پاورپوینت کامل تراویح ۲۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تراویح ۲۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تراویح ۲۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل تراویح ۲۹ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ مفهوم‌شناسی
۲ پیشینه تاریخی
۳ نماز تراویح در منابع روایی- فقهی

۳.۱ دیدگاه پیامبر(ص)
۳.۲ دیدگاه اهل بیت(ع)
۳.۳ دیدگاه فقهای شیعه
۳.۴ دیدگاه فقهای اهل سنت

۴ تک‌نگاری
۵ پانویس
۶ منابع

مفهوم‌شناسی

مراد از تراویح را نشستن و استراحت کردن نمازگزاران بعد از دو[۱] یا چهار رکعت نماز در ماه رمضان دانسته‌اند؛[۲] از همین روی به صورت مجاز به دو یا چهار رکعت نماز نافله در ماه رمضان هم ترویحه گفته می‌شود؛ زیرا نمازگزاران، قیام در این نماز را طول می‌دهند و بعد از تمام شدن نماز برای استراحت می‌نشینند.[۳]

نماز تراویح، نمازهای نافله‌ای است که نمازگزاران در شب‌های ماه رمضان بعد از نماز عشا می‌خوانند و بین فقها در تعداد رکعات و مسائل آن اختلاف نظر وجود دارد.[۴]

پیشینه تاریخی

عمر بن خطاب در سال چهاردهم قمری[۵] اولین کسی بود که مردم را به خواندن نماز تراویح به جماعت امر کرد و فرمان داد در دیگر بلاد مسلمین نیز همینگونه نماز گذارند[۶] و اینگونه نماز تراویح را در ماه رمضان سنت کرد.[۷]

عبدالرحمن بن عبدالقاری در این‌باره گوید: شب ماه رمضانی همراه عمربن خطاب به مسجد رفته و مشاهده کردیم، مردم برای خود نماز می‌خوانند؛ پس عمر برای جلوگیری از تفرقه دستور داد مردم به ابی بن کعب اقتدا کرده و نماز را به جماعت بخوانند. عمر شب دیگری به مسجد آمد و وقتی دید مردم پشت سر یکی از قاریان نماز می‌خوانند، گفت: «نِعمَ البِدعَهً هذِهِ: این چه بدعت خوبی بود».[۸]

عمر بن خطاب افرادی چون معاذ بن حارث، [۹] ابوبکربن مجاهد [۱۰] و سلیمان بن ابی حثمه عدوی را به عنوان امامت نماز تراویح منصوب کرد.[۱۱]
خواندن این نماز به حدی شهرت یافت که اقامه آن در مکه از محاسن دین اسلام بر شمرده شد[۱۲] و در تمام شب‌های ماه رمضان، به صورت جماعت خوانده می‌شد.[۱۳]

در تاریخ گزارش شده افرادی چون عبدالرحمن بن محمدبن ادریس(ابومحمدبن ابی حاتم رازی) که قاری قرآن بود[۱۴] و امام شافعی(۱۵۰- ۲۰۴ق) از فقهای چهارگانه اهل سنت، نماز تراویح را در خانه به صورت فرادی می‌خواندند.[۱۵]

با توجه به گزارش‌های تاریخی، کسانی که به عنوان امام جماعت برای نماز تراویح انتخاب می‌شدند از جمله خصوصیاتشان قاری بودن [۱۶] و دارای صوت زیبا و اعجاب انگیز است[۱۷]

نماز تراویح در منابع روایی- فقهی

دیدگاه پیامبر(ص)

در منابع روایی نقل شده است: پیامبر(ص) گوشه‌ای را برای نماز خواندن انتخاب کرد، مردم نیز به او اقتدا می کردند؛ شب بعدی مردم منتظر پیامبر بودند و چون دیر کرد، صدای خود را بالا برده و با سنگ درب خانه را کوبیدند، پیامبر(ص) آنها را از این کار منع کرد و بیان کرد: بهترین نماز، نمازی است که در خانه خوانده شود، مگر نماز واجب، [۱۸] شما باید سهمی از نماز را نیز برای خانه بگذارید.[۱۹] یا در حدیثی آمده است خانه‌هایتان را همانند قبور نکنید که در آن نماز نمی‌خوانید؛[۲۰] از همین روی وقتی مردم در مسجدِ طایفه بنی عبدالاشهل شروع به نافله خواندن کردند به آنها فرمود: نافله را در خانه بخوانید؛[۲۱] حتی در پاسخ به این سوال که نماز در مسجد بهتر است یا در خانه؟ فرمود: با وجود اینکه خانه من چسبیده به مسجد است، ولی من ترجیح می‌دهم نماز نافله را در خانه بخوانم.[۲۲]

جعفر سبحانی از مراجع تقلید، بعد از ذکر شماری از روایات می‌گوید: اگر نماز نافله به جماعت در مسجد افضل از نافله در خانه بود، پیامبر(ص) آنها را به این افضلیت ارشاد می کرد، حال آنکه فرمود: «عَلَیکُم بِهذا الصَلاهِ فی البُیُوت» یعنی نماز نافله در مسجد خواندن را به صورت جماعت یا فرادا ترک کنید و در خانه نماز نافله را بخوانید.[۲۳]

دیدگاه اهل بیت(ع)

سیره اهل بیت(ع) نپذیرفتن نماز تراویح به جماعت بود، همانگونه که وقتی از امام صادق(ع) در مورد نماز در ماه رمضان سوال شد، آن حضرت فرمود: زمانی که حضرت علی(ع) خلیفه شد و به کوفه آمد، از فرزندش امام حسن(ع) خواست مردم را از خواندن نماز تراویح به جماعت نهی کند؛ مردم بعد از شنیدن سخنان امام حسن(ع) با گفتن وا عمراه، اعتراض خود را بیان کردند؛[۲۴] حضرت علی(ع) نیز برای جلوگیری از فروپاشی لشکرش دست از خواسته خود برداشت.[۲۵]

شما