پاورپوینت کامل آئین جوانمردی ۶۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل آئین جوانمردی ۶۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل آئین جوانمردی ۶۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل آئین جوانمردی ۶۸ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ واژه فتوت
۲ فتوت و جوانمردی در قرآن
۳ پس از اسلام

۳.۱ محمد(صلی الله علیه و آله)
۳.۲ امیرالمؤمنین علی(علیه السلام)
۳.۳ ترویج فتوت به وسیله بعضی خلفا و پادشاهان
۳.۴ الناصر لدین الله

۴ فتوت و تصوف
۵ آداب و شرایط فتوت

۵.۱ موانع فتوت
۵.۲ شرایط لازم برای داوطلب فتوت
۵.۳ چگونگی ورود در فتیان

۵.۳.۱ نامه نوشتن
۵.۳.۲ سه بند زدن
۵.۳.۳ لباس‌های آنان
۵.۳.۴ کأس الفتوه

۶ اصطلاحات ویژه فتیان
۷ عیاری و شطاری
۸ فتوت در اسپانیا و سیسیل
۹ فتوت در پاکستان و هند
۱۰ آسیب‏‌هایی که فتوت به آن دچار شد
۱۱ زوال نهایی فتوت
۱۲ فتیان تهرانی در قرن ۱۹
۱۳ معرفی کتاب
۱۴ پانویس
۱۵ منبع
۱۶ پیوند به بیرون

واژه فتوت

فتوت، لغتی عربی و در فارسی به معنی جوانی، جوانمردی و بخشندگی است.[۱] این لغت از فتی مشتق شده است. کلمه فتی (به صورت‌های مختلف مفرد، مثنی و جمع) هشت بار در قرآن[۲] آمده و قبل از اسلام هم، در ادبیات عرب کاربرد داشته است.

فتی در لغت به معنی جوان و در اصطلاح، کسی است که به رشد اخلاقی و روحی رسیده باشد. وجه نامیدن چنین اشخاصی به جوان و جوانمرد این است که انسان، پیش از این که به رشد اخلاقی برسد همچون کودک است؛ اما جوان از لحاظ سلامت روحی و جسمی در بهترین دوره عمرش به سر می‏‌برد و جوانمرد هم به لحاظ کمالات اخلاقی در بهترین و قوی‌‏ترین حالات است.[۳]

فتوت و جوانمردی در قرآن

ازجمله کاربرد واژه «فتی» به‌معنی جوان در قرآن کریم می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

در سوره یوسف، آیه ۳۰ در مورد حضرت یوسف(ع) از آن جهت که تن به کار زشت نداد؛
در آیات ۱۰ و ۱۳ سوره کهف، در مورد اصحاب کهف که بر خدا مؤمن بودند و سر به پیش بت خم نکردند؛
در آیات ۶۰ و ۶۳ سوره کهف در مورد یوشع که با حضرت موسی(ع) همراهی کرد؛
در سوره انبیاء آیه ۶۰ در مورد حضرت ابراهیم(ع) به کار رفته است.

در جاهای دیگر به معانی جوان و غلام و کنیز استعمال شده است. [۴]

پس از اسلام

محمد(صلی الله علیه و آله)

نوشتار اصلی: حضرت محمد (ص)

قبل از بعثت پیامبر اسلام (ص)، او را به خاطر راست‌گویی و امانت‌داری‌اش، محمد امین لقب داده بودند. آن حضرت پیش از بعثت در پیمان حلف الفضول مبنی بر دفاع از مظلومان مکه در برابر ستمگران شرکت کرد.[۵]

پس از بعثت، مشرکین انواع آزارها را به او و پیروانش رساندند و حتی کار را به جایی رساندند که برای حفظ جانش مکه را ترک کرده و به مدینه هجرت کردند، اما پس از فتح مکه او همان کلماتی را که یوسف به برادران جفاکارش گفت اعلام کرد و خانه‌های برخی بزرگان مکه را محل امن قرار داد و عفو عمومی را شامل آنان کرد.

امیرالمؤمنین علی(علیه السلام)

نوشتار اصلی: حضرت علی (ع)

شجاعت علی(ع) و ذوالفقارش در جنگ‌های متعدد به ویژه خیبر، و خندق که در آن عمرو بن عبدود را کشت ولی لباس و زره‌اش را به غنیمت برنداشت و اُحُد که شجاعت و جنگ‌آوری‌اش باعث شد تا محمد(ص) بگوید صدای هاتف غیبی را شنیدم که می‌گفت «‌لافتی الا علی لا سیف الا ذوالفقار » القابی چون، حیدر کرار، اسدالله الغالب که به او داده شده، خوابیدن در بستر پیامبر(ص) به جهت حفظ جان او در لیله المبیت و…

مهمان نوازی و کَرَمش در کندن چاه های فراوان و وقف آن‌ها، بخشیدن انگشتری به فقیر در نماز، بخشیدن افطار سه روز خود و خانواده به فقیر و یتیم و اسیر،[۶] خوش رفتاری و مدارا با قاتلش (ابن ملجم مرادی)، بخشش دشمنانی چون مروان بن حکم، عبدالله بن زبیر، و… در جنگ جمل و… از صفات بارزی است که باعث شد تمام فتیان پس از اسلام خود را به علی(ع) نسبت دهند.

ارکان فتوت

در حدیثی از امیرالمؤمنین علی(ع)، ارکان فتوت چهار چیز معرفی شده‌اند؛ گذشت در حال توانمندی و قدرت[۷]، بردباری هنگام خشم[۸]، دخالت ندادن دشمنی‌‏های شخصی در برخورد و قضاوت درباره اشخاص[۹] و ایثار در حال احتیاج.[۱۰]

ترویج فتوت به وسیله بعضی خلفا و پادشاهان

از پادشاهانی که به این مسلک گرایش داشتند می‌توان شمس المعالی قابوس، اسامه ابوالمظفر شامی، صلاح الدین ایوبی و الناصر لدین الله عباسی را نام برد. محمد الظاهر بالله، فرزند خلیفه الناصر، المستنصر بالله، سلطان جلال الدین منکوبرنی و نورالدین ارسلان شاه زنگی شهرزوری (که به دست المستنصر خرقه پوشیدند)، از دیگر حاکمان و پادشاهان فتی بوده‌اند.

الناصر لدین الله

وی بیشترین سهم را در توسعه این منش داشته است. الناصر در سال ۵۷۸ق به دست شیخ مالک بن عبدالجبار حنبلی (متوفی ۵۸۳) خرقه فتوت پوشید و تاسیس نظام فتوت ناصری را اعلام نمود. او ۵۰۰ دینار به شیخ مزبور و خلعتی به پسرش شمس الدین علی و انعامی به دامادش یوسف العقاب داد و امر کرد صورت‌های فتوت را طبق آیین فتوت ناصری تجدید کرده و امیران و پادشاهان کشورهای اسلامی خرقه فتوت را از خلیفه بخواهند. سلطان عزیزالدین کیکاووس اول، پادشاه روم، از کسانی است که خرقه فتوت پوشید و این مسلک تا حدود سه قرن بعد در آنجا به قوت خود باقی ماند.

الناصر لدین الله، در قلمرو خلافتش مجازات سنگینی برای عیاران و شطارانی که به خرابکاری مشغول بودند وضع کرد. او از میان جوانمردان، جاسوسانی را برگزید تا خرابکاری‌ها و کارهای زشتی که برخی انجام می‌دهند به وی اطلاع دهند. الناصر لدین الله، عده‌ای را به جرم قتل به دار کشید و دست برخی را به خاطر دزدی قطع کرد.

در ۶۵۶ بساط خلافت عباسی به دست هلاکو خان مغول برچیده شد و تشکیلات فتوت هم از بین رفت، ولی خلفای فاطمی مصر و بازماندگان خلفای عباسی باز به ترویج و توسعه آن می‌پرداختند و تا قرن بعدی فعالیت‌های فتیان عرب مصر در فتوت نامه‌ها ذکر شده است.

فتوت و تصوف

بزرگان متصوفه همواره تصوف را برای خواص، و جوانمردی را برای عوام می‌دانسته‌اند.[۱۱] ابن عربی معتقد است:

اولین بار فرقه ملامتیه به فتوت پیوستند. صوفیه ملامتیه، به مقتضای آیه …وَلَا یَخَافُونَ لَوْمَهَ لَائِمٍ …۵۴[ مائده–۵۴] در ایثار و بخشش مال و مخالفت با نفس از ملامت کسی نمی‌هراسیدند.

پروفسور هارتن معتقد است، فتیان بسیار ملایم‌تر از صوفیه ملامتیه بوده‌اند. از بزرگان صوفیه که قبلا از جوانمردان بوده‌اند، ابوحامد احمد بن خضرویه بلخی، ابوحفص عمر بن سلمه حداد نیشابوری و ابوالحسن علی بن احمد بن سهل صوفی پوشنگی را می‌توان نام برد و از صوفیانی که به فتیان داخل شده‌اند نجم الدین زرکوب، علاء الدوله سمنانی و میرسیدعلی همدانی بوده‌اند.

آداب و شرایط فتوت

برای ورود به فتوت، پنج شرط؛ توبه راستین، ترک علاقه‌های دنیوی، یکی بودن دل و زبان، اقتدای راستین به بزرگان فتوت و ترک خواهش، ضروری بوده است.[۱۲] علاوه بر این پنج شرط، مرد بودن، بلوغ، عقل (دیوانه و سفیه نبودن)، اسلام (مسلمان بودن)، استقامت، مُرُوّت و حیا نیز در فتی شدن، شرط بوده‌اند.[۱۳] این شرایط، در روند تاریخی به ۷۲ شرط رسیده است.

موانع فتوت

ابن المعمار معتقد است، هرچه که اسلام را باطل کند باطل کننده فتوت هم هست. او در کتابش ۲۰۰ گناه را برمی‌شمارد که جوانمرد حقیقی باید از همه آن‌ها دوری کند.[۱۴]

فتیان اولیه، ۱۲ صنف، کاهن، معتاد به شراب، دلاک، دلال، بافنده، قصاب، جراح، صیاد، کارگزار دیوان دولتی و مُحتَکِر را شایسته ورود در مسلک خود نمی‌دانستند. همچنین از نظر آنان برخی کارها موجب خروج فتی از فتوت می‌شد؛ شراب خواری، زنا، لواط، سخن‌چینی، دورویی، تکبر، ترس، حسادت، کینه، دروغ، مخالفت در کار خوب، خیانت، نگاه شهوت آلود به نامحرم، عیب‌جویی، خسیسی، غیبت، تهمت، دزدی، حرام خواری و بی‌توجهی به تربیت و نصیحت دیگران و… از این مواردند. در دوره انحطاط فتیان برخی از این کارها به دست منسوبان به این مسلک انجام شد.

شرایط لازم برای داوطلب فتوت

پیران فتوت، انجام بیست و هشت کار را لازم می‌‏شمردند تا بعد از آن مریدان تازه را به سلک فتوت وارد نمایند. از این ۲۸ کار، چهار فریضه، چهار سنت، چهار ادب، چهار رکن، چهار شرط و هشت مستحب بود. مثلا چهار فرض این بود که پیر، مرید را با تشریفات خاص، غسل فتوت بدهد، تحقیق کند که این داوطلب قبل از این دست ارادت به دیگری نداده باشد، در موقع گرفتن دست مرید دردود بر رسول را ورد خود کند و آب و نمک را برای مراسم بعدی در مجلس حاضر سازد و…[۱۵]

چگونگی ورود در فتیان

نامه نوشتن

داوطلب مسلک فتوت (که اصطلاحا او را طالب یا صغیر می‌گفتند) تقاضانامه‌ای با مضمون اجازه ورود به فتیان به استاد (یا مطلوب) تقدیم می‌کرد و او تقاضانامه را مطالعه می‌کرد و داوطلب (طالب) تا چهل روز در خدمت استاد بود و مورد آزمایش قرار می‌گرفت. او در این چهل روز علاوه بر استاد باید در خدمت سه نفر دیگر هم می‌بود که عبارتند از: پیر فتوت (نقیب) که بازرس داوطلبان بود، پدر عهد که عهدنامه را می‌خواند و استاد شَدّ که کمربند طالبان را با تشریفات خاصی می‌بست. پس از خدمت چهل روزه، اگر داوطلب (طالب) صلاحیت ورود به این سلک را می‌یافت لقب ابن (پسر) را به او می‌دادند و با مراسمی خاص او را وارد مسلک جوانمردان می‌کردند.

سه بند زدن

پس از تایید صلاحیت طالب، مراسم خاصی برای ورودش به جرگه فتیان ترتیب داده می‌شد. در این مراسم، استاد شدّ، جوانمردان شهر را دعوت می‌کرد و مجلسی آراسته می‌گردید. در آن مجلس استاد شد و مطلوب روی دو سجاده جداگانه رو به قبله می‌نشستند و طالب نیز ساکت و صامت در نزدیکی پدر عهد می‌نشست و سپس طبق دستور «‌مطلوب‌» ابن یا فرزند آب و نمک را به مجلس می‌آورد و چراغ پیه سوز پنج فتیله را روشن می‌کرد و به حاضران محفل حلوا و شیرینی تقدیم می‌کرد، آن‌گاه پدر عهد (که کارش تلاوت آیات قرآن درباره استواری عهد و پیمان بود) آیه اوفوا بالعقود یا دیگر آیات را می‌خواند و استاد شَدّ، پیشبندی را به کمر طالب می‌بست و آن را سه گره می‌زد (این کار، سه بند زدن نامیده می‌شد). رسم سه بند بستن به بسته شدن کمر حضرت ابراهیم(ع) به دست جبرئیل در ساخت کعبه اشاره دارد[۱۶]

لباس‌های آنان

علاوه بر کمربندی که استاد شدّ به نشانه قیام به خدمت خلق بر کمر طالب می‌بست، سایر لباس‌های آنان نیز دارای حکمت و پیشینه بوده است. کلاه یا عمامه برای بزرگداشت مقام فتیان است و سراویل (شلوار) علامت پاکدامنی. به اعتقاد فتیان، پیامبر(ص)، علی(ع) را سراویلی پو