پاورپوینت کامل برتری امام ۳۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل برتری امام ۳۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل برتری امام ۳۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل برتری امام ۳۷ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ مفهوم‌شناسی و گستره
۲ از نظر شیعه امام باید افضل باشد

۲.۱ دلایل عقلی
۲.۲ دلایل نقلی

۳ از دیدگاه اهل‌سنت، امامت مفضول جایز است

۳.۱ دلایل

۴ افضلیت اخروی امام
۵ افضلیت امامان شیعه

۵.۱ برهان افضلیت

۶ شبهات
۷ تک‌نگاری
۸ جستارهای وابسته
۹ پانویس
۱۰ منابع
۱۱ پیوند به بیرون

مفهوم‌شناسی و گستره

افضلیت امام در دیدگاه متکلمان امامیه بیشتر به معنای برتری امام بر دیگران در ویژگی‌هایی مانند علم، عدالت، شجاعت و تقوا که از شرایط امامت است، معنا شده است.[۱] در برخی منابع کلامی، افضلیت به معنای برتری در عبادت و بهره‌مندی از پاداش الهی بیشتر نیز آمده است.[۲] از این رو متکلمان امامیه، امام را در تمام کمالات و فضائل نفسانی و بدنی همچون علم، دین، تقوا، سخاوت، شجاعت[۳] و بهره‌مندی از ثواب و پاداش اخروی برتر از سایر مردم می‌دانند.[۴] و معتقدند امام باید داناترین، شجاع‌ترین، سخاوتمندترین، صبورترین، باتقواترین و… مردم زمان خود باشد[۵] تا مردم بهتر از او پیروی کنند.[۶]

گفته شده لازم نیست امام در امور دنیوی همچون مال، مقام و قدرت نیز از دیگران برتر باشد؛ زیرا هدف، پیروی حقیقی از امام و ایمان حقیقی به او است نه پیروی و اطاعت ظاهری.[۷]

از نظر شیعه امام باید افضل باشد

متکلمان شیعه امامیه، افضلیت را از شرایط امامت می‌دانند[۸] و در این باره اتفاق‌نظر دارند.[۹] برای اثبات افضلیت امام، دلایل عقلی و نقلی ارائه شده است.

دلایل عقلی

امام در فضائل و کمالات، یا برابر دیگران است یا پایین‌تر از آنها و یا برتر از آنها. اگر با دیگران برابر باشد، انتخاب او به عنوان امام، ترجیح بلا مُرَجِّح است(برگزیدن یکی از دو امر مساوی، بدون وجود دلیل رجحان‌آور) که عقل آن را محال می‌داند و چنین کاری از خدا صادر نمی‌شود. اگر امام پایین‌تر از دیگران باشد، در این صورت به حکم عقل، ترجیح شخص پایین‌تر بر شخص برتر قبیح است. پس امام باید افضل از دیگران باشد.[۱۰]
واجب است که امام معصوم باشد. معصوم از غیرمعصوم افضل است. پس امام از دیگران افضل است.[۱۱]
امام را پیامبر اسلام(ص) تعیین می‌کند. پیامبر(ص) همواره در انتخاب جانشین خود به برتری توجه داشته است.[۱۲]

دلایل نقلی

برای افضلیت امام به آیه ۳۵ سوره یونس،[۱۳] آیه صادقین(آیه ۱۱۹ سوره توبه)[۱۴] و آیه نهم سوره زمر[۱۵] استناد شده است. در این آیات، بر تقدیم شخص هدایت‌گر به سوی حق بر شخصی که خود نیازمند هدایت است، تقدیم «باصادقین بودن» بر باغیرصادقین بودن و تقدیم عالم بر غیرعالم تصریح شده است که همگی بر مقدم بودن شخص افضل بر شخص مفضول دلالت دارد.[۱۶]

برای اثبات شرط بودن افضلیت امام، به روایات نیز استناد شده است.[۱۷] از جمله در روایتی که از پیامبر(ص) نقل شده است: «مَنْ أَمَ قَوْماً وَ فِیهِمْ مَنْ هُوَ أَعْلَمُ مِنْهُ لَمْ یزَلْ أَمْرُهُمْ إِلَی السَّفَالِ إِلَی یوْمِ الْقِیامَهِ؛ هر کس بر گروهی رهبری و امامت کند و در میان آن گروه، فردی داناتر از او باشد، کار آنها پیوسته تا قیامت رو به تباهی خواهد رفت».[۱۸] در این روایت تقدیم مفضول بر افضل قبیح شمرده شده است.[۱۹]

در روایتی از اهل‌سنت نیز نقل شده است که ابودرداء پیشاپیش ابوبکر راه می‌رفت، پیامبر(ص) به او فرمود: «آیا پیشاپیش کسی که در دنیا و آخرت بهتر از تو است، راه می‌روی؟!»[۲۰] گفته شده این روایت به زشتی تقدیم مفضول بر افضل در راه رفتن تصریح دارد. پس به طریق اولی بر زشتی تقدیم مفضول بر افضل در امر امامت دلالت می‌کند.[۲۱]

از دیدگاه اهل‌سنت، امامت مفضول جایز است

بیشتر اهل سنت افضلیت امام را شرط و واجب ندانسته و امامت شخص مفضول را جایز می‌دانند.

اشاعره: متکلمان اشاعره وجوب و شرطیت افضلیت امام را قبول ندارند. از این‌رو امامت مفضول بر فاضل را جایز می‌دانند.[۲۲] با این حال قاضی ابوبکر باقلانی، متکلم اشعری در قرن پنجم قمری، برآن است که افضلیت از ویژگی‌های لازم امام است مگر آنکه مانعی در نصب امام افضل پیش آید که در این صورت امامت مفضول جایز خواهد بود.[۲۳] او برای اثبات وجوب افضلیت، به دلایل متعددی استناد می‌کند از جمله روایت نبوی(ص) «یَؤُمُّ القَومَ اَفْضَلُهُم؛ برترین فرد یک قوم بر آنها امامت می‌کند».[۲۴] باقِلانی بر آن است در صورتی که ترس آن باشد که هرج و مرج، فساد، تعطیلی احکام و طمع دشمنان اسلام پیش آید، عذر موجهی برای کنارگذاشتن شخص افضل و امامت شخص مفضول خواهد بود.[۲۵] همچنین به گفته سعدالدین تفتازانی، از متکلمان اشاعره در قرن هشتم، بیشتر اهل‌سنت و فرق اسلامی معتقدند امامت، حق کسی است که در هر عصر و زمان برتر از دیگران است مگر آنکه امامت او منشأ هرج و مرج و فتنه باشد.[۲۶]

معتزله: معتزله نیز افضلیت امام را واجب ندانسته و تقدم شخص مفضول(کسی که دیگری بر او فضل دارد) بر افضل را جایز می‌دانند.[۲۷] قاضی عبدالجبار معتزلی، از متکلمان برجسته معتزله در قرن چهارم و پنجم، برآن است که در مواردی مقدم داشتن مفضول بر شخص افضل اولی و شایسته‌تر است از جمله:

در صورتی که افضل برخی از ویژگی‌هایی که در امام شرط است همچون علم و معرفت سیاسی را نداشته باشد.
اگر شخص افضل عبد بوده یا دارای بیماری خاص یا اختلال در رأی باشد و توانایی اقامه حدود و جهاد را نداشته باشد،
شخص افضل قریشی نباشد؛ اما شخص مفضول قریشی باشد.[۲۸]

دلایل

اهل‌سنت دلایلی برای جواز امامت مفضو