پاورپوینت کامل خصیبی ۴۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل خصیبی ۴۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل خصیبی ۴۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل خصیبی ۴۱ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ زیست‌نامه

۱.۱ تولد و نسب
۱.۲ درگذشت

۲ تحصیلات
۳ آشنایی با جنبلانی

۳.۱ هجرت به جنبلاء

۴ ملاقات با طربائی
۵ تبلیغ
۶ آل بویه
۷ سیف الدوله
۸ از نگاه بزرگان
۹ شاگردان‏
۱۰ آثار و عقاید

۱۰.۱ آثار شیعی
۱۰.۲ آثار نُصیری

۱۰.۲.۱ اشعار
۱۰.۲.۲ رساله‌های غالیانه

۱۰.۳ جنجال برانگیز
۱۰.۴ اهمیت کتاب‌های خصیبی

۱۱ پانویس
۱۲ منابع
۱۳ پیوند به بیرون

زیست‌نامه

تولد و نسب

او در نیمه دوم سده سوم به دنیا آمد. درباره تاریخ و محل دقیق تولد در منابع اولیه اطلاعی در دست نیست. گفته شده در ۲۶۰ق به دنیا آمده است.[۱] نسبت جنبلائی نیز به جهت شهری بین واسط و کوفه است. همچنین نسبت جنبلانی حضینی هم به او داه‌اند.[۲] حسین بن حمدان در خاندانی شیعی پرورش یافت. پدرش حمدان بن خصیب و عموهایش احمد و ابراهیم با امام حسن عسکری(ع) مراوده داشتند.[۳]

درگذشت

درباره تاریخ درگذشت خصیبی اختلاف نظر است. گفته شده در روز چهارشنبه ماه ذی القعده سال ۳۳۴ یا ۳۴۶ق از دنیا رفته است.[۴] ابن داوود حلّی[۵] این تاریخ را ۳۵۸ دانسته است.[۶] قبر او در شمال شهر حلب، «‌شیخ یابراق‌» نامیده می‌شود و نصیریان هنوز آن را تکریم می‌کنند.[۷]

تحصیلات

احتمالا نخستین استاد او در علوم باطنی، پدرش بود.[۸] از اشاره‌های پراکنده‌ای که در آثار وی برجاست، چنین برمی آید که او به سال ۲۷۳ق در کوفه بوده[۹] و شاید در همانجا نزد برخی غُلات به فراگیری تعالیم غالیانه پرداخته و از برخی مشایخ خود همچون جعفربن محمدبن مالک بزاز فرازی کوفی[۱۰] و حسن بن محمدبن جمهور عَمی[۱۱] استماع حدیث کرده است.

آشنایی با جنبلانی

همچنین وی در ۲۸۲ در مکه حضور داشته[۱۲] و پس از این سفرها مسلماً به مصر بازگشته است. در همان سال‌ها با عبداللّه جنان جنبلانی فارسی رئیس فرقه نصیریه ـ که به مصر سفر کرده بود ـ آشنا شد و به جمع پیروان و شاگردان او پیوست.

هجرت به جنبلاء

خصیبی با گروهی از غلات به همراه جنبلانی عازم جنبلاء شد و تا مرگ جنبلانی در آنجا ماند.[۱۳] جنبلانی اصول باطنی را که خود از ابوشعیب محمدبن نُصَیر نُمیری آموخته بود به خصیبی آموخت؛ محمدبن نصیر خود را باب سرّ امام حسن عسکری(ع) می‌دانست.[۱۴] به عقیده دجیلی [۱۵] دو اندیشه محوری در این تعالیم یکی تأویل باطنی و دیگری بغض مردم عرب بود. خصیبی خود در سروده هایش به اقامت در جنبلاء[۱۶] و اخذ تعالیم باطنی، به ویژه آنچه خود آن را «‌علوم فارسیات‌» خوانده، [۱۷] اشاره کرده است.

پس از درگذشت جنبلانی، خصیبی جنبلاء را ترک کرد. از سوانح احوال او تا ۳۱۴ق خبری در دست نیست. محمدامین غالب طویل[۱۸] بر آن است که او در این مدت به بلاد علویان از جمله شهرهای خراسان و دیلم سفر کرده است. فریدمن نیز احتمال داده که او در این ۲۷ سال به دنبال مردی بوده است که دیگر تعالیم محمدبن نُصیر را از او بیاموزد.[۱۹]

ملاقات با طربائی

به گزارش طبرانی نصیری، [۲۰] خصیبی در روز ۱۰ محرم ۳۱۴ق به حضور پیری به نام علی بن احمد طُربائی رسید. طربائی که بیش از صد سال عمر داشت در این ملاقات ادعا می‌کند امام عسکری(ع) نمیری را «‌باب اللّه‌» و «‌ولی المؤمنین‌» خطاب کرده و او را بر اسحاق بن محمد نخعی و دیگر اصحابش ترجیح داده و به ایشان توصیه کرده بود که از آن پس سؤالات خود را از او بپرسند. طربائی در این خبر خود را سفیر بین امام و اولیا معرفی کرده و با انتقال اسرار ولایت، خصیبی را مهیای جانشینی محمدبن نصیر ساخته است.[۲۱] فرقه نصیریه او را از بزرگان خود می‌‏دانند و معتقدند خصیبی با محمد بن نصیر رئیس این فرقه مرتبط بوده و او را باب امام دوازدهم می‌‏دانسته است. این درحالی است که نمیری مورد لعن ائمه قرار گرفته است.[۲۲]

تبلیغ

خصیبی از آن پس به تبلیغ عقاید خود پرداخت و شاگردانی تربیت کرد.[۲۳] او مدتی را در بغداد گذراند و به سبب اظهارات غالیانه‌اش به زندان افتاد.[۲۴] زمان این حادثه به گمان فریدمن[۲۵] باید بین ۳۱۴ تا ۳۳۳ق باشد. درباره رهایی او از زندان نیز افسانه هایی پرداخته‌اند که خود بر مقام معنوی وی نزد نصیریان افزوده است. خصیبی پس از رهایی از زندان دعوت خود را به سوی شام برد و با گروهی از هوادارانش به حرّان رفت.[۲۶]

براساس آنچه در الباکوره السلیمانیه فی کشف اسرار الدیانه النصیریه (از منابع مهم نُصَیریان) آمده است، خصیبی در حرّان جماعتی از سه گروه هفده نفره تشکیل داد که موحّدون نامیده می‌شدند. از میان این ۵۱ تن، محمدبن علی جِلّی حلبی و علی بن عیسی جِسری عراقی رهبری موحّدون را پس از خصیبی برعهده گرفتند.[۲۷]

آل بویه

با سلطه آل بویه (حک: ۳۲۰ـ۴۴۸) بر بغداد، اوضاع برای مراجعت خصیبی به آنجا مهیا شد. به گفته طبرانی نصیری، [۲۸] وی در ۳۳۶ق به طرباء رفت و در آنجا اجتماعی از مؤمنان را که پیش از این پیرو علی بن احمد طربائی بودند، با خود همراه کرد. شمار این گروه به ۱۴۰ تن می‌رسید. فریدمن[۲۹] آنان را دومین گروه موحّدون دانسته است. در بغداد نیز ظاهراً دولتمردان آل بویه خصیبی را تکریم بسیار کردند و برخی از آنان به شاگردی وی درآمدند. محمدامین غالب طویل[۳۰] فهرستی از نام این دولتمردان را ارائه داده است.

او[۳۱] معزالدوله را تربیت یافته محضر خصیبی معرفی کرده و پیروزی‌های او در عراق، اهواز، کرمان و مناطق کردنشین را مرهون تأثیرات روحانی خصیبی بر وی دانسته است، اما حبیب بر آن است که سندی تاریخی برای ادعای محمدامین غالب طویل در دست نیست، [۳۲] با این همه دست کم گفته شده که خصیبی رساله الرأسباشیه را برای عضدالدوله نگاشته است.[۳۳] علویان بر آن‌اند که عنوان این رساله تعریب عبارت «‌راست باش‌» فارسی است که دعای نویسنده در حق شاگردش عضدالدوله بود.[۳۴]

خصیبی پیش از آنکه بغداد را برای آخرین بار ترک کند رساله التوحید را برای شاگردش علی بن عیسی جِسری، ناظر پل‌های بغداد، تقریر کرد و در آن برخی از تعالیم عبداللّه جنان جنبلانی را بازگفت، بخش پایانی این رساله حاکی از آن است که خصیبی، جِسری را به عنوان جانشین خود برگزیده است.[۳۵&#۹۳