پاورپوینت کامل شراب ۳۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل شراب ۳۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل شراب ۳۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل شراب ۳۳ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ واژه شناسی
۲ در قرآن

۲.۱ حرمت خمر از احکام ضروری دین
۲.۲ تحریم تدریجی خمر

۳ در احادیث
۴ در فقه

۴.۱ احکام شراب

۵ پانویس
۶ منابع
۷ پیوند به بیرون

واژه شناسی

خمر نوشابه‌ای مُسکِر(مست کننده) است که از تخمیر مواد قندی و نشاسته‌ای موجود در انگور، خرما، برنج و غیره به دست می‌آید و در زبان عربی به نام های متعدد خوانده شده که مشهورترین آنها خمر (از انگور) و نبیذ (از غیر انگور) است. [۱]

در قرآن

در چند آیه قرآن به خمر با تعبیرات متعدّد[۲] و آثار نوشیدن آن اشاره شده است. برخی از این آیات باده بهشت را وصف می‌کند که در نهرها جاری است (أنهارٌ مِنْ خَمْرٍ)[۳] و لذّت بخش است[۴] و از زیان های باده دنیا چون مستی (ولاهم عنها ینْرَفون)،[۵] سردرد (ولا یصَدَّعون)،[۶] به گناه واداشتن (تأثیم)[۷] و زایل کردن عقل (غَوْل)[۸] به دور است.

یک آیه نیز، به مناسبت یادآوری نعمت های خدا بر بندگان، اقسام بهره گیری انسانها را از خرما و انگور با تعبیر «تَتَّخِذُونَ مِنْهُ سَکَراً و رِزْقاً حسناً» (از میوه درختان خرما و انگور، باده و روزی نیکو برمی‌گیرید) بیان می‌کند.[۹] مفسّران در توضیح این آیه، از این نظر که آیا حلّیتِ ساختن باده را قبل از تحریم قطعی آن[۱۰] افاده می‌کرده یا فقط به آنچه عمل می‌شود نظر داشته است، چند قول دارند. همچنانکه نسبت به زمان نزول آن و معنی مراد «سَکَراً» و تقابل آن با «رزقاً حسناً» و نیز نسبت آیه با آیات دالّ بر تحریم خمر بحث هایی کرده‌اند.[۱۱]

بجز دو آیه دیگر، که درباره داستان رؤیای زندانی همراه حضرت یوسف علیه‌السلام است و نکته خاصی از این نظر ندارد، سایر آیات بر نکوهش خمر و بیان پلیدی (رجس)،[۱۲] شیطانی بودن (مِنْ عَمَلِ الشّیطانِ)[۱۳] برانگیختن دشمنی و کینه میان انسانها (العداوَه و البغضاءَ)،[۱۴] بازداشتن از یاد خدا و نماز[۱۵] و پرگناه یا گناه آفرین بودن آن [۱۶] دلالت دارد.

حرمت خمر از احکام ضروری دین

تصریح قرآن بر لزوم اجتناب از باده نوشی[۱۷] سبب شده است که حرمت آن نزد مسلمانان از احکام ضروری دین تلقی شود و کسی که آن را حلال بداند کافر به شمار آید؛[۱۸] امّا نسبت به زمان و مراحل این تحریم و نیز مصداق های خمر حرام میان مفسّران و مورّخان، همچنانکه در میان فقیهان، اختلاف است. آیه ۹۰ مائده، آیه تحریم، قطعاً آخرین آیه درباره خمر است و در مدینه در ربیع الاول سال چهارم[۱۹] یا اواخر سال پنجم بعد از غزوه احزاب[۲۰] یا سال فتح مکّه بنابر استنباط ابن حجر عسقلانی[۲۱] نازل شده است.

تحریم تدریجی خمر

بنابر روایات[۲۲] مسلمانان تا زمان نزول آیه ۹۰ سوره مائده از شراب اجتناب کامل نداشتند و حتّی در روایتی به باده نوشی عده‌ای از یاران رسول اکرم(ص) قبل از جنگ احد اشاره شده است. اما به محض اعلام حرمت، مسلمانان آنچه باده در خانه داشتند دور ریختند. از آیه ۹۳ مائده، نیز که برای رفع نگرانی مسلمانان نسبت به زمان قبل از نزول آیه تحریم نازل شده است، برمی‌آید که آنان از باده نوشی جداً اجتناب نمی‌کرده‌اند. همچنین طبق برخی از نقل ها، در آن زمان، در میان مردم مدینه فقط شرابِ خرما رایج بود؛ ولی در چند حدیث نبوی که به مناسبت تحریم باده صادر شده «خمر» به پنج قسم باده اطلاق شده است.[۲۳]

پیش از این آیه، در یک آیه مدنی دیگر[۲۴] به صراحت از خواندن نماز یا رفتن به مساجد در حال مستی نهی شده بود.[۲۵] صدور این حکم در مدینه و اخباری که در شأن نزول آیه نقل شده است نیز تداول باده نوشی را در آن زمان نشان می‌دهد. آیه ۲۱۹ بقره نیز، که مدنی است، از گناه بزرگ بودن (یا سبب گناه شدنِ) باده نوشی، به سبب زوال عقل، هر چند ممکن است نفعی اندک داشته باشد، سخن می‌گوید.

نظر مشهور مفسّران و نیز برخی روایات بر آن است که آیه اخیر پیش از دو آیه قبلی نازل شده و بدون افاده تحریم، زمینه اعلام حکم قطعی را، همچنانکه آیه ۴۳ نساء، فراهم می‌کرده است.[۲۶] به اعتقاد فخررازی و طباطبایی،[۲۷] آیه مذکور با تعبیر «وَ إِثْمُهُما اکبرُ مِنْ نَفْعِهِما» بر حرمت باده نوشی دلالت داشته است، هر چند عده‌ای از مسلمانان حکم را تا نزول آیه تحریم کاملاً رعایت نمی‌کرده‌اند. دلیل بر این ادّعا آیه ۳۳ اعراف است که در آن «إثم» به صراحت و قاطعانه تحریم شده است. نزول این آیه در مکّه و سپس به کاربردن همین تعبیر «إثم» برای باده نوشی نشانه تحریم آن است.[۲۸] همچنانکه برخی از تعبیرات آیات ۹۰ ـ ۹۳ مائده (مثلاً، فَهَلْ اَنْتُمْ مُنْتَهونَ، لَیسَ… جَناحٌ فیما” طَعِمُوا إذا مَا اتَّقَوا و ا”مَنُوا) و نیز نقل رازی از ابنِ عبّاس حاکی از نزول این آیه در تحریم خمر، قراینی بر همین معناست.

احادیثی که در کتب حدیثی شیعه در توضیح آیات راجع به شراب ن