پاورپوینت کامل خاکساریه ۳۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل خاکساریه ۳۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل خاکساریه ۳۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل خاکساریه ۳۵ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ وجه نام‌گذاری
۲ مؤسس خاکساریه
۳ تأثیرپذیری خاکساریه از سایر فرقه‌ها
۴ مراتب سلوک در نظر خاکساریه
۵ برخی رسوم خاکساریه
۶ ابزارهای خاص آنان
۷ درویشان عجم و خاکساریه

۷.۱ درویشان عجم
۷.۲ اصناف عجم

۸ تقسیمات خاکساریه
۹ قطب‌های خاکساریه
۱۰ پراکندگی جغرافیایی
۱۱ جستارهای وابسته
۱۲ پانویس
۱۳ منابع

۱۳.۱ منبع آلمانی

۱۴ پیوند به بیرون

وجه نام‌گذاری

شاهزاده و بانو، از قصه‌هایی که ظاهراً در بین سده‌های ۱۱ و ۱۲ در هند نوشته شده است، نشان می‌دهد که برخی از قلندران جامه خاکستری می‌پوشیدند و بر چهره خود خاکستر می‌مالیدند و آیین آنان خاکساری نامیده می‌شد.[۱] شاید منشأ نام‌گذاری خاکساریه چنین رسم و آیینی بوده باشد. معصوم‌علی شاه، نویسنده طرائق الحقائق درباره وجه نام‌گذاری خاکسار گفته است: اصل خاکساران از طایفه‌ای هندوست که برخی مرتاضان آن‌ها بی لباس در خاک می‌نشینند و خاک نرم سوده بر بدن می‌ریزند.[۲]

امروزه از واژه خاکسار، اغراق در فروتنی استنباط می‌شود.

مؤسس خاکساریه

مؤسس خاکساریه، شخصی به نام سید جلال الدین حیدر بوده است.[۳] خاکساران رساله‌ای نیز به او نسبت داده‌اند که در آن، اعتقادات و آداب خاکساریه شرح داده شده است.[۴] آنان به درستی نمی‌دانند سید جلال الدین حیدر کیست. البته برخی از رساله‌های خاکساریه او را سید جلال بخاری (متوفی ۶۹۰ق)، از صوفیان سهروردی هند و پیشوای طریقه جلالیه، پنداشته‌اند.[۵] خاکساریه همانند اهل فتوت سلسله‌شان را به سلمان فارسی منسوب می‌کنند. آنان سلمان را سلطان محمود پاتیلی/ پاطلی می‌نامند.[۶]

تأثیرپذیری خاکساریه از سایر فرقه‌ها

رساله‌های خاکساریه دلالت بر آن دارد که آنان اعقاب قلندران حیدری و نیز متأثر از جلالیه‌اند[۷]. ذکر نام‌هایی نظیر لعل شهباز قلندر و فریدالدین گنجشکر _ از صوفیان مشهور هند در قرن ۷_ در آثار آنان[۸]و نیز نام‌هایی هندی مانند میاخاکی و نورنهال در شجره نامه آنان[۹]، نشانه تأثرشان از طریقه‌های هندی است. به علاوه، آنان مانند دراویش هندی، به ۱۴ خانواده صوفیان اعتقاد دارند[۱۰].

برخی اعتقادات خاکساران به اهل حق شبیه است[۱۱]؛ از جمله اعتقاد به افسانه هفت‌تنان و چهل‌تنان که آنان را اشخاصی مقدّس و ملکوتی می‌دانند[۱۲].

انتساب خاکساریه به سلمان فارسی یادآور انتساب اهل فتوت به اوست و نشانه‌هایی از فتوت در آیین خاکساریه باقی‌مانده است[۱۳].

مراتب سلوک در نظر خاکساریه

لسان: در این مرحله یکی از پیران، طالب خاکساری را توبه می‌دهد. طالب غسل کرده، پیر از سر و ابرو و سبیل و ریش او موی برمی چیند و طالب در مجلسی خاص تعهد می‌کند اصول طریقت را رعایت کند[۱۴]. لسان در طریقت خاکسار یادآور قول دادنِ جوانمردانِ قولی در آیین فتوت است[۱۵]
پیاله: در این مرحله در مجلسی خاص چندین درویش به قطار می‌ایستند و با لنگی مشهور به لنگ ۴۰ تن، به همدیگر وصل می‌شوند و از دست پیر یا قطب، شربتی خاص می‌گیرند و به نوبت می‌نوشند [۱۶]. این رسم نیز یادآور شُرب در آیین فتوت است.
کسوت: در عهد قاجار ظاهراً بازوی درویشانی را که به این مرحله می‌رسیدند، با سکه ای داغ می‌کردند تا نشانی برای آنان باشد[۱۷]. این رسم امروزه منسوخ شده است.
گل سپردن در گذشته رسمی در دنباله مراسم داغ کردن در مرحله کسوت بوده که در آن، مرید پس از چندین روز داغ خود را به پیر نشان می‌داده است[۱۸].
جوز شکستن در این مرحله، درویش خاکسار نزدِ یکی از پیران اهل حق سر می‌سپارد و آن پیر میوه‌ای معطر و جنگلی به نام جوز را در مراسمی خاص با کارد خُرد می‌کند[۱۹]
چراغی گرفتن: در این مرحله، مرید طی مراسمی خاص، چراغی که چند شمع روشن داشت از پیر می‌گرفت[۲۰]
ارشاد: در این مرحله، مرید لُنگی خاص از پیر می‌گیرد[۲۱]. برای همین در رساله‌های آنان به جای سَنَد خرقه از لنگ و جاری شدن لنگ سخن گفته شده است[۲۲]. با وجود رسم ارشاد در این طریقت، خاکساریه را جزو طریقه‌های بی سلسله محسوب کرده‌اند[۲۳]

برخی رسوم خاکساریه

درویشان خاکسار در اواخر هر سال با نزدیک شدن نوروز، بر در خانه اعیان و اشراف چادر می‌زدند و چند روزی را در چادر به سر می‌بردند و شعر می‌خواندند و دعا می‌کردند تا صاحب آن خانه به آنان پولی می‌داد و چادر خود را جمع می‌کردند[۲۴]. آنان در روزهای عاشورا و تاسوعا بین مردم سقایی می‌کردند و نوحه می‌خواندند[۲۵].

هرکدام از درویشان خاکسار از مرشد خود رساله ای دستنوشته می‌گرفتند و موظف بودند آن را به همراه داشته باشند. از طرف قطب خاکساریه در هر شهری نقیبی حضور داشت که اجازه داشت از درویشان دوره گرد رساله‌هایشان را مطالبه کند و اگر درویشی رساله نداشت یا به پرسش‌های نقیب پاسخ درست نمی‌داد، نقیب او را از کسوت درویشی خلع می‌کرد[۲۶].

درویشان گُل مولا[۲۷]، شبهای جمعه به پَرسه/ پارسه می‌رفتند؛ به این ترتیب که کشکول به دست در کوچه‌ها و بازارها راه رفته و در منقبت علی (ع) با صدای رسا شعر می‌خواندند و رهگذران و کسبه به دلخواه خود پول یا خوراکی در کشکولشان می‌گذاشتند. آنان نیز دستاورد پرسه را به پیران خود تقدیم می‌کردند[۲۸].

درویشان خاکسار، گاه در گوشه مسجد یا حَرَم امامزاده ای معتکف می‌شدند و هنگام سحر و غروب آفتاب در مدح علی (ع) شع