پاورپوینت کامل تبصره العوام ۴۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تبصره العوام ۴۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تبصره العوام ۴۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل تبصره العوام ۴۵ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ نام نویسنده

۱.۱ علم الهدی
۱.۲ سید مرتضی رازی
۱.۳ قول مشهور: سید مرتضی بن قاسم داعی حسنی رازی
۱.۴ سید مرتضی رازی
۱.۵ ابوالفتوح رازی
۱.۶ جمال الدین محمد بن حسین بن حسن رازی آبی

۲ تاریخ نگارش
۳ امتیازات کتاب

۳.۱ اثری برای عامه
۳.۲ نثری روان اما جامع
۳.۳ لحن احتجاجی
۳.۴ آیینه عصر خود

۴ محتویات کتاب

۴.۱ باب‌های اول تا سوم
۴.۲ باب‌های چهارم تا هجدهم
۴.۳ باب‌های نوزدهم تا بیست و ششم

۵ روش نویسنده
۶ مآخذ کتاب
۷ چاپ ‌ها
۸ آثار دیگر مؤلف
۹ پانویس
۱۰ منابع
۱۱ پیوند به بیرون

نام نویسنده

نام مؤلف در متن کتاب به صراحت نیامده است[۱] بنابراین اختلافاتی در تعیین نام نویسنده به وجود آمده است.

علم الهدی

در برخی کتب چاپی مؤلف سید مرتضی علم الهدی (۳۵۵-۴۳۶ ه‍.ق) ذکر شده است که در متن اصلی کتاب ذکری از آن به میان نیامده ولی در حاشیه برخی نسخ اضافه شده است[۲] با توجه به تاریخ تخمینی تألیف این اثر- یعنی در حدود یک قرن و نیم پس از درگذشت سید مرتضی- انتساب به ایشان صحیح نیست.[۳]همچنین باید به این نکته مهم اشاره کرد که گرچه نام و نسب نویسنده، در آغاز و انجام نسخ عربی چند بار تکرار شده است، اما لقب «المرتضی» در آن دیده نمی‌شود. اهمیت این ترجمه بدان سبب است که مترجم به نسخ اصل دست نویس دسترسی داشته است.[۴]

سید مرتضی رازی

همچنین این سخن که مؤلف، معاصرِ ابوحامد محمد غزالی (۴۵۰ ۵۰۵ق) بوده و در مناظره‌ای که بین این دو درباره امامت صورت گرفته، بر غزالی چیره و موجب تغییر مذهب وی شده است[۵]از نظر تاریخی پذیرفتنی نیست.[۶] آقا محمدعلی کرمانشاهی نیز در مقامع الفضل در احتمال وقوع این مناظره تردید کرده است[۷] شوشتری[۸] نیز بر ناسازگاری این مناظره با مسلّمات تاریخی تأکید کرده و مناظره را میان غزالی و سیدمرتضی ثانی، برادرزاده علم الهدی و پسر سیدرضی، ذکر کرده است؛ اما افندی اصفهانی[۹] این «توجیه» را «غیروجیه» خوانده و ضمن نقل و رد نظر کسانی که تبصره العوام را تألیف سیدمرتضی ثانی می‌دانند، قول مشهور را پذیرفته است.
حکایتی درباره سید مرتضی رازی و تشیع غزالی توسط وی مشهور است و برخی به سبب نفی انتساب تبصره العوام از رای به نفی اصل این حکایت پرداخته اند. در حالی که آن واقعه ارتباطی با اثبات یا نفی انتساب تبصره العوام به رازی ندارد و در باب تشیع غزالی سوای بحث تبصره العوام نیز می توان به حکایت مناظره رازی با غزالی پرداخت.[۱۰]

قول مشهور: سید مرتضی بن قاسم داعی حسنی رازی

بنابر قول مشهور، کتاب را مرتضی بن قاسم داعی حسنی رازی تألیف کرده است. اما این انتساب را نمی‌توان تأیید کرد، زیرا وی و برادرش، ابوحارث مجتبی بن داعی، هر دو از مشایخ منتجب الدین رازی (متوفی بعد از ۵۸۵ ه‍.ق) بوده‌اند، اما منتجب الدین در آثار خود هیچ اشاره‌ای به چنین تألیفی از مرتضی بن قاسم نمی‌کند. بعلاوه، عدم تطبیق زمان تألیف تبصره العوام با تاریخ حیات این شخص حاکی از نادرستی این قول است.[۱۱]

سید مرتضی رازی

انتساب کتاب به سید مرتضی رازی که در گزارش ریو در فهرست نسخ خطی فارسی در موز بریتانیا[۱۲] صحیح نبوده و نیز کنتوری که به نسخه کهنی از این کتاب دسترسی داشته است،[۱۳]، به شناخت مؤلف این اثر کمکی نمی‌کند.[۱۴]

ابوالفتوح رازی

همچنین تبصره العوام را از آثار ابوالفتوح رازی، مفسر مشهور شیعی، نیز برشمرده‌اند، ولی از آنجا که وفات وی را حدوداً در نیمه اول قرن ششم دانسته‌اند، این انتساب نادرست خوانده شده است.[۱۵] گذشته از این، ابوالفتوح رازی به تصوف گرایش داشته است و ذمّ صوفیه در تبصره العوام دلیل دیگری بر نادرستی این انتساب است.[۱۶]

جمال الدین محمد بن حسین بن حسن رازی آبی

شیخ حسین بطیطی، مترجم این کتاب به عربی، به اصلِ دست نویس کتاب تبصره العوام دسترسی داشته و انجام نویسنده را عینا نقل کرده است. بنابر انجام یادشده، جمال الدین محمد بن حسین بن حسن رازی در ۱۰ شعبان ۶۳۰ ه‍.ق در شیراز، نوشتن کتاب تبصره العوام را به پایان برده است.[۱۷]. همچنین بطیطی نسبت «آبی» را نیز به نسبت رازی نویسنده افزوده[۱۸] و آبه یا آوه در نزدیکی قم، یکی از کهن‌ترین سکونت گاه‌های شیعی در ایران بوده است.[۱۹] بر اساس این نسبت، نویسنده تبصره العوام، یا دست کم خاندان او اهل آو قم بوده، یا مدتی در انجا سکونت داشته‌اند.

تاریخ نگارش

در ترجمه عربی کتاب که بدان اشاره شد، به تاریخ اتمام نگارش این اثر در سال۶۳۰ تصریح شده است. پیش از شناخت تاریخ دقیق نگارش کتاب، عباس اقبال در مقدمه تصحیح کتاب، بر اساس قرائنی تاریخ تقریبی نگارش را بعد از سال۶۰۰ و پیش از ۶۵۳ دانسته بود. طبق نوشت مؤلف[۲۰] پیروان حسن صباح تا زمان وی باقی بوده و شوکت و مُکنت داشته‌اند. از آنجا که آنان تا حمله هولاکو در ۶۵۳ ه‍.ق قدرت را در دست داشته‌اند، این کتاب باید پیش از این تاریخ نگاشته شده باشد. همچنین صاحب اثر در چند جا[۲۱] با اشاره به آثار و شهرت فخررازی (۵۴۳ ۶۰۶ ه‍.ق) نظر او را در کنار نظر باقلاّنی و غزالی می‌آورد و از یکی از مجالس وعظ او در خوارزم مطلبی نقل می‌کند. بدین ترتیب، تبصره العوام در دوره شهرت فخررازی و پیش از شکست پیروان حسن صبّاح به نگارش درآمده است.[۲۲]

امتیازات کتاب

اثری برای عامه

تبصره العوام فی معرفه مقالات الانام، همچنان که از نام آن پیداست، به توضیح گفته‌ها و نظریات برای عامه مردم می‌پردازد. در برخی گزارش ها[۲۳] تبصره العوام را قدیمی‌ترین کتاب شیعی فارسی در موضوع ادیان و مذاهب دانسته‌اند، و این در حالی است که کتاب فارسی بیان الادیان حدود یک قرن ونیم پیش از آن در همین حوزه تألیف شده بود[۲۴] احتمالاً اینان شیعی بودن مؤلف بیان الادیان را قطعی ندانسته‌اند. تبصره العوام و بیان الادیان هر دو کتاب‌هایی فارسی در موضوع ادیان و مذاهب‌اند که از قبل از استیلای مغول بجا مانده‌اند.

نثری روان اما جامع

ادبیات تبصره العوام از جهت روانی کلام و فصاحت در حد بیان الادیان نیست، اما به جهت تفصیل مطالب و گستردگی و جامعیت، مهم‌تر از آن است.[۲۵]در مجموع، اطلاعات گسترده، باریک بینی، دسترسی به منابع فراوانِ دستِ اول[۲۶] و سعه مشربِ مؤلف، اثری ارزشمند در این زمینه پدید آورده است. مثلاً مؤلف در وجه تسمیه فرقه‌ها، به معنای ممدوح و نیز معنای مذموم آنها -که بیشتر دست آویز دشمنان هر فرقه است- اشاره می‌کند[۲۷] و یا در ابتدای بحث از فرقه‌های منسوب به اسلام، به دقت، معنای متفاوت دین و ایمان و اسلام را ذکر کرده و میان اسلام و استسلام تمایز قایل می‌شود[۲۸] به نظر اقبال[۲۹] مؤلف تبصره العوام در نقل حکایات فرقه‌های غیرامامیه و رد گفته‌های آنها از تعصب به دور نبوده و در طرح آرا سعی در رد آرای سخیف و ضعیف داشته است؛ این نظر اقبال در منابع دیگر نقل شده است