پاورپوینت کامل امالی سید مرتضی ۳۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل امالی سید مرتضی ۳۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل امالی سید مرتضی ۳۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل امالی سید مرتضی ۳۶ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ ساختار
۲ گزارش محتوا
۳ ویژگى‌ها
۴ وضعیت کتاب
۵ منابع مقاله

ساختار

کتاب، مشتمل بر مقدمه‌اى به قلم محقق، محمد ابوالفضل ابراهیم و هشتاد مجلس و بخش تکمله مى‌باشد.

گزارش محتوا

امالى‌نویسى از اواخر قرن سوم هجرى در میان دانشمندان اسلامى رواج پیدا کرد. أمالى، جمع املا است و در اصطلاح، کتابى را گویند که استادْ تقریر کند و شاگردان بنویسند.

کشف الظنون مى‌نویسد:

منظور از أمالى این است که عالمى بنشیند و شاگردان وى با قلم و کاغذ در اطراف او قرار بگیرند، آن گاه، عالم – با استفاده از علمى که خداوند در اختیار او نهاده است – شروع به سخن گفتن کند و شاگردان، آن مطالب را بنویسند. در نتیجه، کتابى حاصل مى‌شود که آن را املا و أمالى مى‌نامند.

در الذریعه مى‌خوانیم:

أمالى عنوانى است که غالباً ً برای بعضى از کتب حدیث استفاده مى‌شود و آن کتابى است که شامل احادیث شنیده شده از املاى شیخ حدیث است. او(املاء کننده) یا آنها را از محفوظات خویش مى‌گوید یا این که از روى نوشته مى‌خواند. ترتیب مطالب أمالى اکثراً به ترتیب نوبت شنیدن آنها است و به همین خاطر، به این کتاب‌ها، مجالس یا عرض المجالس نیز اطلاق مى‌شود.

این روش، که استاد بنشیند و شاگردان هم دور او حلقه زده و مسموعات خود را از او بنویسند، روش فقیهان و محدثان و نیز اهل ادب و علوم دیگر بوده است و در بعضى کتب، از أمالى گوناگون علماى بزرگ و نیز غیر معروف نام برده شده است. در کشف الظنون از أمالى ابن درید، أمالى ابن حاجب، أمالى ابن الشجرى، أمالى ابن عساکر و… سخن به میان آمده است. همچنین در الذریعه قریب ۳۰ کتاب أمالى از تصانیف شیعه ذکر شده است.

مهم‌ترین أمالى‌ها: أمالى أبومحمد ناصر کبیر (م ۳۰۴ق)، أمالى مهذب‌الدین همدانى (م ۳۹۸ق)، أمالى أبوالفتح هلال بن محمد بغدادى (م ۴۱۴ق)، أمالى شیخ طوسى(م ۴۶۰ق)، أمالى شیخ صدوق(م ۳۸۱ق)، أمالى سیّد مرتضى (م ۴۳۶ق) است.

أمالى معمولاً موضوعات بسیار متنوعى را در بر مى‌گیرد که از آن میان، داستان‌هاى معتبر تاریخى، معنى أخبار، تفسیر و تأویل آیات قرآنى، نکات ادبى و…را مى‌توان نام برد.

از نظر قوّت اعتبار، أمالى مانند اصل است و احتمال سهو و نسیان و غلط در آن کم است. على‌الخصوص، وقتى که املاى شیخ از روى کتاب مصحح یا از محفوظات قلبى خودش باشد؛ البته در مورد اخیر، اگر به قوى حافظه، ضابط و متقن بودن او یقین داشته باشیم.

اما الذریعه در معرفى کتاب امالى سید‌ ‎مرتضى، ذیل عنوان «غرر الفوائد و درر القلائد» مى‌نویسد:

کتابى است در باب محاضرات، ادب، تفسیر و تأویل آیات و همچنین شرح و توضیح احادیث که در باب و موضوع خود کتابى گران قدر است و متعلّق به سیّد اجلّ شریف مرتضى، علم‌الهدى است. در آن کتاب، مجالس متعدّدى وجود دارد که سیّد، آنها را در املاءات خود در آن مجالس بیان کرده است. موضوعات آنها عبارتند از: احوال بعضى از گذشتگان شعرا، معمّران و نیز تفسیر آیات مشکل و احادیث معضل.

محمد ابوالفضل ابراهیم در مقدّمه‌اى که بر أمالى المرتضى نوشته است، آن را این گونه توصیف مى‌کند:

أمالى، مجالس مختلفى است که سیّد، آنها را در زمان‌هاى پى در پى املا کرده و در آنها از موضوعى به موضوع دیگر و از هدفى به هدف دیگر منتقل شده است. بعضى از آیات قرآن کریم را که تأویل آنها بر عامّه و خواصّ پوشیده است و سؤالاتى در مورد آنها شده و اشکالاتى متوجّه آنها است، انتخاب کرده و تأویل و توجیه‌ش را به طریق و مذهب اصحابش که معتزله یا اصحاب عدل‌اند – چنان که او را مى‌نامد-، علاج و درمان کرده است. او کوشش خود را مصروف بر این داشته که در تأویل آیات متشابه و اشعار عرب‌زبانان، توفیق حاصل کند که الحقّ، در این کار، تسلّط عجیبى از خودش بروز داده و ذهن لطیف و نکته‌پرداز و هوش سرشار خود را نشان داده است. وى را در تفسیر و تأویل، کثرت محفوظاتش از شعر، لغت و حدیث یاریش نموده و فصل‌الخطاب وجوه مختلف و آراى متفاوتى بوده که بر او عرضه مى‌شده است. البته، گاهى نیز اخذ همه آرا و جمع آنها را جایز و صحیح دانسته است.

آیاتى را که سیّد مرتضى انتخاب کرده و بر تفسیر آنها همّت گماشته است، اکثراً از مواردى است که در کتب دیگر به دست ما نرسیده است.

او علاوه بر آیات، احادیثى را انتخاب کرده است که آنها نیز چنین‌اند و معمولاً علما در تأویل آنها با هم اختلاف دارند. وى تعارض‌ها را آشکار کرده و تفسیر و تأویل آنها را – همان گونه که در تفسیر آیات عمل مى‌کرد – بیان نموده و در این کار، از شواهد شعر و لغت کمک گرفته است. البتّه در این میان، مذهب اصحاب خود، یعنى اصحاب عدل را آشکار ساخته و دلیل آنها را برتر دانسته است. در این موارد، على الخصوص با ابن قتیبه و ابوعبید قاسم بن سلاّم و ابن انبارى، مناقشات فراوانْ کرده است.

علاوه بر این‌ها در علم کلام هم مسائلى را طرح کرده که در آنها مشاجره وجود دارد و مناظرات بسیار رخ داده است؛ مطالبى مانند مسئله رؤیت خدا، خلق، افعال بندگان، اراده خدا بر زشتى‌ها… که در آنها بر ردّ دشمنان دلیلْ آورده است. او در این مناقشات، مهربان و در گفتارش عفیف است.

به جز مسائل گفته شده در کتاب، مختاراتى از اشعار و سخنان برگزیده نیز وجود دارد که آنها را با شرح، نقد و ارزیابى همراه ساخته است. در آغاز آنها شرح حالى از شعرا آورده و همچنین گروهى از اشعار، أقوال و نوادر آنها را ذکر کرده است. در ادامه، نکات ظریفى از آنها و جواب‌هاى قانع‌کننده و نیز مطالب فکاهى آورده که بسیارى از آنها بر پایه کتب جاحظ، ابن قتیبه، مبرّد، أبى حاتم، آمدى و دیگران است.

همچنین، برخى از مقاصد شعراى عرب در جاهلیّت و صدر اسلام را در مدایح و مر