پاورپوینت کامل ابن تیمیه ۶۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ابن تیمیه ۶۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ابن تیمیه ۶۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل ابن تیمیه ۶۸ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ زندگی‌نامه

۱.۱ اساتید و شاگردان

۲ تألیفات
۳ اندیشه‌ها و نظرات

۳.۱ دیدگاه‌های کلامی و اعتقادی
۳.۲ دیدگاه‌های فقهی
۳.۳ رویکرد حدیثی
۳.۴ رویکرد تفسیری
۳.۵ نقد فلاسفه
۳.۶ رویکرد سیاسی

۴ نظرات

۴.۱ درباره اهل بیت
۴.۲ عدالت صحابه
۴.۳ درباره شیعیان

۵ تأثیر بر گروه‌های سلفی تکفیری
۶ زمینه‌های شکل‌گیری افکار
۷ در نگاه دیگران

۷.۱ کتب نقد ابن‌تیمیه

۸ کنگره‌ها و نشست‌های علمی
۹ پانویس
۱۰ منابع
۱۱ پیوند به بیرون

زندگی‌نامه

احمد بن عبدالحلیم مشهور به ابن‌تیمیه و ملقب به شیخ‌الاسلام در سال ۶۶۱ق در منطقه حران (جایی میان موصل و شام) در خانواده‌ای از مشایخ حنابله متولد شد.[۱] وی در شش سالگی همراه خانواده خود برای گریز از حمله مغولان به دمشق مهاجرت کرد و در آنجا تحصیلاتش را زیر نظر ابن‌عساکر و دیگران تکمیل کرد و در ۱۷ سالگی از علمای حنبلی گواهی اجتهاد دریافت کرد.[۲]

ابن‌تیمیه در علوم متداول زمانه خود مانند فقه، اصول، حدیث، کلام، تفسیر، فلسفه و ریاضیات تحصیل کرد و اطلاعاتی درباره دیگر ادیان به‌ویژه یهودیت داشت.[۳]

شهرت ابن‌تیمیه به دلیل قدرت بیان، خشونت در بحث با مخالفان،[۴] مخالفت با علمای زمانه خود، بی‌پروایی در مقابل حاکمان، حضور در کارهای سیاسی، اجتماعی و جنگ‌ها و سخت‌گیری در مسأله امر به معروف و نهی از منکر بوده است.[۵]

ابن‌تیمیه پس از تصدی منصب شیخ الحنابله دمشق با تدوین آثاری از جمله کتاب العقیده الحمویه الکبری، اعتراض‌هایی را در میان علما و مردم برانگیخت.[۶] درگیری‌ها و مناظرات او با فرقه‌های مختلف ادامه داشت تا آنکه در سال ۷۰۵ق به مصر فراخوانده شد و به دلیل آنچه انحرافات عقیدتی خوانده می‌شد به زندان افتاد. وی بعد از آزادی در مصر ماند و دیدگاه‌هایش را منتشر کرد و به همین دلیل چندین بار به زندان افتاد.[۷]

ابن‌تیمیه در سال ۷۱۳ق همراه با ملک ناصر که برای مقابله با حمله مغولان رهسپار شام بود به دمشق بازگشت و دوباره به تبلیغ و تدریس مشغول شد. در سال‌های حضور در دمشق به دلیل اختلاف که با فقهای دیگر مذاهب، چندین بار دیگر به زندان افتاد تا در سال ۷۲۸ق در زندان قلعه دمشق وفات یافت.[۸]

اساتید و شاگردان

ابن‌تیمیه هنگام حضور در دمشق نزد مجد بن عساکر، ابن‌عبدالدائم، قاسم اربلی، شرف‌الدین احمد بن نعمه مقدسی و… به تحصیل مشغول شد[۹] و از استادش شرف‌الدین گواهی اجتهاد دریافت کرد.[۱۰]

ابن‌کثیر نویسنده کتاب البدایه و النهایه،[۱۱] ابوالحجاج مزی نویسنده کتاب تهذیب الکمال،[۱۲] و ابن‌قیم جوزیه[۱۳] از شاگردان او بودند.

تألیفات

ابن‌تیمیه آثار متعددی در حوزه‌های مختلف علوم دینی نوشته است. ابن‌شاکر در کتاب فوات الوفیات، کتاب‌ها و رساله‌های او را به تفکیک موضوع در تفسیر، کلام، فقه، اصول و فتاوی شمارش کرده است.[۱۴] همچنین مجموعه کتاب‌های او در کتاب «أسماء مؤلفات شیخ الإسلام ابن‌تیمیه» اثر ابن‌قیم جوزیه به تفکیک موضوع گردآوری کرده است.[۱۵] برخی از آثار مهم او به شرح ذیل است:

کتاب منهاج السنه النبویه فی نقض کلام الشیعه والقدریه در سال ۷۰۵ق در نقد کتاب منهاج الکرامه علامه حلی نوشته شده[۱۶] و آثار بسیاری در نقد و رد آن یا در موافقت با آن چاپ و منتشر شده است.[۱۷] عالمانی از اهل سنت و حتی سلفی‌ها، شیعیان امامی و زیدی در مخالفت با منهاج السنه کتاب نوشته‌اند.[۱۸] ابن‌تیمیه با اتکا به آنچه در این کتاب بیان کرده، متهم به ناصبی بودن شده است.[۱۹]
العقیده الحمویه الکبری؛ این کتاب در پاسخ به سؤالات کلامی درباره خدا و صفات او نوشته شد و اعتراضات زیادی در میان علمای مذاهب برانگیخت.[۲۰] وی با علم کلام مخالفت کرده و معتقد بود علم کلام هم مانند فلسفه ارسطو، به انحراف و زندقه می‌انجامد.[۲۱] ابن‌تیمیه همچنین در این کتاب بسیاری از عقاید اشاعره را نقد کرده و آن را ضعیف و سست دانسته است.[۲۲]
الحسبه فی الاسلام حاوی برخی افکار اقتصادی ابن‌تیمیه.
السیاسه الشرعیه لاصلاح الراعی و الرعیه، نوشته شده در مصر درباره ولایت، امامت و حکومت.
العقیده الواسطیه، حاوی مسائل اصول اعتقادات. این کتاب هم جدال‌های نظری فراوانی در میان علما و مردم برانگیخت و باعث زندانی شدن ابن‌تیمیه گردید.
النصوص علی الفصوص، در رد افکار ابن‌عربی در کتاب فصوص الحکم.[۲۳]

اندیشه‌ها و نظرات

ابن‌تیمیه در حدود ۶۰ مسأله بر خلاف اجماع نظر داده که برخی از آنها مربوط به اصول دین و برخی مربوط به فروع دین است.[۲۴]

دیدگاه‌های کلامی و اعتقادی

ابن‌تیمیه دیدگاهی منفی به متکلمان داشته است. او گرچه علم کلام را آموخته بود، اما متکلمان را به دلیل وارد کردن برخی از مسائل مخالف قرآن به اصول دین و قرار دادن مردم در مسیر غیرصحیح، نقد کرده است. او معتقد بود پیامبر اسلام(ص) تمام اصول دین را مشخص کرد، ولی متکلمان با دلائل عقلی، مردم را از تعلیمات نبوی دور می‌کنند.[۲۵] ابن‌تیمیه با وجود مخالفت با علم کلام، برخی مسائل کلامی را تحت عنوان دیدگاه‌های اعتقادی ارائه داده است که مورد مخالفت بسیاری از علمای مذاهب اسلامی قرار گرفت؛ از جمله:

حمل صفات خبری خداوند بر معانی ظاهری: ابن‌تیمیه ‌در رساله العقیده الحمویه، به تبعیت از اهل حدیث، صفات خبری مانند قرار داشتن خدا بر عرش یا دست و صورت داشتن وی را بر معانی لغوی و ظاهری آن حمل کرده و هر گونه تأویل، تعطیل، تبدیل، تشبیه و تمثیل را جایز نمی‌داند و از مؤوِّله، (کسانی که قائل به تأویل در صفات خدایند)، انتقاد کرده است.[۲۶] وی با این حال، این صفات را مجهول می‌داند. برخی از محققان معتقدند نظر ابن‌تیمیه درباره مجهول بودن صفات خبری خداوند، برای فرار از اتهام تشبیه و تجسیم (جسمانی دانستن خدا) بوده است.[۲۷] علمای مذاهب اسلامی، صفات مذکور را تفسیر و تأویل کرده‌اند.[۲۸]
توسل: ابن‌تیمیه برای توسل سه معنا ذکر می‌کند: ۱- توسل به اطاعت پیامبر(ص) که آن را کامل‌کننده ایمان می‌داند. ۲- توسل به دعا و شفاعت پیامبر اسلام(ص) که در زمان حیات او و در روز قیامت امکان‌پذیر است. ۳- توسل به معنای قسم دادن خداوند و یا چیزی خواستن از خدا به واسطه ذات پیامبر(ص). ابن‌تیمیه نوع سوم توسل را جایز نمی‌داند و معتقد است در سیره صحابه چنین چیزی وجود نداشته است.[۲۹]
تکفیر: ابن‌تیمیه با این عقیده که کفر با انکار یکی از ضروریات دین یا انکار احکام متواتر و یا احکامی که اجماع بر آن است، حادث می‌شود،‌[۳۰] افراد، گروه‌ها و مذاهب بسیاری را تکفیر کرده و از دین خارج می‌داند. فلاسفه، جهمیه، باطنیه، اسماعیلیه، شیعه اثناعشری و قدریه از گروه‌هایی هستند که ابن‌تیمیه آنها را تکفیر کرده است.[۳۱] همچنین کسی که بین خود و خدا واسطه قرار داده و او را بخواند، کسی که یکی از ارکان اسلام مانند نماز را ترک کند، مخالف متواتر و اجماع، متشبّه به کفار، کسی که یهود و نصاری را تکفیر نکند و استغاثه‌کننده به اولیاء را نیز تکفیر کرده است.[۳۲]
زیارت قبور و مشاهد: ابن‌تیمیه زیارت قبور، مشاهد و اماکن مقدس و بنای عمارت بر آن را به استناد احادیثی[۳۳] بدعت می‌شمارد. وی در منهاج السنه شیعیان را به دلیل ساختن مرقد بر قبور ائمه(ع) نکوهش کرده است.[۳۴]

دیدگاه‌های فقهی

ابن‌تیمیه در فقه تابع مذهب حنبلی بود؛ ولی به دلیل مطالعاتی که در دیگر مذاهب داشت، آرائی مستقل از همه مذاهب اسلامی اتخاذ می‌کرد. وی به صدور فتاوی شاذ و نادر مشهور بود و همین ویژگی او باعث بروز اعتراضات زیادی میان علما و فقهای زمانه او شده بود و بارها باعث به زندان افتادنش شد.[۳۵] برخی از فتاوای شاذ او به شرح ذیل است:

در شکسته خواندن نماز فرقی میان سفر کوتاه و بلند نمی‌گذارد و آن را مستند به اطلاق آیه ۴۳ سوره نساء و سنت رسول خدا(ص) می‌کرد.[۳۶]
در طلاق بر خلاف دیگر علمای اهل سنت معتقد است طلاق دادن با لفظ ثلاث فقط یک طلاق محسوب می‌شود و قسم به طلاق موجب وقوع طلاق نمی‌گردد. وی همچنین تحلیل در طلاق را به قصد اینکه زن به شوهر اول خود حلال شود را مجاز نمی‌داند و آن را حیله شرعی قلمداد می‌کرد.[۳۷]
آب قلیل با ملاقات نجس، نجس نمی‌شود مگر در صورتی که رنگ و بوی آن تغییر کند.
اگر کسی در ماه رمضان به گمان رسیدن زمان افطار، روزه خود را افطار کند و بعد خلاف آن ثابت شود، قضای روزه بر او واجب نیست.
طواف حائض صحیح است.
سفر برای زیارت معصیت است.[۳۸]

رویکرد حدیثی

رویکرد ابن‌تیمیه به حدیث، تابعی از روش عام او مبنی بر اصالت دادن به نقل و مقدم داشتن آن بر عقل است. او اعتبار زیادی برای احادیث قائل بود و فقط محدثان را اهل نظر می‌دانست و در مقابل عقل‌گرایان را مورد انتقاد قرار می‌داد.[۳۹] ابن‌تیمیه در رابطه میان عقل و نقل، عقلی را معتبر می‌دانست که با نص سازگار باشد؛ بنابراین اقوال حکما و متکلمان را که با متون شرعی در تعارض باشد، طرد می‌کند. عقل در نظر او بدون اتکا به نقل هیچ ارزش و اعتباری ندارد.[۴۰]

ابن‌تیمیه با وجود تأکید فراوان بر اعتبار احادیث، بعضی مواقع اگر روایتی بر خلاف میلش بود، آن را ناقص نقل می‌کرد یا در آن دخل و تصرف انجام می‌داد.[۴۱]

رویکرد تفسیری

اتکا به ظواهر قرآن و تفسیر روایی روش ابن‌تیمیه برای تفسیر قرآن است او تفسیر بدون رجوع به احادیث را حرام می‌دانست. ابن‌تیمیه روش خود در تفسیر را در کتاب «مقدمه فی اصول التفسیر» ارائه داده است. بر طبق نظر او پیامبر اسلام(ص) تمام قرآن را برای صحابه تفسیر کرده و با نقل صحابه، تابعین آن تفاسیر را جمع‌آوری کرده‌اند. بر اساس روش ابن‌تیمیه ابتدا قرآن به قرآن تفسیر می‌شود و در مرحله بعد باید به سنت نبوی و در نبود سنت نبوی به اقوال صحابه و در نهایت به تفاسیر تابعین رجوع شود.[۴۲]

نقد فلاسفه

ابن‌تیمیه فلاسفه را به سه گروه تقسیم می‌کند.

دهریون: کسانی که عالم را ازلی می‌دانند و صانع مدبری برای آن متصور نیستند.
طبیعیون: کسانی که بیشتر تمرکز خود را بر عالم طبیعت گذاشته و معاد را منکرند.
الهیون: فلاسفه متقدم مانند افلاطون، ارسطو، فارابی و ابن‌سینا که عقیده به قدیم بودن عالم دارند.[۴۳]

ابن‌تیمیه فلاسفه را به چند دلیل تکفیر کرده است:

فلاسفه مدعی عدم امکان شناخت خداوند به دل