پاورپوینت کامل الحیوان ۳۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل الحیوان ۳۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل الحیوان ۳۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل الحیوان ۳۲ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ ساختار
۲ گزارش محتوا
۳ وضعیت کتاب
۴ پانویس
۵ منابع مقاله
۶ وابسته‌ها

ساختار

این نسخه از کتاب، حاوی مقدمه و متن کتاب در ۲۲۳۳ شماره است. هر شماره دارای عنوانی خاص و در ذیل آن مطالبی مناسب با آن عنوان بیان شده است.

گزارش محتوا

جاحظ در «کتاب الحیوان»، تنها درباره حیوانات سخن نمی‌گوید و در بسیاری موارد برخلاف انتظار، به برخی از دانش‌ها چون متافیزیک، جامعه‌شناسی، تئوری‌های روان‌شناسی، سیر تکاملی گونه‌ها و تأثیرات آب‌و‌هوا بر حیوانات نیز می‌پردازد. او در این کتاب می‌کوشد با بیان وحدت طبیعت ثابت کند که همه اجزای تشکیل‌دهنده طبیعت از کوچک‌ترین ذره تا بزرگ‌ترین آنها در بیان حکمت خداوند برابرند و به همین سبب تنها به بررسی حیوانات بزرگ نپرداخته‌، بلکه پژوهش درباره حیوانات کوچک را هم فرو‌ نگذاشته است. او اعتقاد دارد خلق هر موجودی در عالم هدفمند است؛ حتى حیواناتی که ظاهراً زیان می‌رسانند، مانند عقرب و مار.

عنوان «کتاب الحیوان»، در دورانی که دانش‌های یونانی سیل‌وار به زبان عربی جاری بود، بی‌درنگ خواننده را به یاد «کتاب الحیوان» ارسطو می‌اندازد. این موضوع چنان نظر دانشمندان عرب را به خود جلب کرد که بارها به بررسی آن همت گماشتند. ظاهراً طه حاجری نخستین کسی بود که به این کار اقدام کرد.

از مجموعه آثاری که در موضوع منقولات جاحظ از ارسطو در «کتاب الحیوان»، چاپ شده، چنین برمی‌آید که جاحظ گاه عیناً سخنان ارسطو را نقل کرده، گاه سخنانی مشابه سخنان او آورده و گاه به نام او نکاتی نقل کرده است که در آثار ارسطو یافت نمی‌شود.

جلد اول با مقدمه‌ای طولانی آغاز می‌شود و در آن جاحظ نخست به انتقاداتی که به بیش از ۴۰ اثر او شده است، پاسخ می‌دهد. این بخش ما را با فهرستی متنوع و ارزشمند از آثار جاحظ که پیش از «الحیوان» تدوین شده‌اند، آشنا می‌کند. در پایان این بخش، جاحظ انتقادهای واردشده به «الحیوان» را مطرح می‌کند و فواید و ویژگی‌های کتاب را برمی‌شمارد و از کتاب خود سخت دفاع و آن را اثری جامع معرفی می‌کند که همه گروه‌ها و طبقات مردم می‌توانند از آن بهره ببرند. تقسیم کائنات به بی‌جان و جاندار، کواکب، زمین و عناصر تشکیل‌دهنده آن، انواع پرندگان، آبزیان، تقسیم‌بندی جانداران به فصیح (انسان) و اعجم (هر حیوان صاحب صوتی که مفهوم صوت او را هم‌جنس آن درک می‌کند)، حکمت خداوند در آفرینش جهان، بیان و اقسام آن، فطرت و غریزه حیوانات، از مباحثی است که در مقدمه جای گرفته‌اند. در اینجا جاحظ بار دیگر سراغ «کتاب الحیوان» و دفاع از آن می‌رود و درک این کتاب را منوط به مطالعه دقیق آن می‌داند و آمیختن مباحث جدی و غیر جدی در این کتاب را توجیه می‌کند و پس از اشاره به فواید کتاب، خود به فایده آن به شکل عام می‌پردازد. وی پس از بیان ضرورت هم‌زیستی، به مباحثی کاملاً نو در ادب می‌پردازد، مانند خط و انواع آن حتى سنگ‌نبشته، سروده‌های شاعران درباره خط و رابطه آن با تمدن، فضیلت قلم، فضیلت کتاب و کتابت و سخن دانشمندان در این خصوص، فضیلت آموزش، تاریخ شعر عربی و محال بودن ترجمه آن، ارزش ترجمه، شرایط مترجم، دشواری تصحیح کتاب، تعریف ایجاز و اطناب (اسهاب)، شعر برخی شاعران درباره کتاب و بار دیگر سخن از فواید کتاب و به‌کارگیری کتابت در امور دین و دنیا و وراثت کتب.

مؤلف سرانجام به سگ می‌پردازد. در این میان انبوهی عنوان خواندنی دیگر می‌یابیم که به‌آسانی قابل طبقه‌بندی نیستند. مثلاً در بخشی به چند واژه جاهلی که دیگر در عصر اسلامی به‌کار نمی‌روند، اشاره می‌کند، مانند اتاوه (مالیات)، الحُملان و المَکس (رشوه) و یا تعبیراتی چون «انْعم صباحا»، «انعم ظلاما» و «أبیتَ اللعنَ» و در جایی دیگر چند واژه را که در سنت‌های اسلامی به وجود آمدند و ناچار بر جاهلیان نامعروف بود، معرفی می‌کند، مانند مُخَضْرم، منافق، مشرک، کافر، تیمُّم و نیز سخنانی که نخستین ‌بار از پیامبر(ص) شنیده شده و حکم ضرب‌المثل یافته است، چون: «کلُّ الصیدِ فی جَوْفِ الفَرا» و «لا یُلْسع المؤمنُ مِنْ جُحْرٍ مرَّتین».
جلد اول کتاب، با سخن در باب هجای سگ پایان می‌یابد.

جلد دوم، با احتجاج صاحب سگ به‌وسیله اشعار معروف و امثال سائره آغاز می‌‌شود. این جزء در واقع تکمیل‌کننده سخن درباره سگ است. البته در این میان با برخی از سروده‌ها، حکایات و حوادث شگفت‌انگیز دیگر نیز مواجه می‌شویم. اساساً جاحظ در «الحیوان» از ارائه فصل‌های طولانی خودداری کرده است تا به ادعای خود، مبادا سبب ملالت خواننده شود و ازاین‌رو آنها را با قرآن، حدیث، شعر و امثال درآمیخته است. سخن از خروس موضوع دیگری است که جاحظ بدان روی می‌آورد و سرانجام جلد دوم «الحیوان» با عنوان «سهل بن هارون و دیکه» تمام می‌شود.

در مجلد سوم کتاب، جاحظ به وصف کبوتر، مگس، کلاغ، هدهد، کرکس و خفاش می‌پردازد و در این میان با مجموعه‌ای از حکایت‌ها، نمونه‌های شعری با موضوعات گوناگو