوالجلال و الاکرام» در روایات و ادعیه نیز وارد شده است. در سخنی از پیامبر اکرم(ص) درباره این عبارت، جلال نام بهشتی است که بر عرش محیط است و فاصله آن با بهشتی که بندگان خدا در آن قرار دارند هفتصد سال راه است[۱۶]. از امام باقر(ع) نقل شده است که مراد از «جلال خدا» در سوره الرحمن، امامان معصوم‌اند. بر اساس این روایت، خدا بندگان خود را، به واسطه پیروی از امامان معصوم، اکرام کرده است.[۱۷] در سخنان پیامبر اکرم به «دارالجلال» اشاره شده[۱۸] و در روایتی دیگر از امام باقر نیز این تعبیر آمده است.[۱۹] دارالجلال در تفسیر قرطبی،[۲۰] به نقل از ابن عباس یکی از هفت بهشت (دارالجلال، دارالسلام، جنه عدن، جنه المأوی، جنه الخلد، جنه الفردوس و جنه النعیم) است و در روایت امام باقر، منظور از دارالجلال اهل بیت و امامان معصوم‌اند.[۲۱] در حدیث دیگری، پیامبر اکرم نور جلال نام گرفته است که ملائکه به واسطه درود و صلوات بر او توانسته‌اند عرش الاهی را حمل کنند.[۲۲] به تعبیر علامه مجلسی در شرح حدیث معراج، پیامبر اکرم در معراج خود پس از خرق حجاب‌های جسمانی و عقلانی، به عرش عظمت و جلال خداوند راه یافت و در مجلس انس و وصال اقامت گزید.[۲۳]

از پیامبر اسلام نقل شده است که در دعاهایتان «یا ذاالجلال و الاکرام» را بسیار ذکر کنید.[۲۴] روایت مذکور مستند کسانی است که ذوالجلال و الاکرام را اسم اعظم خدا می‌دانند.[۲۵]

در فقره‌ای از دعای جوشن کبیر، جلیل و جمیل در کنار هم آمده و سبزواری[۲۶] در شرح این فقره، بیتی آورده که از جهتی چکیده آموزه عرفانی جلال و جمال است: «جمالُک فی کل الحقائقِ سائر/ و لیسَ لهُ الاّ جلالُک ساتِر» (جمال تو در همه حقایق جاری است و تنها جلال توست که آن را می‌پوشاند) و هر جمالی، فیض و رشحه‌ای از جمال حق است.[۲۷]

إنّ اللّه جمیل یحبّ الجمال

از رسول الله(ص) و امامان شیعه درباره پوشیدن لباس خوب و انجام رفتار نیک، این روایت مشهور نقل شده که «خداوند زیبا است و زیبایی را دوست دارد».[۲۸]

در علم کلام

در علم کلام، صفات جمال(= صفات ثبوتی) صفاتی هستند‎ که بر وجود کمال در خداوند دلالت می‎‌کنند مانند عالِم و علم، قدرت و قادر، خلق و خالق، ‌رزق و رازق و غیره. صفات جلال(= صفات سلبی) نیز صفاتی‎‌اند که یا بر سلب نقص از خداوند دلالت می‎‌کنند مانند غنی، واحد، قدوس، حمید و مانند آن و یا چون بر نقصان و فقدان کمال دلالت می‌‎کنند از خداوند سلب می‌‎شوند، مانند: ترکیب، جسمانیت، مکان، جهت،