پاورپوینت کامل صالحی نجف آبادی ۳۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل صالحی نجف آبادی ۳۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل صالحی نجف آبادی ۳۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل صالحی نجف آبادی ۳۶ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ زندگی‌نامه
۲ تدریس و نویسندگی
۳ ورود به عرصه سیاست
۴ پس از پیروزی انقلاب اسلامی
۵ روش پژوهشی
۶ اندیشه‌ها
۷ تألیفات

۷.۱ مقالات
۷.۲ کتاب‌ها

۸ پانویس
۹ منابع

زندگی‌نامه

نعمت الله صالحی نجف آبادی در سال ۱۳۰۲ش در شهر نجف آباد متولد شد. پدر وی حسینعلی صالحی کشاورز بود. تا ۱۶ سالگی تحصیلات مقدماتی را گذراند و در سال ۱۳۱۸ش به اصفهان رفت و پس از گذراندن دروس ادبیات عرب، به درس حاج آقا رحیم ارباب و محمد حسن عالم نجف آبادی (دایی‌اش) رفت تا شرح لمعه و رسائل بیاموزد.[۱] اوضاع اقتصادی خوب نبود و بقول صالحی هرکسی طلبه می‌شد می‌گفتند:«آخر ملایی و اول گدایی».
این جمله از حاج آقا رحیم ارباب بیاد صالحی مانده است «آنچه در کتاب‌های لمعه و مکاسب می‌خوانید وحی منزل نیست و این مباحث قابل مناقشه هستند نباید تقلید کرد».[۲] به گفته صالحی، حاج آقا رحیم ارباب اهل مریدبازی نبود.[۳] استاد دیگر او میرزا علی آقا شیرازی بود. صالحی به قدری به او علاقمند بود که هر روز به حجره استاد می‌رفت و برایش چای دم می‌کرد.[۴] روزی صالحی اشعاری را برای استادش خوانده بود و گفته بود آقا ببینید شیخ مفید چه مقام و عظمتی دارد که روی قبرش امام زمان عج با دست خود اینگونه اشعاری نوشته است، میرزا علی آقا گفته بود: «بچم این قدر ساده‌لوح نباش این حرف‌ها را مریدهایشان بعد از مرگ‌شان ساخته‌اند».[۵]
وی در اصفهان علاوه بر تحصیل، مدتی در مدرسه ذوالفقار به تدریس مغنی پرداخت. در سال ۱۳۲۵ش به تشویق شهید بهشتی برای ادامه تحصیل دروس خارج فقه و اصول، به قم مهاجرت کرد و به جرگه شاگردان آیت الله بروجردی پیوست و تا پایان عمر از شاگردان وی بود. او همزمان در درس سید محمد داماد و امام خمینی حضور داشت. صالحی مدتی در درس فلسفه علامه طباطبایی نیز شرکت کرد[۶] اما به درس تفسیر علامه که بعدها در قالب المیزان منتشر شد اهمیت بیشتری می‌داد و به صورت منظم حاضر شد.[۷]
صالحی نجف‌آبادی، شنبه ۱۶ اردیبهشت ۱۳۸۵ش در بیمارستان بقیه اللّه الاعظم تهران درگذشت و دوشنبه ۱۸ اردیبهشت در نجف آباد تشییع و به خاک سپرده شد.[۸]

تدریس و نویسندگی

صالحی نجف‌آبادی از اواخر دهه سی به جرگه نویسندگان حوزوی پیوست و طی سال‌های ۱۳۴۵-۱۳۳۸ش در نشریه مکتب تشیع و مجله مکتب اسلام ۱۳ مقاله از او چاپ شد.[۹] وی همچنین از نویسندگان سالنامه مکتب جعفری بود.[۱۰] علت توجه طلاب به نوشتن در این دوره، وجود شوقی بود که در برخی از طلاب و فضلای حوزه علمیه ایجاد شده بود.[۱۱]

صالحی تا سال ۱۳۵۲ش از مدرسین ادبیات عرب، شرح لمعه، رسائل، مکاسب و کفایه بود.[۱۲]

محمدرضا مهدوی کنی،اکبر هاشمی رفسنجانی، محمد محمدی گیلانی، عباس محفوظی، حسن صانعی، حسن لاهوتی اشکوری، جلال الدین طاهری اصفهانی، مصطفی خمینی، هادی باریک‌بین، احمد جنتی، محمدمهدی ربانی املشی، سید محمود دعایی، مدرسی طباطبایی و علی اکبر ناطق نوری از شاگردان وی بوده‌اند.[۱۳]

ورود به عرصه سیاست

صالحی نجف آبادی در جریان ملی شدن صنعت نفت با حضور در برخی از میتینگ‌های سیاسی که معمولاً سخنران آنها شمس قنات‌آبادی بود با جریان‌های سیاسی آشنا شد. او برای دریافت تأییدیه‌ای برای کاندیداتوری فردی در نجف‌آباد، به دیدار کاشانی رفت و از نزدیک با او به گفتگو پرداخت.[۱۴]

با آغاز نهضت امام خمینی در سال ۱۳۴۱ش به جرگه مروّجین مرجعیت امام خمینی پیوست و در سال ۱۳۴۹ش اعلامیه‌ای در تأیید مرجعیت وی منتشر کرد. این اعلامیه در کنار حساسیت‌هایی که پیرامون او درباره کتاب شهید جاوید به وجود آمده بود، موحب دستگیری او در مرداد ۱۳۵۲ش و تبعید شدن سه‌ساله‌اش به شهرهای ابهر، تویسرکان و مهاباد شد.[۱۵]

پس از پیروزی انقلاب اسلامی

صالحی پس از پیروزی انقلاب اسلامی، در حوزه علمیه قم ماند و به فعالیت‌های علمی ادامه داد. نخست به تدریس نهج البلاغه پرداخت و به تدریج با اهمیت یافتن مسئله ولایت فقیه در سال ۱۳۶۰ و ۱۳۶۱ دست به بررسی آن زد و از مفهوم انشایی ولایت فقیه یا مشروعیت مردمی و انتخابی آن دفاع کرد. او در آن مباحث برای اولین بار نظریه مشهور آن روز‌ها که ولی فقیه باید مجتهد اعلم باشد، را رد کرد و نظر داد ولی فقیه در جمع مجتهدان، مثل وزیر بهداری در جمع پزشکان است.[۱۶]


با آغاز جنگ تحمیلی عراق علیه ایران به بررسی فقهی مسئله جهاد در اسلام پرداخت. صالحی در این بررسی که به صورت ۷۳ جلسه درسی برگزار شد، ضمن نفی جهاد ابتدایی در اسلام به تفاوت اقوال فقها با آنچه در قرآن و سیره نبوی است، پرداخت و با اصل قرار دادن صلح در روابط بین مسلمانان با سایر دول به توجیه دفاعی بودن جنگ‌های پیامبر اسلام(ص) همت گماشت. در خلال تدریس، صالحی طی نامه‌ای از مسئولان جنگ به علت تحریم کنفرانس طائف که به بررسی جنگ ایران و عراق می‌پرداخت انتقاد کرد. این نامه که به صورت محرمانه در اسفند ماه ۱۳۵۹ برای مسئولان نظام فرستاده شده بود، بعد از مدتی از بولتن نهضت آزادی منتشر شد.[۱۷] مخاطب نامه به صورت غیرمستقیم امام خمینی بود. صالحی خواستار حضور ایران در کنفرانس طائف در جهت مذاکره ایران با عراق برای حل مسأله جنگ شده بود؛[۱۸] او همچنین در این نامه از نمایندگان مجلس خواسته بود در مواردی که اهلیت آن را دارند اظهار نظر کنند هرچند موافق نظر امام خمینی نباشد. صالحی طرفدار مذاکره بلاواسطه با عراق بود حتی معتقد بود باید پیشنهاد دهنده مذاکره ایران باشد[۱۹] او