پاورپوینت کامل شریح بن حارث کندی ۵۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل شریح بن حارث کندی ۵۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل شریح بن حارث کندی ۵۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل شریح بن حارث کندی ۵۶ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ ولادت
۲ مهاجرت از یمن به حجاز
۳ صحابی یا تابعی
۴ در دوره خلافت ابوبکر
۵ در زمان خلافت عمر

۵.۱ علل انتخاب شدن به عنوان قاضی کوفه
۵.۲ علت تداوم منصب قضایی شریح

۶ در دوره خلافت عثمان
۷ در دوران حکومت علی (ع)
۸ در دوران حکومت حسن بن علی (ع)
۹ در زمان حکومت معاویه

۹.۱ در زمان امارت زیاد بن ابیه بر کوفه

۱۰ قبل و بعد از حادثه کربلا

۱۰.۱ فتوای شریح بر ضد امام حسین (ع)

۱۱ در زمان شورش ابن زبیر و قیام مختار
۱۲ در دوران عبدالملک و امارت حجاج
۱۳ سال وفات و سن او در هنگام مرگ
۱۴ مدت قضاوت شریح
۱۵ نام فرزندان و برادر او
۱۶ خصوصیات

۱۶.۱ روایت حدیث

۱۷ پانویس
۱۸ منابع
۱۹ پیوند به بیرون

ولادت

منابع، تاریخ دقیق تولد شریح را ذکر نکرده‌اند، ولی با توجه به اینکه اکثر منابع معتبر، سال وفات او را ۷۸ یا ۸۰ هجری و سن او را در هنگام مرگ ۱۰۶ تا ۱۱۰ سال دانسته‌اند، تاریخ ولادت او، حدودا ۳۰ سال قبل از هجرت پیامبر (ص) بوده است. اما مطابق روایت ابن حجر عسقلانی که سن او را به هنگام رسیدن به منصب قضاوت کوفه ۴۰ سال دانسته[۱]، تاریخ ولادت او حدودا همزمان با تولد امام علی (ع) بوده است.

از دوران کودکی و نوجوانی او جز چند خبر کوتاه، چیزی در دسترس نیست؛ یکی از این خبر‌ها مربوط به اسارت وی و مادرش در دوران نوجوانی[۲] و دیگری در رابطه با خبر ازدواج وی با دختری از بنی تمیم به نام زینب است.[۳] خبری کوتاه از تعلیم و آموزش دیدن او در نزد معاذ بن جبل وجود دارد.[۴]

مهاجرت از یمن به حجاز

اکثر منابع، مهاجرت شریح از یمن به حجاز را تأیید کرده‌اند. بعضی مقصد وی را شهر مدینه ذکر کرده‌اند[۵] و برخی دیگر از ذکر مقصد وی خودداری نموده‌اند.[۶] درباره تاریخ این مهاجرت هم اختلاف است؛ تعدادی از مورخان، آن را در دوران پیامبر (ص)[۷] و عده‌ای آن را در دوران خلافت ابوبکر، ذکر کرده‌اند.[۸]

صحابی یا تابعی

در مورد اینکه شریح از صحابه بود یا تابعین، میان مورخان و رجالیان اختلاف نظر وجود دارد. بعضی او را در ردیف تابعین به حساب آورده‌اند که زمان جاهلیت را هم درک نموده است،[۹] اما ابن حجر گزارشی از ملاقات کوتاه او با پیامبر (ص) آورده و کوشش دارد که وی را جزء صحابه به حساب آورد.[۱۰] در حالی که ذهبی، صحابی بودن او را رد کرده است.[۱۱] ابن وکیع اسلام آوردن شریح را قبل از رحلت پیامبر (ص) تأیید کرده، ولی ملاقات او با پیامبر (ص) را مردود می‌داند.[۱۲]

در دوره خلافت ابوبکر

در زمان خلافت ابوبکر، شریح از جمله تازه مسلمانان به شمار می‌رفت؛ به همین دلیل، عنصر مهمی در شهر مدینه به حساب نمی‌آمد. این امر سبب ناشناخته ماندن شخصیت وی و عدم کسب مسوولیت دولتی در دوره ابوبکر گردیده و اعتراضات مردم مدینه، پس از انتخاب شریح به قضاوت در کوفه نیز این گفته را تأیید می‌کند.[۱۳]

در زمان خلافت عمر

علل انتخاب شدن به عنوان قاضی کوفه

با گسترش دامنه فتوحات مسلمین در زمان خلافت عمر، وی منصب قضا را بر حسب ضرورت به دیگران تفویض کرد.[۱۴] این افراد بر خلاف شیوه انتخاب ابوبکر[۱۵] اغلب اشخاصی غیر معروف بودند که سابقه چندانی در اسلام نداشتند؛ زیرا عمر ترجیح می‌داد که صحابه و اشخاص معروف و سر‌شناس اسلام را به عنوان مشاور و رایزن در مدینه و نزد خود نگه دارد.[۱۶] این مرام خلیفه دوم، زمینه را برای چهره شدن افرادی همچون شریح فراهم ساخت و یکی از دلایل اصلی انتخاب شریح، همین اصرار عمر در به کارگیری این شیوه در انتخاب افراد بود.[نیازمند منبع]

وی از جمله افراد باسواد مدینه در دوران عمر محسوب می‌شد که در شاعری و علم انساب نیز خُبره بود.[۱۷]
بنا به گفته یک محقق عرب، شریح در زمان انتخاب شدن به سمت قضاوت در کوفه، متولی شهر مدینه بود و همین ویژگی‌ها نیز در انتخاب او موثر بود.[۱۸]
عامل مهم دیگری که اکثر منابع از آن به عنوان علت انتخاب شریح به سمت قضای کوفه یاد کرده‌اند، چگونگی قضاوت شریح میان عُمر و مردی است که بر سر اسبی مرافعه کرده بودند. طی آن رخداد، عمر نحوه قضاوت شریح را پسندیده و او را به منصب قضاوت کوفه برگزید.[۱۹]

علت تداوم منصب قضایی شریح

شریح به هنگام تصدی قضاوت در کوفه سال ۱۸هـ. مردی چهل ساله بود.[۲۰] وی به همراه چندتن دیگر همچون: کعب بن سوار ازدی، ابوموسی اشعری و عبدالله بن مسعود از جمله قضات مستقلی بودند که به طور مستقیم از طرف خلیفه برای تصدی این مقام انتخاب شده و تحت امر خلیفه بودند، نه والی او.[۲۱] عمربن خطاب هنگامی که شریح را به منصب قضای کوفه می‌فرستاد، نامه‌ای به او نوشت و نحوه قضاوت اسلامی را به او تعلیم داد.[۲۲] همین دستور، به علاوه راهنمایی‌های دیگر عمر و خلفای هم دوره او، ملاک اصلی قضاوت شریح در میان اهالی کوفه؛ و اصلیترین علل تداوم منصب قضایی او بود؛ گرچه در برخی اوقات با نقایضی از طرف او همراه بود. در منابع آمده است که عمر ماهانه یکصد درهم بابت دستمزد به او می‌پرداخت.[۲۳] عمر یکی از دو بدریونی بود که شریح در احادیث و روایات خود به او استناد می‌کرد.[۲۴] و بیشتر احادیثی که وی از پیامبر (ص) نقل کرده از قول عمر است.[نیازمند منبع]

در دوره خلافت عثمان

در زمان خلافت عثمان، منصب قضای شریح از طرف خلیفه تثبیت گردید و او توانست، در مدت خلافت دوازده ساله عثمان، با شگرد مخصوص به خود، سمت قضای کوفه را حفظ نماید.[۲۵] رفتار شریح و میزان تأثیرپذیری و الگو برداری وی از عثمان، نسبت به عمر، بسیار کمتر بوده است و روایاتی را که از عثمان نقل می‌کند، بسیار کمتر از روایات منقول از عمر است. سمت قضای کوفه در این زمان نیز ظاهرا از لحاظ عملکرد و نحوه قضاوت، با مشکلی برخورد نکرد و شریح بدون هیچ گونه دردسر و مشکل خاصی به کار خود مشغول بود. اخبار و اطلاعات راجع به شریح در دوره عثمان، همانند دوره ابوبکر، بسیار کم و محدود است. ظاهرا رابطه او با عثمان خوب بوده ولی این رابطه به گرمی رابطه با خلیفه دوم نبوده است.[نیازمند منبع]

در دوران حکومت علی (ع)

به گفته ابن عساکر، در ابتدای خلافت علی (ع)، سه نفر به نام‌های مره، میسره و شریح قاضی مورد اتهام قرار نگرفته بودند.[۲۶] بنابراین، با آغاز خلافت علی (ع) شریح از مقام خود عزل نگردید و حضرت وی را به همراه برخی قضات دیگر که مورد تأیید او بودند، برای قضاوت به شهرهای دور و نزدیک فرستاد.[۲۷] به تصریح منابع، مقام شریح در این دوره با عزل و نصب هم روبرو گردید،[۲۸] اما در عین حال، به هنگام شهادت علی (ع)، شریح بر مسند قضاوت کوفه قرار داشت.[۲۹]

شریح در زمان حکومت علی (ع) به خاطر بعضی از قضاوت‌های نادرستش، از طرف حضرت مورد مواخذه و بازخواست قرار گرفت. از جمله این قضاوت‌ها، طبق گفته ابونعیم اصفهانی، قضاوت نادرست او در مورد اختلاف امام با مرد یهودی بر سر یک زره بود که پس از آن وی به منطقه بانقیا[۳۰] تبعید شد.[۳۱] ظاهرا تنفیذ منصب قضای شریح از طرف علی (ع) مشروط به اموری بود که یکی از آن‌ها، نظارت حضرت بر نحوه قضاوت‌های او بود.[۳۲] از مهم‌ترین قضایایی که در آن، رفتار و عملکرد شریح توسط امیرالمومنین (ع) نکوهش شده تا جایی که امام با نوشتن نامه‌ای به او از کار اشتباهش انتقاد نموده است، موضوع خرید خانه‌ای مجلل به قیمت ۸۰ دینار در دوران تصدی مقام قضاوت بوده است که شرح آن، همراه با نامه امام (ع) در نهج البلاغه آمده است.[۳۳] شریح بابت قضاوت در زمان علی (ع) ماهانه پانصد درهم دستمزد دریافت می‌کرده است.[۳۴]

در دوران حکومت حسن بن علی (ع)

با اینکه این دوران کوتاه بود، اما همین دوران کوتاه نیز با جنگ و درگیری میان امام (ع) و معاویه سپری گردید؛ به همین دلیل امام فرصت رتق و فتق امور اجرایی و به خصوص امور قضایی را به دست نیاورد. به گفته مسعودی، شریح در این دوران نیز همچنان به شغل قضا اشتغال داشته است.[۳۵]

در زمان حکومت معاویه

پس از غصب خلافت توسط معاویه، وی بیش از بیست سال سمت خلاف مسلمین را در اختیار گرفت. ابن خلدون می‌نویسد: «معاویه پس از به دست گرفتن خلافت، عمال خود را به شهر‌ها فرستاد، از جمله شریح قاضی را بر مسند قضای کوفه نشاند».[۳۶]

در زمان امارت زیاد بن ابیه بر کوفه

در زمان‌های بعد، وقتی معاویه امارت شهر کوفه را به زیاد بن ابیه واگذار کرد؛ وی مانند حاکمی مستقل عمل نمود و از این رو، شریح برای اولین بار از